Dyskusja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 105: Linia 105:
<noautolinks>
<noautolinks>
* Drabik L. (red.) (2019), ''Słownik języka polskiego PWN'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
* Drabik L. (red.) (2019), ''Słownik języka polskiego PWN'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
* Gronbeck B., German K., Ehninger D., Monroe A., (2001), ''Zasady komunikacji werbalnej'', Zysk i S-ka, Poznań
* Gronbeck B., German K., Ehninger D., Monroe A. (2001), ''Zasady komunikacji werbalnej'', Zysk i S-ka, Poznań
* Marciszewski W. (1994),  ''Sztuka dyskutowania'', Fundacja na rzecz Informatyki, Logiki i Matematyki, Warszawa
* Marciszewski W. (1994), ''Sztuka dyskutowania'', Fundacja na rzecz Informatyki, Logiki i Matematyki, Warszawa
* Mette Kjaer A.(2009), ''Rządzenie'', Sic, Warszawa
* Mette K. (2009), ''Rządzenie'', Sic, Warszawa
* Mikułowski-Pomorski J., Karwińska A., Pacholski M. (2002), ''Typy działań socjotechnicznych a funkcjonowanie organizacji'', Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
* Mikułowski-Pomorski J., Karwińska A., Pacholski M. (2002), ''Typy działań socjotechnicznych a funkcjonowanie organizacji'',  , Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
* Odrowąż E. (2012), [https://www.zdch.uj.edu.pl/documents/87419401/94513464/5_Dyskusja_metoda_skutecznego_porozumiewania_sie.pdf ''Dyskusja-metoda skutecznego porozumiewania się]'', "Nauczanie przedmiotów przyrodniczych kształtujące postawy i umiejętności badawcze uczniów", Uniwersytet Jagielloński, Kraków
* Odrowąż E. (2012), ''[https://www.zdch.uj.edu.pl/documents/87419401/94513464/5_Dyskusja_metoda_skutecznego_porozumiewania_sie.pdf Dyskusja-metoda skutecznego porozumiewania się]'', Nauczanie przedmiotów przyrodniczych kształtujące postawy i umiejętności badawcze uczniów, Uniwersytet Jagielloński, Kraków
* Pszczołowski T. (1998), ''Umiejętność przekonywania i dyskusji'', Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk
* Pszczołowski T. (1998), ''Umiejętność przekonywania i dyskusji'', Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk
* Sękowski P. (2017), ''Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu tu quoque'', Uniwersytet Łódzki, Łódź
* Sękowski P. (2017), ''Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu tu quoque'', Uniwersytet Łódzki, Łódź

Aktualna wersja na dzień 18:37, 7 sty 2024

Dyskusja (jest to termin pochodzenia łacińskiego: discutere - rozbić, rozłożyć [1]) - jest to ustna lub pisemna wymiana zdań na określony temat, która ma na celu dochodzenie do wspólnych wniosków [2]. Dyskusja jest działaniem prowadzonym w grupie dwóch i więcej osób i zmierzającym do rozwiązania jakiegoś problemu [3].

Jest to proces w którym przedstawia się tezy wspierane kompetentnymi argumentami i pozwala innym ludziom sprawdzić swoje tezy, lub przedstawić kontrargumenty [4].

Dyskusja jest jedną z form zapobiegania nieporozumieniom i uczenia się, bo w trakcie jej prowadzanie możemy lepiej zrozumieć poruszony problem i określić istniejące niezgodności. Proces dyskusji powoduje zmiany w podejściu, informuje, tworzy forum dla reprezentowania poglądów i przekazuje podstawową wiedzę, niezbędną do podjęcia decyzji [5].

Dyskusja jest doskonałą okazją do budowania więzi i lepszego zrozumienia między uczestnikami. Poprzez otwarte i szczerze wyrażanie swoich opinii, uczestnicy mają możliwość lepszego poznania siebie nawzajem. Dyskusja wymaga również empatii i umiejętności słuchania, co jest kluczowe dla budowania relacji. Dzięki dyskusji uczestnicy mają okazję do zrozumienia różnych punktów widzenia i doświadczeń innych osób. To z kolei tworzy podstawę do większego zrozumienia, akceptacji i współpracy.

Cechy dyskusji

Istotnymi cechami dyskusji są [6]:

  • skuteczność argumentacji
  • precyzyjność
  • kultura zachowania
  • kultura słowa.

Także możemy wymienić takie cechy dyskusji [7]:

  • panowanie nad emocjami
  • powstrzymywanie się od interwencji
  • istnienie czynnika współpartnerstwa
  • dążenie do przekonania rozmówcy.

Cele dyskusji

Istnieje dużo różnych celów dyskusji i wśród nich możemy wymienić następujące [8]:

  • rozwiązanie jakiegoś problemu
  • nauczenie kogoś czegoś lub przekonanie go do czegoś
  • ćwiczenie się umiejętności dialektycznej
  • wykazanie się swoją wiedzą lub sprawnością.

Rodzaje dyskusji

Możemy wymienić takie rodzaje dyskusji [9]:

  • Ze względu na liczbę uczestników i formę prowadzenia dyskusje dzielimy na:
  1. Dyskusja spontaniczna - jest to wymiana zdań na określony temat, który interesuje wszystkich uczestników rozmowy.
  2. Dyskusja zorganizowana - jest ona prowadzona w dużej grupie osób i ma parlamentarny charakter, co znaczy, że prowadzi rozmowę jedna osoba, która jest upoważniona do udzielenia głosu innym uczestnikom.
  3. Dyskusja przed zespołem rozstrzygającym - jest to rodzaj dyskusji, gdy w trakcie jej prowadzenia dwie lub więcej osób wykazują swoje zdanie na określony temat przed arbitrem, który decyduje o przyznaniu racji jednej ze stron.
  • Ze względu na stanowisko, jakie zajmują wobec siebie uczestnicy możemy wyróżnić takie dyskusje:
  1. Dyskusja wojownicza - jest to rodzaj dyskusji, gdy dyskutanci mają przynajmniej dwa różnych zdania na określony temat. Strony dyskusji są negatywnie nastawione wobec siebie i nie zgadzają się w poglądach.
  2. Dyskusja budująca lub pogłębiająca - jest to rodzaj dyskusji, w którym chodzi o znalezienie wspólnego zdania, żeby rozwinąć temat.
  • Ze względu na cel wyróżniamy takie rodzaje dyskusji:
  1. Dyskusja teoretyczna - jest to dyskusja, która ma na celu wykrycia prawdy w określonym pytaniu, jej przedmiotem są twierdzenia naukowe, filozoficzne, religijne itp.
  2. Dyskusja teoretyczna z konsekwencjami praktycznymi - jest to połączenie dyskusji teoretycznej z praktyczną.
  3. Dyskusja praktyczna - jest to dyskusja, która dąży do wykonania pewnych działań.
  4. Dyskusja ćwiczebna - jest to dyskusja przeprowadzona w celach szkoleniowych.
  5. Rozgrywka osobista - jest to dyskusja, celem której jest zdobycie zwycięstwa osobistego nad innymi uczestnikami.

Techniki dyskusji w zespole

Techniki dyskusji w zespołach [10]:

  • dyskusja w małych grupach (face-to-face)
  • dyskusja 66
  • dyskusja panelowa
  • dyskusja panelu przerywanego
  • burza mózgów
  • wykład
  • sympozjum
  • słuchający komitet
  • odgrywanie ról

Warunki konieczne do zaistnienia dyskusji

Warunkami racjonalnej dyskusji są warunki następujące [11]:

  1. strony muszą mieć jakiś wzajemny interes
  2. poglądy stron muszą być rożne
  3. strony muszą wzajemnie wierzyć, że działają konstruktywnie
  4. strony muszą być zdolne do zmiany swoich poglądów.

Znaczenie dyskusji

Dyskusja odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i ma wiele korzyści dla organizacji. Przede wszystkim, umożliwia ona otwarte wyrażanie różnych punktów widzenia i poglądów, co prowadzi do lepszej jakości decyzji. Poprzez dyskusję, menedżerowie i pracownicy mają możliwość przedstawienia swoich opinii, uwag i sugestii, co przyczynia się do lepszego zrozumienia problemu i znalezienia optymalnego rozwiązania.

Dyskusja jest również niezbędna do budowania zaangażowania i motywacji w zespole. Poprzez aktywne uczestnictwo w dyskusji, pracownicy czują się bardziej docenieni i mają większe poczucie wpływu na podejmowane decyzje. Ponadto, dyskusja umożliwia identyfikację i rozwiązanie ewentualnych konfliktów, co przyczynia się do lepszego funkcjonowania zespołu.

Kolejną korzyścią wynikającą z dyskusji jest rozwijanie umiejętności komunikacyjnych i krytycznego myślenia. W trakcie dyskusji, uczestnicy muszą słuchać uważnie, analizować argumenty i skutecznie prezentować swoje stanowisko. Poprzez regularne uczestnictwo w dyskusjach, pracownicy rozwijają swoje umiejętności negocjacyjne, perswazyjne i rozwiązywania problemów.

Warto również podkreślić, że dyskusja sprzyja twórczemu myśleniu i innowacyjności. Poprzez wymianę różnych perspektyw i pomysłów, możliwe jest wygenerowanie nowych koncepcji i rozwiązań. Otwarta i konstruktywna dyskusja sprzyja innowacyjności organizacji poprzez stymulowanie kreatywności i myślenia "poza pudełkiem" (out of the box).

Skuteczność argumentacji

Aby osiągnąć skuteczną argumentację w dyskusji, warto pamiętać o kilku kluczowych elementach. Po pierwsze, należy dobrze zrozumieć temat, który jest przedmiotem dyskusji. Wiedza na ten temat pozwoli nam lepiej sformułować nasze argumenty i odpowiednio je poprzeć. Kolejnym ważnym aspektem jest umiejętność słuchania drugiej strony. Dzięki temu będziemy mogli lepiej zrozumieć jej punkt widzenia i odpowiednio na niego zareagować.

W dyskusji istnieje wiele technik argumentacyjnych, które mogą pomóc w skutecznym przekazaniu naszych argumentów. Przykładem takiej techniki jest technika analogii, która polega na porównaniu badanego zagadnienia do innego, dobrze znanego przypadku. Inną skuteczną techniką jest technika przekonywania poprzez fakty i dowody. Poparcie naszych argumentów konkretnymi faktami i dowodami zwiększa ich wiarygodność i siłę perswazji. Ważnym elementem skutecznej argumentacji jest także umiejętność odpowiedniego zarządzania czasem. Niezbyt długie, ale jednocześnie niezbyt krótkie argumenty będą bardziej przekonujące i łatwiej zrozumiane przez drugą stronę.

Kultura i emocje w dyskusji

Kultura zachowania odgrywa istotną rolę w przebiegu dyskusji. Właściwe zachowanie wpływa na atmosferę i skuteczność tej formy komunikacji.

Sposób, w jaki uczestnicy dyskusji zachowują się względem siebie, ma duże znaczenie dla przebiegu dyskusji. Szacunek i uprzejmość są fundamentami kultury zachowania w dyskusji. Wzajemne szanowanie i okazywanie uprzejmości tworzą atmosferę sprzyjającą wymianie konstruktywnych argumentów. Dlatego ważne jest, aby uczestnicy dyskusji słuchali siebie nawzajem, nie przerywali sobie i nie używali obraźliwych słów.

W dyskusji wartość szacunku i uprzejmości jest nieoceniona. Szanowanie innych uczestników dyskusji, ich poglądów i doświadczeń jest kluczowe dla budowania zaufania i dobrej atmosfery. Uprzejmość, w tym wyrażanie wdzięczności za wysłuchanie i uwzględnienie cudzych argumentów, pomaga utrzymać konstruktywny charakter dyskusji. Kultura zachowania odzwierciedla nasze wartości i wpływa na to, jak zostaniemy odebrani przez innych uczestników dyskusji.

W dyskusji właściwe używanie języka ma kluczowe znaczenie. Sposób, w jaki wyrażamy swoje argumenty, wpływa na sposób, w jaki zostaną one odebrane przez drugą stronę.

Właściwe używanie języka w dyskusji ma wpływ na jej przebieg i skuteczność. Ważne jest, aby być jasnym i precyzyjnym w sformułowaniu swoich argumentów. Unikanie niejasnych lub dwuznacznych sformułowań ułatwia zrozumienie naszych intencji. Kolejnym ważnym aspektem jest unikanie używania języka emocjonalnego lub obraźliwego. Tego rodzaju język może prowadzić do eskalacji konfliktu i negatywnie wpływać na atmosferę dyskusji.

Aby unikać obraźliwych lub agresywnych słów w dyskusji, warto pamiętać o kilku zasadach. Po pierwsze, należy unikać personalnych ataków i skupić się na argumentach. Zamiast obrażać drugą stronę, warto skupić się na konkretnych faktach i dowodach. Po drugie, warto kontrolować emocje i unikać impulsywnych reakcji. Czasami warto zrobić krótką przerwę, aby ochłonąć i wrócić do dyskusji z większą opanowaniem. Ważne jest także akceptowanie różnych punktów widzenia i szukanie kompromisu.

Emocje są nieodłączną częścią dyskusji. Umiejętne radzenie sobie z emocjami może mieć istotny wpływ na przebieg dyskusji i osiągnięcie zamierzonych celów.

Podczas dyskusji warto mieć świadomość swoich emocji i umieć z nimi radzić. Ważne jest rozpoznawanie i nazwanie swoich emocji, aby móc skutecznie nimi zarządzać. Warto również dbać o swoje samopoczucie przed dyskusją, na przykład poprzez relaksację lub medytację. Podczas dyskusji możemy skupić się na oddechu i próbować utrzymać spokój. Korzystne może być również staranie się zrozumieć emocje drugiej strony i okazać empatię.

Emocje mają duży wpływ na przebieg dyskusji i osiągnięcie zamierzonych celów. Silne emocje, takie jak gniew czy frustracja, mogą negatywnie wpływać na naszą zdolność do logicznego myślenia i konstruktywnej argumentacji. Dlatego ważne jest, aby umieć radzić sobie z emocjami i utrzymać spokój. Emocje mogą również wpływać na sposób, w jaki druga strona odbiera nasze argumenty. Jeśli nasze emocje są widoczne, mogą wpływać na wiarygodność naszych argumentów. Dlatego warto być świadomym swoich emocji i starać się utrzymać równowagę podczas dyskusji.


Dyskusjaartykuły polecane
Etapy tworzenia zespołuKonflikt interpersonalnyCechy zespołuKonfliktZasady komunikowania werbalnegoTest KilmanaZespołowe podejmowanie decyzjiNegocjatorTest inteligencji

Przypisy

  1. Szwed Cz. 2002
  2. Doroszewski W. 1958
  3. Marciszewski W. 1994,s.92
  4. Gronbeck B. i in. 2001,s.339
  5. Mette Kjaer A. 2009, s.69
  6. Skudrzykowa A i in.2000, s.27
  7. Wilkoń A. 2002, s. 232,235
  8. Marciszewski W. 1994, s.25
  9. Pszczołowski T. 1998
  10. Mikułowski-Pomorski J. 2002, s.120-131
  11. Sękowski P. 2017, s.74

Bibliografia

  • Drabik L. (red.) (2019), Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
  • Gronbeck B., German K., Ehninger D., Monroe A. (2001), Zasady komunikacji werbalnej, Zysk i S-ka, Poznań
  • Marciszewski W. (1994), Sztuka dyskutowania, Fundacja na rzecz Informatyki, Logiki i Matematyki, Warszawa
  • Mette K. (2009), Rządzenie, Sic, Warszawa
  • Mikułowski-Pomorski J., Karwińska A., Pacholski M. (2002), Typy działań socjotechnicznych a funkcjonowanie organizacji,  , Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
  • Odrowąż E. (2012), Dyskusja-metoda skutecznego porozumiewania się, Nauczanie przedmiotów przyrodniczych kształtujące postawy i umiejętności badawcze uczniów, Uniwersytet Jagielloński, Kraków
  • Pszczołowski T. (1998), Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk
  • Sękowski P. (2017), Logiczna analiza struktury i prawomocności argumentu tu quoque, Uniwersytet Łódzki, Łódź
  • Skudrzykowa A., Urban K. (2000), Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej, Spółka Wydawniczo-Księgarska, Warszawa
  • Szmeja M. (2010), Pamięć zbiorowa w publicznym dyskursie. Dyskusja internetowa sąsiadujących z sobą grup regionalnych, Studia Humanistyczne. Tom 8
  • Szwed C. (2002), Znaczenie gestów w negocjacjach, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania, Bielsko-Biała
  • Wilkoń A. (2002), Spójność i struktura tekstu, Uniwersitas, Kraków
  • Żmijewska-Kwiręg S. (2010), Dyskusje i debaty, Żywa lekcja samorządności, Ceo, Warszawa


Autor: Yuliia Ivanitska