Edwin Hauswald
Edwin Hauswald |
---|
Polecane artykuły |
Edwin Hauswald (3 września 1868 - 8 marca 1942)
Działalność
1886-1891 studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej
1891-1892 wyjazd na dwuletnie studia w dziedzinie konstrukcji maszyn i elektrotechniki do Berlina i Zurychu
1893 powrót do kraju i zajęcie się projektowaniem linii tramwajowej we Lwowie
1893-1896 objęcie stanowiska inżyniera, konstruktora w Firmie "Siemens i Halske" w Wiedniu
1896-1903 praca nad wynalazkiem i postępem technicznym w fabryce akumulatorów Karola Pollaka we Frankfurcie
1903-1938 powołanie na stanowisko profesora Politechniki Lwowskiej
1904 - rozpoczęcie wykładów pod nazwą "Organizacja i zarząd przedsiębiorstw?
1912-1913 pełnienie funkcji rektora Politechniki Lwowskiej
1915-1916 pełnienie funkcji prorektora Politechniki Lwowskiej
Główne obszary działalności naukowej
- organizacja i zarządzanie przedsiębiorstwem,
- metody i techniki organizowania,
- systemy wynagradzania,
- koszty wytwarzania,
- kształcenie techniczno-ekonomiczne.
Dorobek naukowy
- twórca współcześnie używanego terminu "nauka organizacji i zarządzania",
- twórca 25 ogólnych metod organizatorskich, które opublikował w pracy zatytułowanej "Metodyka umiejętnej organizacji", są to min.: metoda dokładnego określenia zadania, metoda obserwacji i eksperymentów, metoda analizy, metoda badania odchyleń; wykazują one podobieństwo do zasad stworzonych w latach 60 przez przedstawicieli szkoły francuskiej,
- w pracy "Organizacja i zarząd" zawarł stworzone przez siebie prawa dynamiki kosztów, system płac Hauswalda, koncepcję wydajności stosunkowej, nazywaną inaczej wydatnością (stosunek wydajności rzeczywistej do wydajności wzorcowej), pojęcie sprawności finansowej (stosunek między ostatecznym wynikiem pieniężnym uzyskanym dzięki danemu zabiegowi a sumą nakładów poniesionych w celu osiągnięcia tego wyniku), które stało się pierwociną współczesnego pojęcia rentowności,
- zmodyfikował słynną fayolowską tablicę uzdolnień kierowniczych; z sześciu grup czynności i odpowiadających im uzdolnień kierowniczych (administracyjne, techniczne, handlowe, rachunkowościowe, finansowe, ubezpieczeniowe) występujących w tablicy Fayola, pozostawił trzy (administracyjno-ubezpieczeniowe, techniczne i kupieckie),
- próbował stworzyć podstawy kwantyfikacji układów organizacyjnych; sformułował wzór na łączną ilość uczestników organizacji wielostopniowej przy stałej rozpiętości kierowania na poszczególnych szczeblach
q- stały współczynnik rozpiętości kierowania,
n- numer szczebla,
- stworzył 10-punktową metodykę wdrażania harmonizacji w pracach złożonych będącą uogólnieniem wyników badań prowadzonych przez Karola Adamieckiego, Borkowskiego i Raźniewskiego nad harmonizacją pracy w przemyśle,
- opracował nowy sposób wynagrodzeń,
- jako pierwszy w Europie rozpoczął wykłady "Organizacji i zarządzania" na Politechnice Lwowskiej,
- uczestniczył w międzynarodowym ruch naukowej organizacji, przedstawiając referaty na kongresach w Pradze, Rzymie, Amsterdamie i Londynie.
Bibliografia
- Martyniak Z., Historia myśli organizatorskiej, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1996,
- Martyniak Z., Organizacja i zarządzanie, Wydawnictwo Antykwa, Kluczbork 1996,
- Witryna internetowa Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, http://www.ae.katowice.pl/betapl/kategoria/76/, 28.03.2006.
Autor: Małgorzata Harańczyk