Kody zawodów

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 13:48, 2 lis 2023 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Czyszczenie tekstu)
Kody zawodów
Polecane artykuły

Kody zawodów (inaczej klasyfikacji zawodów) - proces kodyfikacji polegający na przyporządkowaniu sześciocyfrowego kodu do odpowiadającemu mu stanowiska pracy, znajdującego się w pięciopoziomowym zbiorze zawodów istniejących na rynku pracy - Klasyfikacji Zawodów i Specjalności. Kodyfikacja oparta jest na standardzie ISCO, pozwalając na międzynarodowe ujednolicenie systemu[1].

Metoda kodowania zawodów

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania, klasyfikuje się je w podziale na cztery grupy[2]:

  • wielką;
  • dużą;
  • średnią;
  • elementarną.

Odpowiednio dla każdej następnej grupy (zaczynając od wielkiej) dodaje się towarzyszącą liczbę, która spajana jest z poprzedzającym ją numerem grupy wyższego rzędu. Wraz ze wzrostem liczebności przypadających dla nich liczb, wzrasta ich szczegółowość, przykładowo[3]:

  • Specjaliści - 2;
  • Specjaliści nauk fizycznych, matematycznych i technicznych - 21;
  • Fizycy, chemicy i specjaliści nauk o ziemi - 211;
  • Fizycy i astronomowie - 2111.

Poziomy kompetencji zawodów

Zawody usystematyzowane są według poziomów kształcenia zdefiniowanych w Międzynarodowej Standardowej Klasyfikacji Edukacji (ISCED 2011) oraz poziomów kompetencji zgodnych z ISCO-08[4]:

  • Pierwszy poziom kompetencji uwzględnia podstawowe kwalifikacje, które pozwalają na wykonywanie prostych prac manualnych i fizycznych. Często do zawodów z tej grupy potrzebna jest wytrzymałość fizyczna, rzadziej umiejętności umysłowe (liczenie, czytanie, pisanie,). Poziom ten koreluje wykształceniem, które można zdobyć kończąc szkołę podstawową.
Przypadająca grupa[5]:
  • pracownicy wykonujący prace proste, np. 931201 - Grabarz.
  • Drugi poziom kompetencji uwzględnia konieczność posiadania umiejętności z zakresu liczenia, czytania i pisania na wysokim poziomie ich znajomości, pozwalającym m.in. na zaznajomienie się ze wskazówkami BHP oraz na komunikację międzyludzką. Kompetencje w tym zakresie uzyskuje się po ukończeniu gimnazjum oraz szeroko pojętej szkoły średniej.
Przypadające grupy[6][7]:
  • robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy, np. 711204 - Murarz-tynkarz;
  • rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy, np. 622101 - Hodowca ryb;
  • operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń, np. 741201 - Elektromechanik;
  • pracownicy usług i sprzedawcy, np. 513101 - Kelner;
  • pracownicy biurowi, np. 412001 - Sekretarka;
  • siły zbrojne, np. 031101 - Żołnierz szeregowy.
  • Trzeci poziom kompetencji wymaga umiejętności i orientacji z zakresu nauk technicznych oraz praktycznych w określonej tematyce działalności. Umiejętności z tego zakresu wiedzy zdobywane są w szkołach policealnych/pomaturalnych, technikach, a także szkołach artystycznych.
Przypadające grupy[8][9]:
  • technicy i inny średni personel, np. 311909 - Technik automatyk;
  • pracownicy usług i sprzedawcy, np. 516407 - Zoopsycholog;
  • pracownicy biurowi, np. 421107 - Skarbnik bankowy;
  • przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy, np. 143117 - Kierownik szkoły tańca;
  • siły zbrojne, np. 021101 - Podoficer sił zbrojnych.
  • Czwarty poziom kompetencji - skupia zadania i zagadnienia związane z rozwiązywaniem problemów oraz podejmowaniem decyzji na podstawie merytorycznej i teoretycznej wiedzy w określonej specjalności. Niezbędne kompetencje w tym zakresie dotyczą umiejętności zarazem miękkich (np. zdolności interpersonalne), jak i specjalistycznej wiedzy pozyskanej dzięki uzyskaniu wykształcenia wyższego I/II stopnia oraz studiów podyplomowych.
Przypadające grupy[10]:
  • specjaliści, np. 221217 - Lekarz diabetolog;
  • przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy, np. 111201 - Wyższy urzędnik państwowy;
  • siły zbrojne, np. 011101 - Oficer sił zbrojnych.

Przypisy

  1. Gruza M. Hordyjewicz T. (2014), Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Tworzenie i stosowanie., Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa, s. 5,7
  2. Gruza M. Hordyjewicz T. (2014), Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Tworzenie i stosowanie., Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa, s. 12
  3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2010), Dz.U. 2010 nr 82 poz. 537, s. 6
  4. Gruza M. Hordyjewicz T. (2014), Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Tworzenie i stosowanie., Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa, s. 10,11
  5. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2010), Dz.U. 2010 nr 82 poz. 537, s. 66
  6. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2010), Dz.U. 2010 nr 82 poz. 537, s. 37,39,45,52,68
  7. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2012), Dz.U. 2012 poz. 1268, s. 1
  8. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2010), Dz.U. 2010 nr 82 poz. 537, s. 37,68
  9. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 listopada 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2016), Dz.U. 2016 poz. 1876, s. 1,2
  10. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania] (2010), Dz.U. 2010 nr 82 poz. 537, s. 2,10,68

Bibliografia

  • Gruza M. Hordyjewicz T. (2014), Klasyfikacja zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. Tworzenie i stosowanie., Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa
  • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Dz. U. 2014 poz. 1145
  • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Dz. U. 2014 poz. 1145
  • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania Dz. U. 2014 poz. 1145


Autor: Tomasz Grzyb

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.