Kultura narodowa: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Zarządzania
m (Porządkowanie kategorii) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kultura narodowa''' - warstwa kultury, która jest pewnym zbiorowym zaprogramowaniem umysłu [[Społeczeństwo|społeczeństwa]], które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Stanowi ona niezaprzeczalny element świadomości narodowej. | '''Kultura narodowa''' - warstwa kultury, która jest pewnym zbiorowym zaprogramowaniem umysłu [[Społeczeństwo|społeczeństwa]], które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Stanowi ona niezaprzeczalny element świadomości narodowej. | ||
Kultura narodowa wraz ze zbiorową pamięcią jest nośnikiem narodowych tradycji kulturowych. Do najważniejszych części kultury narodowej należą: język, religia, potrawy i obyczaje. | Kultura narodowa wraz ze zbiorową pamięcią jest nośnikiem narodowych tradycji kulturowych. Do najważniejszych części kultury narodowej należą: język, religia, potrawy i obyczaje. | ||
| Linia 23: | Linia 8: | ||
Kultura narodowa to zbiorowe zaprogramowanie umysłu społeczeństwa, które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Składa się z elementów takich jak język, religia, potrawy i obyczaje. Kultury narodowe różnią się między sobą, a ich rozwój jest istotnym elementem polityki państwowej. Naród nie powinien być utożsamiany z państwem, granice państw często nie odzwierciedlają różnic kulturowych. Wymiar kultury narodowej można mierzyć na podstawie czterech wymiarów: dystans władzy, kolektywizm i indywidualizm, unikanie niepewności, kobiecość i męskość. Polska ma bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową, która obejmuje literaturę, kuchnię, ważne miejsca, bohaterów narodowych, święta i tradycje. Istnieje również folklor regionalny w Polsce, który różni się w zależności od regionu. | Kultura narodowa to zbiorowe zaprogramowanie umysłu społeczeństwa, które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Składa się z elementów takich jak język, religia, potrawy i obyczaje. Kultury narodowe różnią się między sobą, a ich rozwój jest istotnym elementem polityki państwowej. Naród nie powinien być utożsamiany z państwem, granice państw często nie odzwierciedlają różnic kulturowych. Wymiar kultury narodowej można mierzyć na podstawie czterech wymiarów: dystans władzy, kolektywizm i indywidualizm, unikanie niepewności, kobiecość i męskość. Polska ma bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową, która obejmuje literaturę, kuchnię, ważne miejsca, bohaterów narodowych, święta i tradycje. Istnieje również folklor regionalny w Polsce, który różni się w zależności od regionu. | ||
== Elementy kultury narodowej == | ==Elementy kultury narodowej== | ||
Każda kultura narodowa posiada jakiś stały zestaw konkretnych elementów. Najczęściej należą do nich: | Każda kultura narodowa posiada jakiś stały zestaw konkretnych elementów. Najczęściej należą do nich: | ||
* [[zespół]] wierzeń, religie | * [[zespół]] wierzeń, religie - element niezwykle istotny szczególnie z perspektywy kraju jednolitego religijnie, | ||
* miejsca i wydarzenia ważne z punktu widzenia historii narodu - np. miejsca zwycięskich bitew, dla Polaków | * miejsca i wydarzenia ważne z punktu widzenia historii narodu - np. miejsca zwycięskich bitew, dla Polaków - Chrzest Polski 966 rok, Bitwa pod Grunwaldem - 1410 rok | ||
* dzieła artystyczne - sztuka i literatura | * dzieła artystyczne - sztuka i literatura - powstałe w różnych epokach o charakterystycznych cechach dla danej narodowości | ||
* zespół zwyczajów, wartości - tradycje | * zespół zwyczajów, wartości - tradycje | ||
* bohaterowie narodowi | * bohaterowie narodowi - zarówno historyczni (np. Tadeusz Kościuszko), jak i literaccy (np. Kordian) | ||
Warto nadmienić, że postęp kultury narodowej jest istotnym elementem polityki państwowej. Wpływa ona bezpośrednio na postawy obywateli, którymi to w dowolnym sposób można kształtować przyszłość narodu | Warto nadmienić, że postęp kultury narodowej jest istotnym elementem polityki państwowej. Wpływa ona bezpośrednio na postawy obywateli, którymi to w dowolnym sposób można kształtować przyszłość narodu (A. Kłoskowska 1996) | ||
<google> | <google>n</google> | ||
== Naród a państwo == | ==Naród a państwo== | ||
Naród nie powinien być utożsamiany z państwem. Koncepcja kultury bardziej wiąże się z narodem niż z państwem, gdyż na przestrzeni lat to właśnie narody kształtowały się jako formy społecznej organizacji. Państwa jako jednostki polityczne ukształtowały swoją światową strukturę dopiero w połowie dwudziestego wieku. Znaczna część systemu światowego państw jest pozostałością po systemie kolonialnym, dlatego granice wielu państw nie odzwierciedlają rzeczywistych różnic kulturowych, które często dzielą lokalną ludność. Niemożliwe jest, aby każdy kto posiada obywatelstwo danego państwa, posiadał jednocześnie typowe cechy danej narodowości, czyli kultuę narodową charakteryzującą ten kraj. | Naród nie powinien być utożsamiany z państwem. Koncepcja kultury bardziej wiąże się z narodem niż z państwem, gdyż na przestrzeni lat to właśnie narody kształtowały się jako formy społecznej organizacji. Państwa jako jednostki polityczne ukształtowały swoją światową strukturę dopiero w połowie dwudziestego wieku. Znaczna część systemu światowego państw jest pozostałością po systemie kolonialnym, dlatego granice wielu państw nie odzwierciedlają rzeczywistych różnic kulturowych, które często dzielą lokalną ludność. Niemożliwe jest, aby każdy kto posiada obywatelstwo danego państwa, posiadał jednocześnie typowe cechy danej narodowości, czyli kultuę narodową charakteryzującą ten kraj. | ||
Oczywiście znaczna większość państw tworzy spójną całość swoich społeczności, które łączy przede wszystkim dorobek historyczny. To jednak naród możemy nazwać wspólnotą kulturową. Członków narodu charakteryzuje nie tylko własny język i przeszłość historyczna, ale wyróżnia ich również szereg cech osobowościowych, składających się na tzw. charakter narodowy oraz solidarność (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 41). | Oczywiście znaczna większość państw tworzy spójną całość swoich społeczności, które łączy przede wszystkim dorobek historyczny. To jednak naród możemy nazwać wspólnotą kulturową. Członków narodu charakteryzuje nie tylko własny język i przeszłość historyczna, ale wyróżnia ich również szereg cech osobowościowych, składających się na tzw. charakter narodowy oraz solidarność (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 41). | ||
== Wymiar kultur narodowych == | ==Wymiar kultur narodowych== | ||
Wymiar kultury narodowej to taki aspekt kultury, który da się zmierzyć i pozwala na określenie pozycji danej kultury wobec innych kultur (G. Hofstede 2000, s. 51) | Wymiar kultury narodowej to taki aspekt kultury, który da się zmierzyć i pozwala na określenie pozycji danej kultury wobec innych kultur (G. Hofstede 2000, s. 51) | ||
Na podstawie wniosków A. Inkelsa i D. Levinsona z przeglądu literatury anglojęzycznej dotyczącej kultur narodowych oraz na podstawie badań przeprowadzonych w latach 70. XX wieku wśród pracowników IBM w ponad 50 krajach świata, G. Hofstede wyodrębnił cztery wymiary kultury narodowej. Wymiary te obejmują [[zakres]] podstawowych problemów uniwersalnych dal wszystkich krajów. | Na podstawie wniosków A. Inkelsa i D. Levinsona z przeglądu literatury anglojęzycznej dotyczącej kultur narodowych oraz na podstawie badań przeprowadzonych w latach 70. XX wieku wśród pracowników IBM w ponad 50 krajach świata, G. Hofstede wyodrębnił cztery wymiary kultury narodowej. Wymiary te obejmują [[zakres]] podstawowych problemów uniwersalnych dal wszystkich krajów. | ||
Są to: | Są to: | ||
* [[Dystans władzy]] (od małego do dużego)- stopień w jakim mniej wpływowi członkowie społeczeństwa, instytucji, organizacji uznają nierówny podział władzy. | * [[Dystans władzy]] (od małego do dużego) - stopień w jakim mniej wpływowi członkowie społeczeństwa, instytucji, organizacji uznają nierówny podział władzy. | ||
* [[Kolektywizm]] i indywidualizm - różnice w stopniu utrwalenia wzajemnych zależności między ludźmi. W przypadku indywidualizmu więzy między ludźmi są luźne, każdy dba o dobro własne i najbliższej rodziny. Kolektywizm wyraża społeczeństwo, w którym ludzie należą do silnych grup wewnętrznych już od urodzenia. W zamian za [[lojalność]] grupy te zapewniają opiekę i bezpieczeństwo. | * [[Kolektywizm]] i indywidualizm - różnice w stopniu utrwalenia wzajemnych zależności między ludźmi. W przypadku indywidualizmu więzy między ludźmi są luźne, każdy dba o dobro własne i najbliższej rodziny. Kolektywizm wyraża społeczeństwo, w którym ludzie należą do silnych grup wewnętrznych już od urodzenia. W zamian za [[lojalność]] grupy te zapewniają opiekę i bezpieczeństwo. | ||
* Unikanie niepewności- stopień w jakim ludzie czują się zagrożeni przez nieokreślone, nieprzewidywalne sytuacje, brak zasad i instytucji, które broniłyby przed niepewnością. | * Unikanie niepewności - stopień w jakim ludzie czują się zagrożeni przez nieokreślone, nieprzewidywalne sytuacje, brak zasad i instytucji, które broniłyby przed niepewnością. | ||
* Kobiecość i męskość - Kulturę męską charakteryzują przede wszystkim takie wartości jak [[sukces]], pieniądze, przedmioty. Natomiast kulturę żeńską wyróżniają takie wartości społeczne jak troska o innych i [[jakość]] życia (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 111-119). | * Kobiecość i męskość - Kulturę męską charakteryzują przede wszystkim takie wartości jak [[sukces]], pieniądze, przedmioty. Natomiast kulturę żeńską wyróżniają takie wartości społeczne jak troska o innych i [[jakość]] życia (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 111-119). | ||
* Orientacja długo- i krótkoterminowa - Społeczeństwa o długookresowej orientacji osiągania celów zabiegają o takie cechy jak wytrwałość i [[oszczędność]]. Natomiast społeczeństwa nastawione na osiąganie celów w krótkim okresie cenią głównie takie wartości jak poszanowanie tradycji, czy wywiązywanie się ze społecznych powinności. | * Orientacja długo - i krótkoterminowa - Społeczeństwa o długookresowej orientacji osiągania celów zabiegają o takie cechy jak wytrwałość i [[oszczędność]]. Natomiast społeczeństwa nastawione na osiąganie celów w krótkim okresie cenią głównie takie wartości jak poszanowanie tradycji, czy wywiązywanie się ze społecznych powinności. | ||
Określenia te nazwane są również pięciowymiarowym modelem różnic kulturowych. | Określenia te nazwane są również pięciowymiarowym modelem różnic kulturowych. | ||
== Kultura narodowa w Polsce == | ==Kultura narodowa w Polsce== | ||
Polska jako kraj ma bardzo bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową. Składają się na nią między innymi (A. Furdal 2000): | Polska jako kraj ma bardzo bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową. Składają się na nią między innymi (A. Furdal 2000): | ||
* wybitne dzieła literackie powstałe w języku polskim np. dzieła Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Henryka Sienkiewicza | * wybitne dzieła literackie powstałe w języku polskim np. dzieła Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Henryka Sienkiewicza | ||
* kuchnia | * kuchnia - tradycyjne potrawy takie jak między innymi pierogi, żur, barszcz czerwony, baby, faworki | ||
* ważne miejsca | * ważne miejsca - np. Częstochowa, Wawel, Oświęcim | ||
* bohaterowie narodowi | * bohaterowie narodowi - np. Jan Paweł II, Tadeusz Kościuszko, Józef Piłsudski | ||
* unikalne święta i tradycje | * unikalne święta i tradycje - np. Boże Narodzenie, Obrzędy weselne | ||
Kultura w Polsce jest żywo kultywowana. W szkołach nauczane są treści polskich wytworów artystycznych i literackich. W miastach często znajdujemy organizacje szerzące kulturę np. domy kultury uczące tradycyjnych polskich tańców takich jak mazurek, oberek | Kultura w Polsce jest żywo kultywowana. W szkołach nauczane są treści polskich wytworów artystycznych i literackich. W miastach często znajdujemy organizacje szerzące kulturę np. domy kultury uczące tradycyjnych polskich tańców takich jak mazurek, oberek (J. Kurczewska 2000) | ||
== Folklor regionalny w Polsce == | ==Folklor regionalny w Polsce== | ||
Tradycyjne stroje, potrawy podawane w święta i dni okolicznościowe, pieśni i tańce, sztuka ludowa różnią się pomiędzy sobą w zależności od małej ojczyzny | Tradycyjne stroje, potrawy podawane w święta i dni okolicznościowe, pieśni i tańce, sztuka ludowa różnią się pomiędzy sobą w zależności od małej ojczyzny - regionu. W Polsce można wymienić regiony etnograficzne. Należą do nich między innymi Kurpie, Śląsk, region Łowicza, Kujawy i Podhale (W. Kopaliński 1985) | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Społeczeństwo]]}} — {{i5link|a=[[Społeczeństwo obywatelskie]]}} — {{i5link|a=[[Samoorganizacja]]}} — {{i5link|a=[[Stratyfikacja]]}} — {{i5link|a=[[Turystyka sentymentalna]]}} — {{i5link|a=[[Relatywizm kulturowy]]}} — {{i5link|a=[[Egalitaryzm]]}} — {{i5link|a=[[Etyka]]}} — {{i5link|a=[[Subkultura]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Furdal A. (2000) ''Polska oda do radości'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław | * Furdal A. (2000), ''Polska oda do radości'', Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław | ||
* Hofstede G. (2011) ''Kultury i organizacje'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | * Hofstede G. (2011), ''Kultury i organizacje'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | ||
* Kłoskowska A. (1996) ''Kultury narodowe u korzeni'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | * Kłoskowska A. (1996), ''Kultury narodowe u korzeni'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* Kopaliński W. (1985) ''Słownik mitów i tradycji kultury'', Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa | * Kopaliński W. (1985), ''Słownik mitów i tradycji kultury'', Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa | ||
* Kurczewska J. (2000) ''Kanon kultury narodowej'', Oficyna Naukowa, Warszawa | * Kurczewska J. (2000), ''Kanon kultury narodowej'', Oficyna Naukowa, Warszawa | ||
* Mikułowski Pomorski J. (1999) ''Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków | * Mikułowski-Pomorski J. (1999), ''Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków | ||
</noautolinks> | </noautolinks> | ||
| Linia 79: | Linia 66: | ||
[[en:National culture]] | [[en:National culture]] | ||
[[Kategoria:Dziedzictwo kulturowe]] | |||
[[Kategoria: | |||
{{#metamaster:description|Kultura narodowa - język, religia, potrawy, obyczaje - to fundamenty świadomości narodowej. Wpływają na nią czynniki polityczne, edukacja i oddziaływanie innych kultur.}} | {{#metamaster:description|Kultura narodowa - język, religia, potrawy, obyczaje - to fundamenty świadomości narodowej. Wpływają na nią czynniki polityczne, edukacja i oddziaływanie innych kultur.}} | ||
Aktualna wersja na dzień 16:45, 19 gru 2023
Kultura narodowa - warstwa kultury, która jest pewnym zbiorowym zaprogramowaniem umysłu społeczeństwa, które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Stanowi ona niezaprzeczalny element świadomości narodowej. Kultura narodowa wraz ze zbiorową pamięcią jest nośnikiem narodowych tradycji kulturowych. Do najważniejszych części kultury narodowej należą: język, religia, potrawy i obyczaje.
Czynnikami, które silnie wpływają na zaprogramowanie umysłu wspólne wszystkim obywatelom są m.in. język państwowy, system polityczny, państwowy system edukacji, środki masowego przekazu, itp. Niezwykle istotnym elementem kultury narodowej jest jej względna stałość. Niemniej jednak kultura ta podlega także stopniowym zmianom związanym najczęściej z oddziaływaniem innych kultur. Obecnie wydawać się może, iż w skali globalnej dominuje kultura Zachodu oraz Stanów Zjednoczonych.
TL;DR
Kultura narodowa to zbiorowe zaprogramowanie umysłu społeczeństwa, które tworzy się na skutek wychowania i dorastania w określonym kraju. Składa się z elementów takich jak język, religia, potrawy i obyczaje. Kultury narodowe różnią się między sobą, a ich rozwój jest istotnym elementem polityki państwowej. Naród nie powinien być utożsamiany z państwem, granice państw często nie odzwierciedlają różnic kulturowych. Wymiar kultury narodowej można mierzyć na podstawie czterech wymiarów: dystans władzy, kolektywizm i indywidualizm, unikanie niepewności, kobiecość i męskość. Polska ma bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową, która obejmuje literaturę, kuchnię, ważne miejsca, bohaterów narodowych, święta i tradycje. Istnieje również folklor regionalny w Polsce, który różni się w zależności od regionu.
Elementy kultury narodowej
Każda kultura narodowa posiada jakiś stały zestaw konkretnych elementów. Najczęściej należą do nich:
- zespół wierzeń, religie - element niezwykle istotny szczególnie z perspektywy kraju jednolitego religijnie,
- miejsca i wydarzenia ważne z punktu widzenia historii narodu - np. miejsca zwycięskich bitew, dla Polaków - Chrzest Polski 966 rok, Bitwa pod Grunwaldem - 1410 rok
- dzieła artystyczne - sztuka i literatura - powstałe w różnych epokach o charakterystycznych cechach dla danej narodowości
- zespół zwyczajów, wartości - tradycje
- bohaterowie narodowi - zarówno historyczni (np. Tadeusz Kościuszko), jak i literaccy (np. Kordian)
Warto nadmienić, że postęp kultury narodowej jest istotnym elementem polityki państwowej. Wpływa ona bezpośrednio na postawy obywateli, którymi to w dowolnym sposób można kształtować przyszłość narodu (A. Kłoskowska 1996)
Naród a państwo
Naród nie powinien być utożsamiany z państwem. Koncepcja kultury bardziej wiąże się z narodem niż z państwem, gdyż na przestrzeni lat to właśnie narody kształtowały się jako formy społecznej organizacji. Państwa jako jednostki polityczne ukształtowały swoją światową strukturę dopiero w połowie dwudziestego wieku. Znaczna część systemu światowego państw jest pozostałością po systemie kolonialnym, dlatego granice wielu państw nie odzwierciedlają rzeczywistych różnic kulturowych, które często dzielą lokalną ludność. Niemożliwe jest, aby każdy kto posiada obywatelstwo danego państwa, posiadał jednocześnie typowe cechy danej narodowości, czyli kultuę narodową charakteryzującą ten kraj.
Oczywiście znaczna większość państw tworzy spójną całość swoich społeczności, które łączy przede wszystkim dorobek historyczny. To jednak naród możemy nazwać wspólnotą kulturową. Członków narodu charakteryzuje nie tylko własny język i przeszłość historyczna, ale wyróżnia ich również szereg cech osobowościowych, składających się na tzw. charakter narodowy oraz solidarność (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 41).
Wymiar kultur narodowych
Wymiar kultury narodowej to taki aspekt kultury, który da się zmierzyć i pozwala na określenie pozycji danej kultury wobec innych kultur (G. Hofstede 2000, s. 51)
Na podstawie wniosków A. Inkelsa i D. Levinsona z przeglądu literatury anglojęzycznej dotyczącej kultur narodowych oraz na podstawie badań przeprowadzonych w latach 70. XX wieku wśród pracowników IBM w ponad 50 krajach świata, G. Hofstede wyodrębnił cztery wymiary kultury narodowej. Wymiary te obejmują zakres podstawowych problemów uniwersalnych dal wszystkich krajów. Są to:
- Dystans władzy (od małego do dużego) - stopień w jakim mniej wpływowi członkowie społeczeństwa, instytucji, organizacji uznają nierówny podział władzy.
- Kolektywizm i indywidualizm - różnice w stopniu utrwalenia wzajemnych zależności między ludźmi. W przypadku indywidualizmu więzy między ludźmi są luźne, każdy dba o dobro własne i najbliższej rodziny. Kolektywizm wyraża społeczeństwo, w którym ludzie należą do silnych grup wewnętrznych już od urodzenia. W zamian za lojalność grupy te zapewniają opiekę i bezpieczeństwo.
- Unikanie niepewności - stopień w jakim ludzie czują się zagrożeni przez nieokreślone, nieprzewidywalne sytuacje, brak zasad i instytucji, które broniłyby przed niepewnością.
- Kobiecość i męskość - Kulturę męską charakteryzują przede wszystkim takie wartości jak sukces, pieniądze, przedmioty. Natomiast kulturę żeńską wyróżniają takie wartości społeczne jak troska o innych i jakość życia (Mikułowski Pomorski J. 1999, s. 111-119).
- Orientacja długo - i krótkoterminowa - Społeczeństwa o długookresowej orientacji osiągania celów zabiegają o takie cechy jak wytrwałość i oszczędność. Natomiast społeczeństwa nastawione na osiąganie celów w krótkim okresie cenią głównie takie wartości jak poszanowanie tradycji, czy wywiązywanie się ze społecznych powinności.
Określenia te nazwane są również pięciowymiarowym modelem różnic kulturowych.
Kultura narodowa w Polsce
Polska jako kraj ma bardzo bogatą i zróżnicowaną kulturę narodową. Składają się na nią między innymi (A. Furdal 2000):
- wybitne dzieła literackie powstałe w języku polskim np. dzieła Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Henryka Sienkiewicza
- kuchnia - tradycyjne potrawy takie jak między innymi pierogi, żur, barszcz czerwony, baby, faworki
- ważne miejsca - np. Częstochowa, Wawel, Oświęcim
- bohaterowie narodowi - np. Jan Paweł II, Tadeusz Kościuszko, Józef Piłsudski
- unikalne święta i tradycje - np. Boże Narodzenie, Obrzędy weselne
Kultura w Polsce jest żywo kultywowana. W szkołach nauczane są treści polskich wytworów artystycznych i literackich. W miastach często znajdujemy organizacje szerzące kulturę np. domy kultury uczące tradycyjnych polskich tańców takich jak mazurek, oberek (J. Kurczewska 2000)
Folklor regionalny w Polsce
Tradycyjne stroje, potrawy podawane w święta i dni okolicznościowe, pieśni i tańce, sztuka ludowa różnią się pomiędzy sobą w zależności od małej ojczyzny - regionu. W Polsce można wymienić regiony etnograficzne. Należą do nich między innymi Kurpie, Śląsk, region Łowicza, Kujawy i Podhale (W. Kopaliński 1985)
| Kultura narodowa — artykuły polecane |
| Społeczeństwo — Społeczeństwo obywatelskie — Samoorganizacja — Stratyfikacja — Turystyka sentymentalna — Relatywizm kulturowy — Egalitaryzm — Etyka — Subkultura |
Bibliografia
- Furdal A. (2000), Polska oda do radości, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław
- Hofstede G. (2011), Kultury i organizacje, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Kłoskowska A. (1996), Kultury narodowe u korzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Kopaliński W. (1985), Słownik mitów i tradycji kultury, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa
- Kurczewska J. (2000), Kanon kultury narodowej, Oficyna Naukowa, Warszawa
- Mikułowski-Pomorski J. (1999), Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków
Autor: Marlena Mędala
Autor: Małgorzata Rogowicz
