System zarządzania środowiskowego: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
(LinkTitles.)
Linia 17: Linia 17:




System Zarządzania Środowiskowego to część całego systemu zarządzania przedsiębiorstwem, która obejmuje strukturę organizacyjną, planowanie, rozłożenie odpowiedzialności oraz środki potrzebne do opracowywania, wdrażania i prowadzenia zarządzania w sposób uwzględniający problemy środowiska. System ten jest zestawem specjalistycznych narzędzi, które umożliwiają stosowanie polityki środowiskowej, co prowadzi do minimalizowania szkodliwego oddziaływania na środowisko w sposób korzystny zarówno dla danego przedsiębiorstwa, jak i środowiska. Wśród systemów zarządzania środowiskowego najistotniejszą rolę odgrywają dwa standardy:
[[System]] Zarządzania Środowiskowego to część całego systemu zarządzania przedsiębiorstwem, która obejmuje strukturę organizacyjną, [[planowanie]], rozłożenie odpowiedzialności oraz środki potrzebne do opracowywania, wdrażania i prowadzenia zarządzania w sposób uwzględniający problemy środowiska. System ten jest zestawem specjalistycznych narzędzi, które umożliwiają stosowanie polityki środowiskowej, co prowadzi do minimalizowania szkodliwego oddziaływania na środowisko w sposób korzystny zarówno dla danego przedsiębiorstwa, jak i środowiska. Wśród systemów zarządzania środowiskowego najistotniejszą rolę odgrywają dwa standardy:
*[[ISO 14001]] – opracowany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną – stosowany na całym świecie przez różne organizacje, staje się coraz bardziej popularny w Polsce
*[[ISO 14001]] – opracowany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną – stosowany na całym świecie przez różne organizacje, staje się coraz bardziej popularny w Polsce
*[[EMAS]] – opracowany przez Komisję Europejską – rejestracja systemu możliwa jest tylko przez organizacje posiadające swoje główne siedziby na terenie Unii Europejskiej
*[[EMAS]] – opracowany przez Komisję Europejską – rejestracja systemu możliwa jest tylko przez organizacje posiadające swoje główne siedziby na terenie Unii Europejskiej
Linia 29: Linia 29:
==System Ekozarządzania i Audytu (EMAS)==
==System Ekozarządzania i Audytu (EMAS)==


System EMAS wszedł w życie już w 1995 roku jako zarządzenie Komisji Wspólnot Europejskich. Z uwagi na organ, który wydał to rozporządzenie, EMAS został automatycznie wprowadzony we wszystkich krajach członkowskich UE. Państwa należące do Unii były zobligowane do przygotowania weryfikatorów systemu zarządzania środowiskowego zgodnie z EMAS oraz systemu rejestracji przedsiębiorstw w rejestrze EMAS [R. Pochyluk 2005 s. 8]. Nadrzędnym celem, który przyświecał twórcom projektu było stworzenie systemu łączącego dobre zarządzanie przedsiębiorstwa z jednoczesnym zarządzaniem środowiskiem. Warunkiem takiego prowadzenia działalności było ciągłe usprawnianie procesów produkcyjnych oraz stosowanych technologii. Opracowanie odpowiedniej polityki, nastawionej na usprawnianie przedsiębiorstwa było jednym z warunków koniecznych do zrealizowania założeń EMAS.
System EMAS wszedł w życie już w 1995 roku jako zarządzenie Komisji Wspólnot Europejskich. Z uwagi na organ, który wydał to [[rozporządzenie]], EMAS został automatycznie wprowadzony we wszystkich krajach członkowskich UE. Państwa należące do Unii były zobligowane do przygotowania weryfikatorów systemu zarządzania środowiskowego zgodnie z EMAS oraz systemu rejestracji przedsiębiorstw w rejestrze EMAS [R. Pochyluk 2005 s. 8]. Nadrzędnym celem, który przyświecał twórcom projektu było stworzenie systemu łączącego dobre [[zarządzanie]] przedsiębiorstwa z jednoczesnym zarządzaniem środowiskiem. Warunkiem takiego prowadzenia działalności było ciągłe usprawnianie procesów produkcyjnych oraz stosowanych technologii. Opracowanie odpowiedniej polityki, nastawionej na usprawnianie przedsiębiorstwa było jednym z warunków koniecznych do zrealizowania założeń EMAS.
Organizacje, które zdecydują się na wdrożenie wspomnianego systemu muszą przejść przez siedmioetapowy proces. Przystąpienie do programu jest dobrowolne.  
Organizacje, które zdecydują się na [[wdrożenie]] wspomnianego systemu muszą przejść przez siedmioetapowy [[proces]]. Przystąpienie do programu jest dobrowolne.  
Kolejne etapy to:
Kolejne etapy to:
* Sporządzenie polityki ekologicznej
* Sporządzenie polityki ekologicznej
Linia 38: Linia 38:
* Przeprowadzenie przeglądu ekologicznego
* Przeprowadzenie przeglądu ekologicznego
* Przygotowanie deklaracji środowiskowej
* Przygotowanie deklaracji środowiskowej
* Zatwierdzenie i uprawomocnienie [A. Marcinkowski 2010 s. 28].
* Zatwierdzenie i [[uprawomocnienie]] [A. Marcinkowski 2010 s. 28].


Po przejściu przez pierwsze sześć etapów dochodzi do oceny oświadczenia środowiskowego przez osoby wydelegowane z zewnętrznych instytucji. Kontrolerzy posiadają akredytację wydaną przez EMAS. Przedmiotem ich oceny są przede wszystkim: efektywność zadeklarowanej polityki i stosowanych procedur, techniczna sprawność zastosowanych rozwiązań oraz weryfikacja otrzymanych informacji. Jeśli weryfikator podpisze oświadczenie środowiskowe przedsiębiorstwa, to może ono ubiegać się o rejestrację w EMAS [A. Matuszak-Flejszman 2011 s. 59].
Po przejściu przez pierwsze sześć etapów dochodzi do oceny oświadczenia środowiskowego przez osoby wydelegowane z zewnętrznych instytucji. Kontrolerzy posiadają akredytację wydaną przez EMAS. Przedmiotem ich oceny są przede wszystkim: [[efektywność]] zadeklarowanej polityki i stosowanych procedur, techniczna [[sprawność]] zastosowanych rozwiązań oraz weryfikacja otrzymanych informacji. Jeśli weryfikator podpisze oświadczenie środowiskowe przedsiębiorstwa, to może ono ubiegać się o rejestrację w EMAS [A. Matuszak-Flejszman 2011 s. 59].
   
   


Linia 47: Linia 47:
   
   
==Rozwój Systemów Zarządzania Środowiskowego==
==Rozwój Systemów Zarządzania Środowiskowego==
Konflikty pomiędzy środowiskiem naturalnym a działaniem człowieka tak naprawdę istniały od zawsze. Dotyczyły one szczególnie przedsiębiorstw przemysłowych ze względu na pochłanianie ogromnej ilości energii oraz zasobów. W połowie XX wieku, a dokładniej w latach sześćdziesiątych, właściciele firm zaczęli zdawać sobie sprawę z negatywnego wpływu na otoczenie. Narastała wówczas świadomość niekorzystnego oddziaływania tego wpływu na sytuację ich organizacji w przyszłości. Znacznie wzrosło zainteresowanie osiąganiem efektów aktywności środowiskowej przez wzmożenie kontroli nad wpływem działań, produktów i usług na środowisko. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pojawiła się konieczność utworzenia narzędzi służących do wykonywania tych czynności. Zaczęto wówczas opracowywać różne działania mające na celu zminimalizowanie szkodliwego wpływu procesów produkcyjnych na środowisko. W 1985 roku powstało Niemieckie Stowarzyszenie na rzecz Zarządzania Środowiskowego, które było pierwszą organizacją przemysłowców na świecie, które przyjęło kodeks postępowania w zakresie zarządzania środowiskowego. W 1992 roku odbyła się konferencja w Rio de Janeiro, podczas której 1200 firm podpisało Kartę Biznesu – dokument zawierający 25 zasad odpowiedzialnego biznesu, z których większość odnosiła się oddziaływania na środowisko. Doświadczenia przedsiębiorstw dotyczące zarządzania jakością oraz użytkowaniem i ochroną środowiska, a także zasady Karty Biznesu zostały wykorzystane przez Brytyjski Instytut Standaryzacji w celu utworzenia systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie, o którym mowa w brytyjskiej normie BS 7750 opublikowanej w 1992 roku, która po dwóch latach pilotażowych została znowelizowana. Znowelizowana [[norma]] mimo że miała charakter tylko krajowy spotkała się ze sporym zainteresowaniem organizacji na całym świecie. Międzynarodowy sukces rozwiązań normalizacyjnych w zakresie zarówno zarządzania jakością, jak i zarządzania środowiskowego oraz zaangażowanie Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej [[ISO]] w działania podejmowane przez Organizacje narodów Zjednoczonych, a dotyczące ochrony środowiska, zaowocowały opracowaniem norm ISO serii 14000. Opracowana w 1996 roku seria norm ISO 14000 obejmowała:  
Konflikty pomiędzy środowiskiem naturalnym a działaniem człowieka tak naprawdę istniały od zawsze. Dotyczyły one szczególnie przedsiębiorstw przemysłowych ze względu na pochłanianie ogromnej ilości energii oraz zasobów. W połowie XX wieku, a dokładniej w latach sześćdziesiątych, właściciele firm zaczęli zdawać sobie sprawę z negatywnego wpływu na otoczenie. Narastała wówczas świadomość niekorzystnego oddziaływania tego wpływu na sytuację ich organizacji w przyszłości. Znacznie wzrosło zainteresowanie osiąganiem efektów aktywności środowiskowej przez wzmożenie kontroli nad wpływem działań, produktów i usług na środowisko. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pojawiła się konieczność utworzenia narzędzi służących do wykonywania tych czynności. Zaczęto wówczas opracowywać różne działania mające na celu zminimalizowanie szkodliwego wpływu procesów produkcyjnych na środowisko. W 1985 roku powstało Niemieckie [[Stowarzyszenie]] na rzecz Zarządzania Środowiskowego, które było pierwszą organizacją przemysłowców na świecie, które przyjęło [[kodeks]] postępowania w zakresie zarządzania środowiskowego. W 1992 roku odbyła się [[konferencja]] w Rio de Janeiro, podczas której 1200 firm podpisało Kartę Biznesu – [[dokument]] zawierający 25 zasad odpowiedzialnego biznesu, z których większość odnosiła się oddziaływania na środowisko. Doświadczenia przedsiębiorstw dotyczące zarządzania jakością oraz użytkowaniem i ochroną środowiska, a także zasady Karty Biznesu zostały wykorzystane przez Brytyjski Instytut Standaryzacji w celu utworzenia systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie, o którym mowa w brytyjskiej normie BS 7750 opublikowanej w 1992 roku, która po dwóch latach pilotażowych została znowelizowana. Znowelizowana [[norma]] mimo że miała charakter tylko krajowy spotkała się ze sporym zainteresowaniem organizacji na całym świecie. Międzynarodowy [[sukces]] rozwiązań normalizacyjnych w zakresie zarówno zarządzania jakością, jak i zarządzania środowiskowego oraz zaangażowanie Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej [[ISO]] w działania podejmowane przez Organizacje narodów Zjednoczonych, a dotyczące ochrony środowiska, zaowocowały opracowaniem norm ISO serii 14000. Opracowana w 1996 roku seria norm ISO 14000 obejmowała:  
* [[ISO 14001]]:1996 "[[System zarządzania]] środowiskowego. Specyfikacje i wytyczne stosowania".
* [[ISO 14001]]:1996 "[[System zarządzania]] środowiskowego. Specyfikacje i wytyczne stosowania".
* ISO 14004:1996 " System Zarządzania środowiskowego. Ogólne wytyczne dotyczące zasad, systemów i technik wspomagających".  
* ISO 14004:1996 " System Zarządzania środowiskowego. Ogólne wytyczne dotyczące zasad, systemów i technik wspomagających".  


Powyższe normy zostały znowelizowane w 15 listopada 2004 roku przez Międzynarodową Organizację normalizacyjną. Nowa wersja ISO 14001:2004 wymaga w mniejszym stopniu niż jej pierwowzór dokumentowania procedur z wyjątkiem procedur dotyczących nadzoru operacyjnego. Pojawiają się w niej jednak nowe dokumenty w tym między innymi: " Zakres systemu", " Aspekty środowiskowe", "Stosowanie nadzoru operacyjnego"  
Powyższe [[normy]] zostały znowelizowane w 15 listopada 2004 roku przez Międzynarodową Organizację normalizacyjną. Nowa wersja ISO 14001:2004 wymaga w mniejszym stopniu niż jej pierwowzór dokumentowania procedur z wyjątkiem procedur dotyczących nadzoru operacyjnego. Pojawiają się w niej jednak nowe dokumenty w tym między innymi: " [[Zakres]] systemu", " Aspekty środowiskowe", "Stosowanie nadzoru operacyjnego"  


==Założenia systemu zarządzania środowiskowego==
==Założenia systemu zarządzania środowiskowego==
Koncepcja systemu zarządzania środowiskowego zapisanego w normie ISO 14001 bazuje na zasadach koncepcji kompleksowego zarządzania jakością. Krytycy zarzucali normie ISO 14001 przede wszystkim brak sprecyzowania konkretnych wymagań dotyczących oddziaływania na środowisko naturalne. Norma ta powiem w swym zamyśle koncentruje się sposobach zarządzania podejmowanym problemem, a nie ostatecznym wyniku działań. Implementacja ISO 14001 ma na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania organizacji na środowisko poprzez usprawnienie zarządzania. Podstawowymi założeniami zarządzania środowiskowego jest poprawa relacji między skutkami działalności człowieka a środowiskiem. Zachowanie w nim równowagi wymaga jednolitego zarządzania dostępem do zasobów środowiskowych, eliminacja negatywnych efektów działalności gospodarczej oraz racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych. [[Strategia]] zarządzania środowiskowego powinna obejmować:
Koncepcja systemu zarządzania środowiskowego zapisanego w normie ISO 14001 bazuje na zasadach koncepcji kompleksowego zarządzania jakością. Krytycy zarzucali normie ISO 14001 przede wszystkim brak sprecyzowania konkretnych wymagań dotyczących oddziaływania na środowisko naturalne. Norma ta powiem w swym zamyśle koncentruje się sposobach zarządzania podejmowanym problemem, a nie ostatecznym wyniku działań. [[Implementacja]] ISO 14001 ma na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania organizacji na środowisko poprzez usprawnienie zarządzania. Podstawowymi założeniami zarządzania środowiskowego jest poprawa relacji między skutkami działalności człowieka a środowiskiem. Zachowanie w nim równowagi wymaga jednolitego zarządzania dostępem do zasobów środowiskowych, eliminacja negatywnych efektów działalności gospodarczej oraz racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych. [[Strategia]] zarządzania środowiskowego powinna obejmować:
* zapobieganie powstawaniu odpadów,  
* zapobieganie powstawaniu odpadów,  
* redukcje ilości odpadów u źródła,
* redukcje ilości odpadów u źródła,
Linia 67: Linia 67:
Etap I – Prace wstępne  
Etap I – Prace wstępne  
* Podjęcie decyzji dotyczącej korzystania z pomocy firmy konsultingowej – o ile będzie to konieczne  
* Podjęcie decyzji dotyczącej korzystania z pomocy firmy konsultingowej – o ile będzie to konieczne  
* Powołanie zespołu wdrożeniowego, przydzielenie odpowiednich funkcji właściwym osobom oraz zapewnienie niezbędnych środków
* [[Powołanie]] zespołu wdrożeniowego, przydzielenie odpowiednich funkcji właściwym osobom oraz zapewnienie niezbędnych środków
* Przeprowadzenie wstępnego przeglądu środowiskowego
* Przeprowadzenie wstępnego przeglądu środowiskowego


Linia 73: Linia 73:
* Przeprowadzenie szkoleń o różnym zakresie tematycznym dla różnych grup pracowników organizacji  
* Przeprowadzenie szkoleń o różnym zakresie tematycznym dla różnych grup pracowników organizacji  
* Opracowanie procedur, które muszą być kolejno udokumentowane. Procedury te dotyczą między innymi: przeprowadzania szkoleń, komunikacji wewnątrz organizacji, nadzoru dokumentacji systemowej, identyfikacji sytuacji awaryjnych, prowadzenia działań korygujących i zapobiegawczych.
* Opracowanie procedur, które muszą być kolejno udokumentowane. Procedury te dotyczą między innymi: przeprowadzania szkoleń, komunikacji wewnątrz organizacji, nadzoru dokumentacji systemowej, identyfikacji sytuacji awaryjnych, prowadzenia działań korygujących i zapobiegawczych.
* Analiza oddziaływania organizacji na środowisko – jest to kluczowe zadanie dla skuteczności wdrażanego systemu zarządzania środowiskiem.
* Analiza oddziaływania organizacji na środowisko – jest to kluczowe [[zadanie]] dla skuteczności wdrażanego systemu zarządzania środowiskiem.
* Opracowanie procedur operacyjnych, w których określa się sposób postępowania przy realizacji procesów związanych z kwestią dotyczącą środowiska.
* Opracowanie procedur operacyjnych, w których określa się sposób postępowania przy realizacji procesów związanych z kwestią dotyczącą środowiska.
* Opracowanie polityki środowiskowej i programu środowiskowego.
* Opracowanie polityki środowiskowej i programu środowiskowego.


Etap III – Testowanie
Etap III – Testowanie
* Przeprowadzenie działań korygujących, których celem jest ocena zgodności pomiędzy działaniami rzeczywistymi, a tymi ustalonymi wcześniej oraz ocena zgodności wdrożonego systemu z wymaganiami normy ISO 14001.
* Przeprowadzenie działań korygujących, których celem jest [[ocena]] zgodności pomiędzy działaniami rzeczywistymi, a tymi ustalonymi wcześniej oraz ocena zgodności wdrożonego systemu z wymaganiami normy ISO 14001.
* Kontrola zarządzania realizowana przez najwyższe kierownictwo.
* [[Kontrola]] zarządzania realizowana przez najwyższe kierownictwo.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Karaszewski R. (2009). ''Nowoczesne Koncepcje zarządzania jakością'', Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa, Toruń
* Karaszewski R. (2009). ''Nowoczesne [[Koncepcje zarządzania]] jakością'', Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa, Toruń
* Marcinkowski A. (red.) (2010). [http://igkm.pl/ftp/dok/201612/Ekozarzadzanie_w_przedsiebiorstwie_podrecznik.pdf ''Ekozarządzanie w Przedsiębiorstwie''], Epograf, Warszawa  
* Marcinkowski A. (red.) (2010). [http://igkm.pl/ftp/dok/201612/Ekozarzadzanie_w_przedsiebiorstwie_podrecznik.pdf ''Ekozarządzanie w Przedsiębiorstwie''], Epograf, Warszawa  
* Matuszak-Flejszman A. (2011). [https://www.mos.gov.pl/fileadmin/introduction/images/Wdrazanie_systemu_ekozarzadzania_i_audytu_EMAS_w_administracji_rzadowej.pdf ''Wdrażanie systemu EMAS w Urzędach Administracji Rządowej''], Warszawa  
* Matuszak-Flejszman A. (2011). [https://www.mos.gov.pl/fileadmin/introduction/images/Wdrazanie_systemu_ekozarzadzania_i_audytu_EMAS_w_administracji_rzadowej.pdf ''Wdrażanie systemu EMAS w Urzędach Administracji Rządowej''], Warszawa  
* Wasilewski L. (1998). ''Podstawy zarządzania jakością'', Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania", Warszawa
* Wasilewski L. (1998). ''Podstawy zarządzania jakością'', Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania", Warszawa
* Pochyluk R. (2005). [http://www.emas-polska.pl/pliki/emas-poradnik-organizacji.pdf ''Wspólnotowy System Ekozarządzania i Audytu''], Wydawnictwo Domena, Kraków  
* Pochyluk R. (2005). [http://www.emas-polska.pl/pliki/emas-poradnik-organizacji.pdf ''Wspólnotowy System Ekozarządzania i Audytu''], Wydawnictwo [[Domena]], Kraków  
* Poskrobko B. (2007). ''Zarządzanie środowiskiem'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
* Poskrobko B. (2007). ''Zarządzanie środowiskiem'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
* Rogala P. (2007) ''Systemy zarządzania jakością i środowiskiem'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław
* Rogala P. (2007) ''Systemy zarządzania jakością i środowiskiem'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław

Wersja z 03:20, 22 maj 2020

System zarządzania środowiskowego
Polecane artykuły



System Zarządzania Środowiskowego to część całego systemu zarządzania przedsiębiorstwem, która obejmuje strukturę organizacyjną, planowanie, rozłożenie odpowiedzialności oraz środki potrzebne do opracowywania, wdrażania i prowadzenia zarządzania w sposób uwzględniający problemy środowiska. System ten jest zestawem specjalistycznych narzędzi, które umożliwiają stosowanie polityki środowiskowej, co prowadzi do minimalizowania szkodliwego oddziaływania na środowisko w sposób korzystny zarówno dla danego przedsiębiorstwa, jak i środowiska. Wśród systemów zarządzania środowiskowego najistotniejszą rolę odgrywają dwa standardy:

  • ISO 14001 – opracowany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną – stosowany na całym świecie przez różne organizacje, staje się coraz bardziej popularny w Polsce
  • EMAS – opracowany przez Komisję Europejską – rejestracja systemu możliwa jest tylko przez organizacje posiadające swoje główne siedziby na terenie Unii Europejskiej

Przyczyny powstania Systemu Zarządzania Środowiskowego

  • Wzrost znaczenia kwestii dotyczących ochrony środowiska naturalnego spowodowany zwiększeniem się świadomości kierowników, akcjonariuszy, pracowników oraz klientów
  • Pojawienie się bodźców finansowych i prawnych, które nakłaniały organizacje do zmniejszania negatywnego oddziaływania na środowisko przyrodnicze
  • Chęć poprawy wizerunku firmy – troska o środowisko jest bardzo ważną częścią strategii przedsiębiorstw, co może doprowadzić do umocnienia jej pozycji na rynku
  • Wzrost zainteresowania systemem zarządzania jakością, który w wielu przypadkach stanowił podstawę do wprowadzania kolejnych systemów zarządzania

System Ekozarządzania i Audytu (EMAS)

System EMAS wszedł w życie już w 1995 roku jako zarządzenie Komisji Wspólnot Europejskich. Z uwagi na organ, który wydał to rozporządzenie, EMAS został automatycznie wprowadzony we wszystkich krajach członkowskich UE. Państwa należące do Unii były zobligowane do przygotowania weryfikatorów systemu zarządzania środowiskowego zgodnie z EMAS oraz systemu rejestracji przedsiębiorstw w rejestrze EMAS [R. Pochyluk 2005 s. 8]. Nadrzędnym celem, który przyświecał twórcom projektu było stworzenie systemu łączącego dobre zarządzanie przedsiębiorstwa z jednoczesnym zarządzaniem środowiskiem. Warunkiem takiego prowadzenia działalności było ciągłe usprawnianie procesów produkcyjnych oraz stosowanych technologii. Opracowanie odpowiedniej polityki, nastawionej na usprawnianie przedsiębiorstwa było jednym z warunków koniecznych do zrealizowania założeń EMAS. Organizacje, które zdecydują się na wdrożenie wspomnianego systemu muszą przejść przez siedmioetapowy proces. Przystąpienie do programu jest dobrowolne. Kolejne etapy to:

  • Sporządzenie polityki ekologicznej
  • Przeprowadzenie przygotowawczego przeglądu przedsiębiorstwa
  • Stworzenie programu środowiskowego
  • Zaimplementowanie systemu ekozarządzania
  • Przeprowadzenie przeglądu ekologicznego
  • Przygotowanie deklaracji środowiskowej
  • Zatwierdzenie i uprawomocnienie [A. Marcinkowski 2010 s. 28].

Po przejściu przez pierwsze sześć etapów dochodzi do oceny oświadczenia środowiskowego przez osoby wydelegowane z zewnętrznych instytucji. Kontrolerzy posiadają akredytację wydaną przez EMAS. Przedmiotem ich oceny są przede wszystkim: efektywność zadeklarowanej polityki i stosowanych procedur, techniczna sprawność zastosowanych rozwiązań oraz weryfikacja otrzymanych informacji. Jeśli weryfikator podpisze oświadczenie środowiskowe przedsiębiorstwa, to może ono ubiegać się o rejestrację w EMAS [A. Matuszak-Flejszman 2011 s. 59].



Rozwój Systemów Zarządzania Środowiskowego

Konflikty pomiędzy środowiskiem naturalnym a działaniem człowieka tak naprawdę istniały od zawsze. Dotyczyły one szczególnie przedsiębiorstw przemysłowych ze względu na pochłanianie ogromnej ilości energii oraz zasobów. W połowie XX wieku, a dokładniej w latach sześćdziesiątych, właściciele firm zaczęli zdawać sobie sprawę z negatywnego wpływu na otoczenie. Narastała wówczas świadomość niekorzystnego oddziaływania tego wpływu na sytuację ich organizacji w przyszłości. Znacznie wzrosło zainteresowanie osiąganiem efektów aktywności środowiskowej przez wzmożenie kontroli nad wpływem działań, produktów i usług na środowisko. Na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pojawiła się konieczność utworzenia narzędzi służących do wykonywania tych czynności. Zaczęto wówczas opracowywać różne działania mające na celu zminimalizowanie szkodliwego wpływu procesów produkcyjnych na środowisko. W 1985 roku powstało Niemieckie Stowarzyszenie na rzecz Zarządzania Środowiskowego, które było pierwszą organizacją przemysłowców na świecie, które przyjęło kodeks postępowania w zakresie zarządzania środowiskowego. W 1992 roku odbyła się konferencja w Rio de Janeiro, podczas której 1200 firm podpisało Kartę Biznesu – dokument zawierający 25 zasad odpowiedzialnego biznesu, z których większość odnosiła się oddziaływania na środowisko. Doświadczenia przedsiębiorstw dotyczące zarządzania jakością oraz użytkowaniem i ochroną środowiska, a także zasady Karty Biznesu zostały wykorzystane przez Brytyjski Instytut Standaryzacji w celu utworzenia systemu zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie, o którym mowa w brytyjskiej normie BS 7750 opublikowanej w 1992 roku, która po dwóch latach pilotażowych została znowelizowana. Znowelizowana norma mimo że miała charakter tylko krajowy spotkała się ze sporym zainteresowaniem organizacji na całym świecie. Międzynarodowy sukces rozwiązań normalizacyjnych w zakresie zarówno zarządzania jakością, jak i zarządzania środowiskowego oraz zaangażowanie Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO w działania podejmowane przez Organizacje narodów Zjednoczonych, a dotyczące ochrony środowiska, zaowocowały opracowaniem norm ISO serii 14000. Opracowana w 1996 roku seria norm ISO 14000 obejmowała:

  • ISO 14001:1996 "System zarządzania środowiskowego. Specyfikacje i wytyczne stosowania".
  • ISO 14004:1996 " System Zarządzania środowiskowego. Ogólne wytyczne dotyczące zasad, systemów i technik wspomagających".

Powyższe normy zostały znowelizowane w 15 listopada 2004 roku przez Międzynarodową Organizację normalizacyjną. Nowa wersja ISO 14001:2004 wymaga w mniejszym stopniu niż jej pierwowzór dokumentowania procedur z wyjątkiem procedur dotyczących nadzoru operacyjnego. Pojawiają się w niej jednak nowe dokumenty w tym między innymi: " Zakres systemu", " Aspekty środowiskowe", "Stosowanie nadzoru operacyjnego"

Założenia systemu zarządzania środowiskowego

Koncepcja systemu zarządzania środowiskowego zapisanego w normie ISO 14001 bazuje na zasadach koncepcji kompleksowego zarządzania jakością. Krytycy zarzucali normie ISO 14001 przede wszystkim brak sprecyzowania konkretnych wymagań dotyczących oddziaływania na środowisko naturalne. Norma ta powiem w swym zamyśle koncentruje się sposobach zarządzania podejmowanym problemem, a nie ostatecznym wyniku działań. Implementacja ISO 14001 ma na celu zmniejszenie negatywnego oddziaływania organizacji na środowisko poprzez usprawnienie zarządzania. Podstawowymi założeniami zarządzania środowiskowego jest poprawa relacji między skutkami działalności człowieka a środowiskiem. Zachowanie w nim równowagi wymaga jednolitego zarządzania dostępem do zasobów środowiskowych, eliminacja negatywnych efektów działalności gospodarczej oraz racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych. Strategia zarządzania środowiskowego powinna obejmować:

  • zapobieganie powstawaniu odpadów,
  • redukcje ilości odpadów u źródła,
  • ograniczenie zanieczyszczeń,
  • zagospodarowanie odpadów.

Wprowadzenie systemu zarządzania środowiskowego ma na celu głównie uporządkowanie i ujednolicenie działań na rzecz ochrony środowiska oraz zademonstrowanie działań organizacji opinii publicznej.

Wdrażanie Systemu Zarządzania Środowiskowego

Proces wdrażania systemu zarządzania środowiskowego składa się z trzech zasadniczych etapów, do których zalicza się: prace wstępne, opracowanie systemu, testowanie.

Etap I – Prace wstępne

  • Podjęcie decyzji dotyczącej korzystania z pomocy firmy konsultingowej – o ile będzie to konieczne
  • Powołanie zespołu wdrożeniowego, przydzielenie odpowiednich funkcji właściwym osobom oraz zapewnienie niezbędnych środków
  • Przeprowadzenie wstępnego przeglądu środowiskowego

Etap II – Opracowanie

  • Przeprowadzenie szkoleń o różnym zakresie tematycznym dla różnych grup pracowników organizacji
  • Opracowanie procedur, które muszą być kolejno udokumentowane. Procedury te dotyczą między innymi: przeprowadzania szkoleń, komunikacji wewnątrz organizacji, nadzoru dokumentacji systemowej, identyfikacji sytuacji awaryjnych, prowadzenia działań korygujących i zapobiegawczych.
  • Analiza oddziaływania organizacji na środowisko – jest to kluczowe zadanie dla skuteczności wdrażanego systemu zarządzania środowiskiem.
  • Opracowanie procedur operacyjnych, w których określa się sposób postępowania przy realizacji procesów związanych z kwestią dotyczącą środowiska.
  • Opracowanie polityki środowiskowej i programu środowiskowego.

Etap III – Testowanie

  • Przeprowadzenie działań korygujących, których celem jest ocena zgodności pomiędzy działaniami rzeczywistymi, a tymi ustalonymi wcześniej oraz ocena zgodności wdrożonego systemu z wymaganiami normy ISO 14001.
  • Kontrola zarządzania realizowana przez najwyższe kierownictwo.

Bibliografia

Autor: Lukasz Rej, Joanna Maga, Arkadiusz Brzegowy