Bronisław Biegeleisen-Żelazowski
| Bronisław Biegeleisen-Żelazowski |
|---|
| Polecane artykuły |
Bronisław Biegeleisen-Żelazowski był jednym z przedstawicieli nurtu humanizacyjnego w nauce organizacji i zarządzania. Nurt ten zajmował się głównie czynnikiem ludzkim w badaniach organizacyjnych.
B. Biegeleisen-Żelazowski ukończył studia inżynierskie na Politechnice Lwowskiej w 1903 roku, zaś w 1906 roku został docentem tej uczelni. W 1909 roku uzyskał habilitację w dziedzinie inżynierii sanitarnej na Politechnice Berlińskiej. W 1920 roku utworzył Instytut Psychotechniczny w Krakowie. W latach 30. kierował Miejskim Biurem Organizacji Pracy w Krakowie. W 1936 roku uzyskał doktorat filozofii na Uniwersytecie Poznańskim. Po wojnie został profesorem nadzwyczajnym w Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Łódzkim oraz w Politechnice Warszawskiej. W 1949 otrzymał stanowisko samodzielnego pracownika naukowego w Instytucie Ekonomiki i Organizacji Przemysłu w Warszawie, gdzie zorganizował Zakład Normowania Pracy. W latach 60. założył oraz został kierownikiem Zakładu Psychologii przy Ośrodku badań Transportu Samochodowego w Warszawie.
Pierwsze prace inżynierskie Biegeleisen-Żelazowskiego dotoczyły między innymi obliczania przekrojów rurociągów wodnych oraz przepływów w rurociągach gazowych, poruszył także temat strat cieplnych w budynkach. W 1920 roku rozpoczął pierwsze w Polsce badania z zakresu psychotechniki przemysłowej. Dotyczyły one oddziału produkcji kołków szewskich w zakładach drzewnych. Wnioski, jakie wysunął z tych badań, są następujące: w pracach przemysłowych występuje kilka czynności kluczowych, które mają największy wpływ na efektywność pracy - do zadań psychotechniki w przemyśle należy znalezienie tych czynności i zbadanie uzdolnienia wykonujących je pracowników.
Biegeleisen-Żelazowski zajął się następnie problemem reorganizacji administracji państwowej, zaś z okresu jego pracy na stanowisku kierownika Miejskiego Biura Organizacji Pracy, pochodzi artykuł na temat badań organizacyjnych w Gazowni Krakowskiej.
Jednym z jego największych przedsięwzięć w dziedzinie nauki organizacji i zarządzania było wydanie antologii "Wiedza o pracy ludzkiej" (1961), w której znajdują się prace wielu wybitnych autorów. Książkę tę rozpoczyna szkic Biegeleisen-Żelazowskiego pt. "Cele i zadania nauki o pracy", gdzie autor dokonuje krytycznej syntezy rozwoju nauki organizacji i zarządzania, zaczynając od czasów F.W. Taylora a kończąc na badaniach operacyjnych i prakseologii Tadeusza Kotarbińskiego. Biegeleisen-Żelazowski opublikował także następujące prace: Uświadomienie zawodowe młodzieży krakowskiej (1929), Badania psychologiczne i poradnictw (1931), Metody statystyczne w psychologii (1935), Poradnictwo zawodowe (1949), "Zarys psychologii pracy" (1967).
Bibliografia
- Zbigniew Martyniak, Historia myśli organizatorskiej. Wybitni autorzy z zakresu organizacji i zarządzania w pierwszej połowie XXw., Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2002, s. 234-241,
- Jerzy Knyziak, Profesor Bronisław Biegeleisen-Żelazowski (1881-1963) psycholog pracy, ATEST 3/2002, s. 57,
- http://portalwiedzy.onet.pl/75774""biegeleisen_zelazowski_bronislaw, haslo.html, [05.05.2006].
Autor: Joanna Augustyńska
