Zakupy w przypadku nieciągłości potrzeb
| Zakupy w przypadku nieciągłości potrzeb |
|---|
| Polecane artykuły |
Planowanie zakupów w wielkości wynikającej z optymalnej partii zapotrzebowania jest
uzasadnione w sytuacji zapotrzebowania ciągłego oraz gdy popyt nie wykazuje zbyt dużych
wahań.(C. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski, 2003, s. 211). W przypadku, gdy popyt jest zmienny lub sporadyczny, dokonywanie zakupów według ilości optymalnej może powodować nadmierne zapasy przejściowe zalegające
w magazynie a co za tym idzie wywołujące znaczne koszty ich utrzymania. Dzieje się tak,
gdyż stosowane metody optymalnych ekonomicznie zamówień surowców nie odzwierciedlają
faktycznego zapotrzebowania ze strony produkcji wytwarzając nadmierny poziom zapasów (M. Christopher, 1999, s. 30).
W sytuacjach sporadycznie występującego zapotrzebowania na surowiec lub cechujących się
dużymi odchyleniami od wielkości optymalnej odpowiednimi metodami stosowania polityki
zakupów są metody, w których optymalne partie zakupów są wielkościami zmiennymi (C. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski, 2003, s. 211).
Wielkości te ustalane są na odpowiednio wyznaczonym poziomie, zależnym od kształtowania się prognozowanego popytu lub zaplanowanych potrzeb surowcowych oraz kosztów powiązanych z utrzymywaniem i tworzeniem zapasów. W takim przypadku wielkość partii optymalnej ustala się na odpowiednio dobrane odcinki czasu np. miesięcznie.
Do realizacji dostaw w przypadku nieciągłości potrzeb używa się najczęściej modelu o zmiennej wielkości dostawy. Podstawową jego funkcją jest tzw. norma zamawiania określająca poziom zapasu, przy którym powinno dojść do uzupełnienia surowców (Z. Martyniak, 1996, s. 291) Norma zamawiania powinna być ustalona w sposób umożliwiający nieprzerwaną produkcję do czasu kolejnej dostawy. Wielkość dostawy ustala się za pomocą normy zapasu maksymalnego, czyli różnicy pomiędzy zapasem maksymalnym a zapasem aktualnym. Podstawowym problemem w planowaniu zakupu w przypadku zmiennych potrzeb jest nieznajomości wielkości zapotrzebowania na dany rodzaj materiału. Odchylenia w cyklach, w wielkości dostaw oraz zużycia zapasów do produkcji powinny być rekompensowane z zapasu rezerwowego, lub uzupełniane w trybie awaryjnym, co zazwyczaj powoduje podniesienie kosztów zakupu w porównaniu z transakcjami zawieranymi w trybie normalnym (Z. Martyniak, 1996, s. 291).
Bibliografia
- C. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski, Logistyka w przedsiębiorstwie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2003
- M.Tyrańska, Zarządzanie zapasami produkcyjnymi. Planowanie potrzeb materiałowych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie 1999
- Z. Martyniak, Nowoczesne metody zarządzania produkcją,1996
- M. Christopher, Strategia zarządzania dystrybucją, Agencja Wydawnicza Placet 1999
Autor: Mariusz Jędrzejczyk
