System wczesnego ostrzegania P.J. Fitz Patricka: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
P.J. Fitz Patrick jest autorem pierwszego skutecznego badania sprawozdawczości finansowej w zakresie wypłacalności przedsiębiorstw z zastosowaniem metod statystycznych<ref>''[[Analiza finansowa]] w zarządzaniu przedsiębiorstwem'' Tom 2, pod red. Lecha Bednarskiego, Tadeusza Waśniewskiego, [[Fundacja]] Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa, 1996, s. 260.</ref>. Swoją analizę przeprowadził w roku 1932. Autor posłużył się wówczas danymi pochodzącymi z rocznej sprawozdawczości 38 przedsiębiorstw amerykańskich, wśród których było 19 przedsiębiorstw wypłacalnych i 19 niewypłacalnych. Były to przedsiębiorstwa dobrane pod względem branży, sumy bilansowej, wielkości obrotów oraz miejsca siedziby<ref>Zaleska M., ''[[Identyfikacja]] ryzyka upadłości przedsiębiorstwa i banku'', Difin, Warszawa 2002, s. 23.</ref>. P.J. Fitz Patrick jako pierwszy zastosował w badaniu metodę porównawczą, która to polega na porównywaniu parami [[wskaźnik]]ów dla spółek wypłacalnych i niewypłacalnych. W tym przypadku dokonywano porównań wskaźników dla okresów na rok, dwa lata oraz trzy lata przed wystąpieniem niewypłacalności<ref>Rogowski W.K., ''Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów zagrożenia zdolności płatniczej przedsiębiorstwa'', "[[Bank]] i [[kredyt]]" 6/1999, [[NBP]], Warszawa 1999, s. 60.</ref>. | P.J. Fitz Patrick jest autorem pierwszego skutecznego badania sprawozdawczości finansowej w zakresie wypłacalności przedsiębiorstw z zastosowaniem metod statystycznych<ref>''[[Analiza finansowa]] w zarządzaniu przedsiębiorstwem'' Tom 2, pod red. Lecha Bednarskiego, Tadeusza Waśniewskiego, [[Fundacja]] Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa, 1996, s. 260.</ref>. Swoją analizę przeprowadził w roku 1932. Autor posłużył się wówczas danymi pochodzącymi z rocznej sprawozdawczości 38 przedsiębiorstw amerykańskich, wśród których było 19 przedsiębiorstw wypłacalnych i 19 niewypłacalnych. Były to przedsiębiorstwa dobrane pod względem branży, sumy bilansowej, wielkości obrotów oraz miejsca siedziby<ref>Zaleska M., ''[[Identyfikacja]] ryzyka upadłości przedsiębiorstwa i banku'', Difin, Warszawa 2002, s. 23.</ref>. P.J. Fitz Patrick jako pierwszy zastosował w badaniu metodę porównawczą, która to polega na porównywaniu parami [[wskaźnik]]ów dla spółek wypłacalnych i niewypłacalnych. W tym przypadku dokonywano porównań wskaźników dla okresów na rok, dwa lata oraz trzy lata przed wystąpieniem niewypłacalności<ref>Rogowski W.K., ''Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów [[zagrożenia]] [[zdolności]] płatniczej przedsiębiorstwa'', "[[Bank]] i [[kredyt]]" 6/1999, [[NBP]], Warszawa 1999, s. 60.</ref>. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
==Opracowany model== | ==Opracowany model== | ||
Autor stworzył w ten sposób jednowymiarowy [[model]] analizy dyskryminacyjnej, służący do przewidywania zbliżającej się upadłości przedsiębiorstw. Niestety, w swojej publikacji nie wymienił kompletnego zestawu wskaźników, którymi posłużył się podczas badania, lecz wskazał te, które charakteryzowały się największymi różnicami wartości dla obu grup przedsiębiorstw we wszystkich analizowanych latach przed wystąpieniem niewypłacalności. Za szczególnie istotne, a zarazem wystarczające przy wczesnym sygnalizowaniu upadłości uznał zatem dwa następujące wskaźniki<ref>Korol T., Prusak B., ''Upadłość przedsiębiorstw a wykorzystanie sztucznej inteligencji'', CeDeWu, Warszawa 2005, s. 93-94.</ref>: | Autor stworzył w ten sposób jednowymiarowy [[model]] analizy dyskryminacyjnej, służący do przewidywania zbliżającej się upadłości przedsiębiorstw. Niestety, w swojej publikacji nie wymienił kompletnego zestawu wskaźników, którymi posłużył się podczas badania, lecz wskazał te, które charakteryzowały się największymi różnicami wartości dla obu grup przedsiębiorstw we wszystkich analizowanych latach przed wystąpieniem niewypłacalności. Za szczególnie istotne, a zarazem wystarczające przy wczesnym sygnalizowaniu upadłości uznał zatem dwa następujące wskaźniki<ref>Korol T., Prusak B., ''[[Upadłość]] przedsiębiorstw a wykorzystanie sztucznej inteligencji'', CeDeWu, Warszawa 2005, s. 93-94.</ref>: | ||
* [[zysk]] netto / [[kapitał własny]], | * [[zysk]] netto / [[kapitał własny]], | ||
* kapitał własny / kapitał obcy. | * kapitał własny / [[kapitał obcy]]. | ||
Pierwszy z nich stanowi rentowność [[kapitał]]u własnego, a drugi wartość kapitału własnego. | Pierwszy z nich stanowi [[rentowność]] [[kapitał]]u własnego, a drugi [[wartość]] kapitału własnego. | ||
==Znaczenie pracy== | ==Znaczenie pracy== | ||
Wersja z 03:13, 22 maj 2020
P.J. Fitz Patrick jest autorem pierwszego skutecznego badania sprawozdawczości finansowej w zakresie wypłacalności przedsiębiorstw z zastosowaniem metod statystycznych[1]. Swoją analizę przeprowadził w roku 1932. Autor posłużył się wówczas danymi pochodzącymi z rocznej sprawozdawczości 38 przedsiębiorstw amerykańskich, wśród których było 19 przedsiębiorstw wypłacalnych i 19 niewypłacalnych. Były to przedsiębiorstwa dobrane pod względem branży, sumy bilansowej, wielkości obrotów oraz miejsca siedziby[2]. P.J. Fitz Patrick jako pierwszy zastosował w badaniu metodę porównawczą, która to polega na porównywaniu parami wskaźników dla spółek wypłacalnych i niewypłacalnych. W tym przypadku dokonywano porównań wskaźników dla okresów na rok, dwa lata oraz trzy lata przed wystąpieniem niewypłacalności[3].
Opracowany model
Autor stworzył w ten sposób jednowymiarowy model analizy dyskryminacyjnej, służący do przewidywania zbliżającej się upadłości przedsiębiorstw. Niestety, w swojej publikacji nie wymienił kompletnego zestawu wskaźników, którymi posłużył się podczas badania, lecz wskazał te, które charakteryzowały się największymi różnicami wartości dla obu grup przedsiębiorstw we wszystkich analizowanych latach przed wystąpieniem niewypłacalności. Za szczególnie istotne, a zarazem wystarczające przy wczesnym sygnalizowaniu upadłości uznał zatem dwa następujące wskaźniki[4]:
- zysk netto / kapitał własny,
- kapitał własny / kapitał obcy.
Pierwszy z nich stanowi rentowność kapitału własnego, a drugi wartość kapitału własnego.
Znaczenie pracy
Wprawdzie znaczenie pracy autorstwa P.J. Fitz Patricka jest niewielkie pod względem samego doboru wskaźników, jednakże zaproponowana metoda porównawcza stanowi istotny wkład do analiz związanych z przewidywaniem upadłości. Uznaje się bowiem, iż to podejście dało początek oraz wyznaczyło kierunek kolejnych badań w zakresie systemów wczesnego ostrzegania przed upadłością przedsiębiorstw[5].
Przypisy
- ↑ Analiza finansowa w zarządzaniu przedsiębiorstwem Tom 2, pod red. Lecha Bednarskiego, Tadeusza Waśniewskiego, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa, 1996, s. 260.
- ↑ Zaleska M., Identyfikacja ryzyka upadłości przedsiębiorstwa i banku, Difin, Warszawa 2002, s. 23.
- ↑ Rogowski W.K., Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów zagrożenia zdolności płatniczej przedsiębiorstwa, "Bank i kredyt" 6/1999, NBP, Warszawa 1999, s. 60.
- ↑ Korol T., Prusak B., Upadłość przedsiębiorstw a wykorzystanie sztucznej inteligencji, CeDeWu, Warszawa 2005, s. 93-94.
- ↑ Rogowski W.K., Możliwości wczesnego rozpoznawania symptomów zagrożenia zdolności płatniczej przedsiębiorstwa, "Bank i kredyt" 6/1999, NBP, Warszawa 1999, s. 60.
Autor: Katarzyna Kowalewska
