Token

Token - to urządzenie kryptograficzne, które zapewnia bezpieczeństwo transakcji wykonywanych za pośrednictwem sieci Internet. Urządzenie to generuje jednorazowe, unikalne kody potrzebne do identyfikacji klienta oraz autoryzacji jego dyspozycji. Token zapewnia silne uwierzytelnianie użytkownika. Należy do tych zabezpieczeń, które nie są powszechnie stosowane w Internecie.

TL;DR

Tokeny są urządzeniami kryptograficznymi używanymi do zapewnienia bezpieczeństwa transakcji internetowych. Generują one unikalne kody, które służą do identyfikacji klienta i autoryzacji jego dyspozycji. Tokeny mają wiele zalet, m.in. wysoki poziom bezpieczeństwa, możliwość dokonywania przelewów na obce rachunki, wysokie limity transakcji i szybką identyfikację klienta. Tokeny są stosowane od starożytności, pierwotnie przyjmowały formy brył geometrycznych, a później glinianych tabliczek. Służyły one jako środek płatniczy i miały funkcję ewidencyjną. Ludzie otrzymywali tokeny za wykonaną pracę i mogli je wymieniać na dobra lub używać do transakcji.

Zalety tokenów

Jego główną zaletą jest to, że generowane hasła są unikalną odpowiedzią na zapytanie serwera i są ważne tylko przez kilka minut. Nawet jeśli ktoś niepożądany pozna takie hasło, to po kilku minutach przestaje to mieć jakiekolwiek znaczenie. Dodatkowo token jest zabezpieczony PIN - kodem, a utratę tego urządzenia łatwo jest zastrzec. Token to urządzenie, którego nie podłączamy do komputera toteż nie jest on narażony na szkodliwe działanie nawet najbardziej wyrafinowanych wirusów.

Podstawowe korzyści dla użytkowników tokena to:

• bardzo wysoki poziom przeprowadzanych transakcji,
• możliwość dokonywania przelewów na dowolne rachunki obce,
• wysokie limity transakcji,
• szybka identyfikacja klienta i autoryzacji transakcji.

Token zawiera algorytmy kryptograficzne (np. algorytm symetryczny, funkcja hashująca, generator pseudolosowy) oraz klucze kryptograficzne (prywatne i bardzo tajne). Token generuje ciąg cyfr w oparciu o prywatny klucz, czas oraz o ewentualnie inny ciąg cyfr wcześniej do niego wprowadzony. System komputerowy znając klucze prywatne tokenów oraz algorytm stosowany przez token, potrafi stwierdzić czy ciąg cyfr podany przez użytkownika jest czy nie jest prawidłowy.

Tokeny w starożytności

Pierwsze tokeny, według D. Schmandt-Besserat [2007, s. 27] pojawiły się około VIII tysiąclecia. Funkcjonując w starożytności nie pełniły co prawda takiej funkcji jak obecnie (zabezpieczającej), jednak stanowiły środek płatniczych. Zamiast pieniądza gotówkowego ludzie płacili za zakupione towary bądź też usługi poprzez wymianę, tak zwany barter, lub za pomocą kruszcy. Taka forma płatności nie była jednak idealna, gdyż przewożenie np. zwierząt, żywności sprawiało że traciły one na wartości. Kruszcze natomiast były narażone podczas transportu zarówno lądowego, jak i wodnego, ponieważ niezwykle częstym zjawiskiem były zatopienia statków bądź też rabunki. Aby uniknąć takich sytuacji oraz żeby ułatwić płatności, ludzie zaczęli poszukiwać innych metod płatności. Trafnym okazało się używanie, tzw. tokenów, czyli brył geometrycznych o niewielkich rozmiarach i konkretnych kształtach, ponieważ każdy kształt odpowiadał konkretnemu przedmiotowi i miał określoną wartość, a co za tym idzie płatności dokonywane dzięki tokenom były sprawiedliwe, ludzie nie mogli oszukać swojego kontrahenta. Tokeny pełniły też funkcję ewidencyjną i w pewnym sensie kalkulacyjną, np. jeżeli osoba na wyższym stanowisku w tamtych czasach zleciła komuś wykonanie pewnego produktu to dzięki wydanym tokenom mogła stwierdzić ile kosztowało ją wytworzenie tego dobra lub ile produktów było do tego potrzebnych.

Skąd ludzie brali tokeny?

Za każdą wykonaną pracę ludziom należy się zapłata, czy to w formie pieniężnej, czy też w formie deputatu. W starożytności, kiedy to istniały tokeny i były one głównym środkiem płatności, pracownicy w zamian za zrealizowanie umówionej działalności otrzymywali określoną liczbę tokenów, które mogli wymienić na konkretne dobro bądź też użyć ich w transakcjach podczas zakupu

Jak zmieniały się tokeny na przestrzeni czasu

Pierwsze tokeny przybierały formy brył geometrycznych, lecz z czasem również takie rozwiązanie nie było zbyt praktyczne dla większości społeczeństwa. Ludzie mając coraz większe zasoby tychże żetonów, trzymali je w sakwach bądź też glinianych naczyniach.Jak wiadomo ludzie zawsze dążą do znalezienia pewnego ulepszenia lub rozwiązania, które ułatwi im przechowywanie majątku, dlatego też pierwotna forma tokenów została wyparta przez gliniane tabliczki z odciśniętymi znakami. Tak jak w poprzedniej wersji każdy kształt obrazował konkretne dobro, jednak nie było potrzeby noszenia ze sobą kilkunastu bądź kilkudziesięciu tokenów. Patrząc z perspektywy rachunkowości tabliczki te stanowiły pierwsze sprawozdania obrazujące stan składników majątkowych, a zatem były one bilansem. Także jedna z zasad rachunkowości, a mianowicie zasada podwójnego zapisu ma tutaj swoje podłoże. Najlepszym przykładem na wyjaśnienie jest przeanalizowanie wspominanego już wcześniej wypłacenia wynagrodzenia za wytworzenie danego produktu. Pracownik wykonuje swoją pracę, a więc powstaje należność z tytuły wynagrodzeń, natomiast dobro przez niego wytworzone ma taką samą wartość, a więc chcąc tę sytuację wyrazić poprzez dekretację miała by ona następujący wygląd:

Treść	Strona Dt/ Wn	Strona Ct/Ma
Wypłata wynagrodzenia dla pracownika i przyjęcie wyprodukowanego dobra.	"Produkty"	"Zobowiązania z pracownikami z tytułu wynagrodzeń"

Token — artykuły polecane

Karta przedpłacona — Ethereum — Ebanking — Autoryzacja — Darknet — Blockchain — Money back — Mobilny portfel — Automatyczna indeksacja

Bibliografia

• Bakalarczyk S. (2006), Innowacje bankowe: bankowość elektroniczna, bankowość inwestycyjna i inzynieria finansowa, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź
• Dobija M. (2016), Ekonomia pracy, godziwych wynagrodzeń i racjonalnych nierówności – laboryzm, Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, nr 47
• Dobija M. (2017), Niestandardowe źródła kapitału ludzkiego w rozwoju cywilizacji, Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, nr 52
• Dobija M., Jędrzejczyk M. (2011), Szkice z historii rachunkowości, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Kraków
• Gil A., Senderecki K. (2016), Mechanizmy zabezpieczania transakcji elektronicznych, Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Vol. 1, Nr.4
• Jurkowski A. (2001), Bankowość elektroniczna, Narodowy Bank Polski, Warszawa

Autor: Bartosz Bieńkowski, Patrycja Wójcik