E-usługi

E-usługi są to usługi oferowane za pomocą medium jakim jest Internet. Usługi te mogą być tymi odpowiadającymi ich fizycznym odpowiednikom, bądź mogą to być zupełnie nowe usługi. Dzięki stronom internetowym oraz zaawansowanej technologii, e-usługi mogą odbywać się zupełnie bez udziału osób fizycznych.

Usługi dostarczane w sposób zdalny mogą być oferowane za pomocą nie tylko Internetu, ale również przez telefony komórkowe, tablety czy telewizję zarówno cyfrową jak i satelitarną przy użyciu systemów informatycznych. Kolejną determinantą usług zdalnych jest to, że usługi zdalne są świadczone samoczynnie, czyli bez udziału lub z mocno ograniczonym udziałem usługodawcy. E-usługi świadczone są niezależnie od lokalizacji usługodawcy i usługobiorcy co sprawia, że mogą ich dzielić spore odległości, a to nie wpłynie na jakość usługi, usługi te są również świadczone o każdej porze dnia/tygodnia nie ma w tym miejscu godzin otwarcia, czy dni wolnych od pracy (K. Batko, G. Billewicz 2013, s. 48).

TL;DR

E-usługi to usługi oferowane przez Internet, które mogą być wykonywane zdalnie i niezależnie od lokalizacji. W artykule omówiono mity związane z e-usługami, takie jak tworzenie usługi dla wszystkich internautów, konieczność stworzenia oryginalnej usługi i trzymanie się jednego modelu biznesowego. Wskazano również trzy podstawowe modele biznesowe w e-usługach: reklamę, handel i pośrednictwo. Omówiono także bariery rozwoju e-usług w Polsce, takie jak brak przygotowanych pracowników, niechęć do nauki nowych umiejętności i koszty związane z wprowadzeniem nowych technologii.

Mity i błędy związane z e-usługami

M. Śliwiński wyszczególnia najczęstsze mity i związane z nimi błędy, które popełniają początkujący, internetowi usługodawcy, są nimi (2008, s. 3-4):

• usługa dla każdego internauty, stworzenie takiej usługi która będzie odpowiadała wszystkim,
• przymus do stworzenia innowacyjnej usługi w innym wypadku nie ma ona racji bytu na rynku,
• konkretna usługa posiada jeden model biznesowy, którego należy się trzymać.

Myślenie, że skoro Internet zrzesza bardzo duże grono internautów to usługa w Internecie musi być skierowana do nich wszystkich. Często początkujący usługodawcy myślą, że skoro w internecie mają do czynienia z tak szeroką grupą odbiorców to powinni stworzyć usługę, która będzie odpowiadała każdemu. W rzeczywistości wygląda to zupełnie inaczej, firma powinna kierować usługę do małego, niekiedy nawet bardzo małego grona, a w miarę rozwoju tę grupę sukcesywnie poszerzać.

Przekonanie, że skoro usługa nie jest oryginalna to nie ma szansy na zaistnienie na internetowym rynku, prawdą jest, że bardzo trudnym zadaniem jest wymyślenie zupełnie odmiennej usługi, a gdy taki pomysł już się pojawi nie mamy pewności, że okaże się on sukcesem. Natomiast takiego problemu nie mają usługi które już zostały wymyślone i od jakiegoś czasu istnieją na rynku, wówczas można zobaczyć, czy jest popyt na daną usługę, a usługodawca dzięki ulepszeniom oraz wprowadzenie swoich pomysłów do już istniejącej usługi jednocześnie dbając o swoich odbiorców może odnieść sukces nawet w usłudze, która ma sporą konkurencję.

Pewność, że każda usług ma swój już z góry określony model biznesowy i chcąc prowadzić działalność w obrębie danej usługi koniecznym jest kluczowe trzymanie się tego modelu. Jest to kolejny błąd wśród początkujących usługodawców, bo to właśnie wcześniej niespotkane, odmienne podejście do już istniejącej usługi odróżnia przedsiębiorców od siebie, nowe, niepowtarzalne modele biznesowe często dają nowe możliwości i powodują odniesienie odmiennego, ale wciąż oczekiwanego sukcesu w branży usług online. Warto pamiętać, że nie każde odmienne i innowacyjne podejście gwarantują sukces, w tej kwestii bardzo ciężko jest określić co przyjmie się wśród internautów, a co zostanie odrzucone.

Modele biznesowe z usługach zdalnych

W działalności usług zdalnych można wyszczególnić 3 podstawowe modele biznesowe, modele te oparte są o (M. Sliwiński 2008, s. 6):

• reklamę, czyli umieszczenie treści reklamowych innych przedsiębiorców w ustalonych miejscach na swojej witrynie,
• handel, rozumiany jako prowadzenie swojej działalności sprzedażowej za pomocą witryny internetowej, bez konieczności posiadania fizycznego sklepu stacjonarnego, co z pewnością obniża koszty i otwiera sklep na szersze grono kupujących,
• pośrednictwo, czyli stworzenie witryny, w które mogą spotkać się kupujący oraz sprzedający, a my za cenę prowizji czerpiemy korzyści finansowe na tej wymianie, bez konieczności posiadania własnych produktów, magazynów, pracowników.

Bariery działalności e-usług w Polsce

Jak wskazuje B. Hysa, działalność e-usług na przykładzie usług administracyjnych w Polsce jest dość słabo rozwiniętym szczeblem. Mianowicie tylko 25% spraw związanych z urzędami można załatwić za pomocą drogi internetowej, co daje Polsce ostatnie miejsce w Unii Europejskiej. Tak niski rozwój e-usług spowodowany jest między innymi (B. Hysa 2013, s. 93):

• brakiem przygotowanych i zorientowanych pracowników,
• przyzwyczajenia i niechęć do nauki nowych umiejętności przez zatrudnionych,
• deficyt paragrafów prawnych warunkujących działalność e-usług,
• niezrozumiałe uwarunkowania prawne związane z działalnością online,
• duże koszty związane z wprowadzeniem nowych, wcześniej niestosowanych technologii.

E-usługi — artykuły polecane

E-biznes — Przesyłka kurierska — Call center — Marketing wielopoziomowy — Wirtualne biuro — Facebook marketing — C2B — Ebanking — Omnichannel

Bibliografia

• Batko K., Billewicz G. (2013), E-usługi w biznesie i administracji publicznej, Studia Ekonomiczne, nr 136
• Hysa B. (2013), E-usługi i inne narzędzia informatyczne wspomagające pracę urzędów administracji samorządowej, Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych, nr 29
• Śliwiński M. (2008), Modele biznesowe e-usług, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa
• Wolny R. (2013), Rynek e-usług w Polsce-funkcjonowanie i kierunki rozwoju, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, nr 217

Autor: Klaudia Lupa