Biurokratyzm
| Biurokratyzm |
|---|
| Polecane artykuły |
Biurokratyzm - patologiczne ograniczenie sprawności działania i funkcjonowania instytucji w wysokim stopniu sformalizowanych. Wszystkie niezamierzone i nieprzewidywane skutki biurokracji, które obniżają sprawność funkcjonowania organizacji biurokratycznej. Istotą biurokratyzmu jest pierwszeństwo realizacji przez pracowników - pełniących na różnych szczeblach hierarchii organizacyjnej funkcje regulacyjne - zautonomizowanych celów własnych lub grupowych. Krytyka biurokratyzmu pojawiła się w Europie już w XIX wieku[1]
TL;DR
Biurokratyzm to patologiczne ograniczenie sprawności działania instytucji, które wynika z cech struktury organizacyjnej, osobowości pracowników i wartości kulturowych. Przejawia się poprzez działań zbiurokratyzowane, które są nieprzewidziane i negatywnie wpływają na realizację celów instytucji. Przejawy biurokratyzmu to m.in. niedostosowanie do potrzeb odbiorców, przedłużanie załatwiania sprawy i unikanie decyzji innowacyjnych. Skutki biurokratyzmu to m.in. bariera dla przedsiębiorczości i niszczenie słabszych jednostek gospodarczych.
Źródła biurokratyzmu
- Źródła strukturalne - są związane z właściwościami struktury organizacyjnej instytucji tj. wielkość organizacyjnych części instytucji, właściwości podziału działań i hierarchii organizacyjnej, stopień scentralizowania decyzji,
- Źródła subiektywne - są związane z osobowością działających i istotą człowieka, jego fizycznymi możliwościami wykonania określonych zadań oraz psychicznymi predyspozycjami do sprawnego działania,
- Źródła kulturowe - są związane z uznawanymi w danej grupie społecznej, instytucji wartościami i normami społecznymi. Źródła te mają podłoże w ideach społecznych i obyczajach określających zachowanie członków instytucji.
Działania zbiurokratyzowane
Biurokratyzm przejawia się w działaniach członków instytucji, które określamy mianem działań zbiurokratyzowanych. Działania te wyróżniają się spośród wszelkich działań podejmowanych w instytucji tym, że:
- Powstają na tle biurokratyzacji instytucji, czyli w sytuacji "nasycenia" sposobu zorganizowania instytucji cechami charakterystycznymi dla biurokratycznego zorganizowania instytucji,
- Zostały nieprzewidziane z punktu widzenia formalnych celów instytucji,
- Ujemnie wpływają na realizację formalnych celów instytucji.
Klasyfikacja działań zbiurokratyzowanych: Ze względu na stosunek działań do obowiązujących przepisów w danej organizacji:
- formalne - wykonywane zgodnie z przepisami np. nadmierna sztywność biurokraty, wynikająca z fetyszyzowania znaczenia przepisów,
- nieformalne - wykonywane poza przepisami lub wbrew nim np. nadmierne przeciąganie załatwiania sprawy interesanta.
Ze względu na obiekty, na które ukierunkowane jest działanie:
- dotyczące członków danej instytucji np. przesunięcie podjęcia decyzji na innych członków instytucji,
- związane ze stosunkami: instytucja - otoczenie np. zniechęcenie interesanta przez wykazanie trudności w załatwieniu danej sprawy,
Ze względu na sposób wykonania działań:
- mające na celu minimalizację ryzyka np. odmowa załatwienia sprawy leżącej w kompetencji pracownika, gdy sposób jej załatwienia nie jest opisany w przepisach,
- mające na celu minimalizację wysiłku np. gromadzenie niezałatwionych spraw w celu stworzenia pozorów zapracowania.
Przejawy biurokratyzmu
Zewnętrznymi przejawami biurokratyzmu są zjawiska:
- Niedostosowanie funkcjonowania instytucji do rzeczywistych potrzeb odbiorców (klientów),
- Podejmowanie decyzji na podstawie informacji o charakterze wtórnym (pisemne sprawozdania, protokoły itp.),
- Przedłużanie toku załatwiania sprawy, będące skutkiem każdorazowego zwracania się don osób o wyższym autorytecie, dla uzyskania formalnej akceptacji decyzji,
- Przesuwanie podjęcia decyzji na niższy lub wyższy szczebel organizacyjny,
- Unikanie podejmowania decyzji w zakresie innowacji organizacyjnych,
- "Migrena kancelaryjna", tzn. nie uzasadnione żadną koniecznością przewlekanie załatwiania spraw i podejmowania decyzji,
- Wykazywanie w stosunkach z otoczeniem instytucji swojego znaczenia jako osoby, bez której nie można załatwić określonej sprawy,
- Nadmierne pisemne dokumentowanie i uzasadnianie zgodności własnych działań z obowiązującą formalnie procedurą,
- Sztywność, formalizm i rytualizm w interpretowaniu sytuacji i przepisów,
- Uzurpowanie sobie władzy nad klientem, petentem,
- Ułatwianie sobie pracy przez przerzucanie własnych obowiązków na klientów organizacji i ograniczanie własnej wobec nich odpowiedzialności,
- Nie uwzględnianie jaki wpływ wywierają indywidualne cechy pracowników (postawy i relacje międzyludzkie) na efektywność organizacji,[2],
Skutki biurokratyzmu
Deformacja biurokracji jaką jest biurokratyzm jest zjawiskiem negatywnym i nieodpowiednim współcześnie:[3],
- Często jest wskazywany jako bariera przy zakładaniu własnej działalności gospodarczej. Nadmierna biurokracja zniechęca młodych przedsiębiorców[4]
- Niszczy słabsze jednostki gospodarcze [5]
Przypisy
Bibliografia
- Chybalski F.(2006).Tendencje Rozwojowe Sektora MSP w Polsce
- Crozier M. (1967).Biurokracja anatomia zjawiska, Warszawa
- Ćwiklicki M. (2015).W kierunku neo-biurokracji: o biurokracji we współczesnych koncepcjach zarządzania publicznego
- Koźmiński A., Piotrowski W. (red.) (2010), Zarządzanie teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Solarz P. (2013). Biurokracja w funkcjonowaniu aparatu państwowego w Polsce po 1989 roku. Wydawnictwo Vizja Press & It, Warszawa
- Suwaj P.(red.)(2009).Patologie w administracji publicznej. Wolters Kluwer Polska SA, Warszawa
- Tytko M. M.(2014). Uniosceptyczna koncepcja patriotyzmu u Stanisława Papieża i Piotra Döerre'go: (prawo unijne a biurokracja, Niemcy i kolonizacja Polski,"Pedagogika Katolicka", nr 15
- Wawrzyniak B. (1972), Organizacja formalna zakładu pracy. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Żyrek-Horodyska E. (2015), Biurokracja PRL-u w dokumencie Krzysztofa Kieślowskiego w kontekście powieści Urząd Tadeusza Brezy i publikacji z „Trybuny Ludu”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
Autor: Łukasz Brzyski, Natalia Prusak
