Analiza trendu

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 23:54, 16 gru 2023 autorstwa Zybex (dyskusja | edycje) (cleanup bibliografii i rotten links)

Analiza trendu jest metodą wykorzystywaną do przewidywania kierunku ruchu cen instrumentów rynku finansowego (np. akcje, waluty). Podstawą tej analizy jest wykres, z którego odczytuje się powtarzalną historię formacji, bądź efektów zmian na rynku, które wpływają na trend. Trend jest to tendencja do podążania w danym kierunku. Jest także narzędziem analizy technicznej. Wyróżniamy trend:

  • Wzrostowy: występuje, gdy linia poprowadzona przez co najmniej trzy minima lokalne jest prosta rosnącą. Jest to tzw. linia wsparcia.
  • Spadkowy: gdy linia poprowadzona przez co najmniej trzy maksima lokalne jest prostą malejącą. Jest to tzw. linia oporu.
  • Horyzontalny (boczny): z powodu braku wyraźnej tendencji wzrostowej bądź spadkowej mówi się często o nim jako o braku trendu.

Gdy kurs zatrzymuje się w pewnym przedziale wartości tworzy się kanał trendu wyznaczony przez linię trendu i równoległą do niej linię pomocniczą.

Rys. 1 Rodzaje trendu

Wyróżnia się także trzy rodzaje trendu:

  • Krótkoterminowy - trwa zazwyczaj do trzech tygodni.
  • Średnioterminowy - trwa od trzech tygodni do kilku miesięcy.
  • Długoterminowy - trwa ponad rok.

TL;DR

Analiza trendu to metoda przewidywania ruchu cen na rynku finansowym. Wyróżnia się trzy rodzaje trendów: wzrostowy, spadkowy i horyzontalny. Trendy długoterminowe są wynikiem czynników makroekonomicznych. Na wykresach formują się różne formacje, które mogą zapowiadać utrzymanie trendu lub jego zmianę. Przykłady formacji to: głowa i ramiona, podwójne dno, podwójny szczyt, flaga, chorągiewka, klin, trójkąt prostokątny, trójkąt równoramienny, diament, itp.

Trendy długoterminowe

Handel długoterminowy wykorzystuje poważniejsze trendy cenowe, które są wynikiem czynników makroekonomicznych (wpływ ich uwydatnia się w długim okresie). Aby określić długoterminowy trend, należy zrozumieć, jak na rynek wpływają następujące czynniki makroekonomiczne:

  • Cykle zmian stóp procentowych - jaka jest zależność wysokości stóp procentowych dla określonych par walutowych; jak może się ona zmienić w najbliższych miesiącach; zwykle jeśli różnica stóp procentowych jest mniejsza, to wspomaga to walutę o niższej stopie zwrotu i osłabia walutę o wyższej stopie zwrotu, jednak jeśli różnica stóp procentowych jest większa, to pomaga to walucie o wyższej stopie zwrotu, a uderza w walutę o niższej stopie zwrotu
  • Cykle wzrostu gospodarczego - jaka jest perspektywa kilkumiesięczna wzrostu gospodarczego emitentów par walutowych; rozwijająca się gospodarka zwykle oznacza szansę na podwyższenie stóp procentowych, co wpłynie korzystnie na jej walutę; jeśli jednak gospodarka spowalnia, to może się to przełożyć na obniżenie stóp procentowych i niekorzystną wartość waluty
  • Polityka kursowa - jak postrzegane są waluty (przecenione, niedocenione) przez największe potęgi ekonomiczne na świecie; jak G20, przedstawiciele rządu lub bank centralny sugeruje zmiany wartości waluty
  • Deficyty lub nadwyżki o charakterze strukturalnym - czy są jakieś istotne zmiany o charakterze strukturalnym, w wyniku których obserwowane waluty mogą się umacniać bądź tracić na wartości (B. Dolan 2016, s. 227)

Formacje

Na wykresach cen formują się wzory zwane formacjami, które zapowiadają utrzymanie trendu bądź jego zmianę. Nie są to formacje dające stuprocentową gwarancję, lecz po ich wystąpieniu istnieje większe prawdopodobieństwo na wystąpienie określonych tendencji na rynku.

Rys. 2 Formacje odwrócenia trendu

Formacje odwrócenia trendu:

  • Formacja głowy i ramion - występuje w trendzie wzrostowym. Składa się z trzech kolejnych wierzchołków z których środkowy jest najwyższy. Minima pomiędzy wierzchołkami wyznaczają linie ramion zwaną także linią szyi. Przełamanie tej linii po wykształceniu się formacji jest sygnałem sprzedaży, wskazuje na spadki cen. Aby mówić o formacji głowy i ramion trzeba także wziąć pod uwagę zmiany wolumenu towarzyszące formacji. Obroty papierami powinny być najwyższe w trakcie formowania lewego ramienia.
  • Formacja odwróconej głowy i ramion - zasada głowy i ramion używana podczas trendu spadkowego. Wówczas maksima lokalne wyznaczają linię ramion. Wolumen powinien być najwyższy przy formowaniu się prawego ramienia.
  • Podwójne dno - składa się z dwóch dołków położonych na podobnym poziomie, stąd też podobieństwo do litery W. Zapowiada zmianę trendu spadkowego na zwyżkowy. Obroty papierami wartościowymi rosnące oraz spadające wraz ze wzrostem i spadkami zwiększają prawdopodobieństwo wzrostu kursu.
  • Podwójny szczyt - formacja odwrotna do podwójnego dna. Z czasem linia szczytów może stać się ważną linia oporu.
  • Formacja spodka - jest to odwrócenie trendu spadkowego. Następuje powoli, przechodząc w trend boczny aż do wzrostowego.
  • Odwrócony spodek - formacja w której odzwierciedlone jest stopniowe wyhamowanie wzrostu na rynku, gdzie następnie trend zaczyna opadać.
  • Formacja litery V - silny spadek kursu, który występuje w wyniku nagłej złej informacji bądź zdarzenia. Gdy emocje na rynku powracają do normy kurs także wraca do poprzednich wartości.

Formacje zapowiadające kontynuację trendu:

Rys. 4 Formacje kontynuujące trend
  • Flaga - jest to formacja krótkoterminowa, zbudowana z co najmniej trzech następujących po sobie szczytów i dołków, których kanał trendowy nachylony jest przeciwnie do obecnego trendu. Potwierdzeniem ukształtowania się danej formacji jest wolumen, który maleje oraz jego nagły wzrost w momencie wybicia z formacji.
  • Chorągiewka - formacja analogiczna do flagi, jednakże linia trendu i linia pomocnicza nie tworzą kanału, lecz przecinają się tworząc trójkąt równoramienny.
  • Klin - formacja podobna zarówno do flagi jak i chorągiewki jedynie z tą różnicą, iż linie nie przecinają się, lecz tylko zbliżają do siebie.

Formacje zapowiadające kontynuację bądź zmianę trendu: Nie dają one jasnej odpowiedzi w jakim kierunku nastąpi zmiana. Zależy to od tego w jakim kierunku nastąpi ostatnie wybicie z formacji: czy zgodnie z obecnym trendem czy w stronę przeciwną. Wtedy można przypuszczać kontynuację (wybicie zgodnie z trendem) bądź zmianę trendu (wybicie przeciwne do obecnego trendu). Należy jednak dodać iż istnieje większe prawdopodobieństwo na wybicie w kierunku przeciwnym do trendu w trójkącie.

  • Trójkąt prostokątny - jedna z linii tworząca tę formacje jest linią poziomą (linia wsparcia lub linia oporu) i najczęściej przechodzącą przez ważne wsparcie lub opór, natomiast linia pomocnicza wyznaczona przez szereg wyznaczonych dołków lub szczytów, schodzi się z nią tworząc trójkąt. Formację powinien potwierdzać spadek wolumenu w trakcie tworzenia formacji oraz jego nagły wzrost w momencie przełamania linii oporu bądź wsparcia.
  • Trójkąt równoramienny - figura podobna do formacji trójkąta prostokątnego jedynie z ta różnicą, iż linia oporu bądź wsparcia nie biegnie horyzontalnie, ale może być skośna.
  • Trójkąt prostokątny rozszerzający - jest lustrzanym odbiciem trójkąta prostokątnego w którym linie rozchodzą się zamiast się łączyć. Aktywność inwestorów powinna spadać, by wyraźnym wzrostem potwierdzić wybicie z formacji.
  • Trójkąt rozszerzający się - figura podobna do trójkąta prostokątnego jedynie z wyjątkiem obu linii biegnących po skosie.
  • Diament - formacja, w której punkty zwrotne układają się w romb. Obrazuje rozchwianie a następnie uspokojenie się zachowań na rynku. W czasie tworzenia aktywność inwestorów powinna stopniowo maleć, a podczas końcowego wybicia powinien nastąpić zwiększony wolumen obrotu.


Analiza trendu — artykuły polecane
MACD — Hossa — Strategia Forex — Analiza techniczna — Cena emisyjna — Wykres świecowy — Stop loss — Dow Jones — Teoria arbitrażu cenowego

Bibliografia

Autor: Anna Żołnierczyk, Andrzej Juraszek


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=Analiza_trendu&oldid=205797”