Wirtualna karta kredytowa: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
'''Wirtualna karta kredytowa''' - odmiana karty płatniczej, nie występująca w rzeczywistości (posiadacz takiej karty nie dysponuje nią fizycznie), a w swej zdematerializowanej formie, którą stanowi zestaw danych umożliwiających efektywne przeprowadzenie transakcji. <ref> Kisiel M. (2014), [https://ssl.nbp.pl/systemplatniczy/obrot_bezgotowkowy/niekartowe-Polska.pdf''Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych w Polsce''], Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, s. 11 </ref> Klient nabywając wirtualną kartę uzyskuje od banku kopertę uwzględniającą jej dane (numer, datę ważności, kod CVC2/CVV2 oraz imię i nazwisko właściciela). Istnieje możliwość otrzymania tradycyjnej karty plastikowej, która będzie zawierać podstawowe dane jednakże nie będzie posiadać paska magnetycznego oraz podpisu. <ref> Kobosko M. (2001), ''Plastikowe pieniądze? Karty płatnicze - zalety i wady'', MUZA SA, Warszawa, s. 153 </ref> W momencie zakładania wirtualnej karty, bank otwiera dla niej specjalny rachunek. To właśnie na niego klient przelewa środki pieniężne, które później wykorzystuje do opłacenia transakcji za towary czy usługi zakupione przez Internet. <ref> Brągiel E. (2010), [https://www.pwsz.krosno.pl/gfx/pwszkrosno/userfiles/slavres/dokumenty/czec_ekonomiczna_27_tom_1.pdf''Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności''], "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76 </ref> | '''Wirtualna karta kredytowa''' - odmiana karty płatniczej, nie występująca w rzeczywistości (posiadacz takiej karty nie dysponuje nią fizycznie), a w swej zdematerializowanej formie, którą stanowi zestaw danych umożliwiających efektywne przeprowadzenie transakcji. <ref> Kisiel M. (2014), [https://ssl.nbp.pl/systemplatniczy/obrot_bezgotowkowy/niekartowe-Polska.pdf''Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych w Polsce''], Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, s. 11 </ref> [[Klient]] nabywając wirtualną kartę uzyskuje od banku kopertę uwzględniającą jej [[dane]] (numer, datę ważności, kod CVC2/CVV2 oraz imię i nazwisko właściciela). Istnieje możliwość otrzymania tradycyjnej karty plastikowej, która będzie zawierać podstawowe dane jednakże nie będzie posiadać paska magnetycznego oraz podpisu. <ref> Kobosko M. (2001), ''Plastikowe pieniądze? [[Karty płatnicze]] - zalety i wady'', MUZA SA, Warszawa, s. 153 </ref> W momencie zakładania wirtualnej karty, [[bank]] otwiera dla niej specjalny [[rachunek]]. To właśnie na niego klient przelewa środki pieniężne, które później wykorzystuje do opłacenia transakcji za [[towary]] czy [[usługi]] zakupione przez [[Internet]]. <ref> Brągiel E. (2010), [https://www.pwsz.krosno.pl/gfx/pwszkrosno/userfiles/slavres/dokumenty/czec_ekonomiczna_27_tom_1.pdf''Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności''], "Uczelnia dla gospodarki - [[gospodarka]] dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76 </ref> | ||
Opisywany rodzaj kart wykorzystuje się w transakcjach bezgotówkowych, podczas których fizyczna obecność karty jest niepotrzebna. Dlatego służą do realizacji płatności w Internecie oraz transakcji podczas zamówień telefonicznych lub pocztowych, tzw. MOTO - Mail Order & Telephone Order. <ref> Bury A. (2002), ''Karty płatnicze w Polsce'', CeDeWu, Warszawa, s. 40 </ref> Natomiast nie mogą być wykorzystywane podczas dokonywania codziennych płatności w sklepach stacjonarnych lub podczas korzystania z bankomatu. | Opisywany rodzaj kart wykorzystuje się w transakcjach bezgotówkowych, podczas których fizyczna obecność karty jest niepotrzebna. Dlatego służą do realizacji płatności w Internecie oraz transakcji podczas zamówień telefonicznych lub pocztowych, tzw. MOTO - Mail Order & Telephone Order. <ref> Bury A. (2002), ''Karty płatnicze w Polsce'', CeDeWu, Warszawa, s. 40 </ref> Natomiast nie mogą być wykorzystywane podczas dokonywania codziennych płatności w sklepach stacjonarnych lub podczas korzystania z bankomatu. | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
==Zalety wirtualnej karty kredytowej== | ==Zalety wirtualnej karty kredytowej== | ||
Bezpieczeństwo korzystania z kart wirtualnych podczas transakcji, zapewnione jest dzięki specjalnemu kodowi CVC2/CVV2. Kod ten to "trzy ostanie cyfry umieszczane na rewersie karty na pasku przeznaczonym do podpisu jej właściciela w przypadku kart tradycyjnych. Stanowi rzeczywiste zabezpieczenie tylko dla karty wirtualnej - umieszczony z tyłu karty tradycyjnej niczym nie różni się od numeru karty" <ref> Bury A. (2002), ''Karty płatnicze w Polsce'', CeDeWu, Warszawa, s. 40 </ref>). Główną zaletą tej karty jest fakt iż sami decydujemy na jaką kwotę ją doładujemy, możemy zrobić to w każdym momencie i zazwyczaj przelewu dokonuje się tuż przed dokonaniem płatności, przelewając na kartę sumę potrzebną do jej realizacji. Dzięki temu posiadacz karty może albo utrzymywać jej saldo na minimalnym poziomie albo przez większość czasu mieć zerowy stan konta. W takiej sytuacji nawet jeśli osoba trzecia pozyska dane karty, to i tak nie będzie mogła skorzystać z nich podczas dokonywania własnych płatności. <ref> Brągiel E. (2010), [https://www.pwsz.krosno.pl/gfx/pwszkrosno/userfiles/slavres/dokumenty/czec_ekonomiczna_27_tom_1.pdf''Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności''], "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76 </ref> | Bezpieczeństwo korzystania z kart wirtualnych podczas transakcji, zapewnione jest dzięki specjalnemu kodowi CVC2/CVV2. Kod ten to "trzy ostanie cyfry umieszczane na rewersie karty na pasku przeznaczonym do podpisu jej właściciela w przypadku kart tradycyjnych. Stanowi rzeczywiste [[zabezpieczenie]] tylko dla karty wirtualnej - umieszczony z tyłu karty tradycyjnej niczym nie różni się od numeru karty" <ref> Bury A. (2002), ''Karty płatnicze w Polsce'', CeDeWu, Warszawa, s. 40 </ref>). Główną zaletą tej karty jest fakt iż sami decydujemy na jaką kwotę ją doładujemy, możemy zrobić to w każdym momencie i zazwyczaj przelewu dokonuje się tuż przed dokonaniem płatności, przelewając na kartę sumę potrzebną do jej realizacji. Dzięki temu posiadacz karty może albo utrzymywać jej [[saldo]] na minimalnym poziomie albo przez większość czasu mieć zerowy stan konta. W takiej sytuacji nawet jeśli osoba trzecia pozyska dane karty, to i tak nie będzie mogła skorzystać z nich podczas dokonywania własnych płatności. <ref> Brągiel E. (2010), [https://www.pwsz.krosno.pl/gfx/pwszkrosno/userfiles/slavres/dokumenty/czec_ekonomiczna_27_tom_1.pdf''Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności''], "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76 </ref> | ||
==Historia kart wirtualnych w Polsce== | ==Historia kart wirtualnych w Polsce== | ||
Po raz pierwszy karta wirtualna ukazała się na polskim rynku w listopadzie 2000 roku zaproponowana klientom przez Invest-Bank S.A. Kolejnym bankiem który zaczął oferować ten rodzaj kart płatniczych był PKO BP S.A. (druga połowa roku 2001), a jakiś czas po nim także mBank oraz Multibank. <ref> Parlińska M., Adamczyk M. (2006), [http://www.wne.sggw.pl/czasopisma/pdf/EIOGZ_2006_nr60_s289.pdf''Prognoza liczby emitowanych kart płatniczych''], "Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej", nr 60, s. 297 </ref> | Po raz pierwszy karta wirtualna ukazała się na polskim rynku w listopadzie 2000 roku zaproponowana klientom przez Invest-Bank S.A. Kolejnym bankiem który zaczął oferować ten rodzaj kart płatniczych był PKO BP S.A. (druga połowa roku 2001), a jakiś czas po nim także mBank oraz Multibank. <ref> Parlińska M., Adamczyk M. (2006), [http://www.wne.sggw.pl/czasopisma/pdf/EIOGZ_2006_nr60_s289.pdf''Prognoza liczby emitowanych kart płatniczych''], "Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. [[Ekonomika]] i [[Organizacja]] Gospodarki Żywnościowej", nr 60, s. 297 </ref> | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 16:58, 22 maj 2020
| Wirtualna karta kredytowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Wirtualna karta kredytowa - odmiana karty płatniczej, nie występująca w rzeczywistości (posiadacz takiej karty nie dysponuje nią fizycznie), a w swej zdematerializowanej formie, którą stanowi zestaw danych umożliwiających efektywne przeprowadzenie transakcji. [1] Klient nabywając wirtualną kartę uzyskuje od banku kopertę uwzględniającą jej dane (numer, datę ważności, kod CVC2/CVV2 oraz imię i nazwisko właściciela). Istnieje możliwość otrzymania tradycyjnej karty plastikowej, która będzie zawierać podstawowe dane jednakże nie będzie posiadać paska magnetycznego oraz podpisu. [2] W momencie zakładania wirtualnej karty, bank otwiera dla niej specjalny rachunek. To właśnie na niego klient przelewa środki pieniężne, które później wykorzystuje do opłacenia transakcji za towary czy usługi zakupione przez Internet. [3] Opisywany rodzaj kart wykorzystuje się w transakcjach bezgotówkowych, podczas których fizyczna obecność karty jest niepotrzebna. Dlatego służą do realizacji płatności w Internecie oraz transakcji podczas zamówień telefonicznych lub pocztowych, tzw. MOTO - Mail Order & Telephone Order. [4] Natomiast nie mogą być wykorzystywane podczas dokonywania codziennych płatności w sklepach stacjonarnych lub podczas korzystania z bankomatu.
Zalety wirtualnej karty kredytowej
Bezpieczeństwo korzystania z kart wirtualnych podczas transakcji, zapewnione jest dzięki specjalnemu kodowi CVC2/CVV2. Kod ten to "trzy ostanie cyfry umieszczane na rewersie karty na pasku przeznaczonym do podpisu jej właściciela w przypadku kart tradycyjnych. Stanowi rzeczywiste zabezpieczenie tylko dla karty wirtualnej - umieszczony z tyłu karty tradycyjnej niczym nie różni się od numeru karty" [5]). Główną zaletą tej karty jest fakt iż sami decydujemy na jaką kwotę ją doładujemy, możemy zrobić to w każdym momencie i zazwyczaj przelewu dokonuje się tuż przed dokonaniem płatności, przelewając na kartę sumę potrzebną do jej realizacji. Dzięki temu posiadacz karty może albo utrzymywać jej saldo na minimalnym poziomie albo przez większość czasu mieć zerowy stan konta. W takiej sytuacji nawet jeśli osoba trzecia pozyska dane karty, to i tak nie będzie mogła skorzystać z nich podczas dokonywania własnych płatności. [6]
Historia kart wirtualnych w Polsce
Po raz pierwszy karta wirtualna ukazała się na polskim rynku w listopadzie 2000 roku zaproponowana klientom przez Invest-Bank S.A. Kolejnym bankiem który zaczął oferować ten rodzaj kart płatniczych był PKO BP S.A. (druga połowa roku 2001), a jakiś czas po nim także mBank oraz Multibank. [7]
Bibliografia
- Brągiel E. (2010), Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności, "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie
- Bury A. (2002), Karty płatnicze w Polsce, CeDeWu, Warszawa
- Kisiel M. (2014), Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych w Polsc, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
- Kobosko M. (2001), Plastikowe pieniądze? Karty płatnicze - zalety i wady, MUZA SA, Warszawa
- Parlińska M., Adamczyk M. (2006), Prognoza liczby emitowanych kart płatniczych, "Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej", Warszawa, nr 60
Przypisy
- ↑ Kisiel M. (2014), Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych w Polsce, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, s. 11
- ↑ Kobosko M. (2001), Plastikowe pieniądze? Karty płatnicze - zalety i wady, MUZA SA, Warszawa, s. 153
- ↑ Brągiel E. (2010), Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności, "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76
- ↑ Bury A. (2002), Karty płatnicze w Polsce, CeDeWu, Warszawa, s. 40
- ↑ Bury A. (2002), Karty płatnicze w Polsce, CeDeWu, Warszawa, s. 40
- ↑ Brągiel E. (2010), Karta płatnicza jako sposób bezgotówkowego dokonywania płatności, "Uczelnia dla gospodarki - gospodarka dla uczelni", red. Ruda M., Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, s. 75-76
- ↑ Parlińska M., Adamczyk M. (2006), Prognoza liczby emitowanych kart płatniczych, "Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej", nr 60, s. 297
Autor: Katarzyna Morga
