Kredyt inwestycyjny

Kredyt inwestycyjny jest to rodzaj kredytu bankowego, który zaliczany jest do kredytów tzw. bezpośrednich. Kredyt ten udzielany jest jednostkom gospodarczym w celu umożliwienia prowadzenia działalności rozwojowej, co związane jest z finansowaniem różnego rodzaju przedsięwzięć przedsiębiorstw. Przedsięwzięcia owe mogą służyć powiększeniu majątku trwałego przedsiębiorstwa, jego modernizacji, odtworzeniu czy zrealizowaniu określonego celu długoterminowego. Tym samym umożliwiają one pokrycie niezbędnych wydatków i nakładów inwestycyjnych, a także są wsparciem przy realizacji działań związanych z szeroko rozumianym procesem rozwoju firmy

TL;DR

Kredyt inwestycyjny to rodzaj kredytu bankowego udzielanego jednostkom gospodarczym w celu finansowania przedsięwzięć rozwojowych. Może być przeznaczony na zakup nieruchomości, budowę obiektów przemysłowych, zakup urządzeń oraz wartości niematerialnych. Kredyt jest udzielany na długi okres, zależny od rodzaju inwestycji. Wysokość kredytu zależy od indywidualnych potrzeb kredytobiorcy i może być wypłacana jednorazowo lub w transzach. Warunkiem uzyskania kredytu jest udokumentowanie słuszności inwestycji i przygotowanie planów finansowych. Banki często wymagają wkładu własnego kredytobiorcy i kredyty inwestycyjne są droższe od kredytów obrotowych.

Przeznaczenie kredytu

Przeznaczenie kredytu inwestycyjnego może przybierać różną formę. Środki finansowe uzyskane za jego pomocą mogą być przeznaczone m.in. na:

• zakup nieruchomości,
• zakup, budowę oraz remont obiektów przemysłowych,
• zakup urządzeń (np. komputerów, pojazdów mechanicznych), maszyn produkcyjnych, bądź ich modernizację,
• zakup wartości niematerialnych (np. papierów wartościowych, koncesji, licencji, oprogramowania),
• budowę nowych bądź modernizację istniejących linii produkcyjnych.

Generalnie przedmiot inwestycji mogą stanowić wszystkie środki zaliczane do majątku trwałego firmy, zarówno środki trwałe przedsiębiorstwa jak i wartości niematerialne oraz prawne (np. znaki towarowe). Cechą wspólną owych środków jest ich użytkowanie przez okres ponad roku oraz przeznaczenie na działalność gospodarczą.

Powyżej wymienione nakłady można podzielić na trzy główne grupy:

• rzeczowe elementy majątku trwałego, w skład których wchodzą urządzenia oraz maszyny,
• finansowy majątek trwały, do którego zaliczamy zakup papierów wartościowych,
• wartości prawne i niematerialne jak zakup licencji czy patentów.

Ponadto kredyt inwestycyjny może być przeznaczony na finansowanie zobowiązań powstałych np. z tytułu działalności leasingowej, spłatę zadłużenia wobec instytucji kredytowych, innego banku czy nabycie udziałów bądź akcji

Okres kredytowania

Kredyty inwestycyjne należą do kategorii długoterminowych, udzielanych na ponad rok. Ponadto nie są one udzielane przez banki na czas dłuższy niż okres amortyzacji środków trwałych, które są przedmiotem inwestycji. Jeśli kredyt przeznaczony jest na nabywanie nowych urządzeń czy maszyn tj. w przypadku wymiany starych urządzeń na nowe bądź na rozszerzenie asortymentu, kredyt ma zwykle charakter krótkookresowy. Jednak większość kredytów jest przeznaczona na realizację kompleksowych przedsięwzięć, takich jak budowa hal produkcyjnych czy całkiem nowych zakładów. Wówczas szybka spłata kredytu jest niemożliwa. Dlatego też często są one zaciągane na okres długi (przeważnie na 5-7 lat). Opłacalność produkcji, zwłaszcza po rozpoczęciu nowej działalności (przez okres około dwóch pierwszych miesięcy) jest przeważnie bardzo niewielka. W obawie przed trudnościami z tym związanymi, banki niechętnie udzielają kredytów wyłącznie z własnych środków. Często są one więc udzielane na preferencyjnych warunkach np. z wsparciem zagranicznym czy z funduszy rządowych. Banki najchętniej finansują inwestycje o krótkim okresie zwrotu poniesionych przez nie nakładów. Dlatego też najtrudniej jest uzyskać kredyt przeznaczony na budowę nowej placówki czy zakładu. Wynika to m.in. z faktu możliwości wystąpienia dużych trudności związanych z określeniem opłacalności danej inwestycji. Ponadto kolejne wyzwanie stanowi ustalenie terminu zakończenia inwestycji, związanego z osiągnieciem zakładanej przez przedsiębiorstwo mocy produkcyjnej

Można zatem stwierdzić, że okres kredytowania uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju inwestycji, w tym szczególnie duży wpływ ma:

• okres karencji w spłacie,
• okres realizacji przedsięwzięcia,
• okres spłaty kredytu łącznie z prowizjami, odsetkami oraz opłatami.

Wysokość kredytu

Wysokość kredytu przeznaczona do dyspozycji kredytobiorcy uzależniona jest od jego indywidualnych potrzeb. Może on być wykorzystany jednorazowo bądź w transzach, których wysokość oraz częstotliwość dostosowana jest do terminów realizacji inwestycji. Kredyt wypłacany w transzach tj. określonych kwotach, których wypłacalność rozłożona jest w czasie w zależności od potrzeb kredytobiorcy, ma najczęściej miejsce w przypadku inwestycji wymagających długotrwałego czasu realizacji, jak np. budowa hali produkcyjnej oraz jej wyposażenie w niezbędne urządzenia i maszyny. Bardzo często wypłata następnej transzy uzależniona jest od sposobu wykorzystania poprzedzającej. W tym celu banki przeprowadzają tzw. monitoring stopnia realizacji inwestycji. W momencie uruchomienia kredytu bank rozpoczyna naliczanie odsetek, w związku z czym każda następna transza generuje wzrost zadłużenia przedsiębiorstwa. W tego przypadku kredytu, często stosowana jest tzw. karencja w spłacie. Jest to innymi słowy czasowe zawieszenie obsługi kredytu. Może ona obejmować spłatę odsetek oraz spłatę kapitału. W przypadku zastosowania karencji w spłacie odsetek, zwiększają one kwotę zadłużenia (są bowiem kapitalizowane).

Warunki uzyskania kredytu

Warunkiem uzyskania takiego typu kredytu jest udokumentowanie słuszności inwestycji, efektywności ekonomicznej, przewidywanych zysków, a także skrupulatne przygotowanie planów finansowych, kosztorysów oraz analiza marketingowa i prawna planowanego przedsięwzięcia. Czynności te związane są z dodatkowymi wydatkami oraz wydłużeniem czasu potrzebnego na przygotowanie dokumentów Ponadto w celu ograniczenia ryzyka kredytowego banki często wymagają wkładu własnego kredytobiorcy. Udział własny w zależności od przedsięwzięcia może się mieścić w przedziale 10-30% wartości inwestycji netto. Warto podkreślić, że banki biorąc na siebie pewną część ryzyka związanego z możliwością niepowodzenia inwestycji, wymagają dodatkowej zapłaty. Standardem jest więc, iż kredyty inwestycyjne są droższe od obrotowych w przybliżeniu o 1-3 punkty procentowe

Kredyt inwestycyjny — artykuły polecane

Kapitał obcy — Leasing nieruchomości — Źródło finansowania — Obligacje — Obligacje dochodowe — Mezzanine capital — Zarządzanie finansami — Kredyt — Inwestycje

Bibliografia

• Czerwińska E., Wierzbicki J. (1992), Finanse: podręcznik dla wyższych szkół ekonomicznych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa
• Duliniec A. (2011), Finansowanie przedsiębiorstwa. Strategie i instrumenty, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
• Gawron P. (2015), Kredyt inwestycyjny jako źródło finansowania małych i średnich przedsiębiorstw, Finanse i Prawo Finansowe, nr II (3)
• Główka G. (2010), Finansowanie inwestycji jednostek samorządu terytorialnego kredytem bankowym, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
• Ignatiuk S., Wojsznis B. (2003), Bankowość: zagadnienia podstawowe, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej
• Kopijkowski-Gożuch A. (2017), Analiza dostępnych źródeł finansowania przedsiębiorstw w Polsce, Uniwersytet w Białymstoku
• Wilczyńska M. (2016), Kredyt bankowy jako zewnętrzne źródło finansowania dla przedsiębiorstw rozpoczynających działalność gospodarczą, Przedsiębiorstwo i region, nr 8

Autor: Justyna Rędziniak