Indywidualizm: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Porządkowanie kategorii)
m (Czyszczenie tekstu)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


'''Indywidualizm''' (franc. ''Individualisme'') pojęcie charakteryzuje się niezwykle silnym poczuciem niezależności i odrębności osobistej oraz postępowanie odbiegające od ogólnie przyjętych wzorów i norm. Jest to także [[doktryna]] filozoficzna, zgodnie z którą istotne znaczenie przyznawano tylko jednostkom. Wiąże się z przekonaniem o szczególnej roli jednostki ze szczególną misją, która stoi ponad tłumem. To zbiór prawd o naturze społeczeństwa oraz zbiór zasad określających prawidłowe relacje między rządem a jednostkami.
'''Indywidualizm''' - (franc. ''Individualisme'') pojęcie charakteryzuje się niezwykle silnym poczuciem niezależności i odrębności osobistej oraz postępowanie odbiegające od ogólnie przyjętych wzorów i norm. Jest to także [[doktryna]] filozoficzna, zgodnie z którą istotne znaczenie przyznawano tylko jednostkom. Wiąże się z przekonaniem o szczególnej roli jednostki ze szczególną misją, która stoi ponad tłumem. To zbiór prawd o naturze społeczeństwa oraz zbiór zasad określających prawidłowe relacje między rządem a jednostkami.


==TL;DR==
==TL;DR==
Indywidualizm to pojęcie opisujące silne poczucie niezależności i odrębności osobistej. Wywodzi się z Francji i pojawia się w reakcji na epokę oświecenia i rewolucję francuską. Indywidualiści troszczą się głównie o siebie, są idealistami i nie znoszą rutyny. Ważne dla nich są wartości takie jak osiąganie celów, interes jednostki ponad grupę społeczną oraz tożsamość osobista. W filozofii indywidualizm skupia się na duszy i zbawieniu, a w literaturze romantyzm przedstawia bohaterów jako wyjątkowe jednostki o misji ważniejszej od reszty ludzi.
Indywidualizm to pojęcie opisujące silne poczucie niezależności i odrębności osobistej. Wywodzi się z Francji i pojawia się w reakcji na epokę oświecenia i rewolucję francuską. Indywidualiści troszczą się głównie o siebie, są idealistami i nie znoszą rutyny. Ważne dla nich są wartości takie jak osiąganie celów, interes jednostki ponad grupę społeczną oraz tożsamość osobista. W filozofii indywidualizm skupia się na duszy i zbawieniu, a w literaturze romantyzm przedstawia bohaterów jako wyjątkowe jednostki o misji ważniejszej od reszty ludzi.


== Geneza pojęcia ==
==Geneza pojęcia==
Indywidualizm jako pojęcie pochodzi z Francji, pojawił się tam ok. 1820 roku wśród reakcji na epokę oświecenia i rewolucji francuskiej. Na samym początku, indywidualizm był nacechowany pejoratywnie często przywodził na myśl anarchię oraz rozdzielenie społeczne. Znanymi osobami używającymi tego pojęcia byli Joseph de Maistre, Hugues-Félicité-Robert de Lamennais czy zwolennicy Henri de Saint-Simona.
Indywidualizm jako pojęcie pochodzi z Francji, pojawił się tam ok. 1820 roku wśród reakcji na epokę oświecenia i rewolucji francuskiej. Na samym początku, indywidualizm był nacechowany pejoratywnie - często przywodził na myśl anarchię oraz rozdzielenie społeczne. Znanymi osobami używającymi tego pojęcia byli Joseph de Maistre, Hugues-Félicité-Robert de Lamennais czy zwolennicy Henri de Saint-Simona.
Nieco później indywidualizm został zaadaptowany w innych państwach. Tam z kolei znaczenie pojęcia zostało nieco przekształcone. Poskutkowało to między innymi zmianą jego postrzegania i oceny. W Niemczech na przykład był łączony z romantyzmem, a w USA z demokracją i kapitalizmem. (S.R.C. Hicks 2005)
Nieco później indywidualizm został zaadaptowany w innych państwach. Tam z kolei znaczenie pojęcia zostało nieco przekształcone. Poskutkowało to między innymi zmianą jego postrzegania i oceny. W Niemczech na przykład był łączony z romantyzmem, a w USA z demokracją i kapitalizmem. (S.R.C. Hicks 2005)
<google>text</google>
<google>text</google>


== Indywidualista jako osoba ==
==Indywidualista jako osoba==
Indywidualista rozumie, że [[społeczeństwo]] wyrasta w sposób naturalny ze wzajemnej zależności między wyborem, a współdziałaniem każdego z tymi milionami innych oraz, że każdy przymus narzucony przez władzę centralną zmniejsza szybkość tego rozwoju.
Indywidualista rozumie, że [[społeczeństwo]] wyrasta w sposób naturalny ze wzajemnej zależności między wyborem, a współdziałaniem każdego z tymi milionami innych oraz, że każdy przymus narzucony przez władzę centralną zmniejsza szybkość tego rozwoju.
Sławne osoby posiadające indywidualistyczny typ osobowości: Alanis Morrisette, Bob Dylan, Maria Callas, Tennessee Williams, Annie Lennox, Prince, Michael Jackson.
Sławne osoby posiadające indywidualistyczny typ osobowości: Alanis Morrisette, Bob Dylan, Maria Callas, Tennessee Williams, Annie Lennox, Prince, Michael Jackson.
Linia 52: Linia 51:
* Zarządzanie jest zarządzaniem jednostek,
* Zarządzanie jest zarządzaniem jednostek,


== Indywidualizm w filozofii ==
==Indywidualizm w filozofii==
Jako kiernek filozoficzny, indywidualizm został zapoczątkowany w średniowieczu przez Orygenesa. Niemniej jednak, to J. Duns Szkot rozwinął jego pojęcie i poszerzył o specyficzne znaczenie w teorii bytu tak zwanej ontologii, oraz w teorii poznania. W tym przypadku epicentrum stała się intuicja jako naturalna cecha każdego człowieka. Indywidualizm filozoficzny nie odnosił się już do gatunku ludzkiego, ale wskazywał na jego duszę i zbawienie. Rozdwojenie nastąpiło za wprowadzniem terminów materia i forma.
Jako kiernek filozoficzny, indywidualizm został zapoczątkowany w średniowieczu przez Orygenesa. Niemniej jednak, to J. Duns Szkot rozwinął jego pojęcie i poszerzył o specyficzne znaczenie w teorii bytu tak zwanej ontologii, oraz w teorii poznania. W tym przypadku epicentrum stała się intuicja jako naturalna cecha każdego człowieka. Indywidualizm filozoficzny nie odnosił się już do gatunku ludzkiego, ale wskazywał na jego duszę i zbawienie. Rozdwojenie nastąpiło za wprowadzniem terminów materia i forma.


Linia 60: Linia 59:
[[Etyka]] z kolei nawiązuje do głoszenia tezy, iż indywidualistyczne normy moralne pochodzą jedynie z uczuć i popędów konkretnej jednostki. Jedynie słusznym motywem i celem postępowania jest samodoskonalnie się i osiąganie swojego własnego szczęscia. (C. J. Nederman 2005)
[[Etyka]] z kolei nawiązuje do głoszenia tezy, iż indywidualistyczne normy moralne pochodzą jedynie z uczuć i popędów konkretnej jednostki. Jedynie słusznym motywem i celem postępowania jest samodoskonalnie się i osiąganie swojego własnego szczęscia. (C. J. Nederman 2005)


== Indywidualizm w literaturze ==
==Indywidualizm w literaturze==
Epoka romantyzmu charakteryzuje się bardzo wyraźnym profilem bohatera. Jest on indywidualnością o bardzo silnymu poczuciu odrębności. Oryginalne jednostki były przekonane o byciu stworzonym do celów wyższych, zbawienia, poświęcenia ich misją było wykonanie znaczącego kroku milowego dla ludzkości. Ich los był ważniejszy od życia reszty śmiertelników.
Epoka romantyzmu charakteryzuje się bardzo wyraźnym profilem bohatera. Jest on indywidualnością o bardzo silnymu poczuciu odrębności. Oryginalne jednostki były przekonane o byciu stworzonym do celów wyższych, zbawienia, poświęcenia - ich misją było wykonanie znaczącego kroku milowego dla ludzkości. Ich los był ważniejszy od życia reszty śmiertelników.


Przykładami z literatury mogą być Konrad Wallenrod i Kordian ich założeniem była realizacja planów, które nie mieściły się w ogólnych kanonach i normach społecznych. Nie myśleli o osamotnieniu i wyobcowaniu zawsze byli przekonani o swoim natchenieniu i byciu wyjątkowym. (J. Czernik 2014)
Przykładami z literatury mogą być Konrad Wallenrod i Kordian - ich założeniem była realizacja planów, które nie mieściły się w ogólnych kanonach i normach społecznych. Nie myśleli o osamotnieniu i wyobcowaniu - zawsze byli przekonani o swoim natchenieniu i byciu wyjątkowym. (J. Czernik 2014)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Linia 79: Linia 78:


[[en:Individualism]]
[[en:Individualism]]
[[Kategoria:Psychologia]]
[[Kategoria:Psychologia]]


{{#metamaster:description|Indywidualizm - poczucie niezależności i odrębności osobistej oraz odstępstwo od norm. Filozofia, która przyznaje jednostkom znaczenie i rolę w społeczeństwie.}}
{{#metamaster:description|Indywidualizm - poczucie niezależności i odrębności osobistej oraz odstępstwo od norm. Filozofia, która przyznaje jednostkom znaczenie i rolę w społeczeństwie.}}

Wersja z 11:03, 2 lis 2023

Indywidualizm
Polecane artykuły

Indywidualizm - (franc. Individualisme) pojęcie charakteryzuje się niezwykle silnym poczuciem niezależności i odrębności osobistej oraz postępowanie odbiegające od ogólnie przyjętych wzorów i norm. Jest to także doktryna filozoficzna, zgodnie z którą istotne znaczenie przyznawano tylko jednostkom. Wiąże się z przekonaniem o szczególnej roli jednostki ze szczególną misją, która stoi ponad tłumem. To zbiór prawd o naturze społeczeństwa oraz zbiór zasad określających prawidłowe relacje między rządem a jednostkami.

TL;DR

Indywidualizm to pojęcie opisujące silne poczucie niezależności i odrębności osobistej. Wywodzi się z Francji i pojawia się w reakcji na epokę oświecenia i rewolucję francuską. Indywidualiści troszczą się głównie o siebie, są idealistami i nie znoszą rutyny. Ważne dla nich są wartości takie jak osiąganie celów, interes jednostki ponad grupę społeczną oraz tożsamość osobista. W filozofii indywidualizm skupia się na duszy i zbawieniu, a w literaturze romantyzm przedstawia bohaterów jako wyjątkowe jednostki o misji ważniejszej od reszty ludzi.

Geneza pojęcia

Indywidualizm jako pojęcie pochodzi z Francji, pojawił się tam ok. 1820 roku wśród reakcji na epokę oświecenia i rewolucji francuskiej. Na samym początku, indywidualizm był nacechowany pejoratywnie - często przywodził na myśl anarchię oraz rozdzielenie społeczne. Znanymi osobami używającymi tego pojęcia byli Joseph de Maistre, Hugues-Félicité-Robert de Lamennais czy zwolennicy Henri de Saint-Simona. Nieco później indywidualizm został zaadaptowany w innych państwach. Tam z kolei znaczenie pojęcia zostało nieco przekształcone. Poskutkowało to między innymi zmianą jego postrzegania i oceny. W Niemczech na przykład był łączony z romantyzmem, a w USA z demokracją i kapitalizmem. (S.R.C. Hicks 2005)

Indywidualista jako osoba

Indywidualista rozumie, że społeczeństwo wyrasta w sposób naturalny ze wzajemnej zależności między wyborem, a współdziałaniem każdego z tymi milionami innych oraz, że każdy przymus narzucony przez władzę centralną zmniejsza szybkość tego rozwoju. Sławne osoby posiadające indywidualistyczny typ osobowości: Alanis Morrisette, Bob Dylan, Maria Callas, Tennessee Williams, Annie Lennox, Prince, Michael Jackson.

Cechy indywidualistów

  • ludzie przystępują do organizacji w wyniku kalkulacji własnych nakładów i korzyści
  • każdy troszczy się o siebie, patrząc niechętnie na ingerowanie innych w życie prywatne
  • organizacje mają ograniczony wpływ na zadowolenie pracowników, którzy dążą do oddzielenia emocji od pracy
  • filozofia organizacji opiera się na inicjatywie i przedsiębiorczości
  • postrzegają świat przez pryzmat własnych uczuć
  • szukaja adrenaliny i intensywnych przeżyć
  • często reagują w teatralny, groteskowy sposób
  • mają predyspozycje do pozostania outsiderami
  • nie znoszą rutyny
  • idealiści (C. Hampden-Turner 2002)

Najważniejsze wartości indywidualizmu

  • Osiągnięcie celu jest ważniejsze od relacji międzyludzkich,
  • Interes jednostki jest ważniejszy od interesu grupy,
  • Tożsamość jednostki związana jest z jej niepowtarzalną osobowością
  • Człowiek przystępuje do organizacji, ponieważ widzi w tym interes
  • Każdy jest kowalem swego losu
  • Normy i wartości dotyczą wszystkich po równo
  • Relacje między pracodawcą i pracownikiem są kontraktem przynoszącym obopólne korzyści,
  • Decyzje dotyczące zatrudnienia i awansu wynikają z obowiązujących przepisów i zależą od umiejętności i osiągnięć pracowników,
  • Zarządzanie jest zarządzaniem jednostek,

Indywidualizm w filozofii

Jako kiernek filozoficzny, indywidualizm został zapoczątkowany w średniowieczu przez Orygenesa. Niemniej jednak, to J. Duns Szkot rozwinął jego pojęcie i poszerzył o specyficzne znaczenie w teorii bytu tak zwanej ontologii, oraz w teorii poznania. W tym przypadku epicentrum stała się intuicja jako naturalna cecha każdego człowieka. Indywidualizm filozoficzny nie odnosił się już do gatunku ludzkiego, ale wskazywał na jego duszę i zbawienie. Rozdwojenie nastąpiło za wprowadzniem terminów materia i forma.

Kolejnym rozwnięciem tego tematu zajął się Nietzche. Podtawą jego rozważań był stworzony kult siły i pojęcie nadczłowieka. (W. Tatarkiewicz 2005) Egzystencjalizm natomiast rozwinął myśl w której człowiek realizuje stopniowo swoją naturę, jest wolny i rozmyśla nad ciągłymi wyborami, które napotyka na swojej drodze życiowej. Potrzebuje bronić autentyczności i prawdziwości swojego własnego bytu, wierności sobie i wychodzenia ponad siebie.

Etyka z kolei nawiązuje do głoszenia tezy, iż indywidualistyczne normy moralne pochodzą jedynie z uczuć i popędów konkretnej jednostki. Jedynie słusznym motywem i celem postępowania jest samodoskonalnie się i osiąganie swojego własnego szczęscia. (C. J. Nederman 2005)

Indywidualizm w literaturze

Epoka romantyzmu charakteryzuje się bardzo wyraźnym profilem bohatera. Jest on indywidualnością o bardzo silnymu poczuciu odrębności. Oryginalne jednostki były przekonane o byciu stworzonym do celów wyższych, zbawienia, poświęcenia - ich misją było wykonanie znaczącego kroku milowego dla ludzkości. Ich los był ważniejszy od życia reszty śmiertelników.

Przykładami z literatury mogą być Konrad Wallenrod i Kordian - ich założeniem była realizacja planów, które nie mieściły się w ogólnych kanonach i normach społecznych. Nie myśleli o osamotnieniu i wyobcowaniu - zawsze byli przekonani o swoim natchenieniu i byciu wyjątkowym. (J. Czernik 2014)

Bibliografia

  • A. K. Koźmiński, W. Piotrowski, Zarządzanie. Teoria i praktyka, PWN, Warszawa 2000, s. 596-597
  • Czernik J. (2014) Między indywidualizmem a kolektywizmem: jednostka i zbiorowość w literaturze romantycznej: studium z historii idei, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
  • Hampden-Turner C. (2002) Fons Trompenaars (2002) Siedem wymiarów kultury. Znaczenie różnic kulturowych w działalności gospodarczej, Oficyna Ekonomiczna, Kraków
  • Hicks Stephen R.C. (2005) Individualism, W: "Ethics". John K. Roth (red.). Pasadena, CA - Hackensack, NJ: Salem Press
  • Hofstede G., Kultury i organizacje, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000
  • Nederman C.J. (2005) Individualism, W: "New Dictionary of the History of Ideas". Maryanne Cline Horovitz (red.). Thomson Gale
  • Tatarkiewicz W. (2005) Historia filozofii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa


Autor: Malwina Majewska, Marlena Mędala