Dostawca treści: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
mNie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''[[Dostawca]] treści''' (content provider) zajmuje się elektroniczną dystrybucją dóbr multimedialnych. Multimedia to media, które wykorzystują różne formy informacji oraz różne formy ich przekazu (np. tekst, dźwięk, grafikę, animację, wideo) w celu dostarczania odbiorcom informacji lub rozrywki. Treść informacyjną można z kolei zdefiniować jako wszystkie [[formy własności]] intelektualnej. Dostawcy treści rozpowszechniają w sieci treści takie jak: [[informacje]], muzykę, zdjęcia, wideo, dzieła artystyczne. Badania wskazują, że opłaty za treść stanowią drugie, co do wielkości źródło dochodu w [[B2C]] (pierwsze stanowią [[dochody]] ze [[sprzedaż]]y [[towar]]ów/usług). Według B. Szyszko więcej internautów wykorzystuje sieć do wyszukiwania informacji niż do robienia w niej zakupów (70%: 53%). | |||
[[Dostawca]] treści (content provider) zajmuje się elektroniczną dystrybucją dóbr multimedialnych. Multimedia to media, które wykorzystują różne formy informacji oraz różne formy ich przekazu (np. tekst, dźwięk, grafikę, animację, wideo) w celu dostarczania odbiorcom informacji lub rozrywki. Treść informacyjną można z kolei zdefiniować jako wszystkie [[formy własności]] intelektualnej. Dostawcy treści rozpowszechniają w sieci treści takie jak: [[informacje]], muzykę, zdjęcia, wideo, dzieła artystyczne. Badania wskazują, że opłaty za treść stanowią drugie, co do wielkości źródło dochodu w [[B2C]] (pierwsze stanowią [[dochody]] ze [[sprzedaż]]y [[towar]]ów/usług). Według B. Szyszko więcej internautów wykorzystuje sieć do wyszukiwania informacji niż do robienia w niej zakupów (70%: 53%). | |||
==Źródła zysku== | ==Źródła zysku== | ||
Dostawcy treści zarabiają na sprzedawaniu subskrypcji (np. na miesięczny/roczny dostęp do zawartości). Innym źródłem zysku dla dostawców treści są [[mikropłatności]]. Pochodzą one ze sprzedaży dostępu do informacji przez krótki czas (np. 1h) lub dostęp do bardzo małego wycinka konkretnych informacji (np. 1 artykuł). Pewne treści elektroniczne mogą być po prostu sprzedane użytkownikowi w formie pliku do pobrania. Przykładem takich multimedialnych treści mogą być pliki muzyczne, wideo lub e-booki. Osoba nabywająca te treści nie ma jednak prawa do ich redystrybucji jak ma to miejsce w przypadku dóbr nie elektronicznych Oczywiście jest także wielu dostawców nie wymagających opłat za treści, czerpiących swe zyski ze sprzedaży powierzchni reklamowej. Bardzo popularną formą dostarczania treści stało się ostatnio nauczanie przez [[Internet]] ([[E-learning]]). Coraz więcej uczelni wyższych i firm zajmujących się szkoleniami korzysta z sieci w celu przesyłania dóbr intelektualnych. Mogą to być nagrania z wykładów, dokumenty, opracowania. W tym przypadku zyskiem jest opłata za [[kurs]]. Jeżeli e-learning jest uzupełnieniem tradycyjnej edukacji nie ma bezpośredniego źródła zysku, występują natomiast korzyści niematerialne. | Dostawcy treści zarabiają na sprzedawaniu subskrypcji (np. na miesięczny/roczny dostęp do zawartości). Innym źródłem zysku dla dostawców treści są [[mikropłatności]]. Pochodzą one ze sprzedaży dostępu do informacji przez krótki czas (np. 1h) lub dostęp do bardzo małego wycinka konkretnych informacji (np. 1 artykuł). Pewne treści elektroniczne mogą być po prostu sprzedane użytkownikowi w formie pliku do pobrania. Przykładem takich multimedialnych treści mogą być pliki muzyczne, wideo lub e-booki. Osoba nabywająca te treści nie ma jednak prawa do ich redystrybucji jak ma to miejsce w przypadku dóbr nie elektronicznych Oczywiście jest także wielu dostawców nie wymagających opłat za treści, czerpiących swe zyski ze sprzedaży powierzchni reklamowej. Bardzo popularną formą dostarczania treści stało się ostatnio nauczanie przez [[Internet]] ([[E-learning]]). Coraz więcej uczelni wyższych i firm zajmujących się szkoleniami korzysta z sieci w celu przesyłania dóbr intelektualnych. Mogą to być nagrania z wykładów, dokumenty, opracowania. W tym przypadku zyskiem jest opłata za [[kurs]]. Jeżeli e-learning jest uzupełnieniem tradycyjnej edukacji nie ma bezpośredniego źródła zysku, występują natomiast korzyści niematerialne. | ||
<google> | |||
<google>n</google> | |||
==Rodzaje dostawców== | ==Rodzaje dostawców== | ||
Kluczem do sukcesu jest [[posiadanie]] odpowiednich treści. Tradycyjni właściciele treści podlegających kopiowaniu (studia filmowe, wydawcy książek i czasopism, stacje radiowe i telewizyjne) mają wielką przewagę nad innymi firmami. Inni dostawcy nie będący właścicielami treści, jednakże zawierają odpowiednie umowy z właścicielami i dystrybuują ich treści. | Kluczem do sukcesu jest [[posiadanie]] odpowiednich treści. Tradycyjni właściciele treści podlegających kopiowaniu (studia filmowe, wydawcy książek i czasopism, stacje radiowe i telewizyjne) mają wielką przewagę nad innymi firmami. Inni dostawcy nie będący właścicielami treści, jednakże zawierają odpowiednie umowy z właścicielami i dystrybuują ich treści. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Handel elektroniczny]]}} — {{i5link|a=[[Stoisko targowe]]}} — {{i5link|a=[[Media społecznościowe]]}} — {{i5link|a=[[Blog]]}} — {{i5link|a=[[Wyszukiwarka internetowa]]}} — {{i5link|a=[[Portal społecznościowy]]}} — {{i5link|a=[[Geolokalizacja]]}} — {{i5link|a=[[Materiały reklamowe]]}} — {{i5link|a=[[Formy promocji i reklamy w internecie]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* | <noautolinks> | ||
* Szyszko B., Śliwiński B., Elektroniczna | * Banacewicz-Miazga A. (2007), ''E-business w Internecie i multimediach'', Mikom, Warszawa | ||
* Chmielarz W. (2007), ''Systemy biznesu elektronicznego'', Difin, Warszawa | |||
* Olszak C., Ziemba E. (2007), ''Strategie i modele gospodarki elektronicznej'', Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa | |||
* Szyszko B., Śliwiński B. (2004), ''Elektroniczna gospodarka w Polsce'', Biblioteka Logistyka | |||
</noautolinks> | |||
{{a|Małgorzata Wór}} | {{a|Małgorzata Wór}} | ||
[[Kategoria:Ebiznes]] | [[Kategoria:Ebiznes]] | ||
{{#metamaster:description|Dostawcy treści to osoby lub firmy, które elektronicznie dystrybuują różne formy informacji i rozrywki. Opłaty za treść są ważnym źródłem dochodu. Internet to główne narzędzie wyszukiwania informacji.}} | |||
Aktualna wersja na dzień 21:31, 17 gru 2023
Dostawca treści (content provider) zajmuje się elektroniczną dystrybucją dóbr multimedialnych. Multimedia to media, które wykorzystują różne formy informacji oraz różne formy ich przekazu (np. tekst, dźwięk, grafikę, animację, wideo) w celu dostarczania odbiorcom informacji lub rozrywki. Treść informacyjną można z kolei zdefiniować jako wszystkie formy własności intelektualnej. Dostawcy treści rozpowszechniają w sieci treści takie jak: informacje, muzykę, zdjęcia, wideo, dzieła artystyczne. Badania wskazują, że opłaty za treść stanowią drugie, co do wielkości źródło dochodu w B2C (pierwsze stanowią dochody ze sprzedaży towarów/usług). Według B. Szyszko więcej internautów wykorzystuje sieć do wyszukiwania informacji niż do robienia w niej zakupów (70%: 53%).
Źródła zysku
Dostawcy treści zarabiają na sprzedawaniu subskrypcji (np. na miesięczny/roczny dostęp do zawartości). Innym źródłem zysku dla dostawców treści są mikropłatności. Pochodzą one ze sprzedaży dostępu do informacji przez krótki czas (np. 1h) lub dostęp do bardzo małego wycinka konkretnych informacji (np. 1 artykuł). Pewne treści elektroniczne mogą być po prostu sprzedane użytkownikowi w formie pliku do pobrania. Przykładem takich multimedialnych treści mogą być pliki muzyczne, wideo lub e-booki. Osoba nabywająca te treści nie ma jednak prawa do ich redystrybucji jak ma to miejsce w przypadku dóbr nie elektronicznych Oczywiście jest także wielu dostawców nie wymagających opłat za treści, czerpiących swe zyski ze sprzedaży powierzchni reklamowej. Bardzo popularną formą dostarczania treści stało się ostatnio nauczanie przez Internet (E-learning). Coraz więcej uczelni wyższych i firm zajmujących się szkoleniami korzysta z sieci w celu przesyłania dóbr intelektualnych. Mogą to być nagrania z wykładów, dokumenty, opracowania. W tym przypadku zyskiem jest opłata za kurs. Jeżeli e-learning jest uzupełnieniem tradycyjnej edukacji nie ma bezpośredniego źródła zysku, występują natomiast korzyści niematerialne.
Rodzaje dostawców
Kluczem do sukcesu jest posiadanie odpowiednich treści. Tradycyjni właściciele treści podlegających kopiowaniu (studia filmowe, wydawcy książek i czasopism, stacje radiowe i telewizyjne) mają wielką przewagę nad innymi firmami. Inni dostawcy nie będący właścicielami treści, jednakże zawierają odpowiednie umowy z właścicielami i dystrybuują ich treści.
| Dostawca treści — artykuły polecane |
| Handel elektroniczny — Stoisko targowe — Media społecznościowe — Blog — Wyszukiwarka internetowa — Portal społecznościowy — Geolokalizacja — Materiały reklamowe — Formy promocji i reklamy w internecie |
Bibliografia
- Banacewicz-Miazga A. (2007), E-business w Internecie i multimediach, Mikom, Warszawa
- Chmielarz W. (2007), Systemy biznesu elektronicznego, Difin, Warszawa
- Olszak C., Ziemba E. (2007), Strategie i modele gospodarki elektronicznej, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa
- Szyszko B., Śliwiński B. (2004), Elektroniczna gospodarka w Polsce, Biblioteka Logistyka
Autor: Małgorzata Wór
