Samorealizacja

Samorealizacja
Polecane artykuły
Delegowanie zadań Kompetencje miękkie Niska samoocena Motywacja pracowników w zespole projektowym Osoba przedsiębiorcza Szkolenia wewnętrzne Zdolność do pracy w zespole Inteligencja emocjonalna Metody szkoleń

Samorealizacja to systematyczne i ciągłe dążenie do wyznaczonego przez siebie celu, realizacja posiadanego potencjału oraz praca nad posiadanymi talentami. Jest to praca nad własną osobą, a dokładnie tym, kim chciałoby się zostać. Praca nad wewnętrzną spójnością, spełnienia swojego przeznaczenia. Osoby, które pracują nad własną samorealizacją są zauważalnie dużo bardziej zadowolone z własnego życia. Wiąże się to z realizacją swoich wewnętrznych potrzeb. Większość osób posiada ambicje, jeśli nie będą one zaspokajane to człowiek może być nieusatysfakcjonowany. Osoba pracująca nad własną samorealizacją ma pozytywne nastawienie do życia i codzienności, posiada poczucie humoru oraz kreatywne myślenie. Z łatwością nawiązują nowe kontakty oraz nie mają problemu pracować w nowych miejscach pracy, gdyż szybko się adaptują. Samorealizacja to proces, działanie człowieka, które przy efektywnej pracy przynosi pozytywne efekty, gdyż zwiększa poczucie własnej wartości.

Większość osób posiada potrzebę samorealizacji jest to osiągnięcie zamierzonego celu, potrzeba ciągłego rozwoju, zgłębianie swojej wiedzy i kwalifikacji, świadomość własnych możliwości. Związana jest z posiadanymi talentami, samorozwojem. Człowiek na każdym etapie swojego życia chce wykonywać swoje obowiązki i pracę jak najlepiej. Każdy pracownik posiada potrzebę samorealizacji (W. Kozłowski 2017, s. 36-38).

Charakterystyka osób samorealizujących się

Samorealizacja jest skutkiem oraz warunkiem efektów szczęścia człowieka. Abraham Maslow określił cechy osobowości człowieka, jakie powinny być przynajmniej w pewnym stopniu spełnione aby samorealizacja była możliwa (M. Fernando, R. Chowdhury 2016, s. 6):

• skoncentrowanie na występującym problemie w celu rozwiązania
• szacunek do innych osób
• bardzo często specyficzne poczucie humoru
• umiejętność odkrywania kłamstwa
• akceptacja własnej osoby oraz innych ludzi.

Samoaktualizacja w miejscu pracy

Pojęcie samoaktualizacji opisuje osoby, które chcą i realizują posiadany potencjał, są pewni siebie i swoich umiejętności, znają własną wartość. Takie osoby czerpią radość z życia, są zmotywowane i chętne do pracy. Samoaktualizacja jest możliwa do wykonania, gdy osoba zauważa swoje talenty i rozwija je. Pracuje nad sobą, kompetencjami do momentu osiągnięcia przez siebie zamierzonego celu. Praca nad sobą i własnym potencjałem powoduje zadowolonie z siebie, poczucie panowania nad własnym życiem. Im bardziej pracownik poznaje i zgłębia swój potencjał tym szybciej zbliża się do samoaktualizacji. Jeśli miejsce pracy zachęca i mobilizuje pracowników do samoaktualizacji pracownik efektywniej i zzangażowaniem wykonuje swoją pracę (R. El Bedawy, O. Ramzy, A. Maher, O.H. Eldahan 2017, s. 97-98).

Samorealizacja pracownika i menedżera

Jeśli w miejscu pracy pracownik nie ma możliwości samorealizacji najczęściej odchodzi poszukując odpowiedniego miejsca. Pracownik, który posiada możliwość samorealizacji jest usatysfakcjonowany z wykonywanej przez siebie pracy. Samorealizacja pracownika najczęściej wiąże się z satysfakcją zawodową, która jest możliwa dzięki ciągłemu rozwoju pracownika, poczuciu sukcesu i zaangażowania w zadania. Wielu pracowników jest dumnych z zajmowanego stanowiska, gdyż daje możliwość samoaktualizacji. Na podstawie wielu badań wykonywanych przez uczonych można wyróżnić cechy pracowników samorealizujących się, zaliczamy do nich: zdolność twórczego myślenia, impulsywność i naturalność w zachowaniu, skupienie się na występującym problemie, szacunek do innych ludzi, akceptacja własnej osoby oraz łatwość w nawiązywaniu nowych znajomości (M. Jankowska 2020, s. 6).

Ambitny i zaangażowany w swoją pracę menadżer charakteryzuje się chęcią i ciągłą pracą nad osiągnięciem sukcesu. Samorealizacja dla menedżera powinna być najważniejsza. Pogłębianie swojej wiedzy, rozwój, chęć do systematycznego samorozwoju zawodowego i osobistego, wykorzystywanie doświadczeń innych osób to metoda na osiągnięcie sukcesu i profesjonalizmu na swoim stanowisku. Dzięki swojej wiedzy i kompetencji jest w stanie pomóc innym pracownikom (D. Tybińkowski, A. Kazura, s. 1).

Bibliografia

• El Bedawy R., Ramzy O., Maher A., & Eldahan O.H., (2017), The role of training, democratization, and self-actualization in addressing employee burnout, "International Business Research", National Research Council of Canada, nr 10 (8).
• Fernando M., Chowdhury R., (2016), Cultivation of virtuousness and self-actualization in the workplace, "Handbook of Virtue Ethics in Business and Management", New York.
• Jankowska M., (2020), Samorealizacja jako dążenie do realizacji osobowego potencjału, "Wolność warunkiem samorealizacji człowieka", Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa.
• Kaczyńska M., Kałuziak K., (2015), Motywowanie pozapłacowe jako czynnik budowania zaangażowania pracowników z pokolenia Y, "Zeszyty naukowe. Organizacja i Zarządzanie", Politechnika Łódzka, nr 1200.
• Kozłowski W., (2017), Motywowanie pracowników w organizacji, CeDeWu, Warszawa.
• Tybińkowski D., Kazura A., (2005), Charakterystyka nowoczesnego Menedżera, "Szybkobieżne Pojazdy Gąsienicowe", nr 1.

Autor: Natalia Dobranowska