Funkcje planowania strategicznego: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
m (Czyszczenie tekstu) |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
* jest na ogół planowaniem długoterminowym, | * jest na ogół planowaniem długoterminowym, | ||
* jest czynnikiem integrującym (koordynującym) programy i plany funkcjonalne. | * jest czynnikiem integrującym (koordynującym) programy i plany funkcjonalne. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
Wersja z 09:21, 2 lis 2023
Funkcje planowania strategicznego |
---|
Polecane artykuły |
Omawiając kwestię planowania, należy zwrócić uwagę na związki i różnice pomiędzy planowaniem, a prognozowaniem. Plan jest określeniem sposobu postępowania - programem działań, zaś prognoza jest przewidywaniem procesów od nas niezależnych. Plan dotyczy więc tych procesów i elementów, co do których możemy dokonywać wyboru - podejmować decyzję, prognoza zaś określa jedynie przyszły stan procesów lub zjawisk ekonomicznych, nie zakładając żadnej ingerencji w ten stan poprzez decyzje i planowe działania. Plan oceniany jest z punktu widzenia efektywności i skutków uzyskanych dzięki tym działaniom, prognoza oceniana jest jedynie z punktu widzenia jej trafności. Prognozowanie i planowanie są ze sobą w procesie zarządzania powiązane, jednakże nie należy ich ze sobą utożsamiać.
Cechy planowania strategicznego
Szczególnym rodzajem planowania jest planowanie strategiczne, którego istotę wyrażają następujące cechy:
- jest podejściem kompleksowym, polegającym na połączeniu procesu decyzyjnego, odniesionego do zadań kluczowych i problemów newralgicznych firmy, z analityczno-projekcyjnym wymiarem funkcji planowania,
- w sensie rezultatowym szeroki zakres planowania strategicznego obejmuje:
- programowanie strategiczne:
- strategie podstawowe (poziom korporacji),
- strategie dziedzin gospodarowania (poziom SJG),
- strategie funkcjonalne.
- opracowanie planów biznesowych,
- programowanie strategiczne:
- konkretyzuje i uściśla cele firmy, przede wszystkim ze względu na specyfikację wyrobów (usług), kalkulację cen, funkcje marketingowe, koszty, jakość, normatywy biegu produkcji, parametry technologiczne itd.,
- powinno się ono wyróżniać kreatywnością, innowacyjnością i adaptacyjnością do zmian otoczenia,
- reprezentuje orientację "na zewnątrz", określoną zarówno przez spełnianie potrzeb i oczekiwań nabywców (społeczeństwa), jak przez pozycję przedsiębiorstwa w otoczeniu konkurencyjnym,
- jest na ogół planowaniem długoterminowym,
- jest czynnikiem integrującym (koordynującym) programy i plany funkcjonalne.
Planowanie strategiczne jako system
Planowanie strategiczne jest rozbudowanym systemem, którego strukturę tworzą różnego rodzaju strategie (programy) i plany. Opracowuje się je na poziomie korporacji, SJG, a także na poziomie zakładów lub wydziałów. Stopień szczegółowości i dokładności ich przygotowania wzrasta w miarę przechodzenia na niższe szczeble zarządzania, przy czym programy przeważnie mają charakter długoterminowy.
Ważne znaczenie mają strategie i plany funkcjonalne, które dotyczą zagadnień specjalnych, takich jak na przykład: doskonalenie struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa, badanie i rozwój technologii wytwarzania, zakres i rodzaj inwestycji, rozwój personelu, poprawa produktywności, kompleksowe zarządzanie jakością. W opracowaniach tego typu ma miejsce połączenie części diagnostycznej z projekcjami kształtującymi przyszłość firmy. Jeżeli te projekcje są optymistyczne, to w praktyce gospodarczej są określane mianem strategii lub planów rozwojowych.
Bibliografia
- Woźniak K. (2005), System informacji menedżerskiej jako instrument zarządzania strategicznego w firmie, praca doktorska, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
Autor: Krzysztof Woźniak