CDO

Z Encyklopedia Zarządzania

CDO - (Collateralized Debt Obligations) instrumenty sekurytyzacji oparte na długu. Instrumenty CDO zabezpiecza się portfelem aktywów, do którego należą m.in. kredyty korporacyjne lub ustrukturyzowane zobowiązania finansowe. Połączone w portfel (podobnie jak w przypadku instrumentów MBO), zostają podzielone na nowe papiery wartościowe i są oferowane w transzach rozmaitym inwestorom. Wysokość płatności odsetkowych, kapitałowych oraz faktyczny moment wygaśnięcia zobowiązania determinowane są przez wyniki portfela obligacji stanowiącego zabezpieczenie instrumentów CDO. Tego typu instrumenty stanowią atrakcyjną alternatywę dla inwestorów, ponieważ oferują więcej możliwości wyboru poziomu ryzyka oraz żądanej stopy zwrotu w porównaniu do MBS/ABS. [1]

Instrumenty CDO (Collateralized Debt Obligations) są instrumentami finansowymi opartymi na kredytach, które mogą być związane z różnymi ryzykami. Istnieje wiele czynników, które wpływają na ryzyko kredytowe instrumentów CDO. Przede wszystkim, jako złożone struktury finansowe, instrumenty CDO są narażone na ryzyko niewypłacalności pożyczkobiorców. Jeśli pożyczkobiorcy nie będą w stanie spłacić swoich zobowiązań, instrumenty CDO mogą ponieść straty. Ponadto, czynniki zewnętrzne, takie jak zmiany w gospodarce, polityce monetarnej czy sektorze nieruchomości, również mogą wpływać na ryzyko kredytowe instrumentów CDO.

CDO są jednymi z najbardziej skomplikowanych i ryzykownych instrumentów o terminach od 4 do 12 lat, aczkolwiek można spotkać się także z CDO o krótszych lub dłuższych terminach. Najczęściej nie zależą od sytuacji finansowej emitenta, ale od zabezpieczenia aktywami. CDO charakteryzuje się tym, że podmiotem odpowiedzialnym za emisję jest spółka SPV. Spółka ta przyjmuje na siebie ryzyko i emituje CDO przynajmniej w 3 transzach o różnym stopniu ryzyka i wysokości oprocentowania. SPV bierze także odpowiedzialność za rozliczanie portfela aktywów i jest uczestnikiem swapów kredytowych[2]

Klasyfikacja

  • CLO - Collateralized Loan Obligations - oparte najczęściej na kredytach korporacyjnych lub długach hurtowych
  • CMO - Collateralized Mortgage Obligation - oparte na kredytach hipotecznych
  • RLS - Risk Linked Securitization - oparte na przyszłych należnościach z ubezpieczeń, związane z katastrofami naturalnymi, zamachem terrorystycznym, itp.
  • CBO - oparte na obligacjach
  • CXO - oparte na kurach walut
  • CSO - oparte na aktywach syntetycznych
  • CFO - oparte na funduszach hedgingowych
  • CDO2 - oparte na innych CDO [3] [4]

Transze

Pozycja transzy określa stopień ryzyka jakim CDO jest obarczone i również informuje o wysokości przyszłych możliwych dochodów inwestora. Jak już zostało wspomniane transze z reguły dzieli się na 3 grupy:

  • senior - o ratingu AAA, najniższe ryzyko i najniższy dochód
  • mezzanine (junior) - rating pomiędzy AA-BBB, wyższe ryzyko i wyższe dochody
  • equity - bez ratingu, o najwyższym ryzyku, ale też potencjalnie najwyższych dochodach [5]

Zalety

Instrumenty CDO oferują bankom wiele korzyści:

  • uwolnienie kapitału i w konsekwencji możliwość zwiększenia efektywności jego lokowania na rynku
  • zamianę aktywów o niskiej płynności, jakimi są kredyty, w płynne papiery wartościowe
  • zainteresowanie szerokiej grupy inwestorów, którzy cenią sobie możliwość wyboru różnych transz, odpowiadających ich indywidualnej awersji do ryzyka i żądanym stopom zwrotu [6]

Wpływ ryzyka rynkowego na wartość instrumentów CDO

Ryzyko rynkowe jest również istotnym czynnikiem wpływającym na wartość instrumentów CDO. Zmiany na rynkach finansowych, takie jak zmiany stóp procentowych, spready kredytowe czy zmienność cen aktywów, mogą wpływać na wartość instrumentów CDO. Na przykład, wzrost spreadów kredytowych może zwiększyć ryzyko instrumentów CDO, co może prowadzić do spadku ich wartości.

Ryzyko płynności jest kolejnym ważnym aspektem związanym z instrumentami CDO. Instrumenty CDO są często trudne do sprzedania na rynku wtórnym, co może prowadzić do problemów z płynnością. Ponadto, instrumenty CDO mogą być również narażone na ryzyko refinansowania, ponieważ ich struktura finansowania opiera się na pożyczkach, które muszą być spłacane w określonym czasie.

Ryzyko koncentracji jest istotnym czynnikiem, który należy uwzględnić przy ocenie instrumentów CDO. Instrumenty CDO często zawierają pożyczki z różnych sektorów gospodarki lub regionów, co może prowadzić do skupienia ryzyka w określonych obszarach. Jeśli wystąpią problemy w tych obszarach, wartość instrumentów CDO może znacznie spaść.

Kryzys subprime 2008 r. i jego wpływ na instrumenty CDO

Główne przyczyny kryzysu subprime, który miał miejsce w 2008 roku, miały również poważny wpływ na instrumenty CDO. Kryzys subprime został spowodowany nadmiernym ryzykiem w sektorze hipotecznym, gdzie pożyczano pieniądze osobom o słabych zdolnościach kredytowych. Gdy pożyczkobiorcy nie byli w stanie spłacić swoich zobowiązań, wiele instrumentów CDO, które były oparte na tych pożyczkach, straciło na wartości. To doprowadziło do kryzysu na rynkach finansowych i spowodowało duże straty dla wielu inwestorów.

Instrumenty CDO mogą również wpływać na rozwój rynków finansowych. Poprzez securitization, czyli proces tworzenia instrumentów CDO, banki i inne instytucje finansowe mogą uwolnić kapitał, który może być wykorzystany do udzielania nowych pożyczek. To z kolei może wspierać rozwój gospodarczy i wzrost inwestycji.

Jednakże, istnieją również potencjalne zagrożenia związane z instrumentami CDO dla stabilności rynków finansowych. W przypadku dużego wystąpienia problemów z instrumentami CDO, takich jak duże straty lub brak płynności, może to prowadzić do zakłóceń na rynkach finansowych. Ponadto, rosnące ryzyko systemowe, czyli ryzyko, które może prowadzić do upadku całego systemu finansowego, jest również istotnym zagrożeniem związanym z instrumentami CDO.


CDOartykuły polecane
Obligacje korporacyjneInwestorDoradztwo inwestycyjneBezpieczna przystańLBOCertyfikat depozytowyTransakcje arbitrażoweKredytowe instrumenty pochodneJednostka uczestnictwa

Przypisy

  1. Heffernan S. (2007)
  2. Buszko M. (2010),, s. 142
  3. Adamska-Mieruszewska J.,, s. 40
  4. Puszer B. (2012), s. 727
  5. Puszer B. (2012), s. 725
  6. Heffernan S. (2007)

Bibliografia

Autor: Dariusz Grzybowski, Anna Ludwiszewska