Krzywa popytu inwestycyjnego
| Krzywa popytu inwestycyjnego |
|---|
| Polecane artykuły |
Krzywa Popytu Inwestycyjnego obrazuje zależność między planowanymi przez przedsiębiorstwa inwestycjami, a poziomem stopy procentowej. Przedsiębiorstwo musi zawsze odpowiedzieć sobie na pytanie, czy inwestycja przyniesie dostatecznie wysokie zyski, aby można było spłacić, wraz z odsetkami, kredyt zaciągnięty na jej finansowanie. Ujmując to inaczej, zysk z inwestycji musi być, co najmniej równy kosztowi alternatywnemu funduszy zamrożonych w tych inwestycjach.
Ilość projektów inwestycyjnych, które może w danym momencie zrealizować przedsiębiorstwo zależy przede wszystkim od wysokości stopy procentowej. W miarę obniżania stopy procentowej coraz więcej projektów będzie w stanie zapewnić zwrot kapitału, co najmniej równy kosztowi utraconych możliwości funduszy przeznaczonych na finansowanie inwestycji.
Na wysokość położenia krzywej popytu inwestycyjnego wpływają dwa czynniki** koszt nowych maszyn oraz wielkość strumienia zysków powstałych dzięki owym maszynom. Wzrost cen zakupu nowych maszyn spowoduje obniżenie się popytu na inwestycji dla każdego poziomu stopy procentowej. Nachylenie krzywej popytu inwestycyjnego będzie zależało od długości życia dobra kapitałowego. Im dłuższy będzie ten okres tym bardziej podatna zrobi się opłacalność tej inwestycji na zmiany stopy procentowej, a tym samym tym mniejsze nachylenie krzywej popytu inwestycyjnego.
Popyt inwestycyjny uzależniony jest od:
- Przewidywanego poziomu popytu (określany poprzez: badanie rynku, politykę gospodarczą rządu, stopy inflacji),
- Stopy procentowej na rynkach finansowych.
Im wyższa stopa %, tym popyt jest mniejszy.
Bibliografia
- R. Hall, J. Taylor, Makroekonomia. PWN. Warszawa 2004
- P. Samuelson, Makroekonomia t.2. Warszawa 2005
Autor: Liwiusz Misiaszek
