Melancholik

Melancholik
Polecane artykuły
Sangwinik Niska samoocena Umiejętności sprawnego negocjatora Cechy sprawnego negocjatora Nonkonformizm Autokrata Flegmatyk Choleryk Asertywność

Melancholik (łac. melas - czarny, chole - żółć) - jeden z czterech podstawowych temperamentów, wyróżnionych przez Hipokratesa - Galena. Na tle pozostałych odznacza się niezwykłą emocjonalnością, wrażliwością, dokładnością jak również perfekcjonizmem.

Zdaniem F. Littauer „perfekcyjny melancholik ma naturę introwertyczną” (F. Littauer 2000, s. 48). Jest człowiekiem, który nie dzieli się swoimi myślami, często zagłębia się w swoich rozważaniach, z reguły przez pesymistyczne nastawienie i postrzeganie świata w czarnych barwach, popada w apatię. Perfekcjonizmu oczekuje także od innych. Ogromną zaletą jaką należy tutaj wskazać jest twórczość melancholika. Posiada on niezwykle kreatywne rozwiązania w danej sytuacji i nie ulega wątpliwości, że musi doprowadzić do końca to, co zaczął.

Dzięki swojej wrażliwości i troskliwości potrafi uważnie wysłuchać oraz utożsamić się z problemami innych, a przy tym wyrazić swoje zdanie. Jest wspaniałym przyjacielem, wiernym i oddanym. Jego zdolności pozwalają mu czytać w ludzkich sercach, w wyniku czego okazuje się być fenomenalnym doradcą.

Zaś I. Pawłow określa melancholika jako typ słaby. Jego komórki nerwowe są bardzo wrażliwe na wszelkie bodźce, co osłabia jego odporność. Okazuje się, że ludzie o tym typie temperamentu są najbardziej podatni na choroby układu nerwowego tj. nerwica.

Kompilacja temperamentów

F. Littauer wyróżnia 3 rodzaje połączeń:

• Połączenia naturalne – perfekcyjny melancholik został powiązany ze spokojnym flegmatykiem, jako że oby dwaj mają naturę introwertyczną, przemyślenia trzymają głęboko w sobie, a ich przekonania i punkt widzenia wiążą się raczej z pesymizmem. Melancholik ma za zadanie zmotywować flegmatyka i pobudzić go do działania, zaś flegmatyk powinien pomóc melancholikowi zwalczać popadanie w stany depresyjne.
• Połączenia uzupełniające się – w tym powiązaniu melancholikowi został dopasowany energiczny choleryk. Są to temperamenty, które uzupełniają wzajemne braki. Połączenie perfekcyjnego melancholika, który posiada zdolności twórcze, jest zorganizowany i skrupulatny z energicznym cholerykiem, pełnym wigoru, z umiejętnościami przywódczymi oraz determinacją tworzy człowieka nie do pokonania. Swoim postępowaniem dąży do wyznaczonych celów i przy tym osiąga liczne sukcesy.
• Przeciwieństwa – kontrastem perfekcyjnego melancholika będzie w tym przypadku towarzyski sangwinik. Te typy osobowościowe znacznie różnią się od siebie. Osobie reprezentującej ten rodzaj temperamentu często mogą towarzyszyć wewnętrzne konflikty czy problemy emocjonalne, spowodowane rozbieżnością charakterów.

Melancholik w pracy

W swojej pracy melancholik potrzebuje przede wszystkim ciszy i spokoju. Preferuje samodzielne wykonywanie obowiązków. Jedynie w takich warunkach potrafi spełniać powierzone mu zadania. Jego miejsce pracy wygląda schludnie i czysto. Jest osobą, która unika odpowiedzialności, podejmowania decyzji, wystąpień publicznych czy częstych kontaktów z ludźmi. Jego mocną stroną jest dogłębna analiza, twórczość a także drobiazgowość i skrupulatność, dlatego wskazane jest aby właśnie w tym kierunku planował swoją karierę zawodową.

Jak podaje M. Polczyk „melancholik powinien rozważyć przede wszystkim zawody koncepcyjne, wymagające twórczego rozwiązywania problemów i zadań długofalowych, pracę w segmencie badania i rozwój, pracę związaną z planowaniem, prowadzeniem dokumentacji, rejestrów i wykazów” (M. Polczyk, 2007, s. 37). Przykłady zawodów, w których melancholik sprawdziłby się najlepiej to księgowy i ekonomista.

A. Depta oraz H. Wojtaszek wyróżnili poszczególne mocne strony oraz słabości melancholika jako menadżera:

Melancholik - menadżer

Zalety	Wady
postępuje zgodnie z zasadami	humorzasty
perfekcjonista o wysokich wymaganiach	perfekcjonizmu wymaga także od innych
szczegółowy, dokładny	wrażliwy
z łatwością rozpoznaje problemy i je rozwiązuje	podejrzliwy, nieufny w stosunku do pracowników
rzetelny, poukładany	często odkłada ważne sprawy na później
musi dokończyć, to co zaczął	ma tendencje do popadania w stany apatyczne

Jak zrozumieć melancholika?

Aby żyć w zgodzie z osobą o temperamencie melancholicznym należałoby zwrócić uwagę na kilka kluczowych kwestii, a mianowicie:

• Pesymistyczne nastawienie to jego drugie imię, tak więc trzeba nauczyć się z tym żyć. Melancholikom, którzy mają skłonności do popadania w depresję należy przede wszystkim pomóc, ale co ważne, we właściwy i delikatny sposób. Należy okazać zainteresowanie oraz chęć wsparcia, unikając przy tym wprawiania w dobry nastrój.
• Należy pamiętać, że jest osobą bardzo wrażliwą, która wszystko bierze do siebie. Dlatego rozmawiając z melancholikiem trzeba uważać co się mówi i w jaki sposób, aby niepotrzebnie go nie zranić. W przeciwnym wypadku możemy narazić się na niepotrzebny konflikt.
• Przy udzielaniu pochwał i komplementów powinno się pamiętać także o tym, że melancholicy mają tendencję do głębszej analizy i szukania drugiego dna. W takiej sytuacji musimy być jak najbardziej szczerzy.
• Istotnym jest aby nie zapominać, że melancholik jest wrażliwym perfekcjonistą oraz dąży do doskonałości. Warto więc postarać się o utrzymanie porządku i nienaruszanie jego idealnego oraz zorganizowanego planu dnia.

Bibliografia

• Depta A., Wojtaszek H. (2015), Znaczenie temperamentu w zarządzaniu organizacją, "Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej", nr 1203, s. 43
• Filak K. (2019), Sztuka motywacji, czyli jak pracować z klientem niezmotywowanym
• Gajewski D., Zdrojewski E. (2009), Koncepcje osobowościowe i ich zastosowanie w procesie naboru pracowników, "Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej", nr 13, s. 186
• LaHaye T. (2005), Jak sobie radzić z depresją?, Wydawnictwo „Pojednanie”, Lublin, s. 139
• Littauer F. (2000), Osobowość Plus. Jak zrozumieć innych przez zrozumienie siebie?, Logos Oficyna Wydawnicza, Warszawa
• Mikołajczyk K., Nawojczyk D. (2013), Startup po polsku. Jak założyć i rozwinąć dochodowy ebiznes., Wydawnictwo Helion, Gliwice, s. 118
• Pietruszka-Ortyl A., Mikuła B. (2019), Zachowania organizacyjne. Zarys problematyki, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, s. 33
• Polczyk M. (2007), Jak i gdzie skutecznie szukać pracy?, Wolters Kluwer Polska, Warszawa, s. 37
• Stefańczyk A. (2006), Psychologia wywierania wpływu i psychomanipulacji, Wydawnictwo Złote Myśli, Gliwice
• Strelau J. (1985), Temperament osobowość działanie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, s. 32

Autor: Monika Ryrych