Srebrna reguła bilansowa: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
'''Srebrna reguła bilansowa''' jest jedną z reguł bilansowych pozwalających ocenić sytuację finansową i ekonomiczną przedsiębiorstwa. Wiąże się to często z dokładnym przeanalizowaniem sprawozdań finansowych. Analitycy, którzy badają sprawozdania najczęściej na początku skupiają się na analizie (poziomej i pionowej) bilansu danej spółki, a wykorzystywanie reguł pomaga ocenić sposób finansowania działalności firmy. Jedynie w spółkach kapitałowych nie pozwala ustalić kondycji i wartości maksymalizowanej dla akcjonariuszy (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 16). | '''Srebrna reguła bilansowa''' jest jedną z reguł bilansowych pozwalających ocenić sytuację finansową i ekonomiczną przedsiębiorstwa. Wiąże się to często z dokładnym przeanalizowaniem sprawozdań finansowych. Analitycy, którzy badają sprawozdania najczęściej na początku skupiają się na analizie (poziomej i pionowej) bilansu danej spółki, a wykorzystywanie reguł pomaga ocenić sposób finansowania działalności firmy. Jedynie w spółkach kapitałowych nie pozwala ustalić kondycji i wartości maksymalizowanej dla akcjonariuszy (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 16). | ||
'''Srebrna reguła bilansowa''' mówi o tym, że trwałe składniki aktywów powinny być pokrywane kapitałem stałym, tzn. kapitałem własnym i kapitałem obcym długoterminowym. Reguła zostaje zachowana, gdy wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym przyjmuje poziom 100% albo jest większy od jedności. Taka sytuacja jest korzystna ze względu na swobodę oraz niezależność finansową przedsiębiorstwa. Do jej obliczenia wykorzystuje się wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym. Jeśli polityka finansowa w przedsiębiorstwie jest prowadzona prawidłowo to kapitał stały powinien przyjmować większą wartość niż majątek trwały. Dzięki temu może też zapewnić finansowanie aktywów obrotowych, natomiast w przeciwnym wypadku firma może stać się niewypłacalna. Spełnienie tej zasady staje się możliwe jeśli są spełnione dwa dodatkowe założenia, takie jak (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17): | '''Srebrna reguła bilansowa''' mówi o tym, że trwałe składniki aktywów powinny być pokrywane kapitałem stałym, tzn. kapitałem własnym i kapitałem obcym długoterminowym. Reguła zostaje zachowana, gdy [[wskaźnik]] pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym przyjmuje poziom 100% albo jest większy od jedności. Taka sytuacja jest korzystna ze względu na swobodę oraz niezależność finansową przedsiębiorstwa. Do jej obliczenia wykorzystuje się wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym. Jeśli [[polityka]] finansowa w przedsiębiorstwie jest prowadzona prawidłowo to [[kapitał]] stały powinien przyjmować większą [[wartość]] niż [[majątek]] trwały. Dzięki temu może też zapewnić [[finansowanie]] aktywów obrotowych, natomiast w przeciwnym wypadku [[firma]] może stać się niewypłacalna. Spełnienie tej zasady staje się możliwe jeśli są spełnione dwa dodatkowe założenia, takie jak (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17): | ||
* 2/3 stałych aktywów jest finansowane kapitałem własnym, | * 2/3 stałych aktywów jest finansowane kapitałem własnym, | ||
* kapitał stały jest finansowany 1/3 bieżących aktywów. | * [[kapitał stały]] jest finansowany 1/3 bieżących aktywów. | ||
Analitycy rynku zwracają większą uwagę na przeprowadzanie analizy przedsiębiorstwa. Analiza ta może być wykorzystywana przez inwestorów, ale także same firmy, ponieważ pozwala skorzystać ze zgromadzonych w ten sposób danych i realizować dzięki nim założone cele pozwalające zmaksymalizować zysk i usprawnić działanie całego przedsiębiorstwa. Na rynku kapitałowym oceniając sposób działania spółki i podejmując decyzje istotną rolę należy przypisać oczekiwaniom inwestorów i realizacji celu ustalonego przez przedsiębiorstwo. W sytuacji kiedy firmie zależy na wzroście wartości dla akcjonariuszy to może realizować ten cel poprzez podejmowanie decyzji finansowych, które wiążą się z kształtowaniem struktury zainwestowanego kapitału, wpływem na ryzyko w prowadzeniu działalności oraz determinowaniem średniego ważonego kosztu kapitału. Podejście do badania sytuacji przedsiębiorstwa w sensie ekonomicznym powinno opierać się na ocenie efektywności w oparciu o oczekiwania inwestorów (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17). | Analitycy rynku zwracają większą uwagę na przeprowadzanie analizy przedsiębiorstwa. Analiza ta może być wykorzystywana przez inwestorów, ale także same firmy, ponieważ pozwala skorzystać ze zgromadzonych w ten sposób danych i realizować dzięki nim założone [[cele]] pozwalające zmaksymalizować [[zysk]] i usprawnić [[działanie]] całego przedsiębiorstwa. Na rynku kapitałowym oceniając sposób działania spółki i podejmując decyzje istotną rolę należy przypisać oczekiwaniom inwestorów i realizacji celu ustalonego przez [[przedsiębiorstwo]]. W sytuacji kiedy firmie zależy na wzroście wartości dla akcjonariuszy to może realizować ten cel poprzez [[podejmowanie decyzji]] finansowych, które wiążą się z kształtowaniem struktury zainwestowanego kapitału, wpływem na [[ryzyko]] w prowadzeniu działalności oraz determinowaniem średniego ważonego kosztu kapitału. Podejście do badania sytuacji przedsiębiorstwa w sensie ekonomicznym powinno opierać się na ocenie efektywności w oparciu o oczekiwania inwestorów (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17). | ||
==Istota reguł finansowania== | ==Istota reguł finansowania== | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
Reguły bilansowe obrazują zależność pomiędzy wybranymi zbiorami składników pasywów oraz aktywów. Pionowa struktura pasywów pozwala spojrzeć na zalecenia dotyczące kształtowania odpowiednich proporcji pomiędzy kapitałami własnymi i obcymi. Proporcje te stają się istotne w kontekście zachowania niezależności finansowej. Przedsiębiorstwo nie może dopuścić do zbyt dużego zadłużenia się i braku wpływu zarządu na podejmowane decyzje finansowe. Kontrahenci mogą mieć obawy dotyczące współpracy ze spółką, która utrzymuje zbyt niski poziom własnego kapitału i utrzymuje się w większości z innych źródeł finansowania, ponieważ sprawia to ryzyko utraty przez nich zaangażowanych środków. Kapitał własny odgrywa rolę gwarancyjną w odniesieniu do kapitału obcego. Relacja pomiędzy tymi dwoma rodzajami finansowania powinna utrzymywać się co najmniej w stosunku 1:1, a w firmie nie należy zadłużać się w większym stopniu niż 50% (S. Wrzosek 2011, s. 270-271). | Reguły bilansowe obrazują zależność pomiędzy wybranymi zbiorami składników pasywów oraz aktywów. Pionowa struktura pasywów pozwala spojrzeć na zalecenia dotyczące kształtowania odpowiednich proporcji pomiędzy kapitałami własnymi i obcymi. Proporcje te stają się istotne w kontekście zachowania niezależności finansowej. Przedsiębiorstwo nie może dopuścić do [[zbyt]] dużego zadłużenia się i braku wpływu zarządu na podejmowane decyzje finansowe. Kontrahenci mogą mieć obawy dotyczące współpracy ze spółką, która utrzymuje zbyt niski poziom własnego kapitału i utrzymuje się w większości z innych źródeł finansowania, ponieważ sprawia to ryzyko utraty przez nich zaangażowanych środków. [[Kapitał własny]] odgrywa rolę gwarancyjną w odniesieniu do kapitału obcego. Relacja pomiędzy tymi dwoma rodzajami finansowania powinna utrzymywać się co najmniej w stosunku 1:1, a w firmie nie należy zadłużać się w większym stopniu niż 50% (S. Wrzosek 2011, s. 270-271). | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 00:57, 22 maj 2020
| Srebrna reguła bilansowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Srebrna reguła bilansowa jest jedną z reguł bilansowych pozwalających ocenić sytuację finansową i ekonomiczną przedsiębiorstwa. Wiąże się to często z dokładnym przeanalizowaniem sprawozdań finansowych. Analitycy, którzy badają sprawozdania najczęściej na początku skupiają się na analizie (poziomej i pionowej) bilansu danej spółki, a wykorzystywanie reguł pomaga ocenić sposób finansowania działalności firmy. Jedynie w spółkach kapitałowych nie pozwala ustalić kondycji i wartości maksymalizowanej dla akcjonariuszy (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 16).
Srebrna reguła bilansowa mówi o tym, że trwałe składniki aktywów powinny być pokrywane kapitałem stałym, tzn. kapitałem własnym i kapitałem obcym długoterminowym. Reguła zostaje zachowana, gdy wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym przyjmuje poziom 100% albo jest większy od jedności. Taka sytuacja jest korzystna ze względu na swobodę oraz niezależność finansową przedsiębiorstwa. Do jej obliczenia wykorzystuje się wskaźnik pokrycia aktywów trwałych kapitałem stałym. Jeśli polityka finansowa w przedsiębiorstwie jest prowadzona prawidłowo to kapitał stały powinien przyjmować większą wartość niż majątek trwały. Dzięki temu może też zapewnić finansowanie aktywów obrotowych, natomiast w przeciwnym wypadku firma może stać się niewypłacalna. Spełnienie tej zasady staje się możliwe jeśli są spełnione dwa dodatkowe założenia, takie jak (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17):
- 2/3 stałych aktywów jest finansowane kapitałem własnym,
- kapitał stały jest finansowany 1/3 bieżących aktywów.
Analitycy rynku zwracają większą uwagę na przeprowadzanie analizy przedsiębiorstwa. Analiza ta może być wykorzystywana przez inwestorów, ale także same firmy, ponieważ pozwala skorzystać ze zgromadzonych w ten sposób danych i realizować dzięki nim założone cele pozwalające zmaksymalizować zysk i usprawnić działanie całego przedsiębiorstwa. Na rynku kapitałowym oceniając sposób działania spółki i podejmując decyzje istotną rolę należy przypisać oczekiwaniom inwestorów i realizacji celu ustalonego przez przedsiębiorstwo. W sytuacji kiedy firmie zależy na wzroście wartości dla akcjonariuszy to może realizować ten cel poprzez podejmowanie decyzji finansowych, które wiążą się z kształtowaniem struktury zainwestowanego kapitału, wpływem na ryzyko w prowadzeniu działalności oraz determinowaniem średniego ważonego kosztu kapitału. Podejście do badania sytuacji przedsiębiorstwa w sensie ekonomicznym powinno opierać się na ocenie efektywności w oparciu o oczekiwania inwestorów (A. Gniadkowska-Szymańska, M. Bolek 2018, s. 17).
Istota reguł finansowania
Reguły bilansowe obrazują zależność pomiędzy wybranymi zbiorami składników pasywów oraz aktywów. Pionowa struktura pasywów pozwala spojrzeć na zalecenia dotyczące kształtowania odpowiednich proporcji pomiędzy kapitałami własnymi i obcymi. Proporcje te stają się istotne w kontekście zachowania niezależności finansowej. Przedsiębiorstwo nie może dopuścić do zbyt dużego zadłużenia się i braku wpływu zarządu na podejmowane decyzje finansowe. Kontrahenci mogą mieć obawy dotyczące współpracy ze spółką, która utrzymuje zbyt niski poziom własnego kapitału i utrzymuje się w większości z innych źródeł finansowania, ponieważ sprawia to ryzyko utraty przez nich zaangażowanych środków. Kapitał własny odgrywa rolę gwarancyjną w odniesieniu do kapitału obcego. Relacja pomiędzy tymi dwoma rodzajami finansowania powinna utrzymywać się co najmniej w stosunku 1:1, a w firmie nie należy zadłużać się w większym stopniu niż 50% (S. Wrzosek 2011, s. 270-271).
Bibliografia
- Barburski J. (2014), Kapitały własne jako podstawa bezpieczeństwa działalności gospodarczej na przykładzie przedsiębiorstw WIG20, "Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia", nr 67
- Gniadkowska-Szymańska A., Bolek M. (2018), Ocena kondycji ekonomicznej przedsiębiorstwa na rynku kapitałowym w świetle Prawa upadłościowego, "Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia", nr 1/2018 (91)
- Gostkowska-Drzewicka M. (2017), Kapitały własne a struktura aktywów przedsiębiorstw deweloperskich, "Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia", nr 1/2017 (85)
- Wrzosek S. (red.) (2011), Finanse - nowe wyzwania teorii i praktyki. Finanse przedsiębiorstw, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław
Autor: Dominika Magusiak
