Tworzenie stanowisk organizacyjnych

Tworzenie stanowisk organizacyjnych
Polecane artykuły
Komórka organizacyjna Formy wynagrodzeń Formalizacja Struktura zespołów projektowych Zasady zarządzania Prawo podziału Tomasz Bata Rozszerzanie zakresu pracy Struktura funkcjonalna

Zasady porządkowania składników systemu i tworzenia stanowisk organizacyjnych obejmują ustalenie właściwego stopnia specjalizacji stanowiska pracy oraz przesłanki ich wyodrębnienia.

Specjalizacja - wynika z koncepcji podziału pracy i oznacza "zakres, w jakim ogólne zadanie organizacji zostaje podzielone na mniejsze części składowe" (R.W. Griffin, 1999, s. 331). Zgodnie z tą zasadą zadania powierzone poszczególnym pracownikom powinny być ograniczone do wykonywania jednej funkcji.

Zalety specjalizacji:

• mniejsza ilość koniecznych decyzji
• duża wprawa pracowników w wykonywanych czynnościach
• minimalizacja wysiłku psychicznego
• skrócenie czasu przechodzenia z jednego stanowiska pracy do kolejnego
• niższe koszty szkoleń
• możliwość dopasowania wyspecjalizowanego sprzętu

Specjalizacja promuje wydajność pracy, jednak nadmierna specjalizacja prowadzi do powstania następujących barier wzrostu:

• technologiczne (strata czasu powstała przez częste przesyłanie półwyrobów)
• psychologiczne (zwiększenie liczby błędów związane z monotonią pracy i znużeniem)
• organizacyjne (wzrost kosztów koordynacji) (A. Nalepka, 2001, s. 138)

Metody przezwyciężania skutków nadmiernej specjalizacji:

• rotacja między stanowiskami pracy - systematyczne przemieszczenie pracowników między stanowiskami
• rozszerzenie zakresu pracy - zwiększenie zakresu obowiązków
• wzbogacanie pracy - przydzielenie nie tylko większej liczby zadań, ale także przekazanie większych uprawnień
• praca w zespołach roboczych - prowadzenie pracy zespołowej, wspólne przygotowywanie produktu

Metody wyodrębniania stanowisk

Istnieją dwa podejścia dotyczące wyodrębniania stanowisk organizacyjnych:

• "przystosowanie ludzi do struktury organizacyjnej" (przedstawiciele nurtu klasycznego) - to zadania są najważniejszym czynnikiem i dopiero do zadań powinny zostać dopasowane narzędzia i ludzie
• "przystosowanie struktury organizacyjnej do ludzi" (przedstawiciele nurtu behawioralnego) - pogląd ten oparty jest na założeniu, iż podniesienie wydajności jest możliwe dzięki satysfakcji pracowników

Aktualnie dochodzi jeszcze jeden problem, na który jest kładziony największy nacisk, a mianowicie - jak podzielić pracę między człowieka a maszynę. (A. Nalepka, 2001, s. 139)

Bibliografia

• Griffin R. W., Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999
• Koźmiński A. K., Piotrowski W (red.), Zarządzanie Teoria i praktyka (wyd. 5), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000
• Nalepka A., Struktura organizacyjna, ANTYKWA, Kraków 2001
• Przybyła M. (red.), Organizacja i zarządzanie Podstawy wiedzy menedżerskiej, Wydawnictwo im. Oskara Lanego we Wrocławiu, Wrocław 2001

Autor: Justyna Migdał