Nadawca informacji

Nadawca informacji
Polecane artykuły
Komunikowanie interpersonalne Zasady komunikowania werbalnego Komunikatywność Komunikacja interpersonalna Kanał komunikacyjny Odbiorca informacji Mowa ciała Komunikacja Styl komunikacji w zespole

Nadawca informacji jest pierwszym elementem procesu komunikacji. To on rozpoczyna cały proces i jest źródłem informacji. Możemy nim nazwać osobę, która posiada informację oraz potrzebę, chęć, obowiązek służbowy bądź cel jej przekazania innej osobie lub osobom. Jego cechy maja duży wpływ na przebieg formułowania komunikatu. Przykładem takich cech może być np: wykształcenie, poziom wiedzy na określony temat, przekonania, jego miejsce w hierarchii organizacji czy prestiż. Najważniejszym zadaniem nadawcy informacji jest takie formułowanie komunikatu aby był zrozumiały prze odbiorcę.

Nadawca przekształca informacje w symbole np: pismo, obraz, gest. Do niego należy odpowiedni dobór znaków aby znaczenie informacji było takie same dla nadawcy i odbiorcy.

Przesłanki którymi powinien kierować się nadawca to: ważność komunikatu, stopień jego ustrukturyzowania, możliwość wyboru nośnika, warunki komunikacji i charakter kontaktu. Funkcja czasu nadania sygnału ma nierzadko bardzo istotne znaczenie. Często funkcje tą określają normy, w tym akty prawne wysokiego rzędu np. potwierdzenie nadania listu poleconego czy dokonania wpłaty datą stempla pocztowego, tworzy odpowiednia sytuację prawna niezależnie od tego czy pismo to lub pieniądze dotrą czy nie dotrą do adresata.

Powyższe przykłady wskazują, ze sygnały materialne, kanały informacyjne, fizyczne, miejsca i daty nadania sygnałów, a nie same tylko informacje maja często znaczeni podstawowe dla przebiegu realnych procesów. Tak więc widzimy, że rola i sposób w jaki nadawca prześle dalej informacje ma najistotniejsze znaczenie w procesie komunikowania się.

Bibliografia

• Ober.J, "Informacja i komunikacja w zarządzaniu", wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2007, s. 9-10
• Oleński.J "Ekonomika Informacji", Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001, s. 83

Autor: Aneta Bocheńska