Action learning

Action learning
Polecane artykuły
Świadomość społeczna Project Management Institute Technokracja Innowator Zarządzanie przez wartości Charles de Freminville Warsztat Kaizen Mentoring

Action learning to proces rozwiązywania problemów, który wymaga podejmowania działań i refleksji nad rezultatami oraz analizowania zachowań w celu ich poprawy. Pomaga to usprawnić proces rozwiązywania problemów, a także uprościć rozwiązania opracowane przez zespół.

Action learning zawiera:

• Problem, który jest ważny i zazwyczaj złożony,
• Zespół przeznaczony do rozwiązania problemu (Action Learning Set),
• proces, który pobudza ciekawość, dociekliwość i podejmowanie refleksji,
• przekształcenie planów w rzeczywiste działania, które doprowadzą do rozwiązania problemu,
• zobowiązanie do uczenia się. (R.Revans, 1983)

Od tradycyjnych metod nauczania Action learning różni się tym, że zamiast naciskać na prezentację wiedzy i umiejętności, skupia się na analizowaniu działań podjętych w przeszłości. Prowadzi to do poprawy przyszłych zachowań.

TL;DR

Action learning to proces rozwiązywania problemów, który koncentruje się na podejmowaniu działań, refleksji nad rezultatami i analizie zachowań w celu ich poprawy. Został stworzony przez Rega Revans'a w latach 40. XX wieku. Zasada działania jest opisana jako L = P + Q, gdzie L to uczenie się, P to tradycyjne przekazywanie wiedzy, a Q to zadawanie pytań. Metoda ta jest obecnie stosowana przez wiele organizacji na całym świecie, zarówno na miejscu, jak i online (eLearning). Robert Kramer rozszerzył tę metodę o element "oduczania się", który pozwala indywidualnym i grupowym tożsamościom na krytyczne zastanowienie się nad swoimi przekonaniami.

Twórca

Teoria Action learning i pozycja epistemologiczna zostały opracowane pierwotnie w latach czterdziestych dwudziestego wieku przez Rega Revans’a. Zmarł on w 2003 roku, w wieku 95 lat. Silnie związany był z brytyjskim przemysłem i służbą zdrowia.

Zastosował tę metodę do wspierania rozwoju organizacyjnego i biznesowego, rozwiązywania problemów i doskonalenia, twierdząc że popularne wtedy metody są nieefektywne. Zachęcał menedżerów do spotykania się w małych grupach, dzielenia się doświadczeniami i zadawania sobie nawzajem pytań na temat tego, co widzieli i słyszeli. Podejście to zwiększyło produktywność o ponad 30%.(G.Urbanik-Papp, 2001, s.107-117)

Revans sprecyzował to w początkowym rozdziale swojej książki przez równanie:

L = P + Q

Gdzie L = uczenie się (learning), P to tradycyjne sposoby przekazywania wiedzy (Programming), a Q to zadawanie pytań (questioning).

Q zawiera w sobie następujące podstawowe pytania:

• Gdzie?
• Kto?
• Kiedy?
• Co?

A także trzy dodatkowe:

• dlaczego?
• jak dużo? (how many?)
• jak wiele? (how much?)

Chociaż Q jest kamieniem węgielnym metody, istnieją bardziej liberalne sformułowania, które umożliwiły rozpowszechnienie na całym świecie. W książce Revans’a znajdują się przykłady ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji.

International Management Centres, profesjonalne stowarzyszenie zajmujące się Action learning, w którym Revans był prezesem, zaproponowało rozszerzenie tej formuły o R, czyli "refleksję" (reflection). Stąd L = P + Q + R. Ten dodatkowy element podkreśla fakt, że pytania powinny wywoływać refleksje, biorąc pod uwagę obecny problem, pożądany cel, opracowywanie strategii i planów działania lub wdrażania.

Waddill i Marquardt udowadniają działanie Action learning w artykule zatytułowanym "Adult Learning Orientations and Action Learning".

Obecnie Action learning jest praktykowane przez szeroką społeczność przedsiębiorstw, rządów, organizacji non-profit i instytucji edukacyjnych.

Action learning zostało uznane za cenny środek wspierania stałego rozwoju zawodowego specjalistów w nowych zawodach. Zastosowano podejście Action Learning Question, na przykład w rozwijającej się dziedzinie globalnego outsourcingu. (A.Pawlina, M.Ćwiklicki, 2015)

Action eLearning

Organizacje mogą także wykorzystywać tą metodę w sieci. Jest to opłacalne rozwiązanie, które umożliwia powszechne korzystanie z uczenia się na wszystkich poziomach organizacji. Action eLearning (AEL) stanowi realną alternatywę dla organizacji zainteresowanych zastosowaniem procesu, gdzie pracownicy znajdują się w różnych miejscach.

Teoria Kramera

Robert Kramer był pionierem wykorzystania Action learning przez urzędników w rządzie USA oraz w Komisji Europejskiej w Brukseli i Luksemburgu. Wprowadził je także dla naukowców z Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska w Kopenhadze oraz dla urzędników estońskiego rządu w Kancelarii Państwowej (Kancelaria Premiera) w Tallinie, Estonia.

W przeciwieństwie do innych pisarzy w tej dziedzinie, Kramer stosuje teorię sztuki, kreatywności i "oduczania się" psychologa Otto Ranga. W Action learning pozwala się członkom grupy "wyjść poza ramy panującej ideologii", zastanawia się nad ich przypuszczeniami i przekonaniami oraz zmienia ich wybory. Proces "wychodzenia" z ramy, jest analogiczny do twórczości artystów, którzy starają się stworzyć nowe sposoby patrzenia na świat, perspektywy, które pozwalają im dostrzec aspekty świata, którego żaden z artystów, łącznie z nimi, nigdy wcześniej nie widział.

W kontekście organizacyjnym nauka „oduczania się” jest niezbędna, ponieważ odnosimy się do tożsamości jednostki jako "sposobu myślenia". Odnosimy się do tożsamości grupy organizacyjnej jako "kultury". Uczymy się kwestionować, próbować i oddzielać od obu rodzajów tożsamości - tj. nasze indywidualne "ja" i nasze społeczne "ja". Otwierając się na krytyczne pytania, zaczynamy się uczyć, jak wyzwolić się z tego, co wiemy. (M.Pedler, 2011)

Organizacje wspierające Action learning

Wiele organizacji sponsoruje wydarzenia koncentrujące się na wdrażaniu i ulepszaniu Action learning. Należą do nich The Journal of Action Learning: Research & Practice, World Institute of Action Learning Global Forum, Międzynarodowa Fundacja na rzecz Edukacji Działania oraz Światowy Kongres Stowarzyszeń Action Learning, Action Research. Grupy interesu w serwisie LinkedIn poświęcone uczeniu się w działaniu to: WIAL Network, Action Learning Forum, Międzynarodowa Fundacja Edukacji Działania,, Learning Thru Action oraz Action Research i Learning in Organizations.

Bibliografia

• Gasparski W., Botham D. (1998). Action Learning, Transaction Publishers, New Brunswick
• Pawlina A., Ćwiklicki M. (2015). Identyfikacja elementów metody action research w naukowym zarządzaniu, Organizacja i Kierowanie, nr 4
• Pedler M. (2011). Action Learning in Practice, Gower Publishing Company, Burlington
• Revans R. (1983). ABC of Action Learning, Routledge, Londyn
• Urbanik-Papp G. (2001). Rola action learning w rozwoju i edukacji menedżerów, Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, nr 5, s. 107-117
• Woźniak J. (2015). Action learning i jego granice, Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, nr 1, s. 55-68

Autor: Aleksandra Sośnicka