Doradca podatkowy
Doradca podatkowy to w ujęciu ogólnym osoba, której praca polega na udzielaniu fachowych zaleceń oraz porad w zakresie podatków[1].
TL;DR
Artykuł omawia rolę i zadania doradcy podatkowego, wskazując cechy dobrego doradcy oraz kryteria wpisu na listę doradców podatkowych. Wymienione są główne obowiązki doradcy, takie jak udzielanie porad i opinii podatkowych, prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie deklaracji podatkowych oraz reprezentowanie klientów przed organami administracji publicznej. Artykuł podkreśla również potrzebę zaufania klienta do doradcy podatkowego i jego kompetencji.
Cel działalności doradcy podatkowego
Celem świadczenia usług przez doradcę podatkowego jest przede wszystkim rozwiązanie przez doradcę podatkowego zaistniałego bądź mogącego zaistnieć u klienta problemu[2].
W myśl art. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996r. o doradztwie podatkowym czynności doradcy podatkowego obejmują:
- udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami,
- prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
- sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1[3].
Cechy dobrego doradcy podatkowego
Doradztwo podatkowe polega na świadczeniu usług, które opierają się na szczególnym zaufaniu klienta do wykonującego usługę - doradcy podatkowego. Decyzja klienta o nawiązaniu współpracy z doradcą oparta jest o osąd umiejętności i gotowości doradcy podatkowego do świadczenia usługi. Usługobiorca musi mieć przekonanie, że powierza sprawy dotyczące jego sfery osobistej osobie kompetentnej, profesjonaliście, który jest zaangażowany w rozwiązanie jego problemu. Dlatego też szczególnego znaczenia nabiera osobowość wykonującego usługę, jego kreatywność, wytrwałość czy umiejętność współpracy z klientem[4].
Zadania i czynności robocze
Do głównych obowiązków doradcy podatkowego należy pomoc klientom w różnych zawiłościach związanych z podatkami. Dlatego doradca powinien posiadać orientację w różnego typu podatkach między innymi:
- podatkach dochodowych,
- podatkach VAT,
- podatkach PiT i CiT,
- podatkach międzynarodowych.
Do zadań doradcy podatkowego należą wszelkie czynności związane z opieką i doradzaniem w sprawach podatków oraz rozliczeniami zobowiązań publiczno - prawnych. Obszar obowiązków doradcy podatkowego zmienia się w zależności od wielkości podmiotu gospodarczego, który reprezentuje. Im większa firma, tym zdecydowanie więcej obowiązków.
Uprawnienia doradcy finansowego
Uprawnienie do występowania w charakterze pełnomocnika procesowego strony zarówno w postępowaniu podatkowym, w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jak i w postępowaniu przed sądem administracyjnym ma zapewnić doradcom podatkowym sprawne i efektywne wykonywanie czynności z zakresu doradztwa podatkowego[5].
Kryteria wpisu na listę doradców podatkowych
Podjęcie decyzji przez Krajową Radę Doradców Podatkowych o wpisie osoby fizycznej na listę doradców podatkowych uzależniono od łącznego spełnienia warunków określonych w art. 6 ustawy o doradztwie podatkowym podatkowego.
Od kandydata wymaga się zatem, żeby:
- miał pełną zdolność do czynności prawnych,
- korzystał z pełni praw publicznych,
- był nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem dawał rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego,
- posiadał wyższe wykształcenie,
- odbył w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową,
- złożył z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego,
- wystąpił z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od daty zdania egzaminu na doradcę podatkowego[6].
Kandydat na doradcę podatkowego ponosi wydatki związane z specjalistycznym kursem przygotowującym do egzaminu na doradcę podatkowego oraz opłaty egzaminacyjne uiszczane na konto Ministerstwa Finansów, opłaty związane z wpisem na listę prowadzoną przez Krajową Izbę Doradców Podatkowych. Jeśli osoba starająca się o uprawnienia doradcy podatkowego nie może wykonywać czynności doradztwa podatkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej to także wydatki poniesione przez nią przed wpisem na listę doradców podatkowych nie są kosztem uzyskania przychodów w świetle art. 22. ust. 1. ustawo o podatku dochodowym od osób fizycznych[7].
| Doradca podatkowy — artykuły polecane |
| Windykator — Doradca — Zarządca nieruchomości — Kontrola skarbowa — Główny księgowy — Audytor — Aktuariusz — Biegły rewident — Rzecznik ubezpieczonych |
Przypisy
Bibliografia
- Ambrożej E. (2016), Doradztwo podatkowe jako instrument ochrony praw podatnika w Polsce, Uniwersytet w Białymstoku Wydział Prawa Katedra Finansów Publicznych i Prawa Finansowego, Białystok
- Tarno J. (2012), Doradca podatkowy w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, Wolters Kluwer, Warszawa
- Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym. Dz.U. 1996 nr 102 poz. 475
- Worwa K. (2014), Koszty uzyskania przychodów w działalności prawniczej, Zeszyty Naukowe Uczelni Warszawskiej im. Marii Skłodowskiej-Curie, nr 45
Autor: Monika Musiał
