Subemisja usługowa
| Subemisja usługowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Subemisja usługowa polega na tym, iż podmiot lub podmioty tworzące konsorcjum emisyjne nabywają emitowane papiery wartościowe na masę własną, podejmując ryzyko ekonomiczne związane z emisją, a następnie proponują ich nabycie w publicznej ofercie zgodnie z warunkami zawartymi w prospekcie emisyjnym. Emitent w takim układzie otrzymuje należny mu kapitał z tytułu emisji, liczony jako iloczyn ceny emisyjnej akcji i ich liczby, pomniejszony o należną subemitentowi prowizję.
W takiej metodzie oferowania papierów wartościowych rola subemitenta jest aktywna, ponieważ proponowanie akcji po cenie istotnie odbiegającej od ceny, jaka zostanie określona na rynku wtórnym, naraża go na utratę profesjonalizmu. Zbyt niska cena emisyjna, że emisja zostanie szybko sprzedana, a na wzroście ceny na rynku wtórnym zarobią inwestorzy, którzy nabyli akcje od subemitenta, i że wpływa środków pieniężnych do emitenta jest niższy od możliwego do osiągnięcia. Rynek byłby skłonny zaakceptować wyższą cenę emisyjną. Zbyt wysoka cena daje wprawdzie wyższe wpływy z emisji do emitenta, ale oznacza straty dla subemitenta oraz inwestorów. Nie sprzedaną część emisji w ofercie pierwotnej subemitent uplasuje ze stratą na rynku wtórnym. Inwestorzy, którzy nabędą akcje w emisji pierwotnej często przez długi czas, zysku z tytułu wzrostu cen na rynku wtórnym, ponieważ cena na tym rynku utrzymywać się będzie poniżej ceny emisyjnej.
W praktyce taka sytuacja oznacza również pośrednią stratę emitenta, ponieważ inwestorzy nie będą zainteresowani inwestycją w akcje spółki, które przyniosły wcześniej straty. W pewnym sensie obarczą za te straty również emitenta.
Dlatego też prawidłowo ustalona cena emisyjna przez subemitenta usługowego nie powinna różnić się od ceny debiutu na rynku wtórnym więcej niż o 20 %.
Bibliografia
- Jacek Socha, "Rynek, giełda, inwestycje" ; Warszawa 1998
Autor: Łukasz Kuźniar
