William Conway: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
 
Linia 22: Linia 22:
<noautolinks>
<noautolinks>
* Bank J. (1996), ''Zarządzanie przez jakość'', Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa
* Bank J. (1996), ''Zarządzanie przez jakość'', Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa
* Jedliński M., ''Jakość w nowoczesnym zarządzaniu'', Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu w Szczecinie, Szczecin, 2000
* Jedliński M. (2000), ''Jakość w nowoczesnym zarządzaniu'', Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły biznesu, Szczecin
</noautolinks>
</noautolinks>



Aktualna wersja na dzień 22:59, 4 gru 2023

William Conway - jeden ze współczesnych prekursorów zarządzania jakości, nazywany często "uczniem Deminga", ponieważ w 1979 roku jako prezes i główny dyrektor wykonawczy Nashua Corporation zaprosił do swojej firmy Deminga, by ten opracował program zarządzania przez jakość. W ciągu trzech lat od tamtego wydarzenia Deming nadal pracował dla Nashua, natomiast Conway sam został niezależnym konsultantem do spraw jakości.

Definicja jakości oraz 3 kategorie marnotrastwa

Conway określa jakość wynik zarządzania polegający na opracowaniu, wytworzeniu, administrowaniu i dystrybucji odpowiednio tanich produktów i usług, których odbiorcy pragną i potrzebują. Jakość to ciągłe doskonalenie działań we wszystkich obszarach (m.in. grupa dostawców i dystrybutorów). Według Conway'a statystyczna kontrola dystrybutorów jest równie ważna, jak i kontrola wewnątrz przedsiębiorstwa.

Specjalista w dziedzinie zarządzania wyróżnia trzy kategorie marnotrawstwa w przedsiębiorstwie: czasu, kapitału i materiałów. Na pierwszym miejscu stawia czas, natomiast drugie miejsce zajmują nadmierne zapasy, które zajmują przestrzeń i powodują dodatkowe koszty (zobacz też ujęcie japońskie: muda).

Nowy system zarządzania

W "nowym systemie zarządzania" Conway oczekuje od menedżerów przede wszystkim zapewnienia stałej poprawy jakości przy wykorzystaniu 6 zalecanych przez niego instrumentów:

  1. Umiejętność współpracy z ludźmi - aby poprawić wszystkie aspekty działalności należy motywować i szkolić pracowników na wszystkich szczeblach,
  2. Badania statystyczne - gromadzenie danych na temat odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych, pracowników, technologii i sprzętu mają służyć do zadań, które muszą być podjęte i stanowią kryterium oceny poprawy,
  3. Proste techniki statystyczne - stosowanie wykresów i diagramów w celu określenia problemów, ustalania przebiegu prac, wykazania postępów i wskazania rozwiązań,
  4. Statystyczne sterowanie procesem - celem ograniczenie zmienności,
  5. Wyobraźnia a rozwiązywanie problemów - wyobrażenia na temat pożądanego przyszłego stanu dają pozytywne wyniki, a dodatkowo technika ta sprzyja twórczemu myśleniu, gdy zastosuje się ją w trakcie mówienia o wizji przyszłości lub podczas burzy mózgów,
  6. Inżynieria przemysłowa - dokonanie usprawnień poprzez korzystania z najlepszych technik przez menedżerów, takich jak nadawanie tempa, analiza metod, upraszczanie zadań, polityka materiałowa czy projektowanie zakładów przemysłowych.


William Conwayartykuły polecane
Analiza procesówTotal Productive MaintenancePhilip KotlerJoseph JuranZarządzanie przedsiębiorstwemKaoru IshikawaKoła jakościInnowacja organizacyjnaSix sigma

Bibliografia

  • Bank J. (1996), Zarządzanie przez jakość, Wydawnictwo Gebethner i Ska, Warszawa
  • Jedliński M. (2000), Jakość w nowoczesnym zarządzaniu, Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły biznesu, Szczecin


Autor: Łukasz Bandura