Zysk zatrzymany

Zysk zatrzymany
Polecane artykuły
Wartość dla akcjonariuszy Średni ważony koszt kapitału Dywidenda Strategia finansowa Polityka dywidend Analiza struktury kapitałowej Dźwignia finansowa Kapitał własny Fundusz hedgingowy

Zysk zatrzymany (ang. Retained earnings) wynika z podziału zysku netto wypracowanego w przedsiębiorstwie w danym roku obrotowym na część wypłaconą właścicielom i część, która jest zatrzymana w celu podjęcia inwestycji w rozwój spółki. Stanowi on różnicę pomiędzy zyskiem netto a kwotą wypłaconych dywidend.

Zysk zatrzymany informuje o zdolności podmiotu gospodarczego do samofinansowania się. Jest składnikiem kapitału własnego przedsiębiorstwa. Od kapitału podstawowego różni go fakt, że jest rozporządzalny. Natomiast kapitał podstawowy jest długoterminowy i statyczny.

Podział zysku zatrzymanego

Zysk zatrzymany w przedsiębiorstwie można podzielić w stosunku do kilku kategorii kapitałowych. Będą to:

• kapitał zapasowy – jest on obligatoryjny w spółce akcyjnej, natomiast fakultatywny w spółce z o.o.. W sytuacji kiedy spółka osiągnęła w danym roku obrotowym zysk wówczas, obowiązkowo musi przelewać 8% z kwoty czystego zysku w skali rocznej, do momentu kiedy kapitał zapasowy osiągnie wysokość 1/3 kapitału zakładowego. Wspomniana część będzie więc zaliczana do zysku zatrzymanego.
• kapitał rezerwowy – tworzony jest fakultatywnie z zysku spółki w różnych celach, zazwyczaj na ewentualne przyszłe straty lub wydatki spółki. Można do niego zaliczyć również fundusze celowe tworzone. Fakt, że kapitał ten tworzony jest wyłącznie z zysku spółki pozwala utożsamiać również tę kategorię z zyskiem zatrzymanym.
• kapitał zasobowy – obejmujący niepodzielone zyski z lat ubiegłych. Kwota zysku niepodzielonego zwiększa zysk z lat ubiegłych, dlatego jest traktowana jako zysk zatrzymany.

Osiągnięty przez przedsiębiorstwo w danym roku zysk netto będzie zazwyczaj przydzielany do jednej z powyższych pozycji.

Często uważa się, że zyski zatrzymane powinny być utożsamiane z wartością niepodzielonych zysków, jednak jest to termin znacznie szerszy. Należy bowiem wziąć również pod uwagę kwoty, które zostały przeznaczone przez spółkę na kapitał zapasowy i rezerwowy.

Wpływ wielkości zysków zatrzymanych na spółkę i akcjonariuszy

Wielkość zysków zatrzymanych, tj. kapitał powstały z odpisów zysku netto obrazuje wkład właścicieli we wzrost kapitałów spółki. Zwiększa się przez to jej potencjał dochodowy. "Właściciele przedsiębiorstwa często godzą się na pozostawienie części lub nawet całości wygospodarowanego zysku w przedsiębiorstwie mając świadomość, iż takie działanie zwiększy jego wartość w przyszłości, umocni bowiem standing finansowy przedsiębiorstwa i jego pozycję na rynku."(M. Sierpińska 2004, s. 64) Tak więc zysk zatrzymany służy przede wszystkim do samofinansowania przedsiębiorstwa. W dłuższej perspektywie, dzięki jego wykorzystaniu przedsiębiorstwo ma większe perspektywy na dalszy rozwój.

Z terminem zysku zatrzymanego bardzo mocno wiąże się polityka dywidendowa przedsiębiorstwa. Dywidenda jest wypłacana z zysku netto przedsiębiorstwa, dlatego ma ona wpływ na to jaka ilość środków pozostanie w spółce po podjęciu decyzji przez właścicieli lub walne zgromadzenie o rozdziale zysku. W sytuacji, gdzie właściciele tworzą duże rezerwy finansowe w postaci zysku zatrzymanego, tym samym wypłacając dywidendy sporadycznie, istnieje duże ryzyko na osłabienie więzi pomiędzy akcjonariuszami a spółką. Może to w skrajnych sytuacjach prowadzić do wycofywania się inwestorów. Dlatego tak ważne jest odpowiednie dostosowanie strategii w tym zakresie.

Bibliografia

• Szczęsny W., Finanse firmy. Jak zarządzać kapitałem., Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003.
• Sołtysiński S., Kodeks spółek handlowych. T.3, Spółka akcyjna: komentarz do artykułów 301-490, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
• Sierpińska M., Jachna T., Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych., PWN, Warszawa 2004.
• Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.
• Sajnóg A, Struktura kapitału zasobowego a ocena efektywności giełdowych spółek akcyjnych, "Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica” 2012, nr 212.
• Wypych M.,Zyski zatrzymane jako źródła finansowania dywidend, 2013.

Autor: Łukasz Grabowski; Damian Bednarczyk