Polityka zdrowotna

Polityka zdrowotna ze względu na wielkość wydatków ponoszonych na opiekę zdrowotna, znaczenie jakie ma dla ludzi zdrowie oraz ze względu na oczekiwania wobec ochrony ich zdrowia, jest to jeden z najważniejszych form aktywności publicznej (W.C. Włodarczyk 2010, s. 15).

Polityka zdrowotna to

• kompleksowe, celowe, zorganizowane i międzysektorowe działanie władz publicznych i innych podmiotów, które ma służyć ochronie, poprawie, utrzymaniu, kształtowaniu się zdrowia i sprawności ludzi,
• tworzenie warunków, które zwiększą warunki i potencjał instytucjonalny, zbiorowy oraz jednostkowy, który możliwa członkom populacji: własny rozwój, poprawę albo utrzymanie obecnej jakości życia, a także funkcjonowanie, które będzie samodzielne i niezależne (Z. Woźniak 2004, s. 181).

TL;DR

Polityka zdrowotna to kompleksowe działania mające na celu ochronę i poprawę zdrowia ludzi. Ma ona na celu tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi jednostki oraz zapewnienie równego dostępu do świadczeń medycznych. Cele polityki zdrowotnej to m.in. promocja zdrowego stylu życia, zapewnienie odpowiednich zasobów zdrowotnych i likwidacja barier w dostępie do opieki zdrowotnej. Wyzwania dla polityki zdrowotnej to m.in. rozwój medycyny, większe uprawnienia jednostki i większa uwaga na bezpieczeństwo zdrowotne. Ubezpieczenie zdrowotne jest narzędziem polityki zdrowotnej, które ma za zadanie zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne wszystkim członkom populacji.

Zasady polityki zdrowotnej

• Godność i podmiotowość w systemie opieki zdrowotnej czyli prawo człowieka do zdrowia.
• Współodpowiedzialność za zdrowie.
• Prawo do informacji o stanie zdrowia, oraz prawo do wyboru miejsca, w którym chcemy się leczyć.
• Równe szanse dla wszystkich, jako równy dostęp do świadczeń usług i urządzeń w infrastrukturze zdrowotnej.
• Rozwiązywanie problemów zdrowotnych poprzez profilaktykę zdrowotną i promocję zdrowia.
• Pomocniczość państwa czyli, decentralizacja służby zdrowia, współpraca jednostek podmiotów systemu opieki zdrowotnej.
• Głos ludności w realizacji działań i podejmowaniu decyzji, które wpływają na politykę zdrowotną.
• Efektywnościowy, jakość, kompleksowość, bezpieczeństwo i ciągłość usług zdrowotnych.
• Potrzeby zdrowotne można zaspokajać wg własnych upodobań.
• Zdrowie jako podstawowy czynnik rozwoju sektora zdrowotnego.
• Ochrona zdrowia jako prostota, w użytkowaniu dla społeczeństwa (Z. Woźniak 2004 s. 181).

Cele polityki zdrowotnej

• Wpieranie, rozwijanie oraz tworzenie, środowiska społecznego, któremu wdrażana będzie koncepcja: zdrowa społeczność - zdrowi obywatele.
• Utrzymanie oraz rozwój międzysektorowej sieci partnerów, który realizują postawione im zadania polityki zdrowotnej np. tworzenie nowych sojuszy na rzecz zdrowia.
• Poprawa i ochrona istniejących warunków życia, które zapewni obywatelom większe bezpieczeństwo zdrowotne.
• Wzmocnienie statusy chorego i pacjenta poprzez większą ochronę prawną.
• Rozwijanie standardów świadczeń i usług poprze wdrażanie coraz to nowszych technologi medycznych.
• Zapewnienie odpowiednich zasobów usług zdrowotnych, a także świadczeń i programów rehabilitacyjnych poprzez zwiększenie standardów ilościowych i jakościowych tych usług.
• Zlikwidowanie barier uniemożliwiających dostęp do opieki zdrowotnej.
• Wdrażanie programów promocji zdrowia, profilaktyki zdrowotnej czy edukacji zdrowotnej, dzięki którym zwiększy się chęć niesienia pomocy oraz korzystania z systemu opieki zdrowotnej.
• Wspieranie osób, które mają w rodzinie osobę przewlekle chorą albo niepełnosprawną.
• Zwiększenie aktywności obywatelskiej poprzez promowanie, upowszechnianie, budowanie jej i włączanie społeczności w rozstrzyganiu kwestii polityki zdrowotnej (Z. Woźniak 2004, s. 181).

Priorytety polityki zdrowotnej

Aby polityka zdrowotna mogła odnieść dużo lepsze rezultaty, należy spośród celów polityki zdrowotnej wybrać jej priorytety, na realizacji których można byłoby się skupić. Celami tymi są:

• Promocja zdrowego stylu i trybu życia (prawidłowa dieta, aktywność fizyczna, walka z uzależnieniami).
• Zdrowe starzenie się społeczeństwa (Dostęp do leczenia w warunkach, które są adekwatne do stanu zdrowia osoby chorej)
• Zmniejszenie skutków niepełnosprawności, zachorowalności oraz przedwczesnej umieralności w wyniku zachorowań na choroby cywilizacyjne takich jak: chorób sercowo-naczyniowych, udarów mózgu, chorób mózgu, cukrzycy, nowotworów złośliwych, przewlekłych chorób układów kostno-stawowych czy chorób układu oddechowego (M. Gujski i in. 2013, s. 12).

Nowe wyzwania dla polityki zdrowotnej

Zjawiska i procesy zachodzące wokół nas skłaniają do budowania nowej polityki zdrowotnej. Są nimi:

1. Szybki rozwój medycyny, który prowadzi do coraz to większych kosztów procedur medycznych i technologi używanej w medycynie.
2. Coraz większa uwaga skupiana na bezpieczeństwo socjalne i zdrowotne.
3. Coraz większe uprawnienie jednostki i ranga ochrony praw człowieka.
4. Wyższy standard życia i większe oczekiwania co do jego jakości.
5. Coraz nowsze style żywienia, pracy i wypoczynku, które nie są dla zdrowia obojętne.
6. Pojęcie zdrowia jako towaru przez znaczący rozwój konsumeryzmu.

Mimo iż, dostęp do opieki zdrowotnej i świadczeń medycznych jest bardzo powszechny oraz wydatki na to są bardzo duże, to nie przekłada się to na stan zdrowia populacji (Z. Woźniak 2004 s. 179).

Ubezpieczenie zdrowotne

Ubezpieczenie zdrowotne jest niewątpliwie narzędziem polityki zdrowotnej. "Idea ubezpieczenia jako szczególna zasada organizacji solidarnego wysiłku całego społeczeństwa dla zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego wszystkim członkom populacji" (R Holly i in. 2012, s. 9). Ubezpieczenia zdrowotne, pełnią funkcje kompensacyjną, która wynika z ochrony ubezpieczeniowej, pełnią także funkcję finansową, która polega na akumulacji kapitału. Ubezpieczenia zdrowotne pełnią również funkcję prewencyjną, która ma za zadanie zmniejszenie możliwości wystąpienia zdarzeń niekorzystnych. Ubezpieczenia zdrowotne stymulują też postęp technologiczny. Występują dwa ubezpieczenia w Polsce ubezpieczenie podstawowe oraz ubezpieczenie prywatne. Podstawowe ubezpieczenie zdrowotne finansuje jedynie pakiet usług gwarantowanych przez państwo. Prywatne ubezpieczenia mogą być substytucyjne lub komplementarne w stosunku do ubezpieczeń podstawowych (J. Suchecka 2010, s. 234).

Polityka zdrowotna — artykuły polecane

Turystyka zrównoważona — Konsumpcja zrównoważona — Polityka społeczna — Koprodukcja — Infrastruktura krytyczna — Organizacja pozarządowa — Funkcje współczesnego państwa — Transport miejski — Ekonomia społeczna

Bibliografia

• Gujski M. (red.) (2013). Zdrowie priorytetem politycznym państwa - analiza i rekomendacje, Instytut Ochrony Zdrowia, Warszawa
• Holly R. (red.) (2012). Ubezpieczenia zdrowotne w polskim systemie ochrony zdrowia, Polityka zdrowotna, nr 10, UMed w Łodzi, SGH, Krajowy Instytut Ubezpieczeń
• Suchecka J. (2010), Ekonomia zdrowia i opieki zdrowotnej, Wolters Kluwer, Warszawa
• Włodarczyk C. (2010), Wprowadzenie do polityki zdrowotnej, Wolters Kluwer, Warszawa
• Woźniak Z. (2004), W stronę zdrowia społeczności - socjologiczny kontekst nowej polityki zdrowotnej, Ruch prawniczy, socjologiczny i ekonomiczny, nr 2, Wydział Prawa i Administracji UAM, Poznań

Autor: Wioleta Oleśniewicz