Stopa redyskontowa: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Wyznaczana przez [[bank centralny]]. '''Stopa redyskontowa''' weksli jest stopą naliczaną przez [[bank]] centralny | Wyznaczana przez [[bank centralny]]. '''Stopa redyskontowa''' weksli jest stopą naliczaną przez [[bank]] centralny | ||
przyjmujący od banków komercyjnych, wcześniej przez nie dyskontowane, weksle pochodzące z obrotu gospodarczego. | przyjmujący od banków komercyjnych, wcześniej przez nie dyskontowane, [[weksle]] pochodzące z obrotu gospodarczego. | ||
:Dyskonto jest różnicą między wartością nominalną weksla a zawsze od niej niższą ceną jego zakupu. Wykup przez bank centralny weksli już dyskontowanych | :Dyskonto jest różnicą między wartością nominalną weksla a zawsze od niej niższą ceną jego zakupu. Wykup przez bank centralny weksli już dyskontowanych | ||
określa się redyskontem. | określa się redyskontem. | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
==Działanie== | ==Działanie== | ||
* Wzrost stopy redyskontowej studzi koniunkturę. | * Wzrost stopy redyskontowej studzi koniunkturę. | ||
Wysoka stopa redyskontowa wpływa na ograniczenie [[podaż]]y oferowanych przez bank handlowy weksli do redyskonta, ponieważ zmniejsza się [[zysk]]. | Wysoka stopa redyskontowa wpływa na ograniczenie [[podaż]]y oferowanych przez [[bank handlowy]] weksli do redyskonta, ponieważ zmniejsza się [[zysk]]. | ||
[[Bank Centralny]] sięga po tzw. limity redyskontowe, które racjonują kredyty dla poszczególnych banków handlowych. Bank centralny reguluje zdolność udzielania [[kredyt]]ów przez banki komercyjne udzielając im pożyczek. Bank centralny wycenia ją, ustalając stopę procentową nazwaną stopą dyskontową, stopą bankową lub minimalną stopą pożyczkową. | [[Bank Centralny]] sięga po tzw. limity redyskontowe, które racjonują kredyty dla poszczególnych banków handlowych. Bank centralny reguluje [[zdolność]] udzielania [[kredyt]]ów przez banki komercyjne udzielając im pożyczek. Bank centralny wycenia ją, ustalając stopę procentową nazwaną stopą dyskontową, stopą bankową lub minimalną stopą pożyczkową. | ||
<google>text</google> | <google>text</google> | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
==Polityka dyskontowa== | ==Polityka dyskontowa== | ||
Jest to oddziaływanie banku centralnego na [[podaż pieniądza]] na rynku. Taka polityka ma za zadanie określenie przez bank centralny poziomu stopy dyskontowej, co skutkuje na wysokość oprocentowania kredytów udzielanych bankom komercyjnym przez [[bank centralny]]. | Jest to oddziaływanie banku centralnego na [[podaż pieniądza]] na rynku. Taka [[polityka]] ma za [[zadanie]] określenie przez bank centralny poziomu stopy dyskontowej, co skutkuje na wysokość oprocentowania kredytów udzielanych bankom komercyjnym przez [[bank centralny]]. | ||
==Wpływ polityki dyskontowej== | ==Wpływ polityki dyskontowej== | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
==Skuteczność oraz rola polityki dyskontowej== | ==Skuteczność oraz rola polityki dyskontowej== | ||
Polityka dyskontowa może odgrywać rolę psychologiczną w systemach o bardzo dużym stopniu niezależności banków komercyjnych. Należy pamiętać, iż zbyt częste zmiany stopy dyskontowej nie wpływają pozytywnie dla banku centralnego. Prowadzi to do obniżenia zaufania wobec działań banku centralnego. Przejawem polityki dyskontowej może być także udzielanie tzw. kredytów dyskontowych. Są one udzielane upadającym bankom komercyjnym. Dzięki temu banki komercyjne posiadają dostęp do rezerw w czasie kryzysu. | Polityka dyskontowa może odgrywać rolę psychologiczną w systemach o bardzo dużym stopniu niezależności banków komercyjnych. Należy pamiętać, iż [[zbyt]] częste zmiany stopy dyskontowej nie wpływają pozytywnie dla banku centralnego. Prowadzi to do obniżenia zaufania wobec działań banku centralnego. Przejawem polityki dyskontowej może być także udzielanie tzw. kredytów dyskontowych. Są one udzielane upadającym bankom komercyjnym. Dzięki temu banki komercyjne posiadają dostęp do rezerw w czasie kryzysu. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
* Kata R., (2011). [http://www.wne.sggw.pl/czasopisma/pdf/RNR_2011_t98_z3_s73.pdf ''Wpływ polityki fiskalnej i monetarnej na zadłużenie gospodarstw rolnych w Polsce''], Roczniki nauk rolniczych, seria G, T. 98, z. 3. | * Kata R., (2011). [http://www.wne.sggw.pl/czasopisma/pdf/RNR_2011_t98_z3_s73.pdf ''Wpływ polityki fiskalnej i monetarnej na zadłużenie gospodarstw rolnych w Polsce''], Roczniki nauk rolniczych, seria G, T. 98, z. 3. | ||
* Meisner J., (1999). ''Zagadnienia ogólne i mikroekonomiczne'', Wyd. ŚWSzZ, Katowice. | * Meisner J., (1999). ''Zagadnienia ogólne i mikroekonomiczne'', Wyd. ŚWSzZ, Katowice. | ||
* Pietrzak B., Polański Z., Woźniak B., (2012). ''System finansowy w Polsce''. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. | * Pietrzak B., Polański Z., Woźniak B., (2012). ''[[System]] finansowy w Polsce''. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. | ||
{{a|Mateusz Woźniak, Martyna Górecka}} | {{a|Mateusz Woźniak, Martyna Górecka}} | ||
[[Kategoria:Bankowość]] | [[Kategoria:Bankowość]] | ||
Wersja z 02:15, 22 maj 2020
| Stopa redyskontowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Wyznaczana przez bank centralny. Stopa redyskontowa weksli jest stopą naliczaną przez bank centralny
przyjmujący od banków komercyjnych, wcześniej przez nie dyskontowane, weksle pochodzące z obrotu gospodarczego.
- Dyskonto jest różnicą między wartością nominalną weksla a zawsze od niej niższą ceną jego zakupu. Wykup przez bank centralny weksli już dyskontowanych
określa się redyskontem.
Istnieje następujące zróżnicowanie w stopach wynikające ze stopnia płynności lub sztywności zabezpieczeń:
- stopa lombardowa
- stopa redyskontowa
- stopa referencyjna
- poziom rezerw obowiązkowych
- stopa referencyjna
- stopa redyskontowa
Działanie
- Wzrost stopy redyskontowej studzi koniunkturę.
Wysoka stopa redyskontowa wpływa na ograniczenie podaży oferowanych przez bank handlowy weksli do redyskonta, ponieważ zmniejsza się zysk. Bank Centralny sięga po tzw. limity redyskontowe, które racjonują kredyty dla poszczególnych banków handlowych. Bank centralny reguluje zdolność udzielania kredytów przez banki komercyjne udzielając im pożyczek. Bank centralny wycenia ją, ustalając stopę procentową nazwaną stopą dyskontową, stopą bankową lub minimalną stopą pożyczkową.
- A spadek stopy redyskontowej podgrzewa koniunkturę.
Niska stopa redyskontowa banku centralnego powiększa rezerwy banku handlowego.
Stopa redyskonta weksli NBP
- Ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej.
- Polega na przyjęciu przez bank centralny weksli dyskontowanych przez banki do redyskonta i udzieleniu kredytu redyskontowego.
Polityka dyskontowa
Jest to oddziaływanie banku centralnego na podaż pieniądza na rynku. Taka polityka ma za zadanie określenie przez bank centralny poziomu stopy dyskontowej, co skutkuje na wysokość oprocentowania kredytów udzielanych bankom komercyjnym przez bank centralny.
Wpływ polityki dyskontowej
- Wzrost stopy dyskontowej – podniesienie kosztów kredytu – zmniejszenie bazy monetarnej.
- Obniżenie stopy dyskontowej – obniżenie kosztów kredytu – zwiększenie bazy monetarnej.
- Wzrost kredytów banku centralnego – zwiększenie bazy monetarnej.
- Spadek kredytów banku centralnego – zmniejszenie bazy monetarnej.
Skuteczność oraz rola polityki dyskontowej
Polityka dyskontowa może odgrywać rolę psychologiczną w systemach o bardzo dużym stopniu niezależności banków komercyjnych. Należy pamiętać, iż zbyt częste zmiany stopy dyskontowej nie wpływają pozytywnie dla banku centralnego. Prowadzi to do obniżenia zaufania wobec działań banku centralnego. Przejawem polityki dyskontowej może być także udzielanie tzw. kredytów dyskontowych. Są one udzielane upadającym bankom komercyjnym. Dzięki temu banki komercyjne posiadają dostęp do rezerw w czasie kryzysu.
Bibliografia
- Jarosz A., (2004). Podstawy makroekonomii, Wyd. Oficyna Wydawnicza Fundacji Uniwersyteckiej KUL. Filia w Stalowej Woli, Stalowa Wola.
- Kata R., (2011). Wpływ polityki fiskalnej i monetarnej na zadłużenie gospodarstw rolnych w Polsce, Roczniki nauk rolniczych, seria G, T. 98, z. 3.
- Meisner J., (1999). Zagadnienia ogólne i mikroekonomiczne, Wyd. ŚWSzZ, Katowice.
- Pietrzak B., Polański Z., Woźniak B., (2012). System finansowy w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Autor: Mateusz Woźniak, Martyna Górecka
