Przyrost wyceny
| Przyrost wyceny |
|---|
| Polecane artykuły |
Przyrost z wyceny odnosi się do ujętych w bilansie niezrealizowanych zysków z aktywów trwałych, gdy wartość z wyceny tych aktywów przekracza ich wcześniejszą wartość księgową. W przypadku aktywów normalnie wycenianych w bilansie po koszcie historycznym, taki przyrost ujmowany jest w kapitale rezerwowym, a następnie- jeżeli zostanie zrealizowany w drodze sprzedaży- przenoszony jest do zysku z lat ubiegłych (przy pominięciu rachunku zysków i strat, ponieważ zysk nie został "wypracowany"). W przypadku aktywów trwałych, które wykazywane są normalnie według wartości godziwej (jak np. nieruchomości inwestycyjne), przyrosty z wyceny będą ujmowane jako zyski w rachunku wyników, ponieważ są integralną częścią bieżącej działalności. Przyrost z wyceny nie działa wyłącznie w jedną stronę (skutkuje tylko wzrostem wartości).
Aby odzwierciedlić wyższą wartość księgową aktywów, należy zwiększyć koszty amortyzacji w przyszłości. Ponadto, w przypadku zmniejszeń wartości z wyceny, zmniejszenie w obu sytuacjach "uderza" bezpośrednio w rachunek wyników (może nie jest to spójne, lecz zgodne z zasadą ostrożnej wyceny). Przyrosty z wyceny stanowią część ewolucyjnego ruchu w kierunku rachunkowości opartej na wartościach godziwych. Ponieważ formalne wyceny są kosztowne, w praktyce zwykle ograniczają się one do nieruchomości na rynkach charakteryzujących się albo wysoką inflacją, lub też rosnącymi cenami nieruchomości. Nieruchomości posiadają też tę zaletę, że przyrostu przyszłych kosztów, (ponieważ nie amortyzuje się). Międzynarodowe standardy rachunkowości generalnie (z wyjątkiem nieruchomości inwestycyjnych) nie pozwalają na ujmowanie zysków z wyceny w rachunku zysków i strat, nawet gdy zostaną one zrealizowane w wyniku sprzedaży.
Logika polega na tym, iż takie tworzenie wartości nie ma nic wspólnego z konkurencyjnymi wynikami przedsiębiorstwa. Tym niemniej, użytkownicy sprawozdań finansowych powinni wiedzieć, że przedsiębiorstwo posiada aktywa o wartości znacznie przekraczającej ich pierwotny koszt. W sytuacjach ekstremalnych, firma może mieć większą wartość w przypadku likwidacji niż przy kontynuacji działalności. Rosnąca wartość aktywów cieszy również wierzycieli, którzy najczęściej skupiają swoją uwagę na testach z bilansu w zakresie wypłacalności.
Bibliografia
- Walczak M., Rachunkowość polska na tle regulacji międzynarodowych, Katedra Rachunkowości Uniwersytetu Łódzkiego 2002
- Przemysław Fil; Anna Michalczyk, Problemy wyceny aktywów i pasywów według MSR/MSSF i Ustawy o rachunkowości, Gdańsk Ośrodek doradztwa i doskonalenia kadr 2007
Autor: Małgorzata Rugiełło
