Europejska Wspólnota Gospodarcza

Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG). Z inicjatywy państw Unii Ekonomicznej Beneluksu przystąpiono do realizacji pomysłu całkowitej unifikacji ekonomicznej. Na podstawnie traktatów rzymskich z 1957 roku utworzono w 1958 roku EWG. Do celów Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej należy: równomierny rozwój gospodarczy, spójność ekonomiczna i podnoszenie poziomu życia. Było to realizowane dzięki: zniesieniu wszelkich ograniczeń celnych, swobodnemu przepływowi ludzi, towarów, usług i kapitał, wspólnej polityce w zakresie handlu, rolnictwa, transportu, ochrony środowiska, rynku i prawodawstwa z tym związanego, stowarzyszeniu i szerokiej współpracy z krajami spoza EWG. W 1992 roku EWG przyjęło nazwę Wspólnoty Europejskiej.

Jej instytucje pierwotne, takie jak Rada Ministrów i Komisji, zostały zunifikowane z odpowiednimi organami pozostałych dwóch Wspólnot. Obecnie si są wspólnymi instytucjami Unii Europejskiej (Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Trybunał Obrachunkowy i Komitet Ekonomiczno-Społeczny).

TL;DR

Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) została utworzona w 1958 roku, a później przemianowana na Wspólnotę Europejską (WE). Jej celem było osiągnięcie równomiernego rozwoju gospodarczego, swobodnego przepływu towarów, usług, kapitału i osób oraz wspólnej polityki w różnych dziedzinach. Traktaty rzymskie stanowiły podstawę prawna WE, a jej cele obejmowały utworzenie unii celnej i wspólnego rynku.

Podstawy prawne

Kolejne Traktaty założycielskie, tzw. traktaty rzymskie podpisano 25 marca 1957 roku. Weszły one w życie 1 stycznia 1858 roku i na ich mocy powstały Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej (Euratom). Do traktatów przystąpiło sześć państw, które wcześniej utworzyły EWWiS, a mianowicie: Belgia, Holandia, Luksemburg, Francja, Niemcy i Włochy. Obie wspólnoty utworzono na czas nie określony.

Traktat Rzymski

Europejska Wspólnota Gospodarcza, która zgodnie z art. 3 Traktatu Rzymskiego dążyła do spełniania celów organizacji obejmujących:

1. Wycofanie cła w obrocie między członkami EWG, wprowadzenie barier ilościowych w eksporcie i imporcie produktów.
2. Powstała wspólna polityka handlowa między państwami członkowskimi a państwami trzecimi, a także powstanie wspólnej taryfy celnej.
3. Powstanie między krajami członkowskimi polityki związanej z sfrerą transportu oraz z dziedziną rolnictwa.
4. Wymyślono system, którego głównym zamiarem była ochrona od wypaczeń krajów trzecich na rynku.
5. Wyeliminowanie barier związanych z nieograniczonym ruchem osób, usług i kapitału w krajach członkowskich.
6. Zostało wprowadzenie postępowania, które umożliwiało likwidowanie zaburzeń równowagi w rozliczeniach finansowych oraz umożliwiało współdziałanie polityki gospodarczej między państwami EWG.
7. Zjednoczenie ustaw państw EWG we wspólnym funkcjonowaniu rynku.
8. Powstał Europejski Fundusz Społeczny, którego głównym zadaniem było podniesienie standardu życia i zwiększenie wariantów dotyczących zatrudnienia.
9. Powstał Europejski Bank Inwestycyjny, którego głównym zadaniem było ułatwienie rozwoju EWG dzięki upowszechnianiu nowych zasobów.
10. Powstało spółka między państwami i terytoriami zamorskimi, dzięki której miała podnieść się wymiana produktów oraz poprawić się ich rozwój gospodarczy i społeczny (Byrska D., Gawkowski K., Liszkowska D., 2017, s. 18, 19)

Cele

Głównym celem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej było przyczynienie się do harmonijnego rozwoju gospodarczego, podniesienie stopy życiowej obywateli oraz spójności ekonomicznej i społecznej ugrupowania. W Traktacie ustanawiającym EWG przewidziano utworzenie unii celnej, a następnie wspólnego rynku europejskiego. Proces tworzenia unii celnej rozpoczęto realizacją zaplanowano na dwanaście lat, ale udało się go zakończyć już w 1968 roku, tj. dwa lata przed terminem. Wraz z utworzeniem unii celnej rozpoczęto realizację wspólnej polityki handlowej, która obejmuje m.in. ustalenie wspólnej taryfy celnej, zawieranie umów celnych i handlowych, ujednolicenie narzędzi polityki eksportowej i środków ochronnych. Cele określone w traktacie osiągano także poprzez rozwój współpracy gospodarczej, wprowadzenie mechanizmów przepływu kapitałów, siły roboczej i usług (Małuszyńska E., Gruchman B., 2005, s. 36,37)

Ciekawostka

RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej) powstała w 1949r. Została założona przez Polskę, Czechosłowację, Bułgarię, Rumunię, Węgry i ZSRR. Później dołączyły również inne państwa takie jak Albania, NRD, Mongolia, Kuba oraz Wietnam. W Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej był podział produkcji to znaczy, że niektóre z państw wytwarzały dane produkty dla innych. Współpraca pomiędzy państwami polegała przede wszystkim na wymianie handlowej z ZSRR. Używany był sztuczny pieniądz tak zwany rubel transferowy. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej izolowała państwa członkowskie w handlach międzynarodowych i została rozwiązana w 1991 roku (Belka R., Grabowski K., 2010, s. 112)

Europejska Wspólnota Gospodarcza — artykuły polecane

Traktat z Maastricht — Filary Unii Europejskiej — Wspólnoty europejskie — Traktat Rzymski — Unia Europejska — Polityka regionalna Unii Europejskiej — IEA — Unia — Europejska Wspólnota Węgla i Stali

Bibliografia

• Bainbridge T., Teasdale A. (1998), Leksykon Unii Europejskiej, Wydawnictwo Platan, Kraków
• Belka R., Grabowski K. (2010), Pomocnik olimpijczyka: Elementy wiedzy obywatelskiej i ekonomicznej, Centrum Edukacji Obywatelskiej Warszawa
• Byrska D., Gawkowski K., Liszkowska D. (2017). Unia Europejska geneza funkcjonowanie wyzwania Wrocław, s. 17, 19
• Kukliński A., Woźniak J. (2011), Unia Europejska. Dylematy XXI wieku
• Małuszyńska E., Gruchman B. (2010), Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Autor: Agnieszka Zawada, Katarzyna Habel