Komunikacja wizerunkowa

Komunikacja wizerunkowa
Polecane artykuły
Influencer marketing Wizerunek organizacji Komunikacja marketingowa Marketing wewnętrzny Slogan reklamowy Employer branding Marketing społeczny Efekt Halo Interaktywność

Komunikacja wizerunkowa - to taki sposób przekazywania informacji odbiorcom, gdzie wiadomością jest mieszanina wiedzy, faktów i uczuć dotyczących osoby lub organizacji komunikującej. Jej istotą jest uzyskanie społecznej akceptacji. W literaturze możemy spotkać wiele definicji komunikacji wizerunkowej, lecz wszystkie je łączy wspólny cel jakim jest wpływanie na odbiorców.

Według Anny Barcik “komunikacja wizerunkowa jest jednym z instrumentów public relations i służy do wykreowania odpowiedniego wizerunku w oczach odbiorców, aby lepiej współpracować i realizować interesy”.

Dominik Lewiński twierdzi, że komunikacja wizerunkowa to “kompleksowa komunikacja, podejmowana przez firmy, na którą składają się programy CI, PR, corporate culture, reklama, marketing, branding, corporate behaviour, komunikacja wewnętrzna, sponsoring, itp." Sensem komunikacji wizerunkowej prowadzonej przez nadawcę jest działanie perswazyjno-manipulacyjne, które jest tłumaczone podejmowaniem decyzji kierowanych chęcią zysku i nakłonienia odbiorców do działań, np. konsumenckich .

Kanały komunikacji wizerunkowej

Komunikacja wizerunkowa to także kreowanie wizerunku, który jest elementem działań public relations. Może dotyczyć osoby, firmy, partii politycznej, urzędu lub nawet państwa. Do podstawowych narzędzi kreowania wizerunku należą:

• działania sponsoringowe,
• budowanie relacji z mediami,
• budowanie relacji z klientami,
• prowadzenie PR-u wewnętrznego,
• wykorzystanie systemów identyfikacji,
• próby zaistnienia w różnych miejscach i środowiskach.

Aktualnie na rynku najważniejsze dla klientów, a także dla organizacji to sposobność do współtworzenia wizerunku i zaangażowanie adresatów komunikatów wizerunkowych w te czynności. Dlatego tak ważną rolę pełnią formy, które dają możliwość interaktywności i informacji zwrotnej na temat przekazywanych informacji. Instrument, który idealnie wpisuje się w te wymogi to Internet i działanie social mediów .

Rodzaje wizerunków

W wyniku kreowania wizerunku możemy osiągnąć wizerunek:

• silny lub słaby - ten pierwszy oznacza, że firma wyraźnie zaznaczyła się w otoczeniu, a jej obraz jest spójny,
• pozytywny, negatywny, nijaki - pozytywny wizerunek można przedstawić jako przychylny stosunek otoczenia, który wynika z korzystnych doświadczeń, a nijaki można rozumieć jako brak emocji wywoływanych przez przedsiębiorstwo u klientów,
• własny lub obcy - własny wizerunek to sposób w jaki firma postrzega swoją działalność, a obcy opisuje mniemanie otoczenia o przedsiębiorstwie,
• aktualny i planowany - aktualny dotyczy wizerunku w obecnym momencie, planowany to taki do którego dążymy.

Według typologii W. Budzyńskiego wyróżniamy 4 rodzaje wizerunków:

• zwykły - sposób w jaki patrzą na firmę klienci;
• lustrzany - sposób w jaki patrzy na siebie firma;
• pożądany - sposób w jaki przedsiębiorstwo chciałoby być postrzegane;
• optymalny - kompromisowy stan możliwy do uzyskania.

Bibliografia

• Barcik A. (2012), Public relations sztuka zarządzania organizacjami, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego", nr 93, Siedlce,
• Białopiotrowicz G. (2009), Kreowanie wizerunku w biznesie i polityce, Wydawnictwo Poltext, Warszawa,
• Buko J. (red.) (2013), Przedsiębiorczość- droga do innowacyjnej gospodarki, Zeszyty Naukowe nr 795 ‘’Ekonomiczne Problemy Usług nr 109’’, Szczecin,
• Lewiński D. (2009), Komunikacja marketingowa a ideologia. Rzecz o kulturyzacji rynku., "Ideologie w słowach i obrazach", Wrocław,
• Przedsiębiorczość- droga do innowacyjnej gospodarki, (2013), Zeszyty Naukowe nr 795, "Ekonomiczne Problemy Usług", nr 109, Szczecin,
• Wendland M. (2008), Komunikowanie a wymiana informacji – Pytanie o zakres pojęcia komunikacji,
• Zdunek R. (2018), Komunikacja wizerunkowa organizacji hospicyjnych i jej wpływ na kształtowanie świadomości społeczeństwa, "Rynek-Społeczeń-stwo-Kultura", nr 2 (28), Kraków.

Autor: Julia Węgrzyńska, Klaudia Zajdel