Stopa zwrotu z aktywów

Stopa zwrotu z aktywów (ROA - return on assets) to wskaźnik rentowności, który mierzy efektywność zarządzania aktywami przedsiębiorstwa. Jest to stosunek zysku netto do średniego poziomu aktywów w danym okresie. ROA jest wyrażany w procentach i pozwala na porównanie rentowności przedsiębiorstwa z rentownością innych przedsiębiorstw lub z oczekiwaną rentownością rynku.

ROA jest ważnym wskaźnikiem rentowności, ponieważ pozwala na ocenę efektywności zarządzania aktywami przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo o wysokiej ROA jest w stanie generować wyższe zyski przy niższych poziomach aktywów, co oznacza, że jest efektywniejsze w wykorzystywaniu swoich zasobów.

Zarządzania ROA

Aby poprawić ROA, przedsiębiorstwo może:

• Zwiększyć marże zysku poprzez podniesienie cen lub zwiększenie efektywności operacyjnej.
• Zwiększyć efektywność wykorzystania aktywów poprzez lepsze zarządzanie zasobami lub zwiększenie obrotów aktywów.
• Zwiększyć poziom aktywów finansowych, które generują wyższe zyski.

Należy jednak pamiętać, że ROA nie uwzględnia wszystkich aspektów rentowności przedsiębiorstwa, dlatego należy go interpretować razem z innymi wskaźnikami finansowymi.

Formuła obliczeniowa

Stopa zwrotu z aktywów jest to miara zysku przypadająca na aktywa ogółem. Mówi o możliwości spółki do wypracowania zysków i efektywności gospodarowania jej majątkiem.

Im wyższy wskaźnik tym lepiej dla firmy gdyż sytuacja finansowa spółki jest lepsza. Informuje o możliwości spółki do generowania zysków i skuteczności gospodarowania jej zasobami. Ważny wskaźnik dla instytucji udzielających kredyty.

ROA = zysk netto/aktywa ogółem x 100%

Metody obliczania stopy zwrotu z aktywów

Metoda prosta

Metoda prosta obliczania stopy zwrotu z aktywów jest jedną z najprostszych i najpopularniejszych metod używanych przez przedsiębiorstwa i inwestorów. Polega na podzieleniu zysku netto przez wartość aktywów i pomnożeniu wyniku przez 100, aby uzyskać wynik w procentach.

Zaletą tej metody jest jej prostota i łatwość zrozumienia. Ograniczeniem jest jednak fakt, że nie uwzględnia ona podatków ani zmienności zysków. Może to prowadzić do nieprawidłowych wyników, zwłaszcza w przypadku przedsiębiorstw o dużych fluktuacjach w zyskach.

Metoda uwzględniająca podatki

Metoda obliczania stopy zwrotu z aktywów z uwzględnieniem podatków jest bardziej zaawansowaną metodą, która uwzględnia wpływ podatków na zyski przedsiębiorstwa. W praktyce, podatki mają istotny wpływ na osiąganą rentowność.

Metoda ta uwzględnia odliczenie podatku od zysków przedsiębiorstwa od zysku netto przed podatkiem. Dzięki temu uzyskujemy bardziej realistyczny obraz rentowności przedsiębiorstwa. Jest to szczególnie ważne w przypadku obliczania stopy zwrotu z aktywów dla celów porównawczych lub analizy inwestycji.

Metoda uwzględniająca zmienność zysków

Metoda uwzględniająca zmienność zysków jest kolejną zaawansowaną metodą obliczania stopy zwrotu z aktywów. W tej metodzie, zamiast jednorazowego obliczenia rentowności, uwzględnia się zmienność zysków przedsiębiorstwa.

Zmienność zysków może wynikać z różnych czynników, takich jak sezonowość, wahania cen surowców czy zmiany w polityce rządowej. Metoda ta bierze pod uwagę te czynniki i oblicza średnią rentowność z uwzględnieniem zmienności.

Przykłady obliczania stopy zwrotu z aktywów za pomocą różnych metod mogą pokazać, że wyniki mogą się różnić w zależności od zastosowanej metody. Porównanie tych wyników może dostarczyć cennych informacji dla przedsiębiorstwa lub inwestora.

Kiedy i dlaczego warto zastosować konkretną metodę obliczania stopy zwrotu z aktywów zależy od kontekstu i celów analizy. W przypadku prostych analiz porównawczych, metoda prosta może być wystarczająca. Jednak w przypadku bardziej zaawansowanych analiz, takich jak ocena projektów inwestycyjnych, metoda uwzględniająca podatki i zmienność zysków może być bardziej odpowiednia.

Stopa zwrotu z aktywów — artykuły polecane

Wskaźnik zadłużenia — Średni ważony koszt kapitału — Analiza wskaźnikowa — Analiza struktury kapitałowej — Stopa zwrotu z kapitału własnego — Rachunek porównawczy rentowności — Srebrna reguła bilansowa — Cena rynkowa do wartości księgowej — Zysk zatrzymany

Bibliografia

• P. Klein. Wstęp do analizy papierów wartościowych, Liber, Warszawa 1999, s. 116-117
• Ritchie J. (1997), Analiza fundamentalna, WIG-PRESS, Warszawa
• Ross S., Westerfield R., Jordan B. (1999), Finanse przedsiębiorstw, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa

Autor: Tomasz Opiela