Podejście opisowo-ulepszające

Podejście opisowo-ulepszające
Polecane artykuły
Analiza diagnostyczna Podejście systemowe Metoda prognostyczna Analiza wartości Szkoła systemów społecznych Założenia koncepcji wariantowania Badanie pracy biurowej Development center Benchmarking

Bycie pracowitym nie wystarcza do osiągnięcia sukcesu. Co więcej można pracować mniej niż inni i mieć z tego więcej korzyści. Kluczem do sukcesu jest organizacja pracy. Na organizację pracy składają się następujące cechy: analiza, planowanie i konsekwentność. Innymi słowy "nie ma działania bez przygotowania".

Wyróżniamy trzy algorytmy usprawniania i projektowania organizatorskiego. Pierwszym jest podejście opisowo-ulepszające, drugim podejście funkcjonalno-wzorcujące, trzecim zaś podejście diagnostyczno-funkcjonalne.

Podejście opisowo-ulepszające charakteryzuje się oceną stanu obecnego, wytypowaniem jego wad i zaprojektowaniem zmiany ku lepszemu. Zwane jest też podejściem diagnostycznym właśnie ze względu na szukanie błędów i nieprawidłowości w celu ich usunięcia lub ulepszenia. U klasyków badano jedynie stosunki czasowo-przestrzenne pracy. Później badania zostały wzbogacone o aspekty psychofizjologiczne i psychosocjologiczne. Szczególnie dzisiaj zwraca się uwagę na relacje między pracownikami tego samego szczebla jak i między poszczególnymi szczeblami korporacji. Zauważono, że wcześniej nie poruszane, niematerialne warunki pracy stanowią istotną część ze składowych jej efektywności.

Fazy

Pierwszą w Polsce metodologię badania w podejściu opisowo-ulepszającym zaproponował J. Trzcieniecki. Składają się na nią dwie fazy.

Faza wstępna

• wybór pracy, którą należy zbadać i usprawnić
• wstępne opisanie pracy przez określenie warunków zewnętrznych i cech, które muszą mieć jej wykonawcy

Faza podstawowa

• badanie orientacyjne (pokazanie stanu faktycznego)
• analiza stanu i przedstawienie diagnozy
• określenie możliwych rozwiązań i wybranie optymalnego

Algorytm badania, według W. Jakóbieca składa się zaś z sześciu elementów:

• określeniu celu i przedmiotu badania
• zbieranie informacji szczegółowych
• krytyczna analiza i ocena
• projektowanie nowego rozwiązanie i próba
• przygotowanie warunków do wdrażania
• wdrożenie nowego rozwiązania do praktyki i utrzymanie go przez zanikającą kontrolę

Przytoczone powyżej schematy badania opisowo-ulepszającego dwoma z wielu ujęć tego zagadnienia. Ich wspólną cechą jest rejestracja stanu obecnego oraz krytyczna analiza i ocena tego stanu. Stąd też wiele uwagi skupia się na metodach pozyskiwania informacji. Do źródeł pozyskiwania informacji zalicza się: funkcjonowanie, kierowniczy i wykonawczy personel oraz dokumentacja rozpatrywanego systemu organizacyjnego. Jako czwarte źródło można uważać wiedzę i doświadczenie prowadzącego badanie.

Bibliografia

• Martyniak Z., Organizatoryka, Powszechne Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s. 131-139
• Mikołajczyk Z., Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów zarządzania, PWN, Warszawa 1994, s. 52
• Jakóbiec W., Służba organizatorska w przedsiębiorstwie, Warszawa 1982, s. 57

Autor: Filip Łachwa