Organizacja pracy wielozmianowej: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
m (Dodanie MetaData Description) |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
[[Kategoria:Czas pracy]] | [[Kategoria:Czas pracy]] | ||
<!--[[en:shift work]]--> | <!--[[en:shift work]]--> | ||
{{#metamaster:description|Organizacja pracy wielozmianowej - rotacyjne zastępowanie się pracowników przy wykonywaniu pracy, zapewniające ciągłość procesu produkcyjnego. Różne rodzaje czasu pracy, np. dwuzmianowa, trójzmianowa okresowa i praca w ruchu ciągłym.}} |
Wersja z 15:50, 12 paź 2023
Organizacja pracy wielozmianowej |
---|
Polecane artykuły |
Praca wielozmianowa polega na tym, że pracownicy zastępują się nawzajem przy wykonywaniu danej pracy w sposób zapewniający zachowanie ciągłości procesu produkcyjnego i przebiegu pracy.
Rodzaje wielozmianowej organizacji czasu pracy:
- praca na dwie zmiany - wykonywana w zmianach rannych i popołudniowych,
- praca trójzmianowa okresowa - jest ona wykonywana bez przerwy we wszystkie dni tygodnia z wyjątkiem niedziel i świąt, są to dni wolne dla wszystkich pracowników,
- praca w ruchu ciągłym - prac trój lub czterozmianowa, która wykonywana jest 24 godziny na dobę, nieprzerwanie przez cały tydzień.
Długości tzw. turnusów zmianowych:
- cykl zapewniający dzień wolny od pracy po nocnej zmianie,
- cykl gwarantujący krótkie okresy rotacji zmian - uwzględniono tu postulat fizjologów pracy odnośnie wypoczynku po pracy w nocy, ten wariant uznano za optymalny, gdyż zakłada on co najmniej jeden dzień wolny po każdej zmianie nocnej,
- cykl zmian w przedsiębiorstwach pracujących w ruchu ciągłym - skraca się tu czas pracy w nocy poprzez wydłużenie godzin pracy zmian dziennych, szczególnie popołudniowej.
Aspekty prawne pracy wielozmianowej
Zostały one ujęte w art. 138 kodeksu pracy i w myśl tego artykułu system pracy na zmiany może być stosowany tylko przy pracach w ruchu ciągłym (takich, które nie mogą być przerwane ze względu na technologię produkcji), a także w instytucjach takich jak np. szpitale (ze względu na konieczność całodobowego zaspokajanie potrzeb ludności). Artykuł ten wskazuje, że w systemie tym istnieje możliwość przedłużenia norm tygodniowych (do 43 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 tygodni) i dobowych (jednego dnia w niektórych tygodniach w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 tygodni dobowy wymiar pracy może być wydłużony do 12 godzin). Za każdą dodatkową godzinę czasu pracy ponad 8 godzin pracownikowi przysługuje dodatek jak za pracę w godzinach nadliczbowych, jednak nie jest to praca w godzinach nadliczbowych.
Przyczyny wprowadzenia pracy wielozmianowy
- charakter procesów technologicznych - wymóg stałego nadzoru przez człowieka niektórych procesów,
- konieczność całodobowej pracy instytucji takich jak szpitale, apteki,
- chłonność rynku na niektóre dobra, np. przemysłu spożywczego czy lekkiego,
- korzyści ekonomiczne, takie jak: lepsze wykorzystanie czynników produkcji, co prowadzi do zwiększenia produkcji i obniżenia kosztu wytworzenia jednostki produktu.
Bariery wprowadzenia pracy wielozmianowej
- ekonomiczno-organizacyjna: surowcowa, zatrudnienia, popytu na dane dobro, brak harmonizacji produkcji,
- techniczna,
- społeczna,
- fizjologiczna - przystosowanie się do pracy zmianowej, a szczególnie do pracy w nocy, jest przeważnie procesem przebiegającym wolno i powodującym spadek poziomu wydajności.
Bibliografia
- L.Kozioł, Zarządzanie czasem pracy, Kraków 2000, s. 169-177.
- L.Kozioł, Motywacja w pracy. Determinanty ekonomiczno-organizacyjne, Wydawnictwo PWN, Warszawa-Kraków 2002, s. 105-107.
- Kodeks pracy, Dz.U.98.21.94, Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r.
Autor: Agata Ficek