Internetowa pożyczka społeczna: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
Internetowa pożyczka społeczna (ang. Social lending, person-to-person lending lub peer-to-peer lending) – polega na zawieraniu transakcji pożyczki za pośrednictwem serwisu internetowego, którego zadaniem jest skojarzenie pożyczkodawców z pożyczkobiorcami, którymi są osoby fizyczne, które założyły konta na danym serwisie. Serwisy te pobierają z tytułu udzielonych pożyczek prowizje (zwykle od obu stron transakcji) i starają się dbać o wiarygodność uczestników serwisu. Transakcje te dokonywane są bez pośrednictwa banków czy też innych podmiotów finansowych i dotyczą z reguły niewielkich kwot. | Internetowa [[pożyczka]] społeczna (ang. Social lending, person-to-person lending lub peer-to-peer lending) – polega na zawieraniu transakcji pożyczki za pośrednictwem serwisu internetowego, którego zadaniem jest skojarzenie pożyczkodawców z pożyczkobiorcami, którymi są osoby fizyczne, które założyły konta na danym serwisie. Serwisy te pobierają z tytułu udzielonych pożyczek prowizje (zwykle od obu stron transakcji) i starają się dbać o [[wiarygodność]] uczestników serwisu. [[Transakcje]] te dokonywane są bez pośrednictwa banków czy też innych podmiotów finansowych i dotyczą z reguły niewielkich kwot. | ||
Pożyczkobiorca, aby otrzymać pożyczkę musi założyć w wybranym serwisie konto, gdzie umieszcza swoje dane osobowe, a następnie (po weryfikacji tych danych) wysyła propozycję, w której opisuje swoją sytuację finansową (osiągane dochody, zaciągnięte kredyty i pożyczki), podaje wysokość i cel pożyczki, czas spłaty i maksymalne akceptowane oprocentowanie. Te serwisy pożyczkowe, które działają w systemie aukcyjnym pozwalają pożyczkodawcom brać udział w licytacji wybranych przez siebie ofert pożyczkobiorców, w której każdy podaje maksymalną wysokość oraz cenę proponowanej pożyczki, a po jej zakończeniu system wybiera najlepsze oferty i buduje z nich pożyczkę. Po zbudowaniu pożyczki system oblicza stałą miesięczną ratę pożyczki a pieniądze przelewane są na konto pożyczkobiorcy. Niezależnie od tego, ile osób złożyło się na tę pożyczkę, pożyczkobiorca płaci jedną ratę a system automatycznie rozdysponowuje ją w odpowiednich proporcjach między poszczególnych pożyczkodawców. | Pożyczkobiorca, aby otrzymać pożyczkę musi założyć w wybranym serwisie [[konto]], gdzie umieszcza swoje [[dane]] osobowe, a następnie (po weryfikacji tych danych) wysyła propozycję, w której opisuje swoją sytuację finansową (osiągane [[dochody]], zaciągnięte kredyty i pożyczki), podaje wysokość i cel pożyczki, czas spłaty i maksymalne akceptowane [[oprocentowanie]]. Te serwisy pożyczkowe, które działają w systemie aukcyjnym pozwalają pożyczkodawcom brać [[udział]] w licytacji wybranych przez siebie ofert pożyczkobiorców, w której każdy podaje maksymalną wysokość oraz cenę proponowanej pożyczki, a po jej zakończeniu [[system]] wybiera najlepsze oferty i buduje z nich pożyczkę. Po zbudowaniu pożyczki system oblicza stałą miesięczną ratę pożyczki a pieniądze przelewane są na konto pożyczkobiorcy. Niezależnie od tego, ile osób złożyło się na tę pożyczkę, pożyczkobiorca płaci jedną ratę a system automatycznie rozdysponowuje ją w odpowiednich proporcjach między poszczególnych pożyczkodawców. | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Oprócz serwisów aukcyjnych są też serwisy, w których pożyczkodawcy nie wybierają sami poszczególnych ofert pożyczkobiorców, ale podają swoje propozycje pożyczenia określonej sumy pieniędzy na określony czas przy określonym oprocentowaniu. Ustalają też jakiej grupie pożyczkobiorców chcą pożyczać pieniądze. | Oprócz serwisów aukcyjnych są też serwisy, w których pożyczkodawcy nie wybierają sami poszczególnych ofert pożyczkobiorców, ale podają swoje propozycje pożyczenia określonej sumy pieniędzy na określony czas przy określonym oprocentowaniu. Ustalają też jakiej grupie pożyczkobiorców chcą pożyczać pieniądze. | ||
Social lending narodziło się w Wielskiej Brytanii. Pierwszym serwisem tego typu był "Zopa”, czyli Zone of Possible Agreement. Model biznesowy polegał na pożyczaniu pieniędzy bezpośrednio pomiędzy osobami fizycznymi.Inwestorzy, dysponujący gotówką pożyczali tym, którzy potrzebowali środków finansowych. Wkrótce social lending rozpoczęło swoją wędrówkę po innych krajach i dotarło również do Polski (2008 r.). | Social lending narodziło się w Wielskiej Brytanii. Pierwszym serwisem tego typu był "Zopa”, czyli Zone of Possible Agreement. [[Model]] biznesowy polegał na pożyczaniu pieniędzy bezpośrednio pomiędzy osobami fizycznymi.Inwestorzy, dysponujący gotówką pożyczali tym, którzy potrzebowali środków finansowych. Wkrótce social lending rozpoczęło swoją wędrówkę po innych krajach i dotarło również do Polski (2008 r.). | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Antkiewicz S., Kalinowski M., "Innowacje finansowe", CeDeWu, Warszawa 2008 | * Antkiewicz S., Kalinowski M., "[[Innowacje]] finansowe", CeDeWu, Warszawa 2008 | ||
* "Rozwój sektora e-usług na świecie.", Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa, 2010 | * "[[Rozwój]] sektora e-usług na świecie.", Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa, 2010 | ||
[[Kategoria:Rynki finansowe]] | [[Kategoria:Rynki finansowe]] | ||
[[Kategoria:Ebiznes]] | [[Kategoria:Ebiznes]] | ||
{{a|Anna Podsiedlik}} | {{a|Anna Podsiedlik}} | ||
Wersja z 23:31, 19 maj 2020
| Internetowa pożyczka społeczna |
|---|
| Polecane artykuły |
Internetowa pożyczka społeczna (ang. Social lending, person-to-person lending lub peer-to-peer lending) – polega na zawieraniu transakcji pożyczki za pośrednictwem serwisu internetowego, którego zadaniem jest skojarzenie pożyczkodawców z pożyczkobiorcami, którymi są osoby fizyczne, które założyły konta na danym serwisie. Serwisy te pobierają z tytułu udzielonych pożyczek prowizje (zwykle od obu stron transakcji) i starają się dbać o wiarygodność uczestników serwisu. Transakcje te dokonywane są bez pośrednictwa banków czy też innych podmiotów finansowych i dotyczą z reguły niewielkich kwot.
Pożyczkobiorca, aby otrzymać pożyczkę musi założyć w wybranym serwisie konto, gdzie umieszcza swoje dane osobowe, a następnie (po weryfikacji tych danych) wysyła propozycję, w której opisuje swoją sytuację finansową (osiągane dochody, zaciągnięte kredyty i pożyczki), podaje wysokość i cel pożyczki, czas spłaty i maksymalne akceptowane oprocentowanie. Te serwisy pożyczkowe, które działają w systemie aukcyjnym pozwalają pożyczkodawcom brać udział w licytacji wybranych przez siebie ofert pożyczkobiorców, w której każdy podaje maksymalną wysokość oraz cenę proponowanej pożyczki, a po jej zakończeniu system wybiera najlepsze oferty i buduje z nich pożyczkę. Po zbudowaniu pożyczki system oblicza stałą miesięczną ratę pożyczki a pieniądze przelewane są na konto pożyczkobiorcy. Niezależnie od tego, ile osób złożyło się na tę pożyczkę, pożyczkobiorca płaci jedną ratę a system automatycznie rozdysponowuje ją w odpowiednich proporcjach między poszczególnych pożyczkodawców.
Oprócz serwisów aukcyjnych są też serwisy, w których pożyczkodawcy nie wybierają sami poszczególnych ofert pożyczkobiorców, ale podają swoje propozycje pożyczenia określonej sumy pieniędzy na określony czas przy określonym oprocentowaniu. Ustalają też jakiej grupie pożyczkobiorców chcą pożyczać pieniądze.
Social lending narodziło się w Wielskiej Brytanii. Pierwszym serwisem tego typu był "Zopa”, czyli Zone of Possible Agreement. Model biznesowy polegał na pożyczaniu pieniędzy bezpośrednio pomiędzy osobami fizycznymi.Inwestorzy, dysponujący gotówką pożyczali tym, którzy potrzebowali środków finansowych. Wkrótce social lending rozpoczęło swoją wędrówkę po innych krajach i dotarło również do Polski (2008 r.).
Bibliografia
- Antkiewicz S., Kalinowski M., "Innowacje finansowe", CeDeWu, Warszawa 2008
- "Rozwój sektora e-usług na świecie.", Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa, 2010
Autor: Anna Podsiedlik
