Firma ratingowa: Różnice pomiędzy wersjami
m (Dodanie MetaData Description) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
</ul> | </ul> | ||
}} | }} | ||
'''[[Firma]] ratingowa''' – często nazywana agencją ratingową. Jest to zorganizowana instytucja zajmująca się oceną [[wiarygodność kredytowa|wiarygodności kredytowej]] podmiotów gospodarki poszczególnych krajów. [[Firma|Firmy]] te, dzięki ciągłemu zbieraniu informacji na temat badanych [[Podmiot gospodarczy|podmiotów gospodarczych]] uzyskują rzetelny obraz ich rzeczywistej kondycji finansowej. [[Ocena]] nie ogranicza się jedynie do [[bank]]ów. Oceniane być mogą min. organizacje, spółki, samorządy lub [[rząd]] państwa. Firmy te mają duży wpływ na rynki światowe, gdyż pomagają inwestorom w [[podejmowanie decyzji|podejmowaniu decyzji]] na rynku kredytowym. Dziś trudno sobie wyobrazić emisję obligacji bez wcześniejszego ratingu (wyceny) przez którąś z firm. | '''[[Firma]] ratingowa''' – często nazywana agencją ratingową. Jest to zorganizowana instytucja zajmująca się oceną [[wiarygodność kredytowa|wiarygodności kredytowej]] podmiotów gospodarki poszczególnych krajów. [[Firma|Firmy]] te, dzięki ciągłemu zbieraniu informacji na temat badanych [[Podmiot gospodarczy|podmiotów gospodarczych]] uzyskują rzetelny obraz ich rzeczywistej kondycji finansowej. [[Ocena]] nie ogranicza się jedynie do [[bank]]ów. Oceniane być mogą min. organizacje, spółki, samorządy lub [[rząd]] państwa. Firmy te mają duży wpływ na rynki światowe, gdyż pomagają inwestorom w [[podejmowanie decyzji|podejmowaniu decyzji]] na rynku kredytowym. Dziś trudno sobie wyobrazić emisję obligacji bez wcześniejszego ratingu (wyceny) przez którąś z firm. | ||
Pierwsze firmy ratingowe powstały w Stanach Zjednoczonych, w drugiej połowie XIX w. Ich znaczenie rosło wraz z rozwojem gospodarki i większej wiedzy o prawach rządzących rynkiem inwestycyjnym. | Pierwsze firmy ratingowe powstały w Stanach Zjednoczonych, w drugiej połowie XIX w. Ich znaczenie rosło wraz z rozwojem gospodarki i większej wiedzy o prawach rządzących rynkiem inwestycyjnym. | ||
Istnieje wiele firm ratingowych na świecie. Obecnie jest ich ponad 150. Jednak trójka najważniejszych i cieszących się największym zaufaniem inwestorów znajduje się w Stanach zjednoczonych. Są to: Fitch Ratings, Moody’s i Standard & Poor’s. Te trzy ogromne agencje razem kontrolują około 95% rynku ocen ratingowych na świecie. Chiny, Japonia i Malezja również posiadają firmy ratingowe, które stanowią przeciwwagę dla ocen amerykańskich agencji, lecz obecnie nie są w stanie zagrozić dominacji amerykańskich gigantów. Również w Europie (a także i w Polsce) działają 23 takie agencje. | Istnieje wiele firm ratingowych na świecie. Obecnie jest ich ponad 150. Jednak trójka najważniejszych i cieszących się największym zaufaniem inwestorów znajduje się w Stanach zjednoczonych. Są to: Fitch Ratings, Moody’s i Standard & Poor’s. Te trzy ogromne agencje razem kontrolują około 95% rynku ocen ratingowych na świecie. Chiny, Japonia i Malezja również posiadają firmy ratingowe, które stanowią przeciwwagę dla ocen amerykańskich agencji, lecz obecnie nie są w stanie zagrozić dominacji amerykańskich gigantów. Również w Europie (a także i w Polsce) działają 23 takie agencje. | ||
Aby uzyskać ocenę od którejś z największych firm ratingowych, należy liczyć się z wydatkiem od kilku tysięcy nawet do kilku milionów, zależnie od wielkości ocenianego podmiotu. | Aby uzyskać ocenę od którejś z największych firm ratingowych, należy liczyć się z wydatkiem od kilku tysięcy nawet do kilku milionów, zależnie od wielkości ocenianego podmiotu. | ||
==Rating== | ==Rating== | ||
| Linia 29: | Linia 28: | ||
==Skala ocen== | ==Skala ocen== | ||
Przeważnie firmy ratingowe używają kombinacji pierwszych liter alfabetu w celu oznaczenia wiarygodności ocenianego podmiotu. Ocena końcowa oznacza [[ryzyko]] niewypłacalności, lub jego brak. | Przeważnie firmy ratingowe używają kombinacji pierwszych liter alfabetu w celu oznaczenia wiarygodności ocenianego podmiotu. Ocena końcowa oznacza [[ryzyko]] niewypłacalności, lub jego brak. | ||
Rating Polski oceniany jest od kilku lat na poziomie A, co w regionie Europy Środkowej jest wyróżniającym się wskaźnikiem. Firmy ratingowe prognozują, iż w przyszłości ocena Polski nie ulegnie zmianie. | Rating Polski oceniany jest od kilku lat na poziomie A, co w regionie Europy Środkowej jest wyróżniającym się wskaźnikiem. Firmy ratingowe prognozują, iż w przyszłości ocena Polski nie ulegnie zmianie. | ||
==Kontrowersje== | ==Kontrowersje== | ||
Podstawowym zadaniem firm ratingowych jest ocena wiarygodności finansowej instytucji państwowych. Jednak nie zawsze ich badania mogą być wiarygodne. Wiele podmiotów gospodarczych zamawia w agencjach ocenę swoich działalności, za które oczywiście płaci. Nasuwa to oczywiste pytanie o to, czy badania te nie są zawyżane zależnie od tego kto ile zapłaci. | Podstawowym zadaniem firm ratingowych jest ocena wiarygodności finansowej instytucji państwowych. Jednak nie zawsze ich badania mogą być wiarygodne. Wiele podmiotów gospodarczych zamawia w agencjach ocenę swoich działalności, za które oczywiście płaci. Nasuwa to oczywiste pytanie o to, czy badania te nie są zawyżane zależnie od tego kto ile zapłaci. | ||
Kolejnym zarzutem stawianym firmom ratingowym jest przyczynienie się do wspomnianego już kryzysu finansowego z końca pierwszej dekady XXI wieku. Agencje miały się do tego przyczynić poprzez zawyżanie ratingów kredytowych przed wybuchem kryzysu. | Kolejnym zarzutem stawianym firmom ratingowym jest przyczynienie się do wspomnianego już kryzysu finansowego z końca pierwszej dekady XXI wieku. Agencje miały się do tego przyczynić poprzez zawyżanie ratingów kredytowych przed wybuchem kryzysu. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* | <noautolinks> | ||
* Dziawgo D., Credit rating na międzynarodowym rynku finansowym, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2010 | |||
* Miklaszewska E., Podstawy finansów i bankowości, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003 | * Miklaszewska E., Podstawy finansów i bankowości, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003 | ||
* | * Nowakowski J., Famulska T.(red.), Stabilność i bezpieczeństwo system finansowy gospodarki|systemu finansowego, Wydawnictwo Difin, Warszawa, 2008 | ||
* Wieprzowski, P. (2010). '' | * Wieprzowski, P. (2010). ''Credit-ratingi a kryzys 2007–2009''. STUDIA I PRACE KOLEGIUM ZARZĄDZANIA, 92 | ||
</noautolinks> | |||
{{a|Paulina Domider}} | {{a|Paulina Domider}} | ||
Wersja z 22:11, 27 paź 2023
| Firma ratingowa |
|---|
| Polecane artykuły |
Firma ratingowa – często nazywana agencją ratingową. Jest to zorganizowana instytucja zajmująca się oceną wiarygodności kredytowej podmiotów gospodarki poszczególnych krajów. Firmy te, dzięki ciągłemu zbieraniu informacji na temat badanych podmiotów gospodarczych uzyskują rzetelny obraz ich rzeczywistej kondycji finansowej. Ocena nie ogranicza się jedynie do banków. Oceniane być mogą min. organizacje, spółki, samorządy lub rząd państwa. Firmy te mają duży wpływ na rynki światowe, gdyż pomagają inwestorom w podejmowaniu decyzji na rynku kredytowym. Dziś trudno sobie wyobrazić emisję obligacji bez wcześniejszego ratingu (wyceny) przez którąś z firm.
Pierwsze firmy ratingowe powstały w Stanach Zjednoczonych, w drugiej połowie XIX w. Ich znaczenie rosło wraz z rozwojem gospodarki i większej wiedzy o prawach rządzących rynkiem inwestycyjnym.
Istnieje wiele firm ratingowych na świecie. Obecnie jest ich ponad 150. Jednak trójka najważniejszych i cieszących się największym zaufaniem inwestorów znajduje się w Stanach zjednoczonych. Są to: Fitch Ratings, Moody’s i Standard & Poor’s. Te trzy ogromne agencje razem kontrolują około 95% rynku ocen ratingowych na świecie. Chiny, Japonia i Malezja również posiadają firmy ratingowe, które stanowią przeciwwagę dla ocen amerykańskich agencji, lecz obecnie nie są w stanie zagrozić dominacji amerykańskich gigantów. Również w Europie (a także i w Polsce) działają 23 takie agencje. Aby uzyskać ocenę od którejś z największych firm ratingowych, należy liczyć się z wydatkiem od kilku tysięcy nawet do kilku milionów, zależnie od wielkości ocenianego podmiotu.
Rating
Proces oceny (rating; słowo zapożyczone z języka angielskiego oznaczającego ocenę) jest procesem dynamicznym. W uproszczeniu można powiedzieć, że jest to nic innego jak ocena ryzyka inwestycji w dane papiery dłużne. Może się ona bardzo szybko zmienić w krótkim okresie czasu. Spowodowane to może być min. zawirowaniami w gospodarce lub polityce. Dynamikę zmian ratingu można było zaobserwować w trakcie ostatniego kryzysu gospodarczego, po zapaści amerykańskiego sektora kredytów hipotecznych. Wtedy to wiele firm ratingowych zmniejszyło swoje oceny wiarygodności dla wielu państw.
Skala ocen
Przeważnie firmy ratingowe używają kombinacji pierwszych liter alfabetu w celu oznaczenia wiarygodności ocenianego podmiotu. Ocena końcowa oznacza ryzyko niewypłacalności, lub jego brak.
Rating Polski oceniany jest od kilku lat na poziomie A, co w regionie Europy Środkowej jest wyróżniającym się wskaźnikiem. Firmy ratingowe prognozują, iż w przyszłości ocena Polski nie ulegnie zmianie.
Kontrowersje
Podstawowym zadaniem firm ratingowych jest ocena wiarygodności finansowej instytucji państwowych. Jednak nie zawsze ich badania mogą być wiarygodne. Wiele podmiotów gospodarczych zamawia w agencjach ocenę swoich działalności, za które oczywiście płaci. Nasuwa to oczywiste pytanie o to, czy badania te nie są zawyżane zależnie od tego kto ile zapłaci. Kolejnym zarzutem stawianym firmom ratingowym jest przyczynienie się do wspomnianego już kryzysu finansowego z końca pierwszej dekady XXI wieku. Agencje miały się do tego przyczynić poprzez zawyżanie ratingów kredytowych przed wybuchem kryzysu.
Bibliografia
- Dziawgo D., Credit rating na międzynarodowym rynku finansowym, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2010
- Miklaszewska E., Podstawy finansów i bankowości, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003
- Nowakowski J., Famulska T.(red.), Stabilność i bezpieczeństwo system finansowy gospodarki|systemu finansowego, Wydawnictwo Difin, Warszawa, 2008
- Wieprzowski, P. (2010). Credit-ratingi a kryzys 2007–2009. STUDIA I PRACE KOLEGIUM ZARZĄDZANIA, 92
Autor: Paulina Domider
