Podejście diagnostyczno-funkcjonalne: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Jest to jedno z trzech podejść do projektowania w[[Organizowanie|organizowaniu]]. Narodziło się ono na skutek krytyki podejścia funkcjonalnego w latach sześćdziesiątych, któremu to zarzucano trudności i niepowodzenia w jego praktycznym stosowaniu. Zaczęto więc szukać nowych [[Metodologia|metodologii]] które godziły by ze sobą [[podejście opisowo-ulepszające]] z [[podejście funkcjonalno-wzorcujące|podejściem funkcjonalno-wzorcującym]] (Z. Martyniak 1987, s. 155). | Jest to jedno z trzech podejść do projektowania w[[Organizowanie|organizowaniu]]. Narodziło się ono na skutek krytyki podejścia funkcjonalnego w latach sześćdziesiątych, któremu to zarzucano trudności i niepowodzenia w jego praktycznym stosowaniu. Zaczęto więc szukać nowych [[Metodologia|metodologii]] które godziły by ze sobą [[podejście opisowo-ulepszające]] z [[podejście funkcjonalno-wzorcujące|podejściem funkcjonalno-wzorcującym]] (Z. Martyniak 1987, s. 155). | ||
W celu wydobycia zalet i eliminacji [[Wada|wad]] dokonano syntezy wspomnianych podejść (Z. Mikołajczyk, s. 52). Na skutek tego powstało nowe podejście które nazwano diagnostyczno-funkcjonalnym. Wychodząc od dokładnego opisu i analizy stanu istniejącego obejmuje ono swym zakresem identyfikację i analizę funkcji systemu organizacyjnego oraz metodę idealizacji w znajdowaniu rozwiązań optymalnych. Projektowanie organizatorskie tą metodą polega na badaniu stanu wyjściowego, (dotychczasowego) A, zarysowaniu stanu pożądanego B oraz na poszukiwaniu sposobów i dróg prowadzących od A do B. Główne założenie tej metodyki mówi, że organizację dotychczas funkcjonującego systemu można usprawnić tylko poprzez[[Identyfikacja|identyfikację]], [[Diagnoza|diagnozę]] i ocenę stanu istniejącego, wykrycie wszelkich nieprawidłowości oraz zaprojektowanie i wdrożenie niezbędnych usprawnień. | W celu wydobycia zalet i eliminacji [[Wada|wad]] dokonano syntezy wspomnianych podejść (Z. Mikołajczyk, s. 52). Na skutek tego powstało nowe podejście które nazwano diagnostyczno-funkcjonalnym. Wychodząc od dokładnego opisu i analizy stanu istniejącego obejmuje ono swym zakresem identyfikację i analizę funkcji systemu organizacyjnego oraz metodę idealizacji w znajdowaniu rozwiązań optymalnych. [[Projektowanie]] organizatorskie tą metodą polega na badaniu stanu wyjściowego, (dotychczasowego) A, zarysowaniu stanu pożądanego B oraz na poszukiwaniu sposobów i dróg prowadzących od A do B. Główne [[założenie]] tej metodyki mówi, że organizację dotychczas funkcjonującego systemu można usprawnić tylko poprzez[[Identyfikacja|identyfikację]], [[Diagnoza|diagnozę]] i ocenę stanu istniejącego, wykrycie wszelkich nieprawidłowości oraz zaprojektowanie i [[wdrożenie]] niezbędnych usprawnień. | ||
==Metodyki== | ==Metodyki== | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
* Gordon, J. R. (1987). ''A diagnostic approach to organizational behavior''. Boston: Allyn and Bacon. | * Gordon, J. R. (1987). ''A diagnostic approach to organizational behavior''. Boston: Allyn and Bacon. | ||
* Martyniak Z., ''Organizatoryka'', Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1987 | * Martyniak Z., ''Organizatoryka'', Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1987 | ||
* Mikołajczyk Z, ''Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania'' | * Mikołajczyk Z, ''[[Techniki organizatorskie]] w rozwiązywaniu problemów zarządzania'' | ||
{{a|Justyna Milczarek}} | {{a|Justyna Milczarek}} | ||
[[Kategoria:Metody projektowania organizacji]] | [[Kategoria:Metody projektowania organizacji]] | ||
[[en:Diagnostic approach]] | [[en:Diagnostic approach]] | ||
Wersja z 02:12, 21 maj 2020
| Podejście diagnostyczno-funkcjonalne |
|---|
| Polecane artykuły |
Jest to jedno z trzech podejść do projektowania worganizowaniu. Narodziło się ono na skutek krytyki podejścia funkcjonalnego w latach sześćdziesiątych, któremu to zarzucano trudności i niepowodzenia w jego praktycznym stosowaniu. Zaczęto więc szukać nowych metodologii które godziły by ze sobą podejście opisowo-ulepszające z podejściem funkcjonalno-wzorcującym (Z. Martyniak 1987, s. 155).
W celu wydobycia zalet i eliminacji wad dokonano syntezy wspomnianych podejść (Z. Mikołajczyk, s. 52). Na skutek tego powstało nowe podejście które nazwano diagnostyczno-funkcjonalnym. Wychodząc od dokładnego opisu i analizy stanu istniejącego obejmuje ono swym zakresem identyfikację i analizę funkcji systemu organizacyjnego oraz metodę idealizacji w znajdowaniu rozwiązań optymalnych. Projektowanie organizatorskie tą metodą polega na badaniu stanu wyjściowego, (dotychczasowego) A, zarysowaniu stanu pożądanego B oraz na poszukiwaniu sposobów i dróg prowadzących od A do B. Główne założenie tej metodyki mówi, że organizację dotychczas funkcjonującego systemu można usprawnić tylko poprzezidentyfikację, diagnozę i ocenę stanu istniejącego, wykrycie wszelkich nieprawidłowości oraz zaprojektowanie i wdrożenie niezbędnych usprawnień.
Metodyki
Do najważniejszych metodyk stosowanych w tym podejściu zaliczamy:
Metoda prognostyczna (Trzcieniecki 1979)obejmuje:
- ustalenie celów,
- określenie zadań,
- analiza stanu faktycznego,
- projektowanie wzorcowego systemu organizacyjnego,
- ustalenie warunków ograniczających i tworzenie wariantów rozwiązań,
- wybór wariantu optymalnego
- wdrożenie projektu w życie (Z. Martyniak 1987, s. 157)
Etap analizy stanu faktycznego jest niezbędnym etapem postępowania w procesie usprawniania jednostek istniejących organizacji. A jego obecność przed etapem projektowania podkreśla jego ważną rolę.
Metoda RAPPOS Została ona zaproponowana przez F. Liptaka. Drugi krok jej realizacji to diagnostyka wyodrębnionego systemu, co pokazuje że zasadnicze znaczenie w tej metodzie ma pierwiastek diagnostyczny.
Oprócz tych dwóch metodyk w podejściu diagnostycznym istnieją jeszcze inne, bardziej ogólne metody opracowane przez polskich autrów: H. Mrełę, Z. Mikołajczyk T. Strzeleckiego.(Z. Martyniak 1987, str162)
Bibliografia
- Bowey, A. M. (1980). 7 Approaches to organization theory. Organizations as systems, 77.
- Gordon, J. R. (1987). A diagnostic approach to organizational behavior. Boston: Allyn and Bacon.
- Martyniak Z., Organizatoryka, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1987
- Mikołajczyk Z, Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania
Autor: Justyna Milczarek
