LIBOR
| LIBOR |
|---|
| Polecane artykuły |
LIBOR (ang. London Interbank Offered Rate) -jest podstawowym wskaźnikiem informującym o rozwoju sytuacji kredytowej na światowym rynku finansowym. Libor wyraża cenę, w postaci stopy procentowej po jakiej zaciągają między sobą banki londyńskie zaliczane umownie do pierwszej kategorii. Poziom wskaźnika każdego dnia o godzinie 11 GMT jest obliczany i publikowany przez firmę informacyjną Thomson Reuters. LIBOR wyznacza się w stosunku do pożyczek w dziesięciu walutach, który termin spłaty jest różny. Wskaźnik LIBOR nie tylko dostarcza informacji o sytuacji na rynku pieniężnym, znajduje on bezpośrednie wykorzystanie w wielu międzynarodowych operacjach finansowych. Jest traktowany jako obiektywna suma pieniądza; oprocentowanie wielu operacji kredytowych jest zmienne w czasie i stanowi sumę wielkości LIBOR oraz premii za ryzyko związane z daną transakcją. Niski LIBOR oznacza dostępność na całym rynku finansowym taniego pieniądza[1].
Wysokość stopy procentowej LIBOR zmienia się w sposób ciągły w zależności od warunków ekonomicznych. Jednomiesięczną stopą LIBOR jest oprocentowanie depozytów jednomiesięcznych w danym momencie oferowane przez bank innemu bankowi, trzymiesięczną stopą LIBOR jest oprocentowanie depozytów trzymiesięcznych etc.
Dostępne depozyty[2]
LIBOR - ustalanie stóp wskaźnika odbywa się na fixingach, organizowanych przez Brytyjskie Stowarzyszenie Bankierów, które zrzesza ponad 250 instytucji finansowych działających na terenie Wielkiej Brytanii. Publikuje się 15 stawek: O/N, T/N,1W oraz 12 innych, na okresy od miesiąca do roku.
O/N(owernihgt)- depozyt rozpoczyna się w dniu zawarcia transakcji i kończy w następnym dniu roboczym.
T/N(tommorow next)- depozyt rozpoczyna się w pierwszym dniu roboczym po zawarciu transakcji i kończy dzień później.
S/N(spot next)- depozyt rozpoczyna się w drugim dniu roboczym po zawarciu transakcji i kończy dzień później.
1W,1M,3M,6M- depozyty na tydzień, miesiąc, trzy i sześć miesięcy. W każdym przypadku depozyty rozpoczynają się w drugim dniu roboczym po zawarciu transakcji.
Odpowiedniki wskaźnika LIBOR na wybranych rynkach światowych
LIBOR posiada swój odpowiednik na rynku pieniężnym w krajach pieniądza euro, jest nim EURIBOR(Euro Interbank Offered Rate). W Japonii oblicza się TIBOR (Tokyo Interbank Offered Rate), w Chinach SHIBOR (Shanghai Interbank Offered Rate). W odróżnieniu od LIBORU są to jednak bardziej mierniki ilustrujące stan rynków lokalnych niż wielkości odwoławcze, dające w miarę obiektywny obraz globalnego rynku finansowego i dlatego możliwe do wykorzystania przy określania kosztów transakcji finansowych zawieranych na całym świecie[3].
W Polsce odpowiednikiem wskaźnika LIBOR jest WIBOR® (Warsaw Interbank Offered Rate0, czyli wysokość oprocentowania kredytów na polskim rynku międzybankowym[4]
Rynek pieniądza (money market), nazywany również rynkiem międzybankowym (interbank market)lub otwartym rynkiem (open market) to miejsce w którym banki mogą kupować i sprzedawać od siebie rezerwy (zaciąganie pożyczek i udzielanie pożyczek)czyli wkłady w banku centralnym[5]. Stopa procentowa, uzgadniana przy okazji tych transakcji jest stopą, która wyznacza cenę kredytu dla wielkich instytucji finansowych. Ta międzybankowa stopa procentowa (Interbank Interest Rate)wyznacza ostateczny koszt zaspokajania ich potrzeb finansowych. Stanowi ona punkt wyjścia przy ustalaniu wszystkich innych stóp procentowych. Banki żądają od swoich klientów stopy procentowej rynku pieniądza powiększonej o marżę, która zależy od wiarygodności tych klientów. W krajach strefy euro międzybankowa stopa procentowa jest określana jako EONIA (European Overnight Interest Averag), w Stanach Zjednoczonych - stopa funduszy federalnych (Fed Funds Rate), w Wielkiej Brytanii - międzybankowa stopa procentowa (Sterling Interbank Interest Rate)[6].
Patrz także:
- WIBOR® (Warsaw Interbank Offered Rate)
- EURIBOR(Euro Interbank Offered Rate)
- LIBID(London Interbank Bid Rate)
- WIBID® (Warsaw Interbank Bid Rate)
Przypisy
- ↑ Marciniak S. (2013). Makro- i mikroekonomia, podstawowe problemy współczesności, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, s. 517
- ↑ Cwynar. W. (2007). Podręcznik do bankowości, Wolters Kluwer Polska, Kraków, s. 52-53
- ↑ Marciniak S. (2013). Makro- i mikroekonomia, podstawowe problemy współczesności, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, s. 518
- ↑ Zadora. H. (2015). Finanse, kategorie-zjawiska i procesy-podmioty, Difin, Warszawa, s. 228
- ↑ Burda. M. (2013). Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, s. 351
- ↑ Ibidem, s. 352
Bibliografia
- Burda. M. (2013). Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Kluza S. (2002). Czynniki wpływające na ceny obligacji z perespektywy inwestorów
- Kozak S. (2018). Emisja obligacji jako czynnik poprawy stabilności banków spółdzielczych
- Marciniak S. (2013). Makro- i mikroekonomia, podstawowe problemy współczesności, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa
- Zadora H. (2015). Finanse, kategorie-zjawiska i procesy-podmioty, Difin, Warszawa
- Żywiecka H. (2011). Niekonwencjonalna polityka pieniężna
Autor: Michał Frąckowiak, Urszula Żak
