Edwin Hauswald

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 08:19, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Edwin Hauswald
Polecane artykuły


Edwin Hauswald (3 września 1868 - 8 marca 1942)

Działalność

1886-1891 studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej

1891-1892 wyjazd na dwuletnie studia w dziedzinie konstrukcji maszyn i elektrotechniki do Berlina i Zurychu

1893 powrót do kraju i zajęcie się projektowaniem linii tramwajowej we Lwowie

1893-1896 objęcie stanowiska inżyniera, konstruktora w Firmie "Siemens i Halske" w Wiedniu

1896-1903 praca nad wynalazkiem i postępem technicznym w fabryce akumulatorów Karola Pollaka we Frankfurcie

1903-1938 powołanie na stanowisko profesora Politechniki Lwowskiej

1904 - rozpoczęcie wykładów pod nazwą "Organizacja i zarząd przedsiębiorstw?

1912-1913 pełnienie funkcji rektora Politechniki Lwowskiej

1915-1916 pełnienie funkcji prorektora Politechniki Lwowskiej

Główne obszary działalności naukowej

Dorobek naukowy

  • twórca współcześnie używanego terminu "nauka organizacji i zarządzania",
  • twórca 25 ogólnych metod organizatorskich, które opublikował w pracy zatytułowanej "Metodyka umiejętnej organizacji", są to min.: metoda dokładnego określenia zadania, metoda obserwacji i eksperymentów, metoda analizy, metoda badania odchyleń; wykazują one podobieństwo do zasad stworzonych w latach 60 przez przedstawicieli szkoły francuskiej,
  • w pracy "Organizacja i zarząd" zawarł stworzone przez siebie prawa dynamiki kosztów, system płac Hauswalda, koncepcję wydajności stosunkowej, nazywaną inaczej wydatnością (stosunek wydajności rzeczywistej do wydajności wzorcowej), pojęcie sprawności finansowej (stosunek między ostatecznym wynikiem pieniężnym uzyskanym dzięki danemu zabiegowi a sumą nakładów poniesionych w celu osiągnięcia tego wyniku), które stało się pierwociną współczesnego pojęcia rentowności,
  • zmodyfikował słynną fayolowską tablicę uzdolnień kierowniczych; z sześciu grup czynności i odpowiadających im uzdolnień kierowniczych (administracyjne, techniczne, handlowe, rachunkowościowe, finansowe, ubezpieczeniowe) występujących w tablicy Fayola, pozostawił trzy (administracyjno-ubezpieczeniowe, techniczne i kupieckie),
  • próbował stworzyć podstawy kwantyfikacji układów organizacyjnych; sformułował wzór na łączną ilość uczestników organizacji wielostopniowej przy stałej rozpiętości kierowania na poszczególnych szczeblach

q- stały współczynnik rozpiętości kierowania,

n- numer szczebla,

  • stworzył 10-punktową metodykę wdrażania harmonizacji w pracach złożonych będącą uogólnieniem wyników badań prowadzonych przez Karola Adamieckiego, Borkowskiego i Raźniewskiego nad harmonizacją pracy w przemyśle,
  • opracował nowy sposób wynagrodzeń,
  • jako pierwszy w Europie rozpoczął wykłady "Organizacji i zarządzania" na Politechnice Lwowskiej,
  • uczestniczył w międzynarodowym ruch naukowej organizacji, przedstawiając referaty na kongresach w Pradze, Rzymie, Amsterdamie i Londynie.

Bibliografia

  • Martyniak Z., Historia myśli organizatorskiej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1996,
  • Martyniak Z., Organizacja i zarządzanie, Wydawnictwo Antykwa, Kluczbork 1996,
  • Witryna internetowa Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, http://www.ae.katowice.pl/betapl/kategoria/76/, 28.03.2006.

Autor: Małgorzata Harańczyk