Vilfredo Pareto: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
Odrzucony we włoskim świecie akademickim, odnalazł schronienie w Szwajcarii, zastępując swojego nauczyciela Walrasa w katedrze ekonomii w Lozannie (1893). W ciągu trzynastu lat, wniósł bardzo istotny wkład do teorii równowagi, rozwijając zasady utylitarnej teorii dobrostanu (optimum Pareto); Na podstawie analizy statystycznej doszedł do wniosku, że rozkład dochodów w każdym społeczeństwie zawsze odpowiada na ten sam model, tak że polityka mająca na celu redystrybucję bogactwa (prawo Pareto) byłaby bezużyteczna. | Odrzucony we włoskim świecie akademickim, odnalazł schronienie w Szwajcarii, zastępując swojego nauczyciela Walrasa w katedrze ekonomii w Lozannie (1893). W ciągu trzynastu lat, wniósł bardzo istotny wkład do teorii równowagi, rozwijając zasady utylitarnej teorii dobrostanu (optimum Pareto); Na podstawie analizy statystycznej doszedł do wniosku, że rozkład dochodów w każdym społeczeństwie zawsze odpowiada na ten sam [[model]], tak że [[polityka]] mająca na celu redystrybucję bogactwa ([[prawo]] Pareto) byłaby bezużyteczna. | ||
W 1906 r. zrezygnował z nauczania, aby poświęcić się wyłącznie badaniom, przenosząc swoją uwagę z ekonomii na socjologię. Poczynając od analizy psychologicznej motywów ludzkich zachowań (w tym w dużej mierze irracjonalnych motywów, które nie zostały uwzględnione w jego myśleniu ekonomicznym), ulepszył on teorię elit, która podniosła nieunikniony charakter nierówności społecznych i dominacja mas przez wybraną mniejszość. | W 1906 r. zrezygnował z nauczania, aby poświęcić się wyłącznie badaniom, przenosząc swoją uwagę z ekonomii na socjologię. Poczynając od analizy psychologicznej motywów ludzkich zachowań (w tym w dużej mierze irracjonalnych motywów, które nie zostały uwzględnione w jego myśleniu ekonomicznym), ulepszył on teorię elit, która podniosła nieunikniony charakter nierówności społecznych i dominacja mas przez wybraną mniejszość. | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości. | Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości. | ||
Ta wizja uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny prestiż Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią. | Ta [[wizja]] uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny [[prestiż]] Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią. | ||
Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2) | Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2) | ||
==Osiągnięcia w dziedzinie ekonomii== | ==Osiągnięcia w dziedzinie ekonomii== | ||
W ramach "[[Teoria wyboru konsumenta|teorii wyborów]]" Vilfredo wprowadza nowe podejście do mierzenia subiektywnych kategorii tj.: użyteczność czy zadowolenie. Operując nowymi pojęciami (gusta, przeszkody, [[Krzywa obojętności|krzywe obojętności]]) pozwala nam zrozumieć "[[system]] preferencji i ograniczeń rządzących wyborem" [2]. Krzywe obojętności stworzone przez Pareto są obrazem przedstawiającym zachowania konsumenta i producenta w sytuacji dokonywania wyboru pomiędzy dwoma dobrami - stanowią istotny element w teorii ekonomii. | W ramach "[[Teoria wyboru konsumenta|teorii wyborów]]" Vilfredo wprowadza nowe podejście do mierzenia subiektywnych kategorii tj.: [[użyteczność]] czy zadowolenie. Operując nowymi pojęciami (gusta, przeszkody, [[Krzywa obojętności|krzywe obojętności]]) pozwala nam zrozumieć "[[system]] preferencji i ograniczeń rządzących wyborem" [2]. Krzywe obojętności stworzone przez Pareto są obrazem przedstawiającym zachowania konsumenta i producenta w sytuacji dokonywania wyboru pomiędzy dwoma dobrami - stanowią istotny element w teorii ekonomii. | ||
W ekonomii czystej Pareto dokonał podziału [[Użyteczność|użyteczności]] na: | W ekonomii czystej Pareto dokonał podziału [[Użyteczność|użyteczności]] na: | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
==Osiągnięcia w socjologii i statystyce== | ==Osiągnięcia w socjologii i statystyce== | ||
Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami: | Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami: | ||
* [[Zasada Pareto|prawo Pareta]]: zasada opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów. | * [[Zasada Pareto|prawo Pareta]]: [[zasada]] opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów. | ||
* teoria krążenia elit: ciągła [[wymiana]] pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5) | * teoria krążenia elit: ciągła [[wymiana]] pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5) | ||
==Najważniejsze publikacje== | ==Najważniejsze publikacje== | ||
Spośród licznych publikacji Vilfredo Pareto, na szczególne uznanie zasługują: | Spośród licznych publikacji Vilfredo Pareto, na szczególne uznanie zasługują: | ||
* ''Kurs ekonomii politycznej'', 1896 | * ''[[Kurs]] ekonomii politycznej'', 1896 | ||
* ''Podręcznik ekonomii politycznej'', 1906 | * ''Podręcznik ekonomii politycznej'', 1906 | ||
* ''[[Ekonomia]] matematyczna'', 1911 | * ''[[Ekonomia]] matematyczna'', 1911 | ||
Wersja z 15:10, 22 maj 2020
| Vilfredo Pareto |
|---|
| Polecane artykuły |
Vilfredo Federigo Damasio Pareto (1848-1923) - włoski socjolog i ekonomista, wybitny przedstawiciel szkoły lozańskiej, uczeń i kontynuator prac Leona Walrasa. W swych poglądach podkreślał intensywność powiązań ekonomii z socjologią i polityką gospodarczą. Uwzględniając wady wynikające z działania wolnej konkurencji zmodyfikował walrowską teorię równowagi ogólnej, tworząc "teorię wyborów". W dziedzinie ekonomii bardzo znane jest również "optimum Pareta", wyjaśniające podejście do właściwej alokacji zasobów.
Życiorys
Vilfredo Pareto urodził się 15 lipca 1848 roku w Paryżu we włoskiej, arystokratycznej rodzinie. Władał biegle jezykiem francuskim. Studiował matematykę i fizykę w Turynie, by po zdobyciu tytułu inżyniera podjąć pracę w zarządzie włoskich linii kolejowych.
Odrzucony we włoskim świecie akademickim, odnalazł schronienie w Szwajcarii, zastępując swojego nauczyciela Walrasa w katedrze ekonomii w Lozannie (1893). W ciągu trzynastu lat, wniósł bardzo istotny wkład do teorii równowagi, rozwijając zasady utylitarnej teorii dobrostanu (optimum Pareto); Na podstawie analizy statystycznej doszedł do wniosku, że rozkład dochodów w każdym społeczeństwie zawsze odpowiada na ten sam model, tak że polityka mająca na celu redystrybucję bogactwa (prawo Pareto) byłaby bezużyteczna.
W 1906 r. zrezygnował z nauczania, aby poświęcić się wyłącznie badaniom, przenosząc swoją uwagę z ekonomii na socjologię. Poczynając od analizy psychologicznej motywów ludzkich zachowań (w tym w dużej mierze irracjonalnych motywów, które nie zostały uwzględnione w jego myśleniu ekonomicznym), ulepszył on teorię elit, która podniosła nieunikniony charakter nierówności społecznych i dominacja mas przez wybraną mniejszość.
Jego wysiłki, aby analizować życie polityczne oprócz ideologicznej surowej rzeczywistej walki o władzę mają być traktowane, wraz z Gaetano Mosca, jedym z inicjatorów "nauk politycznych” występów. W każdym razie, analiza odzwierciedla nostalgię za światem liberalnym Europejskiej w kryzysie przeciwko postępowi polityk masowych. W swoich pismach krytykował i wyśmiewał teorie postępu, demokracji, równości i socjalizmu, eksponujących składnik siły i podstępu, który istnieje w historii ludzkości.
Ta wizja uczyniła go ideologicznym poprzednikiem faszyzmu; w rzeczy samej Mussolini próbował dostosować intelektualny prestiż Pareto, który nigdy nie krytykował włoskiego faszyzmu, a nawet przyznał, że został mianowany senatorem na krótko przed śmiercią.
Zmarł 19 sierpnia 1923 roku w wieku 75 lat. Został pochowany w Szwajcarii.(G.Busino,2004, s. 1-2)
Osiągnięcia w dziedzinie ekonomii
W ramach "teorii wyborów" Vilfredo wprowadza nowe podejście do mierzenia subiektywnych kategorii tj.: użyteczność czy zadowolenie. Operując nowymi pojęciami (gusta, przeszkody, krzywe obojętności) pozwala nam zrozumieć "system preferencji i ograniczeń rządzących wyborem" [2]. Krzywe obojętności stworzone przez Pareto są obrazem przedstawiającym zachowania konsumenta i producenta w sytuacji dokonywania wyboru pomiędzy dwoma dobrami - stanowią istotny element w teorii ekonomii.
W ekonomii czystej Pareto dokonał podziału użyteczności na:
- użyteczność kardynalną (określenie ile razy coś jest większe od przyjętego wzorca)
- użyteczność ordynarną (porządkowanie poprzez nadawanie wskaźników do oceny większy/mniejszy).
Optimum w sensie Pareta oznacza taki podział dostępnych dóbr, który nie można poprawić sytuacji jednego podmiotu (dostarczyć mu większej ilości dóbr) nie pogarszając przy tym sytuacji pozostałych podmiotów.(G.Busino,2004, s. 3-4)
Osiągnięcia w socjologii i statystyce
Vilfredo Pareto posiadał również szeroką wiedzę z zakresu socjologii i historii, wykazując przy tym wielki talent matematyczny. Zdobył uznanie następującymi teoriami:
- prawo Pareta: zasada opisująca wiele zjawisk, w których 20% badanych obiektów związanych jest z 80% pewnych zasobów.
- teoria krążenia elit: ciągła wymiana pozycji społecznych elit z opozycji i koalicji.(G.Busino,2004, s. 5)
Najważniejsze publikacje
Spośród licznych publikacji Vilfredo Pareto, na szczególne uznanie zasługują:
Patrz także:
Bibliografia
- Busino G. (1977). Vilfredo Pareto e l’industria del ferro nel Valdarno. Comit, Milan
- Busino G., Dyson R. G. (2004). Fondo Vilfredo Pareto della Banca Popolare di Sondrio, Université de Lausanne, Chêne-Bourg
- Juran J. (1992). The Non-Pareto Principle; Mea Culpa, "Contributing Editor"
- Landreth H., D. C. Colander, (2005).Historia myśli ekonomicznej, Wydanictwo Naukowe PWN, Warszawa, (str. 306-307)
- Pareto V., (1994).Uczucia i działania – Fragmenty socjologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, (s. 157-167)
- Pareto, V. (1974). The new theories of economics. Travaux de Sciences Sociales, 132-144.
- Stankiewicz W., (1987).Historia myśli ekonomicznej, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, (str. 390-396)
Autor: Anna Pulchny, Adriana Patro
