Vilfredo Pareto: Różnice pomiędzy wersjami
m (Dodanie MetaData Description) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
</ul> | </ul> | ||
}} | }} | ||
'''Vilfredo Federigo Damasio Pareto''' (1848-1923) - włoski socjolog i ekonomista, wybitny przedstawiciel ''szkoły lozańskiej'', uczeń i kontynuator prac ''Leona Walrasa''. W swych poglądach podkreślał intensywność powiązań [[Ekonomia|ekonomii]] z socjologią i [[Polityka gospodarcza|polityką gospodarczą]]. Uwzględniając wady wynikające z działania wolnej [[Konkurencja|konkurencji]] zmodyfikował walrowską teorię równowagi ogólnej, tworząc ''"teorię wyborów"''. W dziedzinie ekonomii bardzo znane jest również ''"optimum Pareta"'', wyjaśniające podejście do właściwej [[Alokacja zasobów|alokacji zasobów]]. | '''Vilfredo Federigo Damasio Pareto''' (1848-1923) - włoski socjolog i ekonomista, wybitny przedstawiciel ''szkoły lozańskiej'', uczeń i kontynuator prac ''Leona Walrasa''. W swych poglądach podkreślał intensywność powiązań [[Ekonomia|ekonomii]] z socjologią i [[Polityka gospodarcza|polityką gospodarczą]]. Uwzględniając wady wynikające z działania wolnej [[Konkurencja|konkurencji]] zmodyfikował walrowską teorię równowagi ogólnej, tworząc ''"teorię wyborów"''. W dziedzinie ekonomii bardzo znane jest również ''"optimum Pareta"'', wyjaśniające podejście do właściwej [[Alokacja zasobów|alokacji zasobów]]. | ||
| Linia 30: | Linia 29: | ||
Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości. | Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości. | ||
Ta [[wizja]] uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny [[prestiż]] Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią. | Ta [[wizja]] uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny [[prestiż]] Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią. | ||
Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2) | Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2) | ||
| Linia 45: | Linia 44: | ||
==Osiągnięcia w socjologii i statystyce== | ==Osiągnięcia w socjologii i statystyce== | ||
Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami: | Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami: | ||
* [[Zasada Pareto|prawo Pareta]]: [[zasada]] opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów. | * [[Zasada Pareto|prawo Pareta]]: [[zasada]] opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów. | ||
* teoria krążenia elit: ciągła [[wymiana]] pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5) | * teoria krążenia elit: ciągła [[wymiana]] pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5) | ||
| Linia 52: | Linia 51: | ||
* ''[[Kurs]] ekonomii politycznej'', 1896 | * ''[[Kurs]] ekonomii politycznej'', 1896 | ||
* ''Podręcznik ekonomii politycznej'', 1906 | * ''Podręcznik ekonomii politycznej'', 1906 | ||
* ''[[Ekonomia]] matematyczna'', 1911 | * ''[[Ekonomia]] matematyczna'', 1911 | ||
'''Patrz także:''' | '''Patrz także:''' | ||
| Linia 60: | Linia 59: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | |||
* Busino G. (1977). ''Vilfredo Pareto e l’industria del ferro nel Valdarno.'' Comit, Milan | * Busino G. (1977). ''Vilfredo Pareto e l’industria del ferro nel Valdarno.'' Comit, Milan | ||
* Busino G., Dyson R. G. (2004). ''[http://www.popso.it/fondopareto/epistolario_frames/pareto_breve/VPareto_by_GBusino.PDF Fondo Vilfredo Pareto della Banca Popolare di Sondrio]'', Université de Lausanne, Chêne-Bourg | * Busino G., Dyson R. G. (2004). ''[http://www.popso.it/fondopareto/epistolario_frames/pareto_breve/VPareto_by_GBusino.PDF Fondo Vilfredo Pareto della Banca Popolare di Sondrio]'', Université de Lausanne, Chêne-Bourg | ||
* Juran J. (1992). [http://www.projectsmart.co.uk/docs/the-non-pareto-principle.pdf ''The Non-Pareto Principle; Mea Culpa''], "Contributing Editor" | * Juran J. (1992). [http://www.projectsmart.co.uk/docs/the-non-pareto-principle.pdf ''The Non-Pareto Principle; Mea Culpa''], "Contributing Editor" | ||
* Landreth H., D. C. Colander, (2005).''Historia myśli ekonomicznej'', Wydanictwo Naukowe PWN, Warszawa, (str. 306-307) | * Landreth H., D. C. Colander, (2005).''Historia myśli ekonomicznej'', Wydanictwo Naukowe PWN, Warszawa, (str. 306-307) | ||
* Pareto, V. (1974). ''[https://msuweb.montclair.edu/~lebelp/ParetoNewTheoryJPE1897.pdf The new theories of economics]''. Travaux de Sciences Sociales, 132-144 | |||
* Pareto V., (1994).''Uczucia i działania – Fragmenty socjologiczne'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, (s. 157-167) | * Pareto V., (1994).''Uczucia i działania – Fragmenty socjologiczne'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, (s. 157-167) | ||
* Stankiewicz W., (1987).''Historia myśli ekonomicznej'', Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, (str. 390-396) | * Stankiewicz W., (1987).''Historia myśli ekonomicznej'', Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, (str. 390-396) | ||
</noautolinks> | |||
[[Kategoria:Ekonomia]] | [[Kategoria:Ekonomia]] | ||
Wersja z 20:55, 26 paź 2023
| Vilfredo Pareto |
|---|
| Polecane artykuły |
Vilfredo Federigo Damasio Pareto (1848-1923) - włoski socjolog i ekonomista, wybitny przedstawiciel szkoły lozańskiej, uczeń i kontynuator prac Leona Walrasa. W swych poglądach podkreślał intensywność powiązań ekonomii z socjologią i polityką gospodarczą. Uwzględniając wady wynikające z działania wolnej konkurencji zmodyfikował walrowską teorię równowagi ogólnej, tworząc "teorię wyborów". W dziedzinie ekonomii bardzo znane jest również "optimum Pareta", wyjaśniające podejście do właściwej alokacji zasobów.
TL;DR
Vilfredo Pareto był włoskim socjologiem i ekonomistą, który stworzył teorię wyborów i optimum Pareta. Był także ideologicznym poprzednikiem faszyzmu. Jego osiągnięcia w dziedzinie ekonomii obejmują wprowadzenie nowego podejścia do mierzenia użyteczności oraz stworzenie krzywych obojętności. W socjologii i statystyce wprowadził zasadę Pareto i teorię krążenia elit. Najważniejsze publikacje to m.in. "Kurs ekonomii politycznej" i "Podręcznik ekonomii politycznej".
Życiorys
Vilfredo Pareto urodził się 15 lipca 1848 roku w Paryżu we włoskiej, arystokratycznej rodzinie. Władał biegle jezykiem francuskim. Studiował matematykę i fizykę w Turynie, by po zdobyciu tytułu inżyniera podjąć pracę w zarządzie włoskich linii kolejowych.
Odrzucony we włoskim świecie akademickim, odnalazł schronienie w Szwajcarii, zastępując swojego nauczyciela Walrasa w katedrze ekonomii w Lozannie (1893). W ciągu trzynastu lat, wniósł bardzo istotny wkład do teorii równowagi, rozwijając zasady utylitarnej teorii dobrostanu (optimum Pareto); Na podstawie analizy statystycznej doszedł do wniosku, że rozkład dochodów w każdym społeczeństwie zawsze odpowiada na ten sam model, tak że polityka mająca na celu redystrybucję bogactwa (prawo Pareto) byłaby bezużyteczna.
W 1906 r. zrezygnował z nauczania, aby poświęcić się wyłącznie badaniom, przenosząc swoją uwagę z ekonomii na socjologię. Poczynając od analizy psychologicznej motywów ludzkich zachowań (w tym w dużej mierze irracjonalnych motywów, które nie zostały uwzględnione w jego myśleniu ekonomicznym), ulepszył on teorię elit, która podniosła nieunikniony charakter nierówności społecznych i dominacja mas przez wybraną mniejszość.
Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości.
Ta wizja uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny prestiż Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią.
Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2)
Osiągnięcia w dziedzinie ekonomii
W ramach "teorii wyborów" Vilfredo wprowadza nowe podejście do mierzenia subiektywnych kategorii tj.: użyteczność czy zadowolenie. Operując nowymi pojęciami (gusta, przeszkody, krzywe obojętności) pozwala nam zrozumieć "system preferencji i ograniczeń rządzących wyborem" [2]. Krzywe obojętności stworzone przez Pareto są obrazem przedstawiającym zachowania konsumenta i producenta w sytuacji dokonywania wyboru pomiędzy dwoma dobrami - stanowią istotny element w teorii ekonomii.
W ekonomii czystej Pareto dokonał podziału użyteczności na:
- użyteczność kardynalną (określenie ile razy coś jest większe od przyjętego wzorca)
- użyteczność ordynarną (porządkowanie poprzez nadawanie wskaźników do oceny większy/mniejszy).
Optimum w sensie Pareta oznacza taki podział dostępnych dóbr, który nie można poprawić sytuacji jednego podmiotu (dostarczyć mu większej ilości dóbr) nie pogarszając przy tym sytuacji pozostałych podmiotów.(G.Busino,2004, s. 3-4)
Osiągnięcia w socjologii i statystyce
Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami:
- prawo Pareta: zasada opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów.
- teoria krążenia elit: ciągła wymiana pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5)
Najważniejsze publikacje
Spośród licznych publikacji Vilfredo Pareto, na szczególne uznanie zasługują:
Patrz także:
Bibliografia
- Busino G. (1977). Vilfredo Pareto e l’industria del ferro nel Valdarno. Comit, Milan
- Busino G., Dyson R. G. (2004). Fondo Vilfredo Pareto della Banca Popolare di Sondrio, Université de Lausanne, Chêne-Bourg
- Juran J. (1992). The Non-Pareto Principle; Mea Culpa, "Contributing Editor"
- Landreth H., D. C. Colander, (2005).Historia myśli ekonomicznej, Wydanictwo Naukowe PWN, Warszawa, (str. 306-307)
- Pareto, V. (1974). The new theories of economics. Travaux de Sciences Sociales, 132-144
- Pareto V., (1994).Uczucia i działania – Fragmenty socjologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, (s. 157-167)
- Stankiewicz W., (1987).Historia myśli ekonomicznej, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, (str. 390-396)
Autor: Anna Pulchny, Adriana Patro
