Józef Zieliński: Różnice pomiędzy wersjami
m (Czyszczenie tekstu) |
m (Pozycjonowanie) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Józef Zieliński''' urodził się w 1861 roku w Piotrkowie. W 1878 r. ukończył gimnazjum, i wstąpił na wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Za [[udział]] w manifestacji studenckiej został wydalony z uczelni. W celu ukończenia studiów w 1888 roku razem z rodziną wyjechał do Paryża. Ukończył je w 1894 roku otrzymując tytuł doktora medycyny i rozpoczął praktykę lekarską. Dwa lata po powrocie do ojczyzny w 1924 roku awansował na stanowisko doradcy w ministerstwie pracy. | '''Józef Zieliński''' urodził się w 1861 roku w Piotrkowie. W 1878 r. ukończył gimnazjum, i wstąpił na wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Za [[udział]] w manifestacji studenckiej został wydalony z uczelni. W celu ukończenia studiów w 1888 roku razem z rodziną wyjechał do Paryża. Ukończył je w 1894 roku otrzymując tytuł doktora medycyny i rozpoczął praktykę lekarską. Dwa lata po powrocie do ojczyzny w 1924 roku awansował na stanowisko doradcy w ministerstwie pracy. | ||
| Linia 23: | Linia 8: | ||
Zieliński za swoje credo uważał słowa "Przy każdej pracy musimy wciąż śledzić i stosować postępy techniki, lecz jednocześnie musimy baczyć, ażeby siły fizyczne, umysłowe i moralne [[pracownik]]ów były należycie wykorzystane, powinniśmy czuwać nad nimi, nad ich normalnym rozwojem". [Zieliński 1929, s 9-10]. | Zieliński za swoje credo uważał słowa "Przy każdej pracy musimy wciąż śledzić i stosować postępy techniki, lecz jednocześnie musimy baczyć, ażeby siły fizyczne, umysłowe i moralne [[pracownik]]ów były należycie wykorzystane, powinniśmy czuwać nad nimi, nad ich normalnym rozwojem". [Zieliński 1929, s 9-10]. | ||
Badał również [[wydajność]] maksymalną, podając wyniki dotyczące rytmów optymalnych. Udowodnił, ze każdy człowiek ma swój rytm oraz, że różne osoby przystosowują się w rózny sposób do danego rytmu. | Badał również [[wydajność]] maksymalną, podając wyniki dotyczące rytmów optymalnych. Udowodnił, ze każdy człowiek ma swój rytm oraz, że różne osoby przystosowują się w rózny sposób do danego rytmu. | ||
Jeden z pierwszych polskich rzeczników humanizacji organizacji. Uważał, że każdy [[zawód]] powinien mieć swój drobiazgowy opis, które powinien być następnie umieszczony w chociażby centralnych [[Związek zawodowy|związkach zawodowych]], jednakże postulat ten nie przyjął się w [[Społeczeństwo|społeczeństwie]]. | Jeden z pierwszych polskich rzeczników humanizacji organizacji. Uważał, że każdy [[zawód]] powinien mieć swój drobiazgowy opis, które powinien być następnie umieszczony w chociażby centralnych [[Związek zawodowy|związkach zawodowych]], jednakże postulat ten nie przyjął się w [[Społeczeństwo|społeczeństwie]]. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Frank Bunker Gilbreth]]}} — {{i5link|a=[[Elton Mayo]]}} — {{i5link|a=[[Frederick Winslow Taylor]]}} — {{i5link|a=[[Wyścig szczurów]]}} — {{i5link|a=[[Robert Owen]]}} — {{i5link|a=[[Thomas Edison]]}} — {{i5link|a=[[Charles Babbage]]}} — {{i5link|a=[[Józefa Franciszka Joteyko]]}} — {{i5link|a=[[London Business School]]}} }} | |||
<google>n</google> | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Martyniak Z., '' | * Martyniak Z. (1993), ''Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania'', PWE, Warszawa | ||
* Martyniak Z., '' | * Martyniak Z. (2002), ''Historia myśli organizatorskiej'', Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków | ||
* Zieliński J., ''Higiena pracy'', Instytut Gospodarstwa Społecznego, Warszawa | * Zieliński J. (1929), ''Higiena pracy'', Instytut Gospodarstwa Społecznego, Warszawa | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
Aktualna wersja na dzień 18:15, 18 lis 2023
Józef Zieliński urodził się w 1861 roku w Piotrkowie. W 1878 r. ukończył gimnazjum, i wstąpił na wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Za udział w manifestacji studenckiej został wydalony z uczelni. W celu ukończenia studiów w 1888 roku razem z rodziną wyjechał do Paryża. Ukończył je w 1894 roku otrzymując tytuł doktora medycyny i rozpoczął praktykę lekarską. Dwa lata po powrocie do ojczyzny w 1924 roku awansował na stanowisko doradcy w ministerstwie pracy.
Już od czasów studiów Józefa Zielińskiego interesowała tematykahigieny pracy. Świadczy o tym chociażby wydana przez niego broszura "Co robić żeby być zdrowym i długo żyć". W latach 1898-1905 opublikował około 235 stron broszur z tej właśnie dziedziny.
Publikacje. Od 1920 r. Współpracował z komisją powołaną przez Międzynarodowe Biuro Pracy w Genewie zajmując się min. opracowywaniem a przede wszystkim opiniowaniem materiałów przeznaczonych do Encyklopedie d'hygiene du travail.
Wśród swoich publikacji były również takie, które dotyczyły odpowiednich wymagań ustawienia oświetlenia, natężenia hałasu, odpowiedniej temperatury, czy nawet powietrza w miejscu pracy. Zauważył, ze podczas pracy nie zawsze, usunięcie ruchów zbędnych, poprawi jakość pracy, gdyż mogą wtedy wystąpić inne czynniki jak, znużenie pracownika, co w rezultacie prowadzi do obniżenie efektywności pracy. Co w zasadzie było pewnego rodzaju krytyką szkoły F.W. Taylora. Udowodnił to przytaczając obserwacje zrealizowaną przez Haughtona angielskiego fizjologa, który to obserwował rybaczki idące z jednego punktu do drugiego, które zawsze wybierały drogę krętą zamiast prostej i krótszej. Okazało się że droga po której wędrowały rybaczki była raz piaszczysta a raz twarda i idąc zygzakiem rybaczki się mniej męczyły i pomimo dłuższej drogi docierały na miejsce szybciej.
Zieliński za swoje credo uważał słowa "Przy każdej pracy musimy wciąż śledzić i stosować postępy techniki, lecz jednocześnie musimy baczyć, ażeby siły fizyczne, umysłowe i moralne pracowników były należycie wykorzystane, powinniśmy czuwać nad nimi, nad ich normalnym rozwojem". [Zieliński 1929, s 9-10].
Badał również wydajność maksymalną, podając wyniki dotyczące rytmów optymalnych. Udowodnił, ze każdy człowiek ma swój rytm oraz, że różne osoby przystosowują się w rózny sposób do danego rytmu.
Jeden z pierwszych polskich rzeczników humanizacji organizacji. Uważał, że każdy zawód powinien mieć swój drobiazgowy opis, które powinien być następnie umieszczony w chociażby centralnych związkach zawodowych, jednakże postulat ten nie przyjął się w społeczeństwie.
| Józef Zieliński — artykuły polecane |
| Frank Bunker Gilbreth — Elton Mayo — Frederick Winslow Taylor — Wyścig szczurów — Robert Owen — Thomas Edison — Charles Babbage — Józefa Franciszka Joteyko — London Business School |
Bibliografia
- Martyniak Z. (1993), Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa
- Martyniak Z. (2002), Historia myśli organizatorskiej, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków
- Zieliński J. (1929), Higiena pracy, Instytut Gospodarstwa Społecznego, Warszawa
Autor: Ewelina Durańska
