Fixing: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
==Fixing w systemie bankowości== | ==Fixing w systemie bankowości== | ||
Od 1996 r. Narodowy [[Bank]] Polski ([[NBP]]) dokonuje wyboru Dealerów Rynku Pieniężnego (DRP) na podstawie pewnych kryteriów, zawartych w Indeksie Aktywności Dealerskiej (IAD). Celem tego jest wybór najaktywniejszej grupy banków na [[rynek kapitałowy|rynku kapitałowym]] i pieniężnym. Wybrane [[bank|banki]] tak zwane Banki-dealerzy dokonują m.in. fixingu stawek referencyjnych | Od 1996 r. Narodowy [[Bank]] Polski ([[NBP]]) dokonuje wyboru Dealerów Rynku Pieniężnego (DRP) na podstawie pewnych kryteriów, zawartych w Indeksie Aktywności Dealerskiej (IAD). Celem tego jest wybór najaktywniejszej grupy banków na [[rynek kapitałowy|rynku kapitałowym]] i pieniężnym. Wybrane [[bank|banki]] tak zwane Banki-dealerzy dokonują m.in. fixingu stawek referencyjnych<ref>J. Czekaj 2008, s. 94</ref> | ||
==Dealerzy rynku pieniężnego== | ==Dealerzy rynku pieniężnego== | ||
| Linia 47: | Linia 47: | ||
* Raiffeisen Bank Polska SA | * Raiffeisen Bank Polska SA | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Notowania giełdowe]]}} — {{i5link|a=[[Kontrakt future]]}} — {{i5link|a=[[Opcja PUT]]}} — {{i5link|a=[[Arkusz zleceń]]}} — {{i5link|a=[[Notowania ciągłe]]}} — {{i5link|a=[[Depozyt zabezpieczający]]}} — {{i5link|a=[[Zlecenie bez limitu ceny]]}} — {{i5link|a=[[Cena emisyjna]]}} }} | |||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Notowania giełdowe]]}} — {{i5link|a=[[Kontrakt future]]}} — {{i5link|a=[[Opcja PUT]]}} — {{i5link|a=[[Arkusz zleceń]]}} — {{i5link|a=[[Notowania ciągłe]]}} — | |||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Aktualna wersja na dzień 09:09, 21 paź 2024
Fixing służy do wyznaczenia ceny poszczególnych instrumentów finansowych zgodnie ze zleceniami złożonymi przed rozpoczęciem notowań na giełdzie. Każdy papier wartościowy, który występuje w obrocie giełdowym ma ustalony jeden kurs, przy okazji każdej odbywającej się sesji giełdowej. W momencie ogłoszenia jednolitego kursu, przyjmuje on postać ceny, po której są zawierane różne transakcje na giełdzie. Ustalenie i ogłoszenie kursu oraz zawieranie transakcji giełdowych występuje tylko w dokładnie określonych momentach trwania sesji czyli na fixingu. Na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie proces fixingu odbywa się dwa razy w trakcie trwania jednej sesji[1]
TL;DR
Fixing na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie to proces ustalania jednolitego kursu dla papierów wartościowych przed rozpoczęciem notowań. Występuje dwa razy w trakcie jednej sesji giełdowej. Zasady ustalania kursu obejmują maksymalizację wolumenu obrotu i minimalizację różnic pomiędzy liczbą papierów w zleceniach kupna i sprzedaży. W przypadku braku ustalenia jednolitego kursu, używa się kursu nietransakcyjnego. Fixing odbywa się również w systemie bankowości, a Narodowy Bank Polski wybiera najaktywniejsze banki do przeprowadzania fixingu stawek referencyjnych.
Fixing na giełdzie papierów wartościowych
Na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie wyróżniamy dwa podstawowe systemy - system notowań ciągłych oraz system kursu jednolitego. W systemie notowań ciągłych notowane są głównie akcje spółek najbardziej płynnych. W systemie kursu jednolitego notowane są natomiast akcje spółek mniej płynnych i to właśnie w tym systemie mamy do czynienia z fixingiem.
Fazy sesji giełdowej
Jak już wcześniej było wspomniane, na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie występują notowania z dwoma fixingami. Proces fixingu tutaj odbywa się dwukrotnie w ciągu jednej sesji giełdowej. Sesja giełdowa tutaj dzieli się na kilka faz, z dokładnie określonym czasem trwania poszczególnych części:
- przed otwarciem - od godz. 8:30 do 11:00
- otwarcie - pierwszy fixing - polega na ustaleniu jednego kursu dla każdego papieru wartościowego, który występuje w obrocie przez odpowiedni system komputerowy na podstawie wcześniejszych zleceń - godz. 11:00
- dogrywka - od godz. 11:00 do 11:30
- przed otwarciem - od godz. 11:30 do 15:00
- otwarcie - drugi faxing - kolejne ustalenie jednolitego kursu - godz. 15:00
- dogrywka - od godz. 15:00 do 15:30
- przed otwarciem - w tej fazie przyjmowane są zlecenia, niezbędne do otwarcia następnej sesji - od godz. 15.30 do 17:05 [2]
Zasady ustalania kursu jednolitego
Zasady jakimi kieruje się giełda przy ustalaniu jednolitego kursu są następujące:
- maksymalizacja wolumenu obrotu
- minimalizacja różnic pomiędzy liczbą papierów wartościowych w zleceniach kupna i sprzedaży czyli wyrównanie podaży i popytu
- minimalizacja różnic pomiędzy kursami odniesienia i określanymi - jak najmniejsze wahania kursów [3]
Kurs nietransakcyjny
W systemie jednolitego kursu wszystkie transakcje zawierane są tylko i wyłącznie zgodnie z wyznaczonym kursem czyli ceną. Jeżeli wyznaczenie jednolitego kursu jakiegoś papieru wartościowego nie jest możliwe, to w takiej sytuacji zawieranie jakichkolwiek transakcji jest niemożliwe. Wtedy zostaje wyznaczony kurs nietransakcyjny, który tym samym staje się punktem odniesienia do następnego fixingu[4]
Fixing w systemie bankowości
Od 1996 r. Narodowy Bank Polski (NBP) dokonuje wyboru Dealerów Rynku Pieniężnego (DRP) na podstawie pewnych kryteriów, zawartych w Indeksie Aktywności Dealerskiej (IAD). Celem tego jest wybór najaktywniejszej grupy banków na rynku kapitałowym i pieniężnym. Wybrane banki tak zwane Banki-dealerzy dokonują m.in. fixingu stawek referencyjnych[5]
Dealerzy rynku pieniężnego
Obecnie na rynku wyróżniamy 13 banków, będących dealerami rynku pieniężnego, są to:
- Alior Bank SA
- mBank SA
- ING Bank Śląski SA
- Bank Millennium SA
- Deutsche Bank Polska SA
- Bank Zachodni WBK SA
- Bank Handlowy w Warszawie SA
- Getin Noble Bank SA
- Bank Polska Kasa Opieki SA
- Bank BGŻ BNP Paribas SA
- Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski SA
- Bank Gospodarstwa Krajowego
- Raiffeisen Bank Polska SA
| Fixing — artykuły polecane |
| Notowania giełdowe — Kontrakt future — Opcja PUT — Arkusz zleceń — Notowania ciągłe — Depozyt zabezpieczający — Zlecenie bez limitu ceny — Cena emisyjna |
Przypisy
Bibliografia
- Banaszczak-Soroka U. (2008), Instytucje i uczestnicy rynku kapitałowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Bhide A. (1993), The hidden costs of stock market liquidity, Journal of financial economics, 34(1)
- Czekaj J. (red). (2008), Rynki Instrumenty i Instytucje Finansowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Gwizdała J. (2013), Instrumenty pochodne w ograniczaniu ryzyka stopy procentowej w bankach komercyjnych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse. Rynki finansowe. Ubezpieczenia, (60)
- Kliber A., Kliber P., Płuciennik P. (2012), Zależności pomiędzy stopami procentowymi rynku międzybankowego w Polsce, Przegląd Statystyczny, 59(2)
- Podstawka M. (red.) (2017), Finanse, Instytucje, Instrumenty, Podmioty, Rynki, Regulacje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Autor: Anna Klęczar
