Procedura głosowania: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Dodanie MetaData Description)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


 
Głosowanie jest najczęstszym sposobem na wyrażenie woli większości w pewnej zbiorowości, przy wyborze pomiędzy różnymi wariantami.
Głosowanie jest najczęstszym sposobem na wyrażenie woli większości w pewnej zbiorowości, przy wyborze pomiędzy różnymi wariantami.  
Głosujący, czyli elektorat, oddając swój głos wybierają spośród zaproponowanych opcji, przyczyniają się do rozwiązania problemu postawionego pod głosowanie.
Głosujący, czyli elektorat, oddając swój głos wybierają spośród zaproponowanych opcji, przyczyniają się do rozwiązania problemu postawionego pod głosowanie.  
Głosowanie może zostać przeprowadzone stosując wiele różnych technik oraz może odbywać się w sposób jawny lub nie. W głosowaniu jawnym głosujący zna preferencje pozostałych członków głosowania.
Głosowanie może zostać przeprowadzone stosując wiele różnych technik oraz może odbywać się w sposób jawny lub nie. W głosowaniu jawnym głosujący zna preferencje pozostałych członków głosowania.


W obecnych czasach, głosowanie jest podstawową [[metoda|metodą]] wyboru [[władza|władz]], a także podejmowania ważnych decyzji, przede wszystkim na szczeblu międzynarodowym.
W obecnych czasach, głosowanie jest podstawową [[metoda|metodą]] wyboru [[władza|władz]], a także podejmowania ważnych decyzji, przede wszystkim na szczeblu międzynarodowym.
[[Prawo]] do głosowania jest podstawowym prawem każdego obywatela państwa i każdego pełnoprawnego członka każdej [[organizacja międzynarodowa|organizacji międzynarodowej]].  
[[Prawo]] do głosowania jest podstawowym prawem każdego obywatela państwa i każdego pełnoprawnego członka każdej [[organizacja międzynarodowa|organizacji międzynarodowej]].


Aż do roku 1945 i wprowadzenia w życie Karty Narodów Zjednoczonych, w organizacjach międzynarodowych tj. np. Liga Narodów, do podjęcia wiążącej decyzji była wymagana jednomyślność podczas głosowania. Obecnie podejmowanie uchwał odbywa się na podstawie uzyskania większości głosów. Niezbędna większość może być obliczana np. w stosunku do liczby wszystkich członków danej [[organizacja|organizacji]]. W podjęciu najważniejszych decyzji najczęściej wymaga się uzyskania [[ Głosowanie większością kwalifikowaną|kwalifikowanej większości głosów]], zazwyczaj jest to 2/3 (np. w przypadku [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]), ale podstawową zasadą jest uzyskanie większości głosów członków obecnych i głosujących. Oprócz zwykłej większości i większości kwalifikowanej można się jeszcze spotkać z innymi jej rodzajami, ale są to sytuacje rzadkie, najczęściej odnoszące się do sesji nadzwyczajnych (J. Kolasa 1973, s. 70).
Aż do roku 1945 i wprowadzenia w życie Karty Narodów Zjednoczonych, w organizacjach międzynarodowych tj. np. Liga Narodów, do podjęcia wiążącej decyzji była wymagana jednomyślność podczas głosowania. Obecnie podejmowanie uchwał odbywa się na podstawie uzyskania większości głosów. Niezbędna większość może być obliczana np. w stosunku do liczby wszystkich członków danej [[organizacja|organizacji]]. W podjęciu najważniejszych decyzji najczęściej wymaga się uzyskania [[ Głosowanie większością kwalifikowaną|kwalifikowanej większości głosów]], zazwyczaj jest to 2/3 (np. w przypadku [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]), ale podstawową zasadą jest uzyskanie większości głosów członków obecnych i głosujących. Oprócz zwykłej większości i większości kwalifikowanej można się jeszcze spotkać z innymi jej rodzajami, ale są to sytuacje rzadkie, najczęściej odnoszące się do sesji nadzwyczajnych (J. Kolasa 1973, s. 70).
Linia 28: Linia 27:
* pozwolić na pokazanie rzeczywistych preferencji osób biorących w nim [[udział]]
* pozwolić na pokazanie rzeczywistych preferencji osób biorących w nim [[udział]]
* nie może być [[zbyt]] skomplikowana
* nie może być [[zbyt]] skomplikowana
* nie może być podatna na manipulacje mogące wpływać na [[wynik]] końcowy  
* nie może być podatna na manipulacje mogące wpływać na [[wynik]] końcowy


Historia współczesnych badań nad różnymi technikami głosowania została zapoczątkowana w drugiej połowie XVIII wieku przez prace Jeana-Charles de Bordy i Marie-Jeana-Antoine’a-Nicolasa Caritata markiza de Condorcet. Są oni twórcami dwóch z czterech podstawowych technik głosowania zwanych bazowymi, z których wywodzą się inne, zwane niebazowymi.
Historia współczesnych badań nad różnymi technikami głosowania została zapoczątkowana w drugiej połowie XVIII wieku przez prace Jeana-Charles de Bordy i Marie-Jeana-Antoine’a-Nicolasa Caritata markiza de Condorcet. Są oni twórcami dwóch z czterech podstawowych technik głosowania zwanych bazowymi, z których wywodzą się inne, zwane niebazowymi.
Każda z technik charakteryzuje się różnymi, specyficznymi właściwościami koniecznymi dla różnych sytuacji. W zależności od wyboru techniki uzyskane wyniki mogą być różne.  
Każda z technik charakteryzuje się różnymi, specyficznymi właściwościami koniecznymi dla różnych sytuacji. W zależności od wyboru techniki uzyskane wyniki mogą być różne.


Bazowe techniki głosowania i ich krótka charakterystyka (J. Hołubiec, J. Mercik 1992, s. 29):
Bazowe techniki głosowania i ich krótka charakterystyka (J. Hołubiec, J. Mercik 1992, s. 29):
Linia 46: Linia 45:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Jerzy W. Hołubiec, Jacek W. Mercik, ''Techniki i tajniki głosowania'', Omnitech Press, Warszawa 1992r.
<noautolinks>
* Jan Kolasa, ''Głosowanie w powszechnych organizacjach międzynarodowych'', Państwowe Wydawnicto Naukowe - Oddział Wrocławski, Wrocław 1973r.
* Jan Kolasa, ''Głosowanie w powszechnych organizacjach międzynarodowych'', Państwowe Wydawnicto Naukowe - Oddział Wrocławski, Wrocław 1973r
* Jerzy W. Hołubiec, Jacek W. Mercik, ''Techniki i tajniki głosowania'', Omnitech Press, Warszawa 1992r
</noautolinks>


{{a|Michał Cłapa}}
{{a|Michał Cłapa}}

Wersja z 10:20, 25 paź 2023

Procedura głosowania
Polecane artykuły

Głosowanie jest najczęstszym sposobem na wyrażenie woli większości w pewnej zbiorowości, przy wyborze pomiędzy różnymi wariantami. Głosujący, czyli elektorat, oddając swój głos wybierają spośród zaproponowanych opcji, przyczyniają się do rozwiązania problemu postawionego pod głosowanie. Głosowanie może zostać przeprowadzone stosując wiele różnych technik oraz może odbywać się w sposób jawny lub nie. W głosowaniu jawnym głosujący zna preferencje pozostałych członków głosowania.

W obecnych czasach, głosowanie jest podstawową metodą wyboru władz, a także podejmowania ważnych decyzji, przede wszystkim na szczeblu międzynarodowym. Prawo do głosowania jest podstawowym prawem każdego obywatela państwa i każdego pełnoprawnego członka każdej organizacji międzynarodowej.

Aż do roku 1945 i wprowadzenia w życie Karty Narodów Zjednoczonych, w organizacjach międzynarodowych tj. np. Liga Narodów, do podjęcia wiążącej decyzji była wymagana jednomyślność podczas głosowania. Obecnie podejmowanie uchwał odbywa się na podstawie uzyskania większości głosów. Niezbędna większość może być obliczana np. w stosunku do liczby wszystkich członków danej organizacji. W podjęciu najważniejszych decyzji najczęściej wymaga się uzyskania kwalifikowanej większości głosów, zazwyczaj jest to 2/3 (np. w przypadku ONZ), ale podstawową zasadą jest uzyskanie większości głosów członków obecnych i głosujących. Oprócz zwykłej większości i większości kwalifikowanej można się jeszcze spotkać z innymi jej rodzajami, ale są to sytuacje rzadkie, najczęściej odnoszące się do sesji nadzwyczajnych (J. Kolasa 1973, s. 70).

Techniki głosowania

Idealna technika głosowania powinna przede wszystkim:

  • pozwolić na pokazanie rzeczywistych preferencji osób biorących w nim udział
  • nie może być zbyt skomplikowana
  • nie może być podatna na manipulacje mogące wpływać na wynik końcowy

Historia współczesnych badań nad różnymi technikami głosowania została zapoczątkowana w drugiej połowie XVIII wieku przez prace Jeana-Charles de Bordy i Marie-Jeana-Antoine’a-Nicolasa Caritata markiza de Condorcet. Są oni twórcami dwóch z czterech podstawowych technik głosowania zwanych bazowymi, z których wywodzą się inne, zwane niebazowymi. Każda z technik charakteryzuje się różnymi, specyficznymi właściwościami koniecznymi dla różnych sytuacji. W zależności od wyboru techniki uzyskane wyniki mogą być różne.

Bazowe techniki głosowania i ich krótka charakterystyka (J. Hołubiec, J. Mercik 1992, s. 29):

  • technika Condorceta – polega na wyłonieniu zwycięzcy na drodze eliminacji. Przeprowadzamy k-1 głosowań (gdzie k to ilość dostępnych do wyboru wariantów), w których za każdym razem odrzucamy wariant o najmniejszym poparciu.
  • technika Bordy – (zwana obecnie głosowaniem rangowym) każdy z głosujących przydziela wariantom punkty, najbardziej preferowana opcja może otrzymać k-1 punktów, natomiast najmniej preferowana otrzymuje 0 punktów. Na koniec uzyskane punkty zostają zsumowane, a zwycięskim zostaje wariant z największą ich liczbą.
  • technika większościowa – jest obecnie najczęściej stosowaną. Każdy z głosujących oddaje jeden głos, a zwycięzcą zostaje wariant, który otrzyma największą ich liczbę.
  • technika aprobująca – głosujący może oddać jeden głos na każdy aprobowany przez siebie wariant. Wygrywa wariant, który otrzyma największą sumaryczną liczbę głosów.

Najważniejszymi i najbardziej znanymi technikami niebazowymi są techniki wywodzące się z nurtu:

  • pierwszego: Schwarza, Dodgsona, Blacka, Copelanda, maksyminowa,
  • drugiego: rang średnich, Nansona, jury,
  • trzeciego: większościowa wielokrotna, Hare’a, Coombsa,
  • czwartego: negatywna, dezaprobująca, kumulująca,

Bibliografia

  • Jan Kolasa, Głosowanie w powszechnych organizacjach międzynarodowych, Państwowe Wydawnicto Naukowe - Oddział Wrocławski, Wrocław 1973r
  • Jerzy W. Hołubiec, Jacek W. Mercik, Techniki i tajniki głosowania, Omnitech Press, Warszawa 1992r


Autor: Michał Cłapa