Areometria: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
m (cleanup bibliografii i rotten links)
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox4
'''Areometria''' jest dziedziną nauki zajmującą się pomiarami gęstości i stężenia substancji. Jest to kluczowy obszar zarówno w naukach przyrodniczych, jak i w przemyśle. [[Pomiar]] gęstości i stężenia substancji jest niezwykle istotny w wielu dziedzinach, takich jak chemia, farmacja, przemysł spożywczy czy petrochemia. [[Wiedza]] na temat gęstości i stężenia substancji pozwala na [[kontrolowanie]] jakości produktów, optymalizację procesów produkcyjnych oraz zapewnienie bezpieczeństwa w laboratoriach.
|list1=
<ul>
<li>[[Kwasowość]]</li>
<li>[[Próba (Towaroznawstwo)]]</li>
<li>[[Metody oznaczania wody]]</li>
<li>[[PH]]</li>
<li>[[Kolorymetria]]</li>
<li>[[Polarymetria]]</li>
<li>[[Ekstrakt]]</li>
<li>[[Kalorymetria]]</li>
<li>[[Galwanizacja]]</li>
</ul>
}}


Pomiary gęstości i stężenia substancji mają ogromne znaczenie w wielu dziedzinach. W chemii są one podstawowymi danymi, które pozwalają na określenie składu substancji oraz prowadzenie reakcji chemicznych. W przemyśle spożywczym pomiar gęstości i stężenia substancji pozwala na kontrolę jakości produktów, takich jak soki, napoje czy mleko. W farmacji są one niezbędne do obliczania dawek leków oraz kontrolowania składu substancji czynnych. W przemyśle petrochemicznym pomiar gęstości i stężenia substancji pozwala na kontrolowanie jakości paliw oraz optymalizację procesów rafinacji.


* Areometria- metody pomiaru gęstości cieczy lub stężenia roztworu za pomocą areometru. '''Areometria''' jest bardzo często stosowana w towaroznawstwie np. do wyznaczania mocy wódek, win, oznaczania ekstraktu, suchej masy, stężenia cukru i in. [I. Duda, H. Mikułowska 1994, s. 22]. W winiarstwie przeprowadza się areometryczne pomiary gęstości i (pośrednio) mocy wina oraz ekstraktu moszczów i nastawów [J. Korzemski 1978, s. 40].
==Podstawy areometrii==
* Areometry (gestościomierze) – budowa ich oparta jest podobnie jak wag hydrostatycznych, na prawie Archimedesa, z którego wynika, że im gęstość cieczy jest większa, tym ciało (w tym wypadku aerometr) mniej się zanurza. Areometr jest to przyrząd szklany (metalowe niemal zupełnie wyszły z użycia), składający się z obciążającego zbiorniczka ze śrutem lub rtęcią. Zbiorniczek ten przechodzi w cylinder zwany tułowiem, przedłużeniem tułowia jest wąska rurka cylindryczna zwana trzpieniem. W tułów areometru często bywa wtopiony termometr, wewnątrz zaś trzpienia znajduje się podziałka. Areometry dzielimy zazwyczaj na areometry do oznaczania gęstości cieczy lżejszych lub cięższych od wody [S. Błażewski 1952, s. 419,420]. Czułość areometrów jest tym większa, im objętość (V) części dolnej (pływaka) jest większa, a przekrój poprzeczny (S) części górnej (trzpienia) mniejszy. Wysoką czułością charakteryzują się areometry, których stosunek V:S = 500-600 i wyznaczają one gęstość do czwartego miejsca po przecinku. W zwykłych areometrach stosunek V:S kształtuje się w granicach od 20 do 100. [P. Lewicki 2008, s. 30].
Podstawową zasadą działania areometrów jest pomiar wyporu, czyli siły wyporu działającej na ciało zanurzone w cieczy. Ciało to jest obciążone w taki sposób, aby utrzymać je na odpowiedniej głębokości w zależności od gęstości cieczy. Pomiar jest dokonywany na podstawie poziomu, na którym znajduje się areometr w cieczy. Im większa gęstość cieczy, tym mniejsza część areometru jest zanurzona.
* [[Pomiar]] gęstości sprowadza się do zanurzenia areometru do badanego roztworu i dokonania odczytu na wyskalowanej części trzpienia. Za [[wynik]] przyjmuje się [[wartość]] skali odpowiadającą meniskowi cieczy utworzonemu na skutek sił spójności między cieczą a trzpieniem. Odczyt jest wykonywany zawsze według menisku podanego na areometrze. [W. Ładoński, T. Gospodarek 1986, s. 14].
* Pomiary areometryczne przeprowadza się w temperaturze wzorcowania areometru. Przy pomiarze w innej temperaturze wskazania areometru należy korygować przy użyciu tablicy poprawek. W użyciu są areometry wzorcowane w jednostkach gęstości (densymetry) i w jednostkach stężenia (areometry procentowe), przystosowane do określonych roztworów, np. cukru (cukromierz, sacharometr), alkoholu (alkoholomierz, alkoholometr) i in. [J. Korzemski 1978, s. 40]. Wśród areometrów można wyróżnić przyrządy do pomiaru stężenia etanolu (a. Trallesa, alkoholomierz), ekstraktu (a. Ballinga, Brixa), gęstości (Gay-Lussaca, Baumé, Oéschle) i laktodensymetr do pomiaru gęstości mleka.
Areometr Ballinga (Brixa) zwany cukromierzem (sacharymetrem) jest wyskalowany w czystym roztworze wodnym sacharozy. Pomiary wykonane cukromierzem w naturalnych roztworach, np. brzeczki piwnej czy moszczu owocowego, wskazują [[ekstrakt]] ogólny badanej cieczy. Areometr Ballinga jest stosowany powszechnie w przetwórstwie owocowo-warzywnym i winiarstwie, a areometr Brixa w gorzelnictwie, drożdżownictwie i cukrownictwie. Areometr Baumégo – gęstościomierz do pomiaru gęstości wodnych roztworów chlorku sodu, wyskalowany w stopniach Bé (0-70), podających stężenie chlorku sodu w % wagowych (g/100g); w przetwórstwie owoców i warzyw bywa wykorzystywany do pomiaru gęstości syropów skrobiowych.  


<google>text</google>
Areometry składają się z kilku podstawowych elementów. Pierwszym z nich jest obciążający zbiorniczek, który zawiera śrut lub rtęć. Ten element jest odpowiedzialny za utrzymanie areometru w pionowej pozycji. Następnie mamy tułów, który jest wydłużonym kształtem umożliwiającym pływanie areometru w cieczy. Trzpień to element, który łączy obciążający zbiorniczek i tułów. Na końcu areometru znajduje się podziałka, która umożliwia odczytanie gęstości lub stężenia cieczy.


Areometr Oéchslego – gęstościomierz podający na skali gęstość w formie zredukowanej, tj. tylko znaki dziesiętne, np. 50˚Oé odpowiada gęstości 1,050 g/cm3; stosowany głównie do pomiaru gęstości moszczów winogronowych; stopnie Oé informują w przybliżeniu o zawartości alkoholu (g/l) w winie otrzymanym po przefermentowaniu badanego moszczu [P. Lewicki 2008, s. 30].
Istnieje wiele różnych rodzajów areometrów, z których każdy jest przystosowany do pomiaru różnych parametrów w różnych substancjach. Na przykład, areometry Ballinga i Brixa są często stosowane w przemyśle spożywczym do pomiaru stężenia cukru w roztworach. Areometry Baumégo są wykorzystywane do pomiaru gęstości płynów nieorganicznych, takich jak kwasy i sole. Areometry Oéchslego, Gay-Lussaca i Trallesa są używane do pomiaru zawartości alkoholu w różnych rodzajach płynów, takich jak wina i spirytus.


Areometr Gay-Lussaca (˚GL) wskazuje bezpośrednio gęstość i obejmuje [[zakres]] 0,6-1,9, z tym, że w celu zwiększenia dokładności odczytu zakres ten dzieli się na 0,6-1,0 i 1,0-1,9 lub jeszcze mniejsze. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C lub 20˚C.  
<google>n</google>
Areometr Trallesa (˚Tr) wskazuje procenty objętościowe alkoholu etylowego w roztworach wodnych. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C, a zakres skali areometru 0-100˚Tr, z tym że stosowane są areometry o zakresach cząstkowych, np. 0-5˚Tr; 5-10˚Tr itd. [W. Ładoński, T. Gospodarek 1986, s. 15, 16].
 
===Czułość areometrów===
Czułość areometrów jest ważnym czynnikiem, który wpływa na [[dokładność]] pomiaru gęstości lub stężenia cieczy. Czułość areometrów zależy od stosunku objętości części dolnej do przekroju poprzecznego części górnej areometru. Im większy ten stosunek, tym większa czułość areometru. Warto zaznaczyć, że czułość areometrów może być dostosowana do konkretnych potrzeb poprzez odpowiednie [[projektowanie]] i kalibrację.
 
Podsumowując, areometria jest niezwykle przydatną metodą pomiaru gęstości cieczy i stężenia roztworów. Dzięki areometrom możemy kontrolować [[jakość]] produktów i procesów w wielu dziedzinach przemysłu. Różne rodzaje areometrów są dostosowane do pomiaru różnych parametrów w różnych substancjach. Czułość areometrów jest kluczowym czynnikiem, który wpływa na dokładność pomiaru. Wiedza na temat podstaw areometrii jest niezbędna dla osób pracujących w laboratoriach oraz w przemyśle, gdzie [[kontrola]] gęstości i stężenia jest ważna.
 
==Zastosowanie areometrii w różnych dziedzinach==
Areometry są niezwykle przydatne w '''przemyśle spożywczym''', ponieważ pozwalają na kontrolę jakości produktów. W tej dziedzinie są one często stosowane do pomiaru stężenia cukru w napojach, na przykład w sokach owocowych czy napojach gazowanych. Dzięki areometrii producenci mogą monitorować, czy ich produkty są odpowiednio słodzone i czy spełniają [[normy]] jakościowe. Ponadto, areometry są również wykorzystywane do pomiaru stężenia cukru w miodzie, co pozwala na ocenę jego jakości i klasyfikację.
 
W '''dziedzinie medycyny''' areometry są szeroko stosowane do pomiaru gęstości płynów ustrojowych, takich jak krew czy mocz. Pomiar gęstości krwi jest niezwykle ważny w diagnostyce i monitorowaniu stanu zdrowia pacjentów. Na podstawie wyników areometrycznych lekarze mogą ocenić, czy pacjent cierpi na odwodnienie, czy ma problemy z funkcjonowaniem nerek, a także monitorować [[skuteczność]] terapii. Areometry medyczne są bardzo precyzyjne i pozwalają na dokładne określenie gęstości płynów ustrojowych, co jest kluczowe dla poprawnej interpretacji wyników.
 
Areometry mają szerokie zastosowanie w '''przemyśle chemicznym''', gdzie są wykorzystywane do monitorowania różnych procesów chemicznych. Na przykład, w procesie fermentacji areometry są używane do pomiaru gęstości roztworów, co pozwala kontrolować przebieg fermentacji i ocenić jej skuteczność. W przypadku destylacji areometry są stosowane do pomiaru gęstości cieczy, co umożliwia kontrolę jakości destylatów. Przemysł chemiczny korzysta z areometrii także w innych procesach, takich jak rozcieńczanie roztworów czy oznaczanie zawartości substancji czynnych.
 
Areometry są niezwykle przydatne w wielu innych dziedzinach. Na przykład, w '''winiarstwie''' są używane do pomiaru gęstości moszczu, co pozwala na ocenę zawartości cukru i potencjalną zawartość alkoholu w winie. W '''przemyśle naftowym''' areometry są wykorzystywane do pomiaru gęstości ropy naftowej, co jest istotne przy określaniu jej jakości i wartości handlowej. Przemysł '''farmaceutyczny i kosmetyczny''' korzysta z areometrii do kontroli jakości produktów, na przykład do pomiaru gęstości kremów, balsamów czy płynów do płukania ust. Areometry są również stosowane w '''analizie środowiskowej''', gdzie pozwalają na [[monitorowanie]] jakości wody czy gleby.
 
==Metody i techniki pomiarowe związane z areometrią==
'''Piknometria''' jest jedną z metod pomiaru gęstości ciał stałych, która jest szeroko stosowana w areometrii. Ta [[technika]] opiera się na użyciu piknometru, który jest naczyniem o znanej pojemności. Piknometr jest najczęściej wykonany ze szkła lub metalu i ma precyzyjnie zmierzoną objętość. W celu pomiaru gęstości substancji stałej, piknometr jest najpierw wypełniany czystą substancją o znanej gęstości, a następnie jest ważony. Następnie piknometr jest opróżniany i wypełniany substancją, której gęstość chcemy zmierzyć. Po ponownym zważeniu piknometru z substancją, można obliczyć gęstość tej substancji przy użyciu wzoru:
 
Gęstość = (masa substancji - masa piknometru z substancją) / objętość piknometru
 
Piknometria jest bardzo precyzyjną metodą pomiarową, która pozwala na określenie gęstości ciał stałych z dużą dokładnością. Jest szeroko stosowana w przemyśle, naukach przyrodniczych i innych dziedzinach, gdzie pomiar gęstości jest istotny.
 
'''Spektroskopia''' wykorzystuje analizę widma elektromagnetycznego substancji do pomiaru różnych parametrów, takich jak skład chemiczny, stężenie substancji, a także gęstość. Ta [[metoda]] jest często stosowana w badaniach naukowych i przemyśle chemicznym.
 
'''Chromatografia''' jest techniką separacji substancji, która opiera się na różnicy w ich [[zdolności]] do rozpuszczania się w fazie ruchomej i fazie stacjonarnej. Pomiar gęstości substancji może być wykonany w wyniku analizy chromatograficznej.
 
'''[[Higrometria]]''' to kolejna [[metoda pomiarowa]] związana z areometrią. Ta technika jest stosowana do pomiaru wilgotności powietrza. Wysoka wilgotność powietrza może wpływać na gęstość substancji, dlatego pomiar wilgotności jest istotny w areometrii.
 
==Wybrane urządzenia==
'''Areometr Ballinga (Brixa)''' zwany cukromierzem (sacharymetrem) jest wyskalowany w czystym roztworze wodnym sacharozy. Pomiary wykonane cukromierzem w naturalnych roztworach, np. brzeczki piwnej czy moszczu owocowego, wskazują ekstrakt ogólny badanej cieczy. Areometr Ballinga jest stosowany powszechnie w przetwórstwie owocowo-warzywnym i winiarstwie, a areometr Brixa w gorzelnictwie, drożdżownictwie i cukrownictwie. Areometr Baumégo - gęstościomierz do pomiaru gęstości wodnych roztworów chlorku sodu, wyskalowany w stopniach Bé (0-70), podających stężenie chlorku sodu w % wagowych (g/100g); w przetwórstwie owoców i warzyw bywa wykorzystywany do pomiaru gęstości syropów skrobiowych.
 
'''Areometr Oéchslego''' - gęstościomierz podający na skali gęstość w formie zredukowanej, tj. tylko znaki dziesiętne, np. 50˚Oé odpowiada gęstości 1,050 g/cm3; stosowany głównie do pomiaru gęstości moszczów winogronowych; stopnie Oé informują w przybliżeniu o zawartości alkoholu (g/l) w winie otrzymanym po przefermentowaniu badanego moszczu [P. Lewicki 2008, s. 30].
 
'''Areometr Gay-Lussaca''' (˚GL) wskazuje bezpośrednio gęstość i obejmuje [[zakres]] 0,6-1,9, z tym, że w celu zwiększenia dokładności odczytu zakres ten dzieli się na 0,6-1,0 i 1,0-1,9 lub jeszcze mniejsze. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C lub 20˚C. Areometr Trallesa (˚Tr) wskazuje procenty objętościowe alkoholu etylowego w roztworach wodnych. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C, a zakres skali areometru 0-100˚Tr, z tym że stosowane są areometry o zakresach cząstkowych, np. 0-5˚Tr; 5-10˚Tr itd [W. Ładoński, T. Gospodarek 1986, s. 15, 16].
 
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Kwasowość]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Próba (Towaroznawstwo)]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Metody oznaczania wody]]}} &mdash; {{i5link|a=[[PH]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Kolorymetria]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Polarymetria]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Ekstrakt]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Kalorymetria]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Galwanizacja]]}} }}


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Duda I., Słownik pojęć towaroznawczych, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1994
<noautolinks>
* Korzemski J., Encyklopedia techniki: [[przemysł]] spożywczy, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1978
* Duda I. (red.) (1995), ''Słownik pojęć towaroznawczych'', Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków
* Lewicki P., Leksykon nauki o żywności i żywieniu człowieka oraz polsko angielski słownik terminów, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2008
* Korzemski J. (red.) (1978), ''Encyklopedia Techniki, Przemysł spożywczy'', Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa
* Ładoński W., Gospodarek T., Podstawowe metody analityczne [[produkt]]ów żywnościowych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Wrocław 1986
* Lewicki P. (2008), ''Leksykon nauki o żywności i żywieniu człowieka oraz polsko-angielski słownik terminów'', Wydawnictwo SGGW, Warszawa
* Walewski W., Słownik towaroznawczy. Tom 1, A-B, Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa 1952
* Ładoński W., Gospodarek T. (1986), ''Podstawowe metody analityczne produktów żywnościowych'', PWN, Warszawa-Wrocław
* Walewski W. (red.) (1953), ''Słownik towaroznawczy'', Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa
</noautolinks>
[[Kategoria:Metody oceny produktów]]


{{a|Grzybek Gabriela}}
{{#metamaster:description|Areometria - nauka o pomiarach gęstości i stężenia substancji. Istotna w chemii, farmacji, przemyśle spożywczym i petrochemii. Pomiar gęstości pozwala kontrolować jakość produktów i optymalizować procesy produkcyjne.}}
[[Kategoria:Towaroznawstwo]]

Aktualna wersja na dzień 23:29, 5 gru 2023

Areometria jest dziedziną nauki zajmującą się pomiarami gęstości i stężenia substancji. Jest to kluczowy obszar zarówno w naukach przyrodniczych, jak i w przemyśle. Pomiar gęstości i stężenia substancji jest niezwykle istotny w wielu dziedzinach, takich jak chemia, farmacja, przemysł spożywczy czy petrochemia. Wiedza na temat gęstości i stężenia substancji pozwala na kontrolowanie jakości produktów, optymalizację procesów produkcyjnych oraz zapewnienie bezpieczeństwa w laboratoriach.

Pomiary gęstości i stężenia substancji mają ogromne znaczenie w wielu dziedzinach. W chemii są one podstawowymi danymi, które pozwalają na określenie składu substancji oraz prowadzenie reakcji chemicznych. W przemyśle spożywczym pomiar gęstości i stężenia substancji pozwala na kontrolę jakości produktów, takich jak soki, napoje czy mleko. W farmacji są one niezbędne do obliczania dawek leków oraz kontrolowania składu substancji czynnych. W przemyśle petrochemicznym pomiar gęstości i stężenia substancji pozwala na kontrolowanie jakości paliw oraz optymalizację procesów rafinacji.

Podstawy areometrii

Podstawową zasadą działania areometrów jest pomiar wyporu, czyli siły wyporu działającej na ciało zanurzone w cieczy. Ciało to jest obciążone w taki sposób, aby utrzymać je na odpowiedniej głębokości w zależności od gęstości cieczy. Pomiar jest dokonywany na podstawie poziomu, na którym znajduje się areometr w cieczy. Im większa gęstość cieczy, tym mniejsza część areometru jest zanurzona.

Areometry składają się z kilku podstawowych elementów. Pierwszym z nich jest obciążający zbiorniczek, który zawiera śrut lub rtęć. Ten element jest odpowiedzialny za utrzymanie areometru w pionowej pozycji. Następnie mamy tułów, który jest wydłużonym kształtem umożliwiającym pływanie areometru w cieczy. Trzpień to element, który łączy obciążający zbiorniczek i tułów. Na końcu areometru znajduje się podziałka, która umożliwia odczytanie gęstości lub stężenia cieczy.

Istnieje wiele różnych rodzajów areometrów, z których każdy jest przystosowany do pomiaru różnych parametrów w różnych substancjach. Na przykład, areometry Ballinga i Brixa są często stosowane w przemyśle spożywczym do pomiaru stężenia cukru w roztworach. Areometry Baumégo są wykorzystywane do pomiaru gęstości płynów nieorganicznych, takich jak kwasy i sole. Areometry Oéchslego, Gay-Lussaca i Trallesa są używane do pomiaru zawartości alkoholu w różnych rodzajach płynów, takich jak wina i spirytus.

Czułość areometrów

Czułość areometrów jest ważnym czynnikiem, który wpływa na dokładność pomiaru gęstości lub stężenia cieczy. Czułość areometrów zależy od stosunku objętości części dolnej do przekroju poprzecznego części górnej areometru. Im większy ten stosunek, tym większa czułość areometru. Warto zaznaczyć, że czułość areometrów może być dostosowana do konkretnych potrzeb poprzez odpowiednie projektowanie i kalibrację.

Podsumowując, areometria jest niezwykle przydatną metodą pomiaru gęstości cieczy i stężenia roztworów. Dzięki areometrom możemy kontrolować jakość produktów i procesów w wielu dziedzinach przemysłu. Różne rodzaje areometrów są dostosowane do pomiaru różnych parametrów w różnych substancjach. Czułość areometrów jest kluczowym czynnikiem, który wpływa na dokładność pomiaru. Wiedza na temat podstaw areometrii jest niezbędna dla osób pracujących w laboratoriach oraz w przemyśle, gdzie kontrola gęstości i stężenia jest ważna.

Zastosowanie areometrii w różnych dziedzinach

Areometry są niezwykle przydatne w przemyśle spożywczym, ponieważ pozwalają na kontrolę jakości produktów. W tej dziedzinie są one często stosowane do pomiaru stężenia cukru w napojach, na przykład w sokach owocowych czy napojach gazowanych. Dzięki areometrii producenci mogą monitorować, czy ich produkty są odpowiednio słodzone i czy spełniają normy jakościowe. Ponadto, areometry są również wykorzystywane do pomiaru stężenia cukru w miodzie, co pozwala na ocenę jego jakości i klasyfikację.

W dziedzinie medycyny areometry są szeroko stosowane do pomiaru gęstości płynów ustrojowych, takich jak krew czy mocz. Pomiar gęstości krwi jest niezwykle ważny w diagnostyce i monitorowaniu stanu zdrowia pacjentów. Na podstawie wyników areometrycznych lekarze mogą ocenić, czy pacjent cierpi na odwodnienie, czy ma problemy z funkcjonowaniem nerek, a także monitorować skuteczność terapii. Areometry medyczne są bardzo precyzyjne i pozwalają na dokładne określenie gęstości płynów ustrojowych, co jest kluczowe dla poprawnej interpretacji wyników.

Areometry mają szerokie zastosowanie w przemyśle chemicznym, gdzie są wykorzystywane do monitorowania różnych procesów chemicznych. Na przykład, w procesie fermentacji areometry są używane do pomiaru gęstości roztworów, co pozwala kontrolować przebieg fermentacji i ocenić jej skuteczność. W przypadku destylacji areometry są stosowane do pomiaru gęstości cieczy, co umożliwia kontrolę jakości destylatów. Przemysł chemiczny korzysta z areometrii także w innych procesach, takich jak rozcieńczanie roztworów czy oznaczanie zawartości substancji czynnych.

Areometry są niezwykle przydatne w wielu innych dziedzinach. Na przykład, w winiarstwie są używane do pomiaru gęstości moszczu, co pozwala na ocenę zawartości cukru i potencjalną zawartość alkoholu w winie. W przemyśle naftowym areometry są wykorzystywane do pomiaru gęstości ropy naftowej, co jest istotne przy określaniu jej jakości i wartości handlowej. Przemysł farmaceutyczny i kosmetyczny korzysta z areometrii do kontroli jakości produktów, na przykład do pomiaru gęstości kremów, balsamów czy płynów do płukania ust. Areometry są również stosowane w analizie środowiskowej, gdzie pozwalają na monitorowanie jakości wody czy gleby.

Metody i techniki pomiarowe związane z areometrią

Piknometria jest jedną z metod pomiaru gęstości ciał stałych, która jest szeroko stosowana w areometrii. Ta technika opiera się na użyciu piknometru, który jest naczyniem o znanej pojemności. Piknometr jest najczęściej wykonany ze szkła lub metalu i ma precyzyjnie zmierzoną objętość. W celu pomiaru gęstości substancji stałej, piknometr jest najpierw wypełniany czystą substancją o znanej gęstości, a następnie jest ważony. Następnie piknometr jest opróżniany i wypełniany substancją, której gęstość chcemy zmierzyć. Po ponownym zważeniu piknometru z substancją, można obliczyć gęstość tej substancji przy użyciu wzoru:

Gęstość = (masa substancji - masa piknometru z substancją) / objętość piknometru

Piknometria jest bardzo precyzyjną metodą pomiarową, która pozwala na określenie gęstości ciał stałych z dużą dokładnością. Jest szeroko stosowana w przemyśle, naukach przyrodniczych i innych dziedzinach, gdzie pomiar gęstości jest istotny.

Spektroskopia wykorzystuje analizę widma elektromagnetycznego substancji do pomiaru różnych parametrów, takich jak skład chemiczny, stężenie substancji, a także gęstość. Ta metoda jest często stosowana w badaniach naukowych i przemyśle chemicznym.

Chromatografia jest techniką separacji substancji, która opiera się na różnicy w ich zdolności do rozpuszczania się w fazie ruchomej i fazie stacjonarnej. Pomiar gęstości substancji może być wykonany w wyniku analizy chromatograficznej.

Higrometria to kolejna metoda pomiarowa związana z areometrią. Ta technika jest stosowana do pomiaru wilgotności powietrza. Wysoka wilgotność powietrza może wpływać na gęstość substancji, dlatego pomiar wilgotności jest istotny w areometrii.

Wybrane urządzenia

Areometr Ballinga (Brixa) zwany cukromierzem (sacharymetrem) jest wyskalowany w czystym roztworze wodnym sacharozy. Pomiary wykonane cukromierzem w naturalnych roztworach, np. brzeczki piwnej czy moszczu owocowego, wskazują ekstrakt ogólny badanej cieczy. Areometr Ballinga jest stosowany powszechnie w przetwórstwie owocowo-warzywnym i winiarstwie, a areometr Brixa w gorzelnictwie, drożdżownictwie i cukrownictwie. Areometr Baumégo - gęstościomierz do pomiaru gęstości wodnych roztworów chlorku sodu, wyskalowany w stopniach Bé (0-70), podających stężenie chlorku sodu w % wagowych (g/100g); w przetwórstwie owoców i warzyw bywa wykorzystywany do pomiaru gęstości syropów skrobiowych.

Areometr Oéchslego - gęstościomierz podający na skali gęstość w formie zredukowanej, tj. tylko znaki dziesiętne, np. 50˚Oé odpowiada gęstości 1,050 g/cm3; stosowany głównie do pomiaru gęstości moszczów winogronowych; stopnie Oé informują w przybliżeniu o zawartości alkoholu (g/l) w winie otrzymanym po przefermentowaniu badanego moszczu [P. Lewicki 2008, s. 30].

Areometr Gay-Lussaca (˚GL) wskazuje bezpośrednio gęstość i obejmuje zakres 0,6-1,9, z tym, że w celu zwiększenia dokładności odczytu zakres ten dzieli się na 0,6-1,0 i 1,0-1,9 lub jeszcze mniejsze. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C lub 20˚C. Areometr Trallesa (˚Tr) wskazuje procenty objętościowe alkoholu etylowego w roztworach wodnych. Temperatura wyskalowania areometru wynosi 15˚C, a zakres skali areometru 0-100˚Tr, z tym że stosowane są areometry o zakresach cząstkowych, np. 0-5˚Tr; 5-10˚Tr itd [W. Ładoński, T. Gospodarek 1986, s. 15, 16].


Areometriaartykuły polecane
KwasowośćPróba (Towaroznawstwo)Metody oznaczania wodyPHKolorymetriaPolarymetriaEkstraktKalorymetriaGalwanizacja

Bibliografia

  • Duda I. (red.) (1995), Słownik pojęć towaroznawczych, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków
  • Korzemski J. (red.) (1978), Encyklopedia Techniki, Przemysł spożywczy, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa
  • Lewicki P. (2008), Leksykon nauki o żywności i żywieniu człowieka oraz polsko-angielski słownik terminów, Wydawnictwo SGGW, Warszawa
  • Ładoński W., Gospodarek T. (1986), Podstawowe metody analityczne produktów żywnościowych, PWN, Warszawa-Wrocław
  • Walewski W. (red.) (1953), Słownik towaroznawczy, Polskie Wydawnictwa Gospodarcze, Warszawa