Kontrakt różnicy kursowej

Kontrakt różnicy kursowej
Polecane artykuły
Transakcja SWAP Kontrakt terminowy Forex Opcja CALL Krótka sprzedaż Opcja PUT Opcja CDS Certyfikat depozytowy

Kontrakt różnicy kursowej (ang. Contact For Difference; CFD) - to umowa pomiędzy dwoma stronami (dostawcą kontraktu i inwestorem), które zobowiązują się do wymiany kwoty równej różnicy pomiędzy ceną otwarcia, a zamknięcia pozycji, wynikającej bezpośrednio ze zmian cen aktywów, których kontrakt dotyczy.

Kontrakt jest instrumentem pochodnym, w którym nie jest się właścicielem zawartych w kontrakcie aktywów. Aktywami takimi mogą być akcje, obligacje, stopy procentowe, indeksy, waluty czy towary. Kontrakty na różnice kursowe dostępne są na platformach walutowych i w wielu domach maklerskich. Coraz częściej stanowią alternatywę dla giełdowych kontraktów terminowych. CFD umożliwia grę na wzrost lub spadek kursów wybranych instrumentów bazowych bez konieczności ich posiadania.

Otwarta pozycja może być zamknięta tylko poprzez zajęcie pozycji odwrotnej w takim samym kontrakcie, ponieważ CFD nie posiadają określonej daty wygaśnięcia.

W kontrakcie zawartym zakłada się, że sprzedający musi zapłacić różnicę między aktualną wartością, a wartością w dniu ustalania kontraktu. Może się okazać, że różnica jest ujemna, wtedy kupujący płaci sprzedającemu tę wartość.

CFD są zawierane w większości krajów Unii Europejskiej (w tym także w Polsce), Australii, RPA, Rosji, Singapurze, Szwajcarii, Turcji, Nowej Zelandii, Stanach Zjednoczonych (w 2010r. wprowadzono ograniczenia w zawieraniu kontraktów różnicy kursowej).

Kontrakty na różnice kursowe może wykorzystywać w transakcjach na wzrost jak i spadek kursów. Zyski można osiągać nawet podczas spadków cen. Otwierając krótkie pozycje, najpierw się sprzedaje, a potem kupuje. Poprzez otwarcie krótkich pozycji można zadbać o zabezpieczenie swojego portfela.

CFD stają się coraz bardziej popularne i są elastyczną alternatywą dla tradycyjnego obrotu akcjami, zapewniając inwestującym większą dźwignie finansową w stosunku do kapitału własnego.

CFD jest elastycznym instrumentem inwestycyjnym. Inwestor sam decyduje kiedy zamknąć pozycje i zrealizować stratę, lub zysk. Transakcja realizowana jest w walucie rynku bazowego na przykład w dolarach w przypadku akcji amerykańskich, euro w przypadku akcji europejskich, a w chwili zamknięcia pozycji zysk lub strata przeliczona zostaje na walutę bazową konta.

Cechy CFD

1. Zgodnie z Ustawą o Obrocie instrumentami finansowymi są instrumentami finansowymi.
2. Obstawia się pożyczonymi pieniędzmi- klient nie kupuje ani nie sprzedaje instrumentu bazowego, tylko obstawia zmianę jego kursu.
3. Głównym kosztem klienta pozostaje różnica między kursem otwarcia a zamknięcia pozycji- spread.
4. Może pojawić się efekt dźwigni finansowej, strata może być wyższa niż początkowy depozyt.
5. Kontrahent ponosi trudne do oceny ryzyko (druga strona może nie wywiązać się z zobowiązań wobec klienta)
6. Nie są wystandaryzowane (każdy dostawca ma swój własny regulamin, warunki kontraktów itp.)
7. Występuje ryzyko płynności pojawiające się, gdy jest zawierana mała ilość transakcji na rynku instrumentu bazowego CFD co powoduje problemy z zamknięciem pozycji.

Zalety kontraktu CFD

• Dostęp do produktów na całych świecie.
• Unikanie ograniczeń regulacyjnych dotyczących krótkiej sprzedaży.
• Nie pobieranie prowizji przez brokerów CFD (zarabiają na spreadach).
• Nie pobieranie podatków od transakcji (takich jak opłaty skarbowe).
• Dostęp do rynków 24 godziny na dobę.
• Tysiące rynków na jednej platformie.
• Niższe depozyty zabezpieczające niż w przypadku kontraktów terminowych.
• Przejrzystość transakcji.
• Wyższa dźwignia finansowa.
• Możliwość zawierania transakcji po wpłaceniu jednie niewielkiej części wartości transakcji (ewentualne zyski lub straty będą liczone od pełnej wartości pozycji).

Bibliografia

• Jarek S. (2013)Konstrukcja portfela kontraktów na różnice kursowe z uwzględnieniem ryzyka rynkowego.
• Komisja Nadzoru Finansowego (2011) Co warto wiedzieć o kontraktach na różnice kursowe (CFD's)?
• Momot A., Momot M. (2013) Perspektywy zastosowań metod statystycznych w konstrukcji strategii działania na rynkach kapitałowych - wykorzystanie systemów hierarchicznych oraz regularyzacji.
• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi Dz.U. 2005 nr 183 poz. 1538

Autor: Agnieszka Mędrala

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.