Krzywa doświadczeń
Krzywa doświadczeń to wykres, który przedstawia kształtowanie się efektu doskonalenia organizacji i funkcjonowania firmy. Model ten został stworzony przez firmę BCG pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, gdy zaobserwowano, że koszt jednostkowy wyrobu (przeciętny koszt produkcji danego wyrobu) zmniejsza się o stały procent przy każdym podwojeniu produkcji sektora i zależność ta wynosi od 10% do 35%. Poprzez analizę krzywej doświadczeń jesteśmy w stanie ocenić pozycję przedsiębiorstwa porównując ją do konkurencji z perspektywy zależności średnich cen i kosztów wytworzenia i sprzedaży produktów (E.Multan, E.Bombiak, M.Chyłek 2014, s. 79). Jest wiele czynników, które wpływają na wielkość tego efektu, a najbardziej typowe to:
- wzrost skali produkcji,
- postęp techniczny i organizacyjny procesu produkcyjnego,
- jakość wykonania.
TL;DR
Krzywa doświadczeń to wykres przedstawiający zależność między skalą produkcji a kosztem jednostkowym wyrobu. Efekt doświadczeń wynika m.in. z efektu skali, technologicznego uzbrojenia pracy i specjalizacji. Wzrost skali produkcji, postęp technologiczny i jakość wykonania wpływają na obniżkę kosztów. Znajomość krzywej doświadczeń pozwala przedsiębiorstwom formułować strategie produkcji i porównywać się z konkurencją.
Zasady sporządzania
Istnieje związek pomiędzy skalą produkcji, a wielkością kosztu jednostkowego wyrobu, określany mianem efektu doświadczenia, a jego obrazem graficznym jest krzywa doświadczenia (tworzona na podstawie wielkości produkcji skumulowanej oraz kosztów jednostkowych sektora) i oznacza średnie dla danego wyrobu tempo spadku kosztów jednostkowych w miarę podwajania się produkcji skumulowanej.
Wykres krzywej otrzymuje się umieszczając każde przedsiębiorstwo sektora w punkcie, w którym krzyżuje się koszt jednostkowy wyrobu danego przedsiębiorstwa z jego skumulowaną produkcją. Gdy połączymy punkty obrazujące pozycje poszczególnych producentów otrzymamy wykres krzywej doświadczenia. Możliwość uzyskania przewagi konkurencyjnej związanej właśnie z efektem doświadczeń zależy od sytuacji wewnątrz sektora a szczególnie od stopy wzrostu popytu. Gdy jest on zbyt słaby, trudno zwiększać produkcję.
Przyczyny efektu doświadczania
Efekt doświadczeń jest skutkiem następujących zjawisk (S.Trzcieliński i in. 2013 s. 25, 194):
- efektu skali, opisywanego jako automatyczny skutek, polegający na podziale kosztów stałych działalności gospodarczej na rosnącą liczbę produktów, które są wytwarzane i sprzedawane. Efekt ten można zaobserwować gdy mamy do czynienia ze wzrostem wielkości produkcji, który pomaga szybciej podwoić skumulowaną wielkość produkcji,
- efektu technicznego uzbrojenia pracy, tłumaczonego jako nieautomatyczny skutek, a polegającego na zbieraniu doświadczenia, który zezwala na zmianę wyrobu, jego technologii i organizacji pracy, a z biegiem czasu na zastąpienie bardziej zawodnej oraz droższej pracy ludzkiej przez wydajniejszą pracę maszyn i innych urządzeń. Można tu zaobserwować efekt podjęcia racjonalnej decyzji kierowniczej o inwestycjach rzeczowych,
- efektu wprawy, czyli nieautomatycznego skutku, który jest wynikiem podjęcia istotnej oraz ważnej decyzji na szczeblu kierowniczym kierowanej potrzebą wprowadzenia wewnętrznego systemu motywacyjnego, co pozwoli ulepszyć oraz poprawić efektywność pracy ludzkiej,
- efektu specjalizacji i uczenia się, zwiększenie wydajności pracy jest spowodowane produkcją na większą skalę, czego wynikiem jest to, że koszty robocizny na jednostkę produkcji spadają
- efektu transakcyjnego, opisywanego jako nieautomatyczny skutek, który polega na zdecydowaniu kierowników o potrzebie zawarcia nowych kontraktów z dostawcami lub odbiorcami, na lepszych warunkach handlowych,
- efektu wprawy, powoduje jednocześnie wzrost wydajności, co przyczynia się do zmniejszenia kosztu jednostkowego,
- efektu substytucji czynników kapitału i pracy, poprzez zwiększenie automatyzacji produkcji możliwe jest doskonalenie produktu poprzez usuniecie jego drogich lub zbędnych elementów, co z kolei prowadzi do zwiększenia wolumenu i przyspieszenia jego wzrostu wielkości.
Interpretacja
Wzrost skali produkcji wpływa korzystnie na kształtowanie się kosztu jednostkowego, którego wielkość generalnie spada w przeliczeniu na kolejną serię produkcyjną. Jest to związane z interpretacją prawa wzrastającej produkcji.
Również postęp techniczny i rozwój organizacyjny wpływają w sposób zasadniczy na obniżkę kosztów, czego przykładem jest zmniejszanie się wartości wskaźników techniczno-ekonomicznych, dotyczących wydatkowania różnego rodzaju zasobów.
Kolejny obszar doświadczeń to jakość wykonania. Dotyczy ona: czynnika ludzkiego, stanu parku maszynowego, jakości materiałów i surowców. Czynniki te determinują strategię produkcyjną firmy, której efektem może być lepsze wykorzystanie potencjału wytwórczego, a także niższe koszty produkcji. W tym obszarze przykładem krzywej doświadczeń jest wykres wadliwości produkcji. Można go uznać za krzywą doświadczeń, gdy wyraża tendencję malejącą w poszczególnych okresach (wówczas efekt doświadczenia ma wymiar pozytywny). Jeśli wykres wadliwości pokazuje tendencje niekorzystne, to określa się go terminem krzywej błędów (niesprawności).
Znajomość krzywej doświadczeń dla danego wyrobu i własnej pozycji na tej krzywej pozwala każdemu przedsiębiorstwu sformułować własną strategię kształtowania wielkości produkcji i kosztów jednostkowych. Pozwala również porównać sytuację kosztową wszystkich przedsiębiorstw w sektorze oraz informuje inwestorów o ekonomicznej barierze wejścia do sektora.
Krzywa doświadczeń — artykuły polecane |
Ekonomia skali produkcji — Postęp techniczny — Strategia projakościowa — Produkcja potencjalna — Długi okres — Efektywność — Wydajność — Alokacja zasobów — Efekt skali |
Bibliografia
- Alberts W. (1989), The experience curve doctrine reconsidered. The Journal of Marketing
- Dudzik-Lewicka I. (2012), Zarządzanie strategiczne małym przedsiębiorstwem w czasie dynamicznych przemian, Zarządzanie i Finanse, nr 4
- Gwiaździński E., Wadlewski A., Modliński A. (2015), Innowacyjne działania w obszarze zarządzania i marketingu, Publikacja Studenckiego Koła Naukowego Manage Team
- Hall G., Howell S. (1985), The experience curve from the economist's perspective, Strategic Management Journal, 6(3)
- Henderson B. (1974), The Experience Curve Reviewed, John Wiley & Sons, Inc
- Henderson B. (1984), The application and misapplication of the experience curve. Journal of Business Strategy, 4(3)
- Łapuńka I., Marek-Kołodziej K., Pisz I. (2015), Pragmatyzm krzywych uczenia się i doświadczeń w aspekcie organizacji projektowych, Przedsiębiorczość i Zarządzanie, nr 16, z. 5
- Multan E., Bombiak E., Chyłek M. (2014), Analiza strategiczna w przedsiębiorstwie, Zagadnienia teoretyczne i studia przypadków, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Siedlce
- Stabryła A. (2000), Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa - Kraków
- Trzcieliński S. (red.) (2013), Wybrane problemy zarządzania Teraźniejszość i przyszłość, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań
Autor: Agnieszka Galos, Magdalena Cyrańska, Agnieszka Kufel