Polityka refinansowa

Polityka refinansowa
Polecane artykuły
Instrumenty polityki pieniężnej Polityka rezerw obowiązkowych Kreowanie pieniądza Rezerwy obowiązkowe Kredyt redyskontowy Operacje otwartego rynku Kredyt refinansowy Stopa referencyjna Rynek pieniężny

Polityka refinansowa jest to narzędzie polityki pieniężnej, polegające na udzielaniu kredytów przez bank centralny (emisyjny) innym bankom, które w ten sposób mogą upłynnić swoje aktywa.

Do podstawowych form refinansowania banków zalicza się:

• politykę redyskontową
• kredyt lombardowy

Polityka redyskontowa

Wśród instrumentów polityki redyskontowej można wymienić [Jaworski,1999, s. 68]:

• stopę redyskontową
• kontyngenty redyskonta
• wymagania jakościowe w stosunku do materiału wekslowego

Stopa redyskontowa jest stopą procentową pobieraną przez bank centralny od pożyczek udzielanym bankowym komercyjnym pod zastaw poprzednio przez nie zdyskontowanych weksli lub innych papierów wartościowych [R. Milewski, 2003, s. 476].

Poprzez zmiany stopy redyskontowej bank centralny zmienia koszt dostępu do swoich środków przez banki komercyjne. Podwyższenie stopy redyskontowej wpływa pośrednio na wzrost kosztów kredytów udzielanych przez banki komercyjne przedsiębiorstwom, zaś obniżenie powinno działać jako bodziec w kierunku zwiększania działalności kredytowej banków [Jaworski,1999, s. 68].

W celu zwiększenia kontroli nad kształtowaniem się kredytu redyskontowego bank centralny może stosować różnorodne ograniczenia ilościowe (kontyngenty) lub warunki jakościowe. Kontyngenty redyskonta są instrumentami polityki pieniężnej, polegają na określeniu przez bank centralny ogólnego limitu kredytów udzielanych na zasadzie redyskontowania weksli oraz podziale kwot kontyngentu według określonych kryteriów.

Limity jakościowe stosuje się odnośnie do weksli z tych gałęzi gospodarki, których szybkość wzrostu aktywności powinna być ograniczona [R. Milewski, 2003, s. 477].

Kredyt lombardowy

Kredyt lombardowy jest instrumentem polityki refinansowej wykorzystywanym do finansowania banków, w przypadku, gdy powstaje wyjątkowo trudna sytuacja na rynku pieniężnym. Kredyt udzielany jest najczęściej pod zastaw bonów skarbowych, obligacji rządowych lub komunalnych, zwykle na następujących warunkach [Jaworski,1999, s. 70]:

• udziela się go jedynie w przypadku, gdy banki komercyjne maja trudności w utrzymaniu płynności
• kredyt powinien być spłacony do 3 miesięcy
• stopień sfinansowania złożonych papierów za pomocą kredytów jest różny w zależności od rodzaju tych papierów.

Bibliografia

• Jaworski W. L, Krzyżkiewicz Z., Kosiński B., Banki, Poltext, Warszawa 1999
• Milewski R., Podstawy ekonomii, PWN, Warszawa 2003

Autor: Lucyna Fiutowska